Gabrielle Doulcet: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Police Python 357
Frankrijk/​Duitsland 1976. Misdaad van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Simone Signoret, François Périer, Stefania Sandrelli en Mathieu Carrière.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Les Oeufs brouillés
Frankrijk 1975. Komedie van Joël Santoni. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Claude Brialy, Anna Karina, Michael Lonsdale en Michel Aumont.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
L'important c'est d'aimer
Duitsland/​Italië/​Frankrijk 1975. Romantiek van Andrzej Zulawski. Met o.a. Romy Schneider, Fabio Testi, Jacques Dutronc, Klaus Kinski en Claude Dauphin.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
C'est si bon à 17 ans
Frankrijk 1975. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Laure Cotereau, Jacqueline Jehanneuf, Maurice Biraud, Frédéric Duru en Régis Porte.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
C'est si bon à 17 ans
 Michel Gérard, 1975
Les violons du bal
Frankrijk 1973. Biografie van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Jean-Louis Trintignant, David Drach, Yves Afonso en Guido Alberti.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Pas folle, la guêpe
Frankrijk 1972. Komedie van Jean Delannoy. Met o.a. Françoise Rosay, Anny Duperey, Bruno Prafal, Philippe Clay en Daniel Ceccaldi.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Pas folle, la guêpe
 Jean Delannoy, 1972
Les grands sentiments font les bons gueuletons
Frankrijk 1972. Komedie van Michel Berny. Met o.a. Michel Bouquet, Michael Lonsdale, Jean Carmet, Anicée Alvina en Anouk Ferjac.
Gabrielle Doulcet: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik

Police Python 357

1976 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1976. Misdaad van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Simone Signoret, François Périer, Stefania Sandrelli en Mathieu Carrière.

Op de premièrewoensdag van Police Python 357 belde gevierd misdaadfilmregisseur Jacques Deray (Borsalino) zijn jongere vakbroeder Corneau op: 'Zo, kleine schurk, ga je ons het gras voor de voeten wegmaaien?' Een amicaal compliment voor de uitmuntende, in Orléans opgenomen policier die Corneaus nog prille carrière daadwerkelijk vleugels gaf. Montand speelt een zwijgzame rechercheur die zich verstrikt in het onderzoek naar de dood van zijn vriendin, een Italiaanse fotografe (Stefania Sandrelli). IJzersterke karakterrollen en sfeerecho's van Corneaus regieheld Don Siegel geven in het doortimmerde scenario de noir-toon aan. De titel verwijst naar de Colt Python 357, Montands forse revolver.

Les Oeufs brouillés

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Joël Santoni. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Claude Brialy, Anna Karina, Michael Lonsdale en Michel Aumont.

De directeur public relations van de Franse regering wil de president een populair image geven door hem op een reis door Frankrijk te laten vergezellen door de 'gemiddelde Fransman'. De opzet lukt, maar mèt de goodwill van de president is ook het aanzien van de metgezel gestegen, die het niet kan verwerken daarna afgedankt te worden. Deze sociale satire naar Italiaans voorbeeld blijft ietwat vrijblijvend, omdat in plaats van de politiek zelf politieke gebruiken tot doelwit zijn genomen: bijzaken in plaats van hoofdzaken. Het scenario is voldoende geestig om de acteurs amusante en niet al te overtrokken karikaturen te laten spelen. De titel verwijst naar het lievelingskostje van Giscard d'Estaing.

L'important c'est d'aimer

1975 | Romantiek, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1975. Romantiek van Andrzej Zulawski. Met o.a. Romy Schneider, Fabio Testi, Jacques Dutronc, Klaus Kinski en Claude Dauphin.

