Roger Blin: cast.
Er zijn 31 films gevonden.

Vendredi ou la vie sauvage

1981 | Familiefilm, Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1981. Familiefilm van Gérard Vergez. Met o.a. Michael York, Roger Blin, Robert Rimbaud, Gene Anthony Ray en Adrian Brine.

Een vrije bewerking naar het meesterwerk [KL]Robinson Cruso[KA3]e[KLE] van Daniel Defoe (1719) waarvoor mede de gelijknamige roman, geschreven voor de niet allerkleinsten, van Michel Tournier model stond. De ex-cineast Vergez, die zijn talent wijdde aan commerci[KA3]ele mislukkingen, slaagt erin een behoorlijke, soms expressionistische (de hallucinaties van Robinson aan het begin van de film) regie af te leveren, waarbij hij de acteurs (vooral York als Robinson en Ray als vrijdag) en de landschappen optimaal benut. Doet zeker niet de adembenemende film ROBINSON CRUSOE van Bu[KA6]nuel (1952) vergeten, maar is van begin tot eind leuk, zowel voor volwassenen als voor jongeren, alhoewel sommige scènes een traumatiserende uitwerking op al te jeugdige kijkers kunnen hebben.

Le vieux pays où Rimbaud est mort

1977 |

Frankrijk​/​​Canada 1977. Jean-Pierre Lefebvre en Jean Pierre Lefebvre. Met o.a. Marcel Sabourin, Anouk Ferjac, Miryam Poyer, Roger Blin en Germaine Delbat.

Abel uit Quebec gaat terug naar het land van zijn voorouders, Frankrijk. Hij wil weten in hoeverre de Fransen veranderd zijn. Hij ontdekt in eerste instantie het Frankrijk van de toeristenfolders maar daarna wordt hij er, mede dankzij allerlei ontmoetingen en liefdesrelaties, getuige van hoe het echte Frankrijk leeft, lijdt en liefheeft. Hij ziet dan in hoezeer de verre verwanten in het 'Nieuwe Frankrijk' verwijderd zijn geraakt van het 'oude land'. De kijk van deze regisseur uit Quebec op de Parijse zeden is spits, vlijmscherp en soms keihard maar hij vermengt dit met onmiskenbare melancholie; zodoende een film met een geheel eigen accent. Ook bekend als CE VIEUX PAYS OÙ RIMBAUD EST MORT, RIMBAUD EST MORT en RIMBAUD EST MORT - LE VIEUX PAYS.

Jamais plus toujours

1976 |

Frankrijk 1976. Yannick Bellon. Met o.a. Bulle Ogier, Loleh Bellon, Jean-Marc Bory, Marianne Epin en Bernard Giraudeau.

Claire (Ogier) keert terug naar Parijs, na een lange periode van vrijwillige verbanning na de dood van Agathe (Bellon), met wie zij zeer goed bevriend was. Op dwangmatige wijze loopt zij de veilinghallen af op zoek naar alles wat zij kan terugkopen, van wat ooit aan Agathe toebehoorde en bij opbod is verkocht. Daar ontmoet zij Matthieu (Bory) die ook in de ban van de overledene verkeert. Ze beginnen een relatie en Claire kan weer genieten van het echte leven. Zorgvuldige beschrijving van een zwerftocht, boordevol diepgaande en subtiele emoties die de kijker meeneemt naar de grenzen van de wanhoop. Een trage en tot in de puntjes uitgewerkte film, die werkelijk weet te fascineren, net als het andere werk van deze regisseuse.

Lily, aime-moi

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk 1975. Drama van Maurice Dugowson. Met o.a. Rufus, Jean-Michel Folon, Patrick Dewaere, Zouzou en Juliette Gréco.

Een journalist komt voor een reportage bij een fabrieksarbeider wiens vrouw er net vandoor is. Samen met een bevriende bokser probeert hij de man op te beuren en te helpen om zijn huwelijk te herstellen. Deze debuutfilm combineert een kritische confrontatie van uiteenlopende milieus met een bitterzoete liefdesgeschiedenis, die door een merkwaardig samengestelde rolbezetting met aanstekelijke spontaniteit wordt geacteerd.

L'important c'est d'aimer

1975 | Romantiek, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1975. Romantiek van Andrzej Zulawski. Met o.a. Romy Schneider, Fabio Testi, Jacques Dutronc, Klaus Kinski en Claude Dauphin.

