Maurice Swirc werd geboren in Parijs, en woonde onder meer in Amsterdam en New York. Hij voelt zich in al deze steden evenveel thuis. Volgens Swirc kenmerkt dat de 'draagbare identiteit' die typerend is voor Joden. Swirc: "Joden kunnen deel uitmaken van verschillende plekken in de wereld, wat een bepaalde perceptie geeft op het gebied van kunst en politiek. Ik wilde weten hoe het leven van Joden eruitziet op verschillende plekken in de wereld. Het begon eigenlijk allemaal met een portefeuille van mijn overleden vader, vol papieren die ik aanvankelijk niet begreep. En dat wilde ik juist: meer begrijpen van de Joodse wereld waarvan hij deel uitmaakte. Omdat het zo'n stempel drukte op zijn leven."

Swirc's reis voerde hem onder meer langs Amsterdam, Oostenrijk, Rusland, Argentinië, Scandinavië en Amerika. In Marokko bezocht hij de laatste Berberjoden en in Polen stuitte hij op een nog zeer sterk aanwezig antisemitisme. Swirc: "In de straten van Polen zie je nog steeds Jodensterren en hakenkruisen, en teksten als 'Juden raus'. Wat opmerkelijk is, aangezien er helemaal niet zoveel Joden meer wonen. In Argentinië bezocht ik Moises Ville, een piepkleine gemeenschap waar Joden afgelegen wonen en sterk in de minderheid zijn. Toch wonen ze er, wat hun overlevingskracht onderstreept."

Alle beschreven gemeenschappen worden met het jaar kleiner, met één uitzondering: New York. "Daar voltrekt zich een klein wonder. Je ziet daar een levendige, Joodse gemeenschap die meegroeit met de tijd. Er wordt openlijk gediscussieerd en iets als homoseksualiteit wordt niet in de doofpot gestopt. Ik bezocht er de 'Gay Synagoge' en stuitte op een zee van kleurrijke keppeltjes. Dat was een van de meest inspirerende dingen die ik ben tegengekomen."