Een groot verschil tussen Simon en de eerdere films van regisseur Eddy Terstall is dat de vrijblijvendheid weg is. In die vorige films kon alles nog weggelachen worden en overheerste de luchtigheid. Maar Simon gaat uiteindelijk over een terminaal zieke die kiest voor euthanasie, hoe grappig de eerste helft van de film - in typische politiek incorrecte Terstall-stijl - ook is. Na het zien van Simon zijn het niet de grappen die je onthoudt.

Op de commentaartrack van de Simon-dvd zegt Terstall dat hij aan het eind van het maken van de film weer snakte naar het maken van een komedie - en dat hij daar nu ook mee bezig is. Maar Simon geeft de indruk dat Terstall niet meer zulke ongecompliceerde films zal maken als voorheen. Of het zou een stap terug betekenen.

Het commentaar van Terstall op zijn eigen film is amusant, ook al klinkt hij soms verveeld en komt hij met flauwe opmerkingen als: 'Camiel is homo, ik ga jullie niet uitleggen wat dat is.' Even later zegt hij dat grappen over homo's 'net effe iets leuker' zijn dan andere grappen. 'Ik weet ook niet waarom.'

Een eind verderop verklaart hij waarom de tegenstellingen tussen de twee hoofdpersonen Simon en Camiel - hetero en homo, drugsdealer en tandarts -in-opleiding, van de straat en kak - in het begin van de film zo dik aangezet zijn. Zo wordt aan het eind extra duidelijk dat zulke dingen er niet meer toe doen als het gaat om ziekte en dood.

Vooral aan de vele tevreden opmerkingen over goed gelukte dialogen of mooie scènes is te merken dat Terstall heel tevreden is over Simon. Hij benadrukt zo nu en dan het lage budget (één miljoen, terwijl hij eigenlijk twee nodig had), de tijdsdruk en andere lastige omstandigheden, zoals de verplichtingen elders van acteurs als Cees Geel (die de titelrol speelt) en Johnny de Mol. Of iets bizars als een scène met sneeuw die nou juist op de warmste dag van het jaar opgenomen moest worden, terwijl de warme strandscènes precies op koude dagen vielen..

Die strubbelingen zijn niet af te zien aan de film, die terecht met complimenten (en Gouden Kalveren) is overladen.

Jammer dus dat de dvd een beetje tegenvalt. Bij flutfilms is het niet erg als de extra's weinig voorstellen: die ga je toch niet bekijken . Maar Simon had beter verdiend.

De dvd bevat twee schijfjes: eentje met de film plus twee commentaartracks door Terstall en Cees Geel en nog een paar trailers, de tweede met extra's. Die extra's bestaan uit een 'documentary' en een 'photo gallery' - waarom daarvoor Engelse woorden gebruikt zijn is overigens onduidelijk, want de documentary heeft geen Engelse ondertiteling meegekregen. Documentaire is overigens een groot woord voor de niet onaardige 'making of' van 35 minuten, waarin Terstall en de belangrijkste acteurs terugkijken op de opnamen. De meeste interviews zijn gedaan door René Mioch, een merkwaardige keus als je bedenkt dat de VPRO één van de co-producenten van de film is - dan is zo 'n gladjakker als Mioch toch niet de eerste waar je aan denkt.

Storend is vooral dat er van die slordigheden in zitten die je alleen in van dit soort dvd -filmpjes tegenkomt, zoals het zo nu en dan wel erg slechte geluid, waardoor de geïnterviewden nauwelijks nog verstaanbaar zijn. Over de 'photo gallery' kunnen we kort zijn: die is even overbodig als al die andere overbodige photo galleries die zo vaak als extra'tje op dvd's worden gezet.

Het meest de moeite waard zijn daardoor de commentaartracks, vooral die van Terstall, die leuke wetenswaardigheden vertelt, over het lucht-shot van Amsterdam in het begin bijvoorbeeld, dat gekocht blijkt te zijn van Louis van Gasteren, die het in zijn documentaire Hans, het leven voor de dood had verwerkt. Terstall vertelt ook over het camerawerk, de keus om alles vrij statisch te houden en vaak voor een zogenoemd 'two-shot' te kiezen (niet al te dichtbij, zodat je twee of meer personages in beeld ziet) omdat dat goed werkt voor comedy. De enige close-up in de film heeft hij bewaard voor het eind: 'Je moet er zuinig mee zijn. Dan heb je er wat aan als je 'm nodig hebt.'

Cees Geel vertelt in zijn commentaar iets over zijn aanpak van de rol. En over andere acteurs. Scènes met Daan Ekkel zijn volgens hem altijd een avontuur: 'Je weet nooit of hij met tekst komt, en wanneer. Het is een mijnenveld - maar er gebeurt wél iets.'

Beeldformaat : 16:9
Geluidsformaat: Dolby Digital 5.1
Ondertiteling: Frans, Engels
Duur: 104 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: A-Film Home Entertainment