Nadine Chevalier (Schneider), een middelmatige actrice, slaagt er niet in om van haar dode geliefde overtuigend afscheid te nemen in haar rollen. Servais Mont (Testi), een fotograaf die verliefd is op haar, verstrikt zich in de onderwereld om haar carriere kansen te geven, maar het wordt zowel de ondergang van haar impotente echtgenoot Jacques (Dutronc) als van hemzelf, waardoor de vrouw tot tweemaal toe een afscheidsscène in haar privéleven moet 'acteren'. De eigenzinnige barokke regie maakt van de nogal gelikte roman La muit Américaine van Cristopher Frank, een morsige, verwarrende nachtwereld vol verscheurde emoties, met uitzonderlijk intens acteren van Schneider, Dutronc en Kinski als de schizofrene homoseksuele Shakespeare-acteur Karl-Heinz Zimmer.

Il faut vivre dangereusement

1975 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1975. Misdaad van Claude Makovski. Met o.a. Annie Girardot, Claude Brasseur, Sydne Rome, Hans Christian Blech en Mylène Demongeot.

Een privé-detective merkt dat zijn opdracht - bewijzen verzamelen tegen een overspelige echtgenote - een dekmantel is om hem in een ander bedenkelijk zaakje te gebruiken. Een reeks moorden is het gevolg. Een ongewone misdaadfilm die ernst en parodie afwisselt, maar in beiden de juiste toon treft, goed gespeeld door Brasseur en Girardot als zijn kordate vriendin. Scenario van regisseur Makovski, Nelly Kaplan en Claude Veillot naar de roman Les suicides du printemps van Raymond Marlot.

Solveig et le violon turc

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Jacques Grand-Jouan. Met o.a. Solveig Mertens, Roger Blin, Hubert Deschamps, Romain Bouteille en Jean Mourat.

Deze marginale filmer uit Nantes kiest bewust voor het maken van 'streekfilms' en zodoende moet hij onder moeilijke omstandigheden werken. Bovendien bestaan zijn films slechts uit stukken scenario, zoals ook de bedoeling is, en vallen zodanig in losse brokken uiteen dat niemand er een touw aan kan vastknopen. Hetzelfde geldt voor deze zotte geschiedenis over een Turkse viool. De verteller raakt steeds verder verstrikt in een wereldje van idiote, bizarre en volledig verknipte figuren. Een beetje van dit en een beetje van dat, een beetje Raymond Queneau en ook natuurlijk Ionesco. De acteurs zijn vrienden van elkaar. Het resultaat is wisselvallig maar doet in elk geval versteld staan.

Dada au coeur

1974 | Experimenteel, Fantasy, Mysterie

Frankrijk 1974. Experimenteel van Claude Accursi. Met o.a. Roger Blin, Yves Cheriaux, J.M. Wingling, Coline Serreau en André Julien.

Het scenario, niet na te vertellen, is abracadabra, teruggrijpend op het dadaïsme en het surrealisme zeventig jaar na het ontstaan van de eerste beweging. Onsamenhangende opeenhoping van scènes die soms goed zijn, maar Buñuel is niet te imiteren, net zo min als ENTR'ACTE van René Clair. Een zeer verwarrende nabootsing, lang en aanmatigend en slecht beheerst door een regisseur-scenarioschrijver-bewerker- dialogenschrijver.

La ligne d'ombre

1972 | Drama, Avonturenfilm, Historische film

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1972. Drama van Georges Franju. Met o.a. Jean Babilée, Roger Blin, Kurt Großkurth, Luis Masson en Margo Lion.

In juli 1888 monstert stuurman Marlow (Babil[KA1]ee) af van de Vidar in Singapore om het bevel te nemen over de cargo Otago, waar stuurman Burns (Blin) zijn tweede in bevel is. Marlows voorganger stierf onder mysterieuze omstandigheden. In de haven van Bankok moeten ze een tijdje wachten op een lading suiker. Marlow wordt gefascineerd door Alice (Lion), de frele dochter van handelaar Jacobus (Großkurth). Deze dringt Marlow een lading aardappelen op. Eens terug op zee breekt er een ziekte uit aan boord. Volgens Burns is het de vloek van de vroegere kapitein. Geplaagd door warmte en windstilte stijgt de spanning aan boord. Bovendien beginnen de aardappelen te rotten en verspreiden een ondraaglijke geur. Een trage film met een broeierige sfeer. Franju weet zijn verhaal over de strijd tegen het noodlot haarfijn te brengen, met afgewogen, beheerste vertolkingen. Hij blijft de plot en de sfeer van het verhaal van Joseph Conrad zeer trouw, waardoor de film tevens een grote literaire waarde meekrijgt. Schitterend scenario van Franju en Louis Guilloux. Voor de fotografie was Marcel Fradetal verantwoordelijk. Een veel te weinig gekende film van grootmeester Franju. Duitse coproductietitel: DIE SCHATTENLINIE.

