Compromisloos, zo noemde Steven de Jong zijn laatste film tijdens een persvoorstelling. Het viel niet mee om de financiering rond te krijgen voor de verfilming van Judith Vissers thriller over pesten, maar dat had als gunstige bijkomstigheid dat de Friese regisseur ook geen lastige verzoekjes kreeg ('Heb je niet wat meer Dirk Zeelenberg?') van partijen die een belang hadden in het project.

Hoewel De Jongs volledige artistieke vrijheid tot gevolg heeft dat er het nodige valt aan te merken op het low-budget avontuur, is Stuk! een van de interessantste films die hij tot nog toe maakte. Op een wat voor de hand liggende twist na, zit vooral het scenario (dat De Jong samen met Dick van den Heuvel schreef naar aanleiding van het boek) prima in elkaar. Geen doorsnee perikelen, maar een onvoorspelbare aaneenschakeling van gebeurtenissen die ervoor zorgt dat de film zelfs met bijna twee uur nog behoorlijk vlot aanvoelt. De wat mollige Elizabeth ( Jackie van Parijs) wordt op school heftig gepest en ook thuis is de situatie niet ideaal. Ze is stiekem verliefd op Alec ( Leo de Jong), maar die heeft al een relatie met de knappe Riley (Elodie Hooftman). Door de constante treiteringen bereikt Elizabeth uiteindelijk haar breekpunt.

Jackie van Parijs speelt haar complexe rol met verve en ook de rest van de jonge cast, bijna allemaal afkomstig van het Mediacollege in Amsterdam, maakt indruk. Enkel wat ongelukkige keuzes in de regie en montage geven de film zo nu en dan een wat suf karakter. Het ene moment werkt een special effect prima, bijvoorbeeld om de gemoedstoestand van personage Elizabeth te benadrukken, het volgende moment is het volkomen overbodig en infantiel. Zo is er voor elke goede keuze van De Jong ook een slechte aan te wijzen en blijft de stijl van de film schipperen tussen volwassen en kinderlijk.

Pesten is momenteel een hot thema en Stuk! voorkomt preken en opgeheven vingertjes bij de behandeling van het onderwerp. Dat het ellende veroorzaakt wordt wel duidelijk, en de pubers die de film als doelgroep heeft worden niet gespaard. Sterker: heftige, soms zelfs weerzinwekkende beelden van brandende mensen of aanranding hebben als gevolg dat een deel van de potentiële doelgroep wordt buitengesloten, gezien de adviesleeftijd van veertien die de film heeft meegekregen.