Août 44, ici Cognacq-Jay

Frankrijk 1994. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Mathieu Carrière, Roland Blanche, Jeanne Marine, Julian Benedikt en Alain Fromager.

Tussen mei 1943 en augustus 1944 zendt de Duitse bezetter zes uur per dag tv-programma`s uit vanaf de experimentele [KL]F[KLE]ernsehsender [KL]P[KLE]aris, ge[KA3]installeerd in een oud muziektheater in de Rue Cognacq-Jay in het zevende arrondissement. De uitzendingen vanuit bezet Parijs zijn bestemd voor gewonde Duitse soldaten in de plaatselijke ziekenhuizen. Op 23 augustus, twee dagen voor de bevrijding van Parijs, staan de Amerikaanse troepen aan de poorten van de stad. De directeur van de zender Kurt Heyzmann (Carri[KA2]ere) beseft dat het Duitse leger verslagen is. Hij wil nog een laatste, perfecte uitzending de ether in laten gaan. Kleischter (Benedikt), een fanatieke Gestapo-officier komt roet in het eten gooien omdat hij nog even een snelle genadeloze jacht wil ondernemen op joden, verzetslieden en anderen, die niet met de vijand wilden collaboreren. De technici stellen echter alles in het werk om te voorkomen dat hun tv-zender de geschiedenis in zal gaan als een amateuristische bedoening. Interessant relaas met een voelbare sfeer van een oorlog, die op zijn einde loopt. De gebeurtenissen zijn op authentieke feiten gebaseerd en vormen een stukje mediageschiedenis. Het scenario is van Pierre Fabre en Thierry Bourcy naar het boek Cognacq-Jay 1940 - La télévision française sous l'occupation van Thierry Kubler en Emmanuel Lemieux. Het camerawerk is van Jacques Guérin.