Le désordre à vingt ans

1967 | Historische film, Biografie

Frankrijk 1967. Historische film van Jacques Baratier. Met o.a. Antonin Artaud, Jacques Audiberti, Arthur Adamov, Simone de Beauvoir en Roger Blin.

Zou volgens de cineast als ondertitel mee moeten hebben gekregen 'chronique germano-pratine'. Op basis van beelden, die gedurende de opwindende jaren 1947 en 1948 in Saint-Germain-des-Prés werden gemaakt, interviewt de maker de acteurs twintig jaar later, met de bedoeling de nogal opgejaagde jeugd van toen te portretteren. Een merkwaardig mozaïek en tegelijkertijd een tamelijk origineel experiment. Bovendien de getuigenis van een plaats en een tijdperk van hen die erbij waren.

La loi du survivant

1966 | Drama, Thriller

Frankrijk 1966. Drama van José Giovanni. Met o.a. Michel Constantin, Alexandra Stewart, Roger Blin, Albert Dagnant en Edwine Moatti.

Een avonturier komt terug op Corsica om het graf van een vriend te bezoeken en leert een jonge vrouw kennen die tegen haar wil tot prostitutie wordt gedwongen. Hij wil met haar vluchten, maar kan de bloedwraak niet ontlopen. De debuutfilm van Giovanni heeft qua vorm en dramatisering onhandigheden, maar ook gevoelvolle overtuigingskracht in de schildering van Corsica, het milieu en de tradities. (Met toenemende routine zouden zijn latere films steeds gelikter en minder authentiek worden).

Les Ruses du diable

1965 | Drama

Frankrijk 1965. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Geneviève Thénier, Jean-Claude Drouot, Danielle Ajoret, Roger Blin en Nicole Courcel.

Een meisje uit de provincie heeft een kleurloos bestaan in een Parijs` atelier. Regelmatige post met 100 francs-biljetten van een onbekende brengt kleur in haar leven, maar een kortstondige idylle, teleurstellende terugkeer in haar geboorteplaats en be[KA3]eindiging van de geldzendingen brengen haar tot zelfmoord. Ex-criticus Vecchiali probeert in zijn debuut (en volgende films) terug te grijpen naar volkse romantiek en (melo)dramatiek van de vooroorlogse film in een moderne, afstandelijker vorm, maar het resultaat is hier meer curieus dan overtuigend.

Marie Soleil

1964 | Drama, Komedie

Frankrijk 1964. Drama van Antoine Bourseiller. Met o.a. Danièle Delorme, Jacques Charrier, Michel Piccoli, Chantal Darget en Roger Blin.

Een ambitieuze jonge ingenieur wordt aan de Côte d'Azur verliefd op een derderangs nachtclubartieste die al heel wat minnaars heeft gehad. Om zijn bestwil zal ze een einde aan de verhouding maken. Het simpele bijna banale gegeven krijgt overtuigingskracht door de regie van de als filmer debuterende theaterman Bourseiller en een verrassend vitale titelrol van Delorme, ietwat gemodelleerd naar Monroe in BUS STOP. Goed tegenspel van Charrier als een droogkloot in verwarring. Ex-echtgenote Brigitte Bardot heeft een gastrolletje.

Aimez-vous les femmes?

1964 |

Italië​/​​Frankrijk 1964. Jean Léon. Met o.a. Sophie Daumier, Guy Bedos, Edwige Feuillère, Grégoire Aslain en Gérard Séty.

Door Roman Polanski geschreven burleske over geheime sekte die jonge vrouwen culinair opdient en verorbert kreeg te brave regie, waardoor acteurs zich overmatig moeten uitsloven om het leuk te houden. Het resultaat lijkt ook meer op revue dan film.

A toi de jouer, Callaghan

1954 | Mysterie, Actiefilm

Frankrijk 1954. Mysterie van Willy Rozier. Met o.a. Tony Wright, Colette Ripert, Lisiane Rey, Roger Blin en Paul Cambo.

