Mix twee recente succesformules door elkaar, en je hebt geheid een hit. Dat is wat producentenechtpaar Elizabeth Banks en Max Handelman gedacht moet hebben toen ze voor Pitch Perfect de immens populaire a-capellazangwereld van tv-serie Glee samenvoegden met de hype van ensemblekomedies vol grofgebekte vrouwen (Bridesmaids). Een overdonderende triomftocht werd het in de VS niet, maar met een voorlopige internationale recette van zo'n 90 miljoen dollar zijn de gesprekken over een sequel al in volle gang.

Rijzende ster van dienst is Anna Kendrick, die zich met haar combinatie van charme en sociale ongemakkelijkheid in onder meer 50/50 en Up in the Air al een bijzonder plezierige filmheldin toonde. Ze speelt Beca , het alternatieve meisje dat droomt van een carrière als muziekproducer in Los Angeles, en dus eigenlijk niets moet hebben van de vrouwelijke zangclub op haar universiteit, de Bella's. Uiteraard groeit ze uit tot inspiratiebron en nieuwe leider. En natuurlijk is er een love-interest in de persoon van Jesse ( Skylar Astin), die ook nog eens lid is van concurrerende mannelijke a- capellagroep de Treblemakers.

Pitch Perfect is op en top formulewerk , dat zowel de draak steekt met het onderwerp als het omarmt. De humor is fijn anarchistisch, met name in de persoon van Fat Amy (Bridesmaids' Rebel Wilson), die zich naar eigen zeggen zelf zo noemt zodat 'twig bitches ' het niet achter haar rug om doen.

Maar het meest geslaagde personage in de geschifte band of misfits die Beca in de Bella's omringt is toch wel de Japanse Lilly, die de meest gruwelijke dingen vertelt over hoe ze haar tweelingzus in de baarmoeder opat, maar zo zacht praat dat niemand haar verstaat . Al is de representatie van Aziaten in Pitch Perfect gerust bedenkelijk te noemen.

Helaas wegen de komische noten niet op tegen de suffe muzikale scènes, hoe energiek debuterend regisseur Jason Moore – voorheen vooral furore makend op Broadway met musicals als Avenue Q en Shrek – het ook in beeld brengt. Het probleem ligt simpelweg bij de fantasieloze mashups van overbekende popliedjes. Al zal de Glee-fans dat vast een zorg zijn.