Christian Rist: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

L'affaire Voltaire

1994 | Biografie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Biografie van Jacques Mény. Met o.a. Christian Rist, Charles-Antoine Decroix, Thomas Cousseau, Yveline Ailhaud en Corinne Kaoua.

Driedelige, geromantiseerde biografie over Voltaire, de bekende schrijver en filosoof (1694-1778) uit de Franse Verlichting, waaraan talloze wetenschappers, Voltaire- specialisten en kenners van zijn tijd hun medewerking verleenden. In 1778 keert Voltaire terug naar Parijs, na een verblijf van 28 jaar in het buitenland. De bevolking haalt hem binnen als een koning en hij kan in vrede sterven. Zestig jaar eerder zetten zijn ervaringen in Engeland hem aan tot het schrijven van [KL]Les lettres philosophiques[KLE], die bij de machtshebbers een storm van verontwaardiging veroorzaakten en hem de ballingschap in dreven. Uitgeweken naar Cirey-sur-Blaise leidden Voltaire (indrukwekkend gespeeld door Decroix) en zijn minnares Emilie du Châtelet een leven dat zij verdeelden tussen intensieve intellectuele arbeid en aards vertier. Gegrepen door de aardbeving die in Lissabon in 1755 30.000 mensen het leven kostte, schreef Voltaire Candide. Hij verhuisde naar Ferney, aan de Frans-Zwitserse grens, waar de Europese intelligentsia haar opwachting maakte. Toen ontstond de mythe Voltaire. Mede dankzij de Franse Revolutie belandde Voltaire in 1791, meer dan tien jaar na zijn dood, in het Panthéon. Traag, maar netjes in beeld gebracht. Poëzie voor oor en oog.

L' Archipel des amours

1982 | Drama, Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1982. Drama van Paul Vecchiali, Jacques Frenais, Gérard Frot-Coutaz, Michel Delahaye en Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Jean-Christophe Bouvet, Jean-Claude Drouot, Françoise Fabian, Christine Fersen en Dénise Gence.

Deze episodenfilm, een manifestatie van een collectief rond Vecchiali van in de bioscoopmarge opererende acteurs als een demonstratie van eensgezindheid, schiet zijn doel voorbij omdat de formule juist de verschillen in kwaliteit en talent benadrukt. Lang niet elke filmer heeft de vereiste puntigheid voor dit korte bestek, hoewel de bijdrage van Frot-Coutaz een scenaristisch meesterstukje is met een reeks van parallel-intriges in een beperkt aantal minuten. De geestigste sketch is die van Davila, nota bene over de besmettelijkheid van platjes. Treilhous episode over een keutelig-ruziënd oud echtpaar tegen de absurde achtergrond van winters Lourdes met alle verwijzingen naar bedevaart-toerisme en -commercie viel als afzonderlijke film in diverse prijzen. De belangeloze medewerking van prominente toneel-acteurs zorgt soms voor andere boeiende momenten.

Retour à la bien-aimée

1978 | Actiefilm, Thriller

Frankrijk 1978. Actiefilm van Jean-François Adam. Met o.a. Isabelle Huppert, Jacques Dutronc, Bruno Ganz, Christian Rist en Jean-François Adam.

Een man probeert zijn ex-vrouw, zoontje en het huis waarin hij opgroeide terug te veroveren door de nieuwe echtgenoot een moord in de schoenen te schuiven en vervolgens zijn morele steun aan te bieden. Dit geraffineerde thriller-scenario kreeg een tegendraadse stilering die van een bijna rituele ingetogenheid naar opera-achtige lyriek groeit. Regisseur Adam (die zelf de politie-inspecteur speelt) maakte drie films over een geobsedeerde, maar gedoemde terugkeer naar het verleden waarvan dit de beste is. Na voltooiing pleegde hij zelfmoord. Scenario van de regisseur, Georges Perec en Jean-Claude Carriere. Camerawerk van Pierre Lhomme.

Madame le juge: autopsie d'un témoignage

1978 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk 1978. Misdaad van Philippe Condroyer. Met o.a. Simone Signoret, Jean-Claude Dauphin, Didier Haudepin, François Perrot en Michel Vitold.

In de laatste, zesde aflevering van MADAME LE JUGE, is onderzoeksrechter Signoret zelf een getuige, die een aanvullend bewijs levert. Ze is net verhuisd, en ziet een man over het dak van een belendend perceel vluchten; de volgende morgen wordt een jonge vrouw vermoord in haar appartement aangetroffen. Onder haar leiding wordt er een getekend portret van de verdachte gemaakt, dat door een andere getuige, de op sensatie beluste buurvrouw Robin onmiddellijk herkend wordt. Onderzoeksrechter Signoret vindt haar veel te gedecideerd en verdiept zich in haar achtergronden. Een waardig slot van de serie met een scenario van Mariette Condroyer naar een idee en de personages van Raymond Thevenin.