Een detective stelt een onderzoek in naar de oorzaak van een scheepsramp en ontdekt dat de reder zelf en zijn geliefde verantwoordelijk zijn voor de sabotage. Deze poging om met een andere held van Peter Cheney in te haken op Eddie Constantines Lemmy Caution-succes, blijft daarbij ver ten achter, omdat zowel de regie als Wright te weinig flair hebben om het warrig uitgewerkt scenario spannend te maken.

Orphée

1950 | Romantiek, Drama, Fantasy, Experimenteel

Frankrijk 1950. Romantiek van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Marais, François Périer, María Casares, Juliette Gréco en Roger Blin.

De dichter Orpheus (Marais) wordt na een ongeluk door een mysterieuze prinses (Casar[KA2]es) naar het hiernamaals gevoerd waar hij zijn overleden Eurydice (Déa) mag zoeken. Als hij haar vindt, wordt ze opnieuw van hem weggevoerd en hij wordt neergeschoten. De prinses - die de Dood is - is verliefd geworden op de dichter en stuurt het paar terug naar de aarde. Deze persoonlijke variant op de Orpheus-mythe kreeg een fascinerende sfeer door fantasierijke beelden vol verrassende symboliek die vooral picturaal werkzaam is en aan de betekenis weinig toevoegt, dus ook niet uitgelegd hoeft te worden. Een opmerkelijke rol van Casarès als de Dood. Het scenario is van regisseur Cocteau. Het camerawerk is van Nicoals Hayer. In 1949 gedraaid en op 29 september 1950 in première gegaan in Parijs. Opgedragen aan Christian Bérard. RCA Sound System, Mono.

Histoires extraordinaires

1949 | Horror, Misdaad

Frankrijk 1949. Horror van Jean Faurez. Met o.a. Suzy Carrier, Marina de Berg, Jandeline, Marcelle Féry en Fernand Ledoux.

Drie politie-agenten leiden een beginnende collega op. Later assisteert deze bij de echte arrestatie van een misdadiger. Het is zeker dat dit louter een overbodige aanleiding voor Faurez is geweest, om drie verhalen van Edgar Allan Poe met een zeer verrassende mengeling van spot en gruwel te kunnen vertellen. Een van de weinige Franse griezelfilms die de tand des tijds heeft doorstaan.

Hans le marin

1949 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1949. Misdaad van François Villiers. Met o.a. Maria Montez, Jean-Pierre Aumont, Lilli Palmer, Marcel Dalio en Roger Blin.

Een zeeman wordt verliefd op een havenhoer in Marseille, maar zij laat zich beroven door haar handlangers uit de onderwereld. In de veronderstelling dat ze hem bedrogen heeft, doodt hij haar. Aumont keerde met zijn echtgenote Montez terug uit Hollywood om deze zelfgeschreven film noir naar vooroorlogs voorbeeld te maken. Montez is voldoende actrice om haar rol aannemelijk te maken maar de goede bijrollen en de sfeervolle fotografie bieden te weinig compensatie voor de gedateerdheid. (Debuterende regisseur Villiers is de broer van de hoofdrolspeler Aumont).

Pour une nuit d'amour

1947 | Drama, Film noir, Misdaad

Frankrijk 1947. Drama van Edmond T. Gréville. Met o.a. Odette Joyeux, Zita Flore, Louise Sylvie, Denise Roux en Roger Blin.

Verfilming van een weinig bekende novelle van Emile Zola. Zeer pessimistische geschiedenis over een misdadige liefde en een lachwekkend offer, verwerkt met gevoel voor sfeer, litotes en suggestie, eigen aan deze regisseur. Verward gedrag in een ondoorgrondelijke en bedreigende samenleving. Een onweerstaanbare charme speelt in op de toeschouwer.

Le couple idéal

1945 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1945. Avonturenfilm van Bernard Roland. Met o.a. Hélène Perdrière, Denise Grey, Annette Poivre, Simone Signoret en Raymond Rouleau.

Het is 1912: de gevierde sterren uit een populaire filmserie komen tot leven en gaan in werkelijkheid ook een serie spelen. Roland is nou niet bepaald een sterregisseur en Rouleau speelt alsof-ie op het toneel staat in deze klucht. Gelukkig wordt er veel goed gemaakt door de andere acteurs, het goede scenario van André Cayatte en het uitstekende camerawerk van Claude Renoir.

Le Jugement dernier

1945 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1945. Oorlogsfilm van René Chanas. Met o.a. Michèle Martin, Sandra Milowanoff, Jean Davy, Louis Seigner en Jean Desailly.

