Vooropgesteld: Les revenants is geen zombieserie. Jawel, er staat een dorp centraal waarin bewoners die jaren eerder overleden plots weer over straat lopen, maar dit zijn niet de hersendode kannibalen van The Walking Dead.

Les revenants (internationaal verwarrend genoeg uitgebracht onder twee titels : Rebound en The Returned) is losjes gebaseerd op de gelijknamige Franse film van Robin Campillo uit 2004. Die werd destijds onthaald als originele variant op het zombiegenre, maar laten we die associatie in dit geval even vergeten. Spannend is de serie zeker, maar niet op een horrormanier; eerder zoals onheilspellende voorgangers als Twin Peaks of Lost.

De acht afleveringen van het eerste seizoen (seizoen twee schijnt in de maak) richten zich ieder op één van de bewoners van het dorp. Zo gaat de pilotaflevering vooral over Camille, een vijftienjarig meisje dat vier jaar eerder omkwam bij een busongeluk en nu ineens weer bij haar moeder voor de deur staat, alsof ze even een ommetje heeft gemaakt. Wat er precies gebeurd is, herinnert ze zich niet.

De reacties van de verschillende dorpelingen op de terugkeer van Camille – en later van andere overledenen – zijn overtuigend verbeeld. Er is angst, ongeloof, ontkenning, er spelen acuut allerlei existentiële vragen op. Juist omdat de setting behoorlijk realistisch is, met een gevarieerde groep menselijke personages, is het fantasie-element erg effectief. De eerste afleveringen zijn knap verteld: in goed gedoseerde flashbacks en wendingen wordt steeds iets meer informatie onthuld.

En dan heeft Les revenants ook nog eens uitstekende production values. Sfeervolle decors, prachtig camerawerk, prima acteurs en lekker onheilspellende muziek van de Schotse band Mogwai.

Geen minpunten? Helaas wel, op een vrij cruciaal punt: de plot. In de loop van de afleveringen bekruipt je steeds meer het gevoel dat de schrijvers niet helemaal weten waar ze heen willen . Het is lovenswaardig dat er niet té veel wordt uitgelegd, maar iets meer logica, of in ieder geval de belofte dat er naar een bevredigend slot wordt toegewerkt, zou fijn zijn. Er speelt ook wel heel veel: de terugkeer van de doden dus, maar ook het mysterieuze verleden van het dorp, allerhande soapverwikkelingen, en dan loopt er ook nog een seriemoordenaar rond. Het lijkt alsof de makers uit iets te veel inspiratiebronnen hebben geput: beetje David Lynch, wat Stephen King, ingrediënten uit The Sixth Sense en Let the Right One In.

Niet de minste referentiepunten natuurlijk , en Les revenants blijft eerder een aanvulling dan een rip-off. Bovendien is het verfrissend dat zo’n fantasieverhaal nu eens uit Frankrijk komt, in plaats van Amerika of Japan. En wie weet, misschien wordt het verhaal in een tweede seizoen alsnog bevredigender uitgewerkt. Liefhebbers van somber magisch realisme moeten het er maar gewoon op wagen.

Les revenants is nu verkrijgbaar op dvd, zonder extra's.