Leuk die eindejaarslijstjes, maar ze zijn verdomd lastig om te maken. Hier in willekeurige volgorde vier topseries en één teleurstelling (die toch ook nog best aardig was).

Review: vier sterren
Comedy Central’s Review was een van de meest verfrissende komedies van het jaar. Forrest (Andy Daly) is de vleesgeworden recensiekoning, die in korte mockumentary-sketches alles aanpakt, van ‘cocaïneverslaving’ (halve ster) tot ‘de ruimte ingaan’ (vijf sterren) en ‘scheiden’ (geen waardering). Forrest schuwt niks en dat leidt tot ongemak, tragiek en boven alles humor. (En in zijn stijl wil ik nog even zeggen: je eigen column krijgen? Vijf sterren).



Game of Thrones: ‘OMG, WTF!’
Elke maandagochtend zat ik stipt klaar – al op het puntje van mijn stoel – voor Game of Thrones. ‘Heb je de nieuwste aflevering al gezien?’ was een uur later de standaardvraag die op WhatsApp en Facebook werd rondgeslingerd, na de zoveelste verraderlijke dolksteek, veldslag of briljante Tyrion-uitspraak. ‘Oh my god’, ‘What the fuck’ en simpelweg ‘…’, waren de meest voorkomende antwoorden. En dat voor een serie waarvan ik vier jaar geleden nog dacht dat ie te niche zou zijn, te fantasy. Groter ongelijk kun je niet krijgen. Game of Thrones spreekt wereldwijd tot de verbeelding, is daarmee ongekend populair en dat is voorlopig met recht: ook het vierde seizoen was grotendeels ijzersterk en de wereld van Westeros wordt met elke aflevering weer wat rijker en spannender.



Community: comeback van jewelste
Het had weinig gescheeld of de droom (‘Six seasons and a movie!’) van iedere Community-fan was vorig jaar uiteengespat. Na drie briljante maar slecht bekeken seizoenen werd bedenker Dan Harmon ten slotte aan de kant gezet. Zender NBC had geen zin meer in de geregeld ontoegankelijke, door popcultuur doordrenkte mediakomedie (de gemiste deadlines en opstootjes met Chevy Chase hielpen natuurlijk ook niet). Voor het vierde seizoen werden daarom twee ‘normale’ showrunners (ex-Will & Grace) ingevlogen en het resultaat was voorspelbaar: dramatisch, zielloos. Harmon werd wijselijk teruggevraagd en leverde dit jaar een comeback van jewelste af. Niet alles liep even soepel, maar onder andere ‘App Developments and Condiments’ – een satire over social media in sf-vorm – was geniaal. Nog maar één seizoen (volgend jaar bij internetdienst Yahoo) en een film te gaan.



True Detective: vissen naar Emmy’s en Golden Globes
Wat een teleurstelling. Collega Ilse van der Velden zette True Detective op één in haar eindejaarslijst en dat is ook helemaal niet zo gek. Twee acteurs van wereldklasse, prachtige plaatjes en een fantastische regie. (Het tracking shot aan het einde van aflevering vier is een cinematografisch kunststukje). Toch kon het rechercheurdrama me halverwege al gestolen worden: te gemaakt. Iedereen leverde goed werk af, maar de Emmy’s en Golden Globes werden al bij voorbaat geteld. Het leverde een overvloed op aan duistere beelden en quasi-filosofisch gewauwel, met nog eens een weerzinwekkend slap einde er bovenop. O, en Matthew McConaughey hoef ik ook een tijdje niet meer te zien.



Transparent: leve streaming
Ik suggereerde het vorige week al toen ik de televisie bij het grofvuil zette, maar het moge duidelijk zijn: streaming is here to stay. Belangrijker nog, diensten als Netflix en Amazon Prime hebben de toekomst als het gaat om series: eerstgenoemde wil uiteindelijk elke twee weken een nieuwe serie gaan leveren. Als die programma’s de kwaliteit evenaren van eerdere Netflix-hits, en van Amazon’s Transparent, dan graag. Dat laatste programma heb ik al eens genoemd, maar dat mag best nog eens , omdat het behalve goed was ook nog eens een actueel onderwerp aansneed. Genderpolitiek is zeker in Amerika nu hot, en Transparent behandelde die thematiek soepel. Een dramady, zoals dat dan zo mooi heet, met fantastisch schrijfwerk, een goede cast en hoofdrolspeler Jeffrey Tambor die het allemaal afmaakt.



Beste wensen en goede voornemens
En ja, dan waren er nog al die andere series: het intrigerende The Affair, het te-korte-enigszins-teleurstellende-wel-erg-vermakelijke derde seizoen van Sherlock, het onverwacht grappige Brooklyn Nine-Nine en de (oude) vertrouwden als House of Cards, Orange is the New Black, Mad Men, Masters of Sex en Girls. Om nog maar te zwijgen van alles dat ik miste. Looking. The Americans. Fargo. Hannibal. Broad City. Het is maar goed dat De Comakijker een weekje kerstvakantie neemt. Fijne feestdagen en tot volgend jaar!