Le Fils puni

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Philippe Collin. Met o.a. Christian Rist, Jenny Alpha, Catriona McColl, Madeleine Bouchez en Marie Munoz.

Een alleenwonende jongeman heeft een nogal morbide hobby: hij legt documentatiemappen aan over moordenaars en volgt met grote belangstelling hun proces in de kranten en op de televisie. Met dit interessante basisidee kun je verschillende kanten uit en aangezien dit een Franse debuutfilm is wordt het dus een pretentieuze bezinning over de kunstenaar als geïsoleerd genie. Fotografie van Sacha Vierny.

La Question

1977 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1977. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Jacques Denis, Nicole Garcia, Jean-Pierre Sentier, Christian Rist en Françoise Thuriès.

Een sympathisant van het F.L.N. in Algerije wordt door parachutisten gearresteerd en gemarteld. Een medestander overleeft de martelingen niet. Hij weet in de gevangenis stiekem een boek over zijn ervaringen te schrijven en door zijn advocaat te laten publiceren. Er zal een onderzoek worden ingesteld, als hij wegens staatsgevaarlijkheid wordt veroordeeld. Hij weet vanuit het gevangenishospitaal te ontsnappen. Deze indringende debuutfilm op basis van ervaringen van Henri Alleg wordt door niet-steracteurs met grote inzet gespeeld en krijgt door de sobere presentatie van martelscènes een extra-uitwerking die ondanks de concentratie op één geval verderreikende werking suggereert.

Les Enfants du placard

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Brigitte Fossey, Lou Castel, Jean Sorel, Georges Marchal en Isabelle Weingarten.

De nauwe band tussen een broer en zijn zus, nog versterkt door de zelfmoord van de moeder, vindt tijdens hun volwassenheid voortzetting in de rituele spelletjes van weleer. De vrouw, die met de zakenpartner van de verachte vader is getrouwd, probeert incest te vermijden (of plaatsvervangend te realiseren) door te trachten haar broer aan haar beste vriendin te koppelen. Na de mislukking daarvan vlucht ze en gaat overstag voor de moraal en de materiële zekerheid van het huwelijk. Deze ingetogen maar gespannen psychologische studie krijgt emotionele lading door intens spel van Fossey en Castel, die worden afgezet tegen opzettelijk aangebrachte elementen uit een driestuiversroman. Schitterende fotografie van Pierre Lhomme.

Les guichets du Louvre

1974 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1974. Drama van Michel Mitrani. Met o.a. Christian Rist, Christine Pascal, Henri Garcin, Judith Magre en Michel Auclair.

Kort voor La Grande Rafle van 16 juli 1942, de razzia waarin de nazi's in samenwerking met de politieprefectuur zo'n 13.000 Parijse Joden zullen oppakken, tracht student Paul leeftijdgenote Jeanne van een wisse dood te redden. Eerste Franse fictiefilm over die inktzwarte donderdag schematiseert en melodramatiseert Roger Boussinots autobiografische werk waarop het verhaal is gebaseerd. Charismatisch en kwetsbaar actrice Pascal (1953-1996) springt eruit als Jeanne, de enige in de Joodse Marais-wijk die Pauls vluchtpleidooien ter harte neemt. Garcin vertolkt de Duitse schrijver/oorlogschroniqueur/legerofficier Ernst Jünger.

Les violons du bal

1973 | Biografie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1973. Biografie van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Jean-Louis Trintignant, David Drach, Yves Afonso en Guido Alberti.

Een regisseur (Trintignant) slaagt er ondanks commerciële bedenkingen van zijn producent (Yak) in om een film te maken over zijn riskante maar geslaagde ontsnapping als joods jongetje (David Drach) tijdens WO II (1939-44) naar Zwitserland, dankzij en samen met zijn kranige moeder (Nat). De autobiografie, zowel qua jeugdervaringen als weerstanden die de volwassen regisseur ontmoet, maakt niet écht indruk omdat Drach met te veel vertedering kijkt naar zijn jeugdig alter ego (gespeeld door zijn eigen zoon) en de moeder (gespeeld door zijn vrouw) uitsluitend idealiseert waardoor overtuigingskracht ontbreekt. Ondanks de barre realiteit lijkt de vlucht meer een avontuurlijk sprookje. Als eis van het 'star-system' neemt Trintignant voor de camera de rol van de volwassen Drach over. Nat kreeg in Cannes de prijs als Beste Actrice. Het scenario is van regisseur Drach, die trouwens in de film ook te zien is, maar niet op de aftiteling staat vermeld.