Nicole Hiss: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Le thé au harem d'Archimède

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Kader Boukhanef, Rémi Martin, Laure Duthilleul, Saïda Bekkouche en Nicole Hiss.

In een deprimerende, betonnen Parijse buitenwijk in de jaren zeventig houden de zeventienjarige vrienden Pat (Martin) en Madjid (Boukhanef) de verveling op afstand met rondhangen en kleine criminaliteit. Ze ontmoeten buurtbewoners: junks, alcoholisten, alleenstaande moeders. De onverwachte, waarschijnlijk illegaal verkregen, welvaart van een oude vriend inspireert de jongens tot een onbezonnen daad. Treurig portret van het dagelijks leven in een banlieue. Regisseur Charef bewerkte zijn eigen roman tot een scenario en kreeg de César voor het beste debuut voor zijn film.

Guerres civiles en France

1977 | Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1977. Oorlogsfilm van Vincent Nordon, François Barat en Joël Farges. Met o.a. Sami Frey, Nicole Hiss, Philippe Colin, Romain en Brigitte Fossey.

Een drieluik over de weergave van de geschiedenis op het filmdoek. 1. Babeuf où le journal parlé. Frey declameert teksten van de revolutionair. Na Godard is dat ook niet echt origineel meer. 2. Le Premier Empire speelt zich feitelijk in het heden af, maar toont op een min of meer overtuigende wijze de effecten van de Code Napoléon op het gedrag van twee jonge mensen. 3. La semaine sanglante gaat over de onderdrukking van de Commune van 21 tot 28 mei 1871. Het is een waar bloedbad, maar zeer gestileerd. Dit derde deel is zeer hard, maar plastisch, met name wat betreft de kleuren. Het is een nachtmerrie en tegelijk een overpeinzing over de woestheid van burgeroorlogen. Vanwege dit deel de moeite waard.

Son nom de Venise dans Calcutta désert

1976 | Experimenteel

Frankrijk 1976. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Delphine Seyrig, Nicole Hiss, Marie-Pierre Thiébaul en Sylvie Nuytten.

Zoals het merendeel van de films van deze romanschrijfster en cineaste, valt ook deze niet na te vertellen. De geluidsband is identiek aan haar vorige, INDIA SONG, waardoor het nodig is beide films te zien. Bovendien is er van de al verouderde decors van INDIA SONG weinig meer over gebleven dan lege en verlaten vertrekken, gapende openingen en wilde tuinen. Een decor waarin het spookt en waar geen enkel menselijk wezen langskomt. Een zoektocht naar het absolute? Gefilosofeer over de tijd, de eenzaamheid en de dood? Het geluid en het beeld verlopen niet synchroon, statische opnamen, een geleidelijk aan meedogenloze afbraak van de filmstijl en nog meer van die obsessies. Het uiteindelijke resultaat is een film die de fantasie van de kijker prikkelt.

La Femme du Gange

1974 | Experimenteel

Frankrijk 1974. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Catherine Sellers, Gérard Depardieu, Christian Baltauss, Dionys Mascolo en Robert Bonneau.

Een man keert terug naar S. Thala waar hij met zijn verdwenen maitresse heeft geleefd. Hij deelt zijn leven met haar alsof ze er nog is. Evenals in haar romans behandelt Duras in deze film de moeilijkheden in de communicatie tussen mensen. Buitenaardse stemmen vloeien samen en scheppen zo een fascinerende en benauwende werkelijkheid in het verminkte geheugen. Een poëtische wereld met grote kundigheid gefilmd.

Détruire, dit-elle

1969 | Experimenteel

Frankrijk 1969. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Henri Garcin, Daniel Gélin, Nicole Hiss, Michael Lonsdale en Catherine Sellers.

Gasten in een afgelegen hotel - een historicus, de studente met wie hij getrouwd is, een Duitse jood en een depressieve fabrikantenvrouw - zijn onmachtig om in de buitenwereld te functioneren en worden in dit vacuüm onderling verwisselbaar van identiteit en uitspraken. Dit zelfstandige filmdebuut van Duras naar haar eigen roman is ongewoon, ontoegankelijk, maar een opmerkelijk stijlvol experiment dat de filosofie helder weet te maken in treffende, uiterst sobere scènes.