Nadine Chevalier (Schneider), een middelmatige actrice, slaagt er niet in om van haar dode geliefde overtuigend afscheid te nemen in haar rollen. Servais Mont (Testi), een fotograaf die verliefd is op haar, verstrikt zich in de onderwereld om haar carriere kansen te geven, maar het wordt zowel de ondergang van haar impotente echtgenoot Jacques (Dutronc) als van hemzelf, waardoor de vrouw tot tweemaal toe een afscheidsscène in haar privéleven moet 'acteren'. De eigenzinnige barokke regie maakt van de nogal gelikte roman La muit Américaine van Cristopher Frank, een morsige, verwarrende nachtwereld vol verscheurde emoties, met uitzonderlijk intens acteren van Schneider, Dutronc en Kinski als de schizofrene homoseksuele Shakespeare-acteur Karl-Heinz Zimmer.

C'est si bon à 17 ans

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Laure Cotereau, Jacqueline Jehanneuf, Maurice Biraud, Frédéric Duru en Régis Porte.

Denis brengt zijn vakantie bij zijn klasgenoot Max op een grote boerderij door. Romantische avonturen van Denis en de zus van Max en van Max met het dienstmeisje terwijl de ouders zich bezighouden met de huishouding en de boerderij. Onschuldig en onbetekenend zoals het hele werk van Gérard. De jeugd zal zich niet helemaal herkennen in deze film en ook het leven op het land komt niet overeen met de werkelijkheid. Een opeenhoping van cliché's.

Les violons du bal

1973 | Biografie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1973. Biografie van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Jean-Louis Trintignant, David Drach, Yves Afonso en Guido Alberti.

Een regisseur (Trintignant) slaagt er ondanks commerciële bedenkingen van zijn producent (Yak) in om een film te maken over zijn riskante maar geslaagde ontsnapping als joods jongetje (David Drach) tijdens WO II (1939-44) naar Zwitserland, dankzij en samen met zijn kranige moeder (Nat). De autobiografie, zowel qua jeugdervaringen als weerstanden die de volwassen regisseur ontmoet, maakt niet écht indruk omdat Drach met te veel vertedering kijkt naar zijn jeugdig alter ego (gespeeld door zijn eigen zoon) en de moeder (gespeeld door zijn vrouw) uitsluitend idealiseert waardoor overtuigingskracht ontbreekt. Ondanks de barre realiteit lijkt de vlucht meer een avontuurlijk sprookje. Als eis van het 'star-system' neemt Trintignant voor de camera de rol van de volwassen Drach over. Nat kreeg in Cannes de prijs als Beste Actrice. Het scenario is van regisseur Drach, die trouwens in de film ook te zien is, maar niet op de aftiteling staat vermeld.

Pas folle, la guêpe

1972 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1972. Komedie van Jean Delannoy. Met o.a. Françoise Rosay, Anny Duperey, Bruno Prafal, Philippe Clay en Daniel Ceccaldi.

Een rijke oude dame heeft als enige erfgenaam een neef, die niet in geld is geïnteresseerd; dit tot misnoegen van zijn ambitieuze vriendin die tevens de privéverpleegster is van de vrouw. Een misdadige chauffeur wil daar gebruik van maken om het testament ten gunste van hemzelf te vervalsen en zijn werkgeefster dan te vermoorden. Deze aardige misdaadkomedie - naar James Hadley Chase - is met te weinig vaart gefilmd en daardoor voorspelbaar. Rosay is verrukkelijk in een van haar laatste rollen en wordt goed gesecundeerd door Duperey, maar de heren acteurs zijn lulliger dan het verhaal noodzakelijk maakt.

Les grands sentiments font les bons gueuletons

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Michel Berny. Met o.a. Michel Bouquet, Michael Lonsdale, Jean Carmet, Anicée Alvina en Anouk Ferjac.

In een appartementengebouw in een Parijse buitenwijk wordt bij de ene familie feest gevierd: de dochter gaat trouwen. Bij de buren wordt juist getreurd, oma is omgekomen bij een auto-ongeluk. Het is allemaal aanleiding voor stevig doordrinken door de vaders, die hun verdriet wegspoelen in de wijnkelder. Zwart-komische karakterschets van de middenklasse aan het begin van de jaren zeventig, met prima spel van gerenommeerde acteurs, maar aan het einde wel een tikje traag. Desondanks een mooi tijdsbeeld.
imdb: Zoek Gabrielle Doulcet op IMDB