Robert Tossberg: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Apex

1994 | Sciencefiction

Verenigde Staten 1994. Sciencefiction van Phillip J. Roth. Met o.a. Richard Keats, Mitchell Cox, Lisa Ann Russell, Marcus Aurelius en Adam Lawson.

Keats is een wetenschapper in het jaar 2073, die teruggeflitst wordt naar 1973 om een defecte robot terug te halen. Zonder dat hij het weet, is hij de drager van een gevaarlijk virus, dat de oorzaak wordt van de enorme chaos die hij ontmoet wanneer hij teruggaat naar 2073. De meeste mensen zijn dood of worden achtervolgd door een legertje robotten (Apex) om hen af te maken. Keats vecht terug om te redden wat er te redden valt. De regisseur heeft goed gekeken naar THE TERMINATOR en BATTLESTAR GALACTICA en dat heeft een weinig origineel resultaat opgeleverd maar over het algemeen wordt er goed geacteerd. Met beperkte middelen gemaakt, maar de special effects zijn niet slecht. Scenario van Roth en Ronald Schmidt. Camerawerk van Mark W. Gray.

Prototype

1992 | Sciencefiction, Actiefilm

Verenigde Staten 1992. Sciencefiction van Phillip J. Roth. Met o.a. Lane Lenhart, Robert Tossberg, Brenda Swanson, Paul Coulj en Mitchell Cox.

Rond 2050. De mensen in de grote steden groeien onheilspellend aan. In een poging het volk te onderdrukken werden bionische mensen gecre[KA3]eerd, de [KL]Omega`s[KLE]. Na twintig jaar keren deze zich tegen hun scheppers, dus wordt een nieuw soort robot samengesteld, [KL]Prototype[KLE]. Het is zijn taak de [KL]Omega`s[KLE] uit te roeien. De laatste die gedood wordt slaagt erin zijn dochtertje te laten ontsnappen. Twintig jaar later is deze opgegroeid tot een potige meid (Lenhart) die van niets of niemand bang is. De regering vermoedt haar bestaan, dus wordt Dr. Swanson aangesteld om Prototype terug tot leven te brengen. Eens ontwaakt reageert deze anders dan verwacht. Niet bijster originele S.F.-prent die onsamenhangend verteld wordt. Door de haast amateuristische acteurprestaties is spanning eveneens zoek. De film sleurt zich voort op een tergend langzaam ritme. Geschreven door Roth, naar een verhaal van hemzelf en Gian-Carlo Scandiuzzi. Mark W. Gray stond in voor de fotografie. Ultra Stereo.