Het hoofdpersonage van Je rentre à la maison, de bejaarde acteur Gilbert Valance, is een held. Als reactie op het oppervlakkige, onoverzichtelijke moderne leven keert hij zich volledig in zichzelf, om hoogstens voor zijn kleinzoon of manager deze 'solitudine' op te geven. Valance is een held omdat hij willens en wetens kiest voor zijn isolement, en het met alle macht tegen de waan van de dag blijft verdedigen. Tot en met de onthutsende finale blijft hij enkel trouw aan zichzelf, vaak tot ergernis en onbegrip van de buitenwereld.
Het is verleidelijk om Valance als een afspiegeling te zien van de regisseur van de film, de inmiddels 94-jarige Manoel De Oliveira. Een man die sinds zijn debuut in 1930 een omvangrijk oeuvre van weerbarstige, vaak nogal ontoegankelijke films heeft opgebouwd, en er nog steeds niet over piekert om een knieval naar het publiek te doen. In het korte interview dat als enige interessante extra op de dvd is opgenomen, maakt De Oliveira deze vergelijking overigens niet. Valance staat volgens hem eerder voor de hedendaagse westerse beschaving, die het contact met de natuur heeft verloren, zich wentelt in chaos en daarom wanhopig terugverlangt naar een oorspronkelijke staat van onschuld en geborgenheid. 'In de baarmoeder voelt het kind zich helemaal thuis. Daar is de rust optimaal. Een wanhopig mens zoekt overal beschutting: in zijn woonplaats, zijn kamer, zijn huis. Maar dat zijn allemaal surrogaten voor de baarmoeder van de vrouw die hem verwekte. Met deze beschaving gaat het precies zo.'
Een intellectuele, afstandelijke benadering van een charmante, vaak ook levenslustige film. Maar eigenlijk heeft De Oliveira het stiekem toch ook - en misschien wel vooral - over zichzelf en zijn eigen moeite met de huidige tijd. Dat blijkt wel wanneer hij vertelt over een jong stel dat hij ooit zag lopen. ' Een elegant paartje, arm in arm, maar hij was aan het bellen met zijn mobiele telefoon. Toen ik even later omkeek belde hij nog steeds. Een verschrikkelijk symptoom van ontmenselijking.' Je krijgt haast medelijden met De Oliveira, maar dat is nergens voor nodig: de man leeft tegenwoordig vrijwel permanent op zijn eigen eiland, de filmset. Daar zijn mobiele telefoons vast en zeker verboden.
Beeld: 1.66:1 (anamorphic widescreen)
Geluid: Dolby 2.0 (Frans)
Ondertiteling: onder meer Nederlands en Engels
Duur: 90 minuten (hoofdfilm
)
Distributeur: De Filmfreak / Filmmuseum