Evelyne Istria: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Quand tu seras grand

2023 | Komedie, Drama

Frankrijk 2023. Komedie van Andréa Bescond en Éric Métayer. Met o.a. Vincent Macaigne, Aïssa Maïga, Evelyne Istria, Christian Sinniger en Kristen Billon.

Yannick (Vincent Macaigne) is verzorger in een woonzorgcentrum. Ondanks de werkdruk en de budgettaire beperkingen, blijft hij zich over de ouderen ontfermen met een aanstekelijk humeur en de nodige humor. Maar wanneer hij gedwongen wordt de eetzaal te delen met jonge leerlingen van de school in de buurt en hun begeleidster Aude (Aïssa Maïga), wordt de situatie nog ingewikkelder.

Secret de famille

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Véronique Genest, Bruno Pradal, Paul Crauchet, André Marcon en Pierre-Marie Escourrou.

Franse soap op zijn best met het levensverhaal van weesmeisje Genest dat zwanger wordt van Escourrou als oudste zoon van rijke boer en molenaar Crauchet. Hij laat haar in de steek, verongelukt en Genest trouwt met zijn jongere broer Marcon. Tijdens WO I wordt die als vermist opgegeven maar hij keert twintig jaar later terug en Genest heeft al die tijd alleen voor de opvoeding van haar twee kinderen gezorgd en het familiefortuin nog aanzienlijk uitgebreid. Het verhaal eindigt met WO II, nadat Genest nog een verhouding heeft met de joodse wapenhandelaar Karmann. Haar dochter is inmiddels getrouwd met dokter Pradal die in het verzet zit, terwijl haar zoon Orcier collaboreert. Alle ingrediënten van een goed melodrama ontbreken niet tot en met de finale verdrinkingsdood van Genests kleindochtertje. Mooi in beeld gebracht hoewel de statische schoonheid van landschappen en bepaalde scènes een wat monotone indruk laten. Glansrol van Genest. Pradal overleed in 1992, net na het beëindigen van de opnames.

Electre

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Hugo Santiago. Met o.a. Evelyne Istria, Jean-Claude Jay, Redjepp Mitrovitsa en Valérie Dréville.

Het meesterwerk van Sophocles in de opmerkelijke enscenering van Antoine Vitez, waaraan Santiago een heuse cinematografische dimensie verleent. Hij speelt met alle mogelijkheden die de ruimte en camerabewegingen bieden. Ongetwijfeld snobistisch maar daarom nog niet minder meeslepend. Eindelijk iemand die er niet mee volstaat gefilmd theater voor de tv te maken.