De Grote Emancipator. De Verzoener. Bevrijder der Slaven. Oftewel: Abraham Lincoln, de zestiende en een van de geliefdste presidenten van de Verenigde Staten. Maar dat was overdag. Want bij het vallen van de avond trok Honest Abe er steevast op uit met zijn verzilverde bijl, op vampierenjacht. In de fantasie van schrijver Seth Grahame-Smith dan toch.

Het is een op zijn zachtst gezegd nogal opmerkelijke premisse, maar Grahame- Smith, die eerder al de ondoden met Jane Austen verbond in Pride and Prejudice and Zombies, verkocht wel meer dan een miljoen exemplaren van zijn Abraham Lincoln: Vampire Hunter. Het was een simpele, slimme optelsom van de populariteit van Lincoln en van het bloedzuigergenre.

Lincoln in de rol van superheld is nog niet eens zo ver gezocht. Op jonge leeftijd verloor hij zijn moeder – in boek en film door een beet in de nek, in werkelijkheid door vergiftigde melk – en vanuit armoede en zonder opleiding werkte hij zich op tot achtereenvolgens advocaat, Congreslid en president.

Helaas is de Lincoln (Broadway-acteur Benjamin Walker) in de verfilming van Kazach Timur Bekmambetov (Night Watch, Wanted) een nogal flets figuur. Zoals eigenlijk alle personages weinig kleurvol zijn, met uitzondering van Henry,  de mysterieuze vampierjager die de wraaklustige jonge Lincoln de kneepjes van het vak bijbrengt .  Vooral Lincolns sidekicks, jeugdvriend en ontsnapte slaaf Will en collega- winkelier Speed, die hem later ook in het Witte Huis bijstaan,  lopen er vaak wat hulpeloos bij.

Aardig is het spel tussen fantasie en historie. Zo is Adam, de aanvoerder van de ondoden die het op Lincoln heeft voorzien, een plantagehouder die zijn soortgenoten slaven voert en uit lijfsbehoud zijn leger de Amerikaanse Burgeroorlog instuurt. Maar zulke vondsten kunnen niet verhullen dat het script, geschreven door Grahame-Smith zelf, te veel zwakke personages en episodes kent.

Dat Abraham Lincoln: Vampire Hunter toch af en toe best vermakelijk is, is te danken aan regisseur Bekmambetov, die de film doorspekt met een aantal virtuoos gefilmde actiescènes, waaronder zelfs een stukje Slag bij Gettysburg. Al drijft hij zijn videogame-esthetiek soms te ver door, tot het belachelijke. Met als dieptepunt een achtervolging tussen, en op, een losgeslagen kudde paarden, waarin Lincoln zelfs een viervoeter naar zijn hoofd krijgt geslingerd.