Under the Skin is zeer losjes gebaseerd op de gelijknamige sf-roman van de Nederlandse Schot (of Schotse Nederlander) Michel Faber en gaat over een als jonge vrouw vermomde alien, die in Schotland eenzame mannen verleidt, meelokt en vervolgens vermoordt.
Waar Faber de nadruk legt op maatschappijkritiek en ingenieuze plotwendingen, kruipt Glazer in de geest (bij gebrek aan een beter woord) van de alien, en vraagt hij zich af hoe ‘zij’ kijkt naar de mensen en gebeurtenissen om haar heen.
Glazer blijft – in tegenstelling tot het boek – bewust vaag over haar missie op aarde. Het zou maar afleiden van waar het in deze film echt om gaat: haar zoektocht naar wat een mens tot mens maakt.
De alien (in het boek heet ze Isserley, in de film heeft ze geen naam) rijdt in een wit bestelbusje door de straten van Glasgow op zoek naar eenzame mannen. Door het contact met die mannen en met de andere mensen die ze tijdens haar ritjes tegenkomt, begint ze heel voorzichtig te voelen en begrijpen als een mens.
De alien wordt perfect gespeeld door een bijna onherkenbare Scarlett Johansson, die erin slaagt de subtiele verandering bij de alien ( van niets naar iets, van emotieloos naar verbaasd over haar ontluikende gevoelens) over te brengen.
De meeste andere rollen worden gespeeld door niet-professionele acteurs, die door Glazer zo van de straten van Glasgow werden geplukt. Bovendien werden de scènes in Glasgow met verborgen camera’s gefilmd, omdat Glazer eerlijke, oprechte reacties wilde. Vandaar dat Scarlett zo onherkenbaar moest zijn.
Het resultaat is een film die niet te beschrijven is, maar ondergaan moet worden. De meest buitenaardse sciencefictionfilm ooit gemaakt. Met een prachtige, indringende score (van componiste Mica Levi) en werkelijk onvergetelijke beelden (het echtpaar dat verdrinkt in de oceaan bijvoorbeeld, of het vreemd aangrijpende einde van de film).
Het zou jammer zijn als we weer tien jaar moesten wachten op de volgende film van Glazer, maar in dit geval was al dat wachten zeker de moeite waard.
Veel films maakt de Britse regisseur Jonathan Glazer niet, maar wat hij maakt is goed (debuutfilm Sexy Beast, 2000) of op zijn minst interessant (Birth, 2004). Of goed én interessant, zoals de lang verwachte opvolger van Birth: Under the Skin. Uit 2013 alweer, maar de film komt nu pas in de Nederlandse bioscopen.