De feiten
Geboren: 10 april 1972, Mierlo, als Frank Albertus Petrus Maria Lammers
Actief als: acteur, regisseur, schrijver
Eerste film: een bijrolletje als dakloze in Mart Dominicus' komedie Fl. 19, 99 (1998); doorbraak: als Fedja van Huêts motorcrossende vriend Daan in Erik de Bruyns Zeeuwse drama Wilde Mossels (2000)
Prijzen: Arlecchino in 2001 voor toneelproductie Onder Mannen (beste mannelijke bijdragende rol); Gouden Beeld voor De Enclave (beste acteur in een tv-drama) in 2002; Gouden Kalf- nominatie in 2004 voor De Dominee (beste acteur); Gouden Kalf in 2006 voor Nachtrit (beste acteur).
Beste film
Lammers kreeg vorige week voor zijn vertolking van taxichauffeur Dennis in Nachtrit een Gouden Kalf op het Nederlands Film Festival. Wij zullen de jury niet tegenspreken, maar nog ietsje beter was Lammers in de misdaadfilm De Dominee, waarin hij - in een bijrol - alle aandacht voor zich opeiste, en met afstand het beste acteerwerk in de film liet zien.
Slechtste film
Niet per se Lammers' schuld, maar de slechtste film waarin hij heeft meegespeeld is zonder twijfel Het woeden der gehele wereld, Guido Pieters ranzige thriller , naar een roman van Maarten 't Hart. Verder vermijden: Het Schnitzelparadijs ( tenzij je Lammers heel erg 'over the top' wil zien) en Leef! (vanwege de storende en volstrekt onnodige cameo van Lammers als proleterige BMW-rijder).
Handelsmerk
Op zijn beste momenten is Frank Lammers een kruising van acteurs Philip Seymour Hoffman en Joe Pesci: intens, veelzijdig en opvallend. En vooral te bewonderen in bijrollen. Nachtrit is zijn eerste echte hoofdrol, maar het kan maar zo dat hij de komende jaren weer uitsluitend te zien zal zijn in bijrollen. Waarin hij dan - meestal als 'gewone jongen', of vriend van - voor de komische noot mag zorgen.
Frank Lammers over Frank Lammers
'Ik ben heel blij met wat ik gedaan heb en wat ik te doen krijg, maar ik zie zelf meer diversiteit in mijn acteren dan dat er normaal gesproken aan wordt toegekend. Maar misschien is dat ook wel misplaatste ijdelheid. Natuurlijk ben ik ijdel, anders ben je geen acteur.'
(De Avonden, 9 maart 2006)
'Zodra ik met mezelf moet gaan leuren, stop ik ermee. Ik weet nog dat de mensen uit mijn klas ontzettend hun best gingen doen als er iemand van Kemna Casting kwam kijken. Ik vertoonde dan bijna tegenovergesteld gedrag. Ik werd daar obstinaat van.'
(Het Parool, 18 februari 2006)
'Ik wil nu wel scoren, want ik ben ook een ijdele lul natuurlijk. Ik wil graag dat iedereen zegt dat ik de beste ben. Maar als ik een script toegestuurd krijg, interesseert het verhaal me vaak meer dan de rol. Ik ben iemand die graag twee maanden opgesloten zit met een clubje om met zijn allen iets te maken.'
(Het Parool, 18 februari 2006)
'Ik wilde niet per se acteren. Het is me min of meer overkomen. Ik was al vroeg behept met een grote hoeveelheid fantasie en op de een of andere manier moet die een uitweg vinden, anders knapt je kop uit elkaar. Ik had geen talent voor schilderen of kleien, dus werd het op de middelbare school toneel. Toen stond de lol en het overwinnen van mijn verlegenheid voorop, want in wezen ben ik een schijtluis.'
(Filmnieuwsbrief van Filmvalley, 10 juli 2006)
'Het is voor mij belangrijk dat ik mensen raak, op wat voor manier dan ook. De mate waarin ik mensen ontroer, shockeer en aan het lachen maak zijn graadmeters voor mijn waarde, kwaliteit en kracht als acteur. [...] Als ik niet zou vinden dat film een bijdrage zou kunnen leveren aan een mooiere of betere wereld, zou ik onmiddellijk ophouden met acteren.'
(Filmnieuwsbrief van Filmvalley, 10 juli 2006)
'Ik hoereer me en dat kan me niets schelen.'
(Volkskrant Magazine, 7 oktober 2006)
'Dingen die ik niet kon, deed ik gewoon niet. Ik hoefde niet te leren op de middelbare school en ik maakte nooit huiswerk, dat was niet nodig. Ik ging voetballen en werd kampioen, ik ging tennissen en werd ook kampioen. Toneelspelen kon ik ook goed, alles lukte. Ik dacht wel vaak: er zal een moment komen dat dit stopt.'
(Volkskrant Magazine, 7 oktober 2006)