Regards sur la folie

Frankrijk 1962. Documentaire van Mario Ruspoli.

Deze oorspronkelijke Italiaan is een van voortrekkers van de `cin[KA1]ema-v[KA1]erit[KA1]e` geworden. Dit is waarschijnlijk zijn meesterwerk, met teksten van Antonin Artaud. Ondanks zijn prijs, ontvangen te Bergamo, is deze film vooral een gruwelijk gedicht, dat overeenkomsten vertoont met LE SANG DES B[KA4]ETES van Georges Franju: `Deze film is geen documentaire. Hij nodigt ons uit via de beelden voor het eerst mee te maken wat een geestesziekte is` (Jean-Paul Sartre). De kijker beleeft inderdaad, vanaf de opsluiting, de waanzin die van binnen heerst, en die uitmondt in een heel andere wereld dan de onze, maar volgens de zieke logisch in elkaar zit. Een uiterst nauwkeurige montage en huiveringwekkende beelden van chef-cameraman Quinto Albicocco.