Als er iets is waar de VPRO in uitblinkt zijn het wel de buitenlandprogramma's. Bekende Nederlanders selecteren in de serie Schatgraven hun favorieten. Dit keer: Europarlementariër Marietje Schaake.

Marietje Schaake

Marietje Schaake is sinds 2009 Europarlementariër voor D66 en behoort daarmee tot de Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa. Thema's waar ze zich veel mee bezig houdt zijn: mensenrechten en de relaties van Europa met Turkije, Iran, Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Ook is ze woordvoerder voor de ALDE Groep over het Trans-Atlantisch Vrijhandels- en Investeringsverdrag. TIPP is een handelsovereenkomst tussen de EU en de VS.

Als volksvertegenwoordiger in Brussel hecht ze veel belang aan het genre: 'Buitenlandprogramma's zijn noodzakelijk om in Brussel het publieke debat te voeden met goede informatie.'

Return to homs

'Om in een verschrikkelijke oorlog zoals die in Syrië het menselijke verhaal zo intiem in beeld te brengen is knap. Het brengt bij mij het gevoel van onmacht naar boven waarmee ik de oorlog in Syrië heb zien ontsporen. Vanuit Europa en eigenlijk vanuit de hele internationale gemeenschap is nooit doorslaggevend opgetreden. Intussen is IS de nieuwe dreiging en praat nauwelijks meer iemand over de wreedheden die het Assad regime begaat. Er vallen nog dagelijks vatenbommen op onschuldige mensen en het land is totaal verwoest. Wat begon als een droom voor een vrijer land is een bloedbad geworden. Dat achter het schokkend aantal doden, gewonden en verdreven mensen zitten laat deze documentaire zien.'

De Slag om Europa: Een Europees Leger

'De programma's De Slag om Brussel en De Slag om Europa laten de ins en outs rond de Europese politiek zien. De aflevering over een Europees leger laat zien dat ook plannen die veel geld besparen en efficiëntie opleveren, nog geen gelopen race zijn. Terwijl deze Europa juist sterker maken en dat is hard nodig in de veranderende wereld.
De beelden van de Munich Security Conference geven een mooi inkijkje in een vrij gesloten bolwerk waar ministers uit de hele wereld samen komen. Ik ga ook elk jaar. Bij veel van dit soort conferenties wordt door de media bericht over wat in openlijke gesprekken en persconferenties naar buiten komt, maar juist ontmoetingen die achter de schermen plaatsvinden zijn het meest interessant.'

Onze man in Teheran

'Ik kijk erg uit naar de nieuwe serie van Thomas Erdbrink over Iran. Hij is daar bureauchef voor de New York Times en een van de weinige journalisten uit Europa of de VS die daar kan werken. Bovendien spreekt hij Perzisch. Ik denk dat het voor veel Nederlanders een eye-opener kan zijn als het contrast tussen regime en bevolking in het dagelijks leven zichtbaar wordt.'

'Toen ik zelf in Iran was viel me op hoezeer jonge, hoog opgeleide vrouwen zich van het huwelijk en van de politieke islam afkeerden. Hoewel werken in een van de zwaarst gecensureerde landen ook de vrijheid van journalisten inperkt, is het heel bijzonder om een serie uit Iran te kunnen zien. Ik kijk ernaar uit!'

Over het genre

Wat maakt een buitenlandprogramma geslaagd?
'Voor mij is het contrast tussen het formele verhaal (de politiek, de headlines) en de levens van mensen het meest boeiend. Verder houd ik van programma's die kleur en leven geven aan landen die kijkers niet kennen, of waarin mensen aan het woord komen die anders niet gehoord worden.'

'Een goed interview met een wereldleider kan prachtig zijn, maar is zeldzaam. Meestal zitten ze volledig in het harnas.'

Welke fout wordt er te vaak gemaakt in buitenlandprogramma's?
'Het is in Nederland vaak zo dat verhalen uit het buitenland pas een kans krijgen als er 'een Nederlands haakje' is. We bekijken de wereld en ook de EU altijd door een Nederlandse bril. Dat vind ik een erg specifiek criterium, waardoor heel veel relevante verhalen niet in beeld komen.'

'Ik zou meer journalisten uit andere landen in Nederland willen horen. Zeker nu er veel bezuinigd wordt op media is het lang niet altijd mogelijk een eigen programma of een eigen correspondent te hebben. Een verhaal door een Nigeriaanse freelancer, een Turkse radiomaker of een Amerikaanse politiek commentator kunnen een interessante afwisseling zijn.'

Stel er is eindeloos budget. Welk buitenlandprogramma zou gemaakt moeten worden?
'Om te beginnen, en daar is niet eens veel geld voor nodig, zouden er heel veel verhalen over de EU kunnen worden gemaakt. Dat is nodig als controle op de macht, maar ook belangrijk voor een goed geïnformeerd debat. De meeste kranten en omroepen hebben één of soms niet één correspondent in Brussel. Dat is niet meer van deze tijd.'