Een variatie op Romeo en Julia ergens in een niet nader aangegeven land in Midden-Europa tegen de achtergrond van WO II en verraad. Hoewel het onderwerp weinig origineel mag heten, is de aanpak nauwkeurig en vol flair in wat de eerste lange speelfilm van de regisseur was, toen alleen nog bekend vanwege zijn voortreffelijke korte films.

Le Colonel Chabert

1943 | Drama

Frankrijk 1943. Drama van René Le Hénaff. Met o.a. Raimu, Marie Bell, Aimé Clariond, Jacques Baumer en Fernand Fabre.

Kolonel van wie werd verondersteld dat hij was gesneuveld, komt hersteld van geheugenverlies, als invalide terug bij zijn echtgenote die inmiddels hertrouwd is en ook geen afstand wil doen van zijn bezit. Ze probeert hem krankzinnig te laten verklaren. Film naar de roman van Balzac benadrukt de melodramatische elementen, maar heeft een knappe hoofdrol van Raimu.

Douce

1943 | Drama

Frankrijk 1943. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Odette Joyeux, Madeleine Robinson, Marguerite Moreno, Gabrielle Fontan en Marie-José.

Het aristrocratische gezin De Bonaf[KA1]e bewoont een chique herenhuis in Parijs in 1887. Madame de Bonaf[KA1]e (Moreno) is mater familias en de moeder van Engelbert de Bonaf[KA1]e (Debucourt), die weduwnaar is. Hij heeft een houten been. Ir[KA2]ene Comtat (Robinson) is de gouvernante van Engelberts zeventien-jarige dochter Douce (Joyeux) en de ma[KA4]itresse van rentmeester Fabien Marani (Pigaut). Engelbert verlangt naar een vrouw en wil desnoods trouwen met iemand uit de lagere stand; Irène wil wel een stapje omhoog, maar Madame de Bonafé is furieus als haar zoon haar zegen vraagt om met Irène te mogen trouwen. Ondertussen heeft Fabien Douce verleid en het tweetal gaat na hun romantische interlude naar de Opéra- Comique, waar brandt uitbreekt. Douce weet dat de knappe Fabien van plan is met Irène naar Canada te gaan, nu Madame de Bonafé vertoornd is op haar zoon. De wanhopige en vernederde Douce stort zich in het vuur en Irène en Fabien worden ontslagen. In de slotscène's wordt het huis voorgoed gesloten. Deze geweldige draak scoorde qua genre best hoog toen hij uitkwam. Hij werd echter beroemd na de première, omdat de censuur de producent dwong de scène's van een bezoek aan de armen te couperen, omdat men deze te vernederend vond. Vijftig jaar later volslagen belachelijk, al was de strekking natuurlijk onjuist - dat blijft onveranderd. Het scenario is van Pierre Bost en Jean Aurenche naar de roman van Michel Davet. Het camerawerk is van Philippe Agostini. Geproduceerd onder de Duitse bezetter toen de middelen schaars werden; toch kwamen er in dat jaar nog zestig films uit, maar dat was weinig vergeleken met het bevrijdingsjaar 1944, waarin er 73 uitkwamen en het jaar ervoor met 77.

Le Capitaine Fracasse

1942 | Historische film, Romantiek, Avonturenfilm

Frankrijk 1942. Historische film van Abel Gance. Met o.a. Fernand Gravey, Assia Noris, Jean Weber, Maurice Escande en Roland Toutain.

Een berooide jonge baron sluit zich uit liefde voor een actrice aan bij een gezelschap rondtrekkende komedianten en komt in conflict met een rivaal die zijn geliefde laat ontvoeren maar uiteindelijk haar halfbroer blijkt te zijn. Deze vaak verfilmde romantische avonturenroman - van Theophile Gautier - kreeg een decoratieve maar weinig dynamische verfilming van pionier Gance, die zijn aandacht vooral richt op het theatermilieu. Het experiment met de dialogen-op-rijm zou hij in latere films herhalen, maar het blijkt hier weinig effectief.

La Vie de Bohème

1942 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1942. Drama van Marcel L'Herbier. Met o.a. Maria Denis, Afred Adam, Giselle Pascal, Suzy Delair en Louis Salou.

