Remakes kennen een wat diffuse status in de filmwereld. Sommige filmmakers kijken er principieel op neer, en noemen het heiligschennis om klassiekers over te doen. Anderen willen pas herverfilmen als er een à twee tijdsgewrichten zijn gepasseerd sinds het origineel, of noemen een taalbarrière als een legitieme reden om een film over te doen.

Michael Haneke regisseerde om die laatste reden een tweede, exact gekopieerde Amerikaanse versie van zijn – overigens eigen - Duitstalige origineel Funny Games; Funny Games U.S. Ook een optie: doodleuk stellen dat je het origineel nooit hebt gezien, zodat er dus automatisch geen enkel artistiek verband kan bestaan. Dat deed Werner Herzog in 2009 bij het aankondigen van zijn Bad Lieutenant, waarop de maker van het origineel uit 1992, Abel Ferrara, de nieuwe filmploeg ‘een verblijf in hel’ toewenste.

Nieuw is het niet in Hollywood, het fenomeen remake. Studio’s beschouwen origineel werk als een risicovolle investering, en zetten liever in op bewezen succes. Zo zijn financieel zwaardere tijden ook te herkennen aan de groeiende hoeveelheid ‘herinterpretaties’ en vervolgfilms in de bioscoop.
 
In Nederland verschijnen de komende periode – naast Let Me In – onder meer The Tourist, Tron: Legacy en True Grit in de bioscoop – allemaal grote releases, en remakes. En de lijst van in Hollywood aangekondigde remakes telt onder meer Dune, Jurassic Park, Romancing the Stone, Akira en The Birds. De nieuwste toevoeging: Total Recall, naar het origineel van Paul Verhoeven. Dat liet producent Neal Moritz (I Am Legend) deze week weten. Colin Farrell zou hebben getekend voor de hoofdrol. Of Verhoeven en Arnold Schwarzenegger daar blij mee zijn, is nog niet bekend.