Overrompelend

Regisseur Morgan Knibbe (26) gooide hoge ogen op het Idfa van 2014 met het overrompelende Those Who Feel the Fire Burning, een mengvorm van fictie en documentaire waarin we van heel dichtbij ervaren hoe Afrikaanse vluchtelingen hun uitzichtloze bestaan op ons continent beleven. In de openingsscène van vijf minuten zien we een boot vol vluchtelingen, midden in de nacht, vanuit het perspectief van een oudere man die in het water ligt en verdrinkt. Ook de rest van de film zien we door zijn ogen – hij is een geest die rondzweeft boven het continent dat hij bij leven nooit bereikte. Het doet denken aan Der Himmel über Berlin, maar dan zonder de humor die Wenders’ film draaglijk maakt. 
 
De film krijgt na een half uur even wat lucht wanneer we in een wat traditionelere documentairestijl kunnen kijken naar een telefoongesprek van een Afrikaanse man met zijn vriendin: ‘Sinds onze laatste seksnacht in het hotel heb ik met niemand het bed gedeeld,’ zegt hij. ‘Twee jaar en zes maanden. Als ik naar bed ga, denk ik altijd aan jou. Dan denk ik: wat moet ik doen om jou snel weer te zien? Wanneer komt die dag? Ja, ik neem dan spul mee voor je haar en nieuwe schoenen. De straten zullen met schoenen, tassen en kleren gevuld zijn en met dingen voor je haar.’ Hier ontstaat ook ‘poëzie’ (een term die vaak gebruikt wordt in verband met Knibbe’s film), maar nu zonder dat daar stijlcapriolen voor nodig zijn. 
 
Even later zit dezelfde man somber voor zich uit te staren in de moskee. ‘Het leven hier in de stad maakt me moe,’ horen we hem denken in voice-over. Maar hoe weten we dat hij dat denkt ? Natuurlijk, Knibbe probeert ons zo juist dieper in de werkelijkheid van de vluchtelingen te trekken. Maar je kunt je ook gaan storen aan de vele ‘virtuoze ’ momenten waarop we ergens hoog boven een straat hangen of wanneer het beeld weer eens op zwart gaat met vervreemdende geluidseffecten. Zo worden al die hartverscheurende taferelen eigenlijk zonder veel opbouw aan elkaar geplakt in een film die bedoeld lijkt voor een murw gebeukte mediaconsument, die alleen met grof geschut nog geraakt kan worden. Het maakt nieuwsgierig naar de films die de begaafde en geëngageerde Knibbe kan maken wanneer hij zijn formele bravoure iets meer gaat doseren.