De feiten
Geboren: 28 februari 1948, Carlisle ( Engeland)
Actief als: regisseur, schrijver, componist, producer, acteur, cameraman, editor.
Eerste film: Stormy Monday (1988).
Prijzen: Oscarnominaties in 1996 voor Leaving Las Vegas: beste regisseur en beste bewerkte scenario; British Independent Film Award in 2000 (oeuvreprijs); National Society of Film Critics Award in 1996 voor Leaving Las Vegas.
Beste film
Leaving Las Vegas (1995) is een voor Hollywoodbegrippen
ongewoon sombere en onsentimentele film over een alchoholist die zich dood wil
drinken in Las Vegas, iets krijgt met een prostituee maar zich ook door haar
niet van zijn voornemen af laat brengen; prachtig gefilmd, met indrukwekkende
rollen van Nicolas Cage en Elisabeth Shue. Ook zien: Internal Affairs (1990),
Time Code (2000).
Slechtste film
Cold Creek Manor (
2003) haalde de Nederlandse bioscoop niet, en terecht: het is een mislukte,
voorspelbare thriller.
Handelsmerk
Multi-talent
Mike Figgis begon als muzikant, iets dat doorwerkte in zijn eerste film Stormy
Monday, die zich afspeelde in een jazzclub. Figgis maakte later zelf de
soundtrack bij veel van zijn films, zoals Leaving Las Vegas en One Night Stand.
In zijn films is het losse, geïmproviseerde van jazz te herkennen. Daarnaast
zijn het films van een filmliefhebber, die zowel naar het verleden (zoals de
verwijzingen naar film noir in Stormy Monday) als naar de toekomst van de cinema
kijkt. Nieuwe richtingen zocht hij bijvoorbeeld op in Time Code, waarin vier
verhaallijnen gelijktijdig te zien zijn in een in vieren gesplitst beeld. Dat
hij als filmmaker geen navelstaarder is, werd duidelijk met een zelf
gefinancierde 20-delige televisieserie (Hollywood Conversations) en een boek,
waarin hij gesprekken voerde met collega-regisseurs, acteurs, schrijvers en
andere figuren uit de filmindustrie.
Figgis over Figgis
'Wat mij aanvankelijk het meest aantrok in film, was het geluid. Ik vind nu nog
dat het geluid het belangrijkst is, niet het beeld. Omdat het beeld zo sterk en
verleidelijk is, denken we dat dat het belangrijkst is. Maar als ik de keus zou
hebben tussen het beeld afzetten of het geluid afzetten, zou ik kiezen voor het
geluid. Daar begon het mee. Toen ik experimenteel theater ging maken, kreeg ik
meer visuele ideeën en begon ik te spelen met diaprojectors en film.'
(
Fiba-filmbank.org, 2004)
'Ook al is films maken fascinerend als je eraan
begint, het is niet iets dat je je hele leven wilt doen. Intellectueel gezien is
het heel saai. Zolang je er geld mee verdient, is het verleidelijk, maar je
hunkert naar een intellectuele stimulans, naar een gesprek waarin iemand tegen
je ideeën in gaat. De reden waarom je een schilderij maakt of een boek schrijft
, is dat je er met mensen over wilt praten. Je mikt op een hoog niveau van
communicatie, niet het hoogste niveau van geld verdienen. Veel mensen die ik ken
, die veel verdienen, zijn ongelukkig. Je sluit echt een pact met de duivel.'
(Film Scouts, 1999)
'Eén van de aanleidingen voor het maken van Time
Code was een boek dat ik las met interviews met Jean-Luc Godard. Je kunt dat
boek op elke plek openslaan en een geweldig idee lezen, dat Godard zo uit zijn
mouw schudt. Toen ik dat las, dacht ik: 'Mijn god, we hebben zulke grote stappen
terug gezet sinds de jaren zestig, sinds de Nouvelle Vague, als je kijkt naar
het lef waarmee we films maken.' Ik kreeg veel zin om een exeperimentele film te
maken vanuit die benadering.'
(indieWIRE, 2000)
'Er schijnt een
beeld te bestaan dat ik na Leaving Las Vegas het roer drastisch zou hebben
omgegooid, en ben weggegaan uit Hollywood. De beslissing om Hollywood te
verlaten is in feite voor me genomen, toen de studio Mr. Jones van me afpakte en
zonder overleg scènes toevoegde, en de hele boel opnieuw begon te monteren. Het
is ironisch dat men mijn 'breuk' met Hollywood altijd situeert na Leaving Las
Vegas. Die film is gemaakt met Frans geld, zonder een cent uit Hollywood, en
heeft meer geld verdiend dan alles wat ik daarvoor in Amerikaanse dienst gemaakt
heb.'
(De Filmkrant, 2002)
'Ik geloof niet dat ik alles zelf wil
doen omdat ik zo'n groot ego heb. Ik wil het zelf in de hand hebben, omdat ik
het beste overzicht heb van hoe het moet worden. Soms vind je goede mensen om
mee samen te werken, maar vaak ben je urenlang bezig om dingen uit te leggen, en
dat zo diplomatiek mogelijk. Terwijl je tegenover jezelf niet zo voorzichtig
hoeft te zijn. Ik heb er geen moeite mee een idee weg te gooien als blijkt dat
het niet werkt. Maar als een ander het heeft bedacht, zeg ik dat het heel
interessant is, maar het op een andere manier wil doen. Onzin, want eigenlijk
wil je zeggen dat het een waardeloos idee is.'
(Netribution, 2000)
'Door mijn achtergrond als muzikant, denk ik muzikaal als ik een filmscène
regisseer. Of je het leuk vindt of niet, ik ben een muzikale regisseur.'
(
Fiba-filmbank.org, 2004)