L'enfant qui a pissé des paillettes

Frankrijk 1977. Experimenteel van Maria Klonaris.

Een esoterische titel voor een al even esoterische film. De film gaat vergezeld van driehonderd dia`s, en er zijn dus drie schermen en drie projectoren voor nodig. Dit tweede deel van de `tetralogie van het lichaam` is onmogelijk samen te vatten, omdat het de lichaamstaal als beeld baseert op een po[KA3]etische en politieke dialectiek uit de kelders van het surrealisme (er worden teksten van Grisélidis Réal en Jean Breton voorgelezen). Beeld van een 'trieste jeugd', met incest, dubbele beelden, versmeltingen van transparante lichamen, etc... In ieder geval origineel.