Vier berooide artiesten leiden een vrolijk leven in het Quartier Latin van de vorige eeuw. De vriendin van één van hen wil hem financieel niet tot last zijn en wordt de maintenée van een rijkaard. Ze keert terug in hun atelier om aan de tering te sterven. Net als CARMEN hetzelfde jaar een opera-verfilming zonder zang, met Puccini's composities als achtergrondmuziek. Regie en acteren maken de vrolijke beginscènes aanstekelijk, maar wie bij de opera al moeite had met Mimi's zingend de laatste adem uitblazen, zal zich helemaal in een niet gezongen sterfscène verslikken.

Le Monde tremblera

1939 | Drama, Sciencefiction

Frankrijk 1939. Drama van Richard Pottier. Met o.a. Claude Dauphin, Erich von Stroheim, Madeline Sologne, Armand Bernard en Juliette Carette.

Verfilming van een vergeten roman van Charles Robert Dumas en Roger-Francis Didelot naar een scenario van Henri Georges Clouzot. Het onderwerp is te veelomvattend voor het bescheiden talent van Richard Pottier. Dit verhaal over een geleerde die een machine uitvindt die de dood van iemand kan voorspellen ontbreekt het aan geloofwaardigheid. De film verdient het echter, vanwege de acteerprestaties, gezien te worden. Werd opnieuw uitgebracht na afloop van WO II in 1945 als LA RÉVOLTE DES VIVANTS.

Battements de coeur

1939 | Misdaad

Frankrijk 1939. Misdaad van Henri Decoin. Met o.a. Danielle Darrieux, Claude Dauphin, André Luguet, Junie Astor en Saturnin Fabre.

Een ongedisciplineerde jongedame ontsnapt uit een opvoedingsgesticht en komt terecht op een zakkenrollersschool. Bij de eerste diefstal wordt ze betrapt door een diplomaat die echter van haar vingervlugheid gebruik wil maken om bewijzen van overspel van zijn vrouw te bemachtigen. Vrolijk immoreel scenario en frisheid van de acteurs wegen ruimschoots op tegen de geringe lichtheid van Decoins (Darrieux' echtgenoot) regie. In 1946 opnieuw verfilmd als HEARTBEAT.

Entrée des artistes

1938 | Drama

Frankrijk 1938. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Louis Jouvet, Claude Dauphin, Odette Joyeux, Janine Darcey en André Brunot.

Rivaliteit en een driehoeksverhouding bij de leerlingen van de eerste klas van de toneelschool leidt tot moord tijdens de examen-uitvoering. Melodramatisch verhaaltje is de kapstok voor een interessant beeld van de toneelschool, gedomineerd door Jouvet in de rol van docent. Scenario van André Cayatte en Henri Jeanson.

L'alibi

1937 | Misdaad

Frankrijk 1937. Misdaad van Pierre Chenal. Met o.a. Erich von Stroheim, Louis Jouvet, Albert Préjean, Jany Holt en Margo Lion.

Een helderziende in een nachtclub vermoordt de minnaar van zijn vrouw en verschaft zich tegen betaling een alibi bij een animeermeisje, waar een politiecommissaris aanvankelijk niet doorheen weet te breken. De regie van Chenal steunt op inmiddels verouderde en doorzichtige effecten, maar het verhaal en vooral het acteerduel tussen Von Stroheim en Jouvet houden de aandacht vast. Het scenario is van Marcel Achard.

Un grand amour de Beethoven

1936 | Muziek, Romantiek, Biografie

Frankrijk 1936. Muziek van Abel Gance. Met o.a. Harry Baur, Jany Holt, Annie Ducaux, Jean Debucourt en Jean-Louis Barrault.

Ongelukkige liefde van Beethoven voor leerlinge die hem tot Mondscheinsonate inspireerde. Deze zeer wijdlopige film weet te pakken door de ongeremd romantische aanpak van regisseur Gance.

La vie est à nous

1936 | Documentaire

Frankrijk 1936. Documentaire van Jean Renoir. Met o.a. Nadia Sibirskaia, Madeleine Sologne, Julien Bertheau, Charles Blavette en Gaston Modot.

Deze film werd belangeloos door een collectief gemaakt onder leiding van Renoir als onderdeel van een verkiezingscampagne van het Front Populaire en de communistische partij. Gespeelde episodes over het leven van hand-, hoofd- en landarbeiders en werklozen worden afgewisseld met fragmenten van documentaires en journaals. De film blijft niet alleen een historisch document, maar tientallen jaren later óók nog altijd schoolvoorbeeld voor de film als wapen. Renoir werd o.a. geassisteerd door Henri Cartier Bresson en Jacques Becker.