Faten Hamama

Faten Hamama (1931-2015): cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Kan ya makan Beirut

1994 |

Libanon/Frankrijk 1994. Jocelyne Saab, Philippe Paringaux en Roland-Pierre Paringaux. Met o.a. Michele Tyan, Hanna Schygulla, David Niven, Jean Epstein en Charles Vanel.

Voordat de burgeroorlog van de jaren 1970-80 Beiroet bijna van de kaart veegde, was de Libanese hoofdstad veelvuldig het decor voor films of de onmoetingsplaats van de grote idolen van het zilveren scherm, playboys, chansonniers, politici enz. Twee jonge meisjes halen een oude filmoperateur over om hen fragmenten te tonen van beroemde films en filmsterren. De revue passeren o.a. Hanna Schygulla, David Niven, Richard Attenborough, Max Von Sydow, Bruno Ganz, Brigitte Bardot en vele anderen. Ook de latere Franse president generaal De Gaulle is te zien in oude journaalopnames. Voor kenners van Egyptische melodrama's, Amerikaanse serials en B-films een soort Turkish delight met Libanese zaligheid. Het scenario is van de regisseurs Saab, Philippe Paringaux en Roland-Pierre Paringaux.

Rimal Min Thabeb

1967 | Misdaad

Libanon 1967. Misdaad van Youssef Chahine. Met o.a. Faten Hamama, Paul Barge, Doreid Laham, Abdelwahab el-Doukkali en Elena Maria Téjeiro.

Ingewikkeld, warrig en totaal ongeloofwaardig scenario van niemand minder dan de beroemde schrijver Ishan Abdel Koddous. Een bedoe[KA3]ien ontvoert de verloofde van zijn rivaal en vertrekt vervolgens naar Spanje om daar als torero op te treden (!). Laten we niet stilstaan bij de talrijke onwaarschijnlijke verwikkelingen: hij wordt een populaire held voordat hij aan de drank raakt, maar dan verschijnt zijn verloofde en wordt hij opnieuw de grootste torero van Spanje, terwijl aan het einde van de corida de rivaal van het begin zijn vriendin op de tribune doodsteekt!! Hoe is het mogelijk dat Chahine zo regelmatig van zijn meesterwerken (SALADIN) overstapt op de waardelooste vehikels? Bovendien is de film gedraaid in Marokko, Spanje en Libanon en vertoont hij alle gebreken die een bonte en (gezien het scenario) slecht gekozen internationale bezetting maar met zich mee kan brengen. Alleen de Fransman Barge is (meestal) overtuigend, terwijl de populaire Egyptische actrice Hamama zich aardig weet te redden ondanks haar onmogelijke rol.

El Haram

1964 | Drama

Egypte 1964. Drama van Henri Barakat. Met o.a. Faten Hamama, Abdallah Gheis, Saki Rostom en Hassan el Barudi.

Om haar zieke man en haar kinderen te kunnen onderhouden, werkt Asisa als seizoenarbeidster ver weg van het dorp. Daar wordt ze door een boer verkracht. Ze raakt zwanger en baart het kind in eenzaamheid. Om schande en uitstoting te vermijden probeert ze het kind te verbergen. Dit in een maatschappelijke problematiek verwerkt psychologisch drama is wellicht de enige interessante film uit het ruim 60 titels tellende oeuvre van de meester van de zoete melodrama's. Dat is te danken aan de roman van de progressieve schrijver Youssif Idris waarop de film is gebaseerd. Een opvallend sterke vrouwenrol.

Caïro

1962 | Misdaad

Verenigde Staten/Verenigd Koninkrijk 1962. Misdaad van Wolf Rilla. Met o.a. Richard Johnson, Faten Hamama, George Sanders, John Meillon en Eric Pohlmann.

Een matige imitatie van ASPHALT JUNGLE van John Huston. Het verhaal speelt zich af in de Egyptische hoofdstad Caïro waar Sanders de juwelen van Toetanchamon steelt en door zijn zwakheid voor vrouwelijk schoon op het nippertje wordt gesnapt. Het origineel is beter. Scenario van Joanne Court naar een roman van William R. Burnett. Het camerawerk is van Desmond Dickinson.

Doa al karawan

1959 | Drama, Romantiek

Egypte 1959. Drama van Henry Barakat. Met o.a. Faten Hamama en Ahmed Mazhar.

Seraa Fil Mina

1956 | Drama

Egypte 1956. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Faten Hamama, Omar Charif, Ahmed Ramzi, Hussein Riad en Fardoss Mohammed.

Letterlijke vertaling: `gevecht op de kaden`. In feite is de staking van de dokwerkers van Alexandri[KA3]e het decor van dit verhaal, terwijl de volgende elementen daar zo goed en zo kwaad als het ging aan toegevoegd zijn: een sentimenteel plot, de moord op een oude dokwerker, gezagsconflicten tussen de havendirecteurs en Ragab, een jonge zeeman die een echte vader vindt en die het middelpunt vormt van dit zeer melodramatische gegeven. Het hele verhaal wordt geacht zich op [KA1]e[KA1]en dag af te spelen, hetgeen niet erg waarschijnlijk is. Als we daar dan nog eens het dualisme bij optellen dat bij dit soort films hoort (de slechten worden aan het eind altijd gestraft en de goeden worden beloond) krijgen we een uitkomst die niet altijd even verteerbaar is. De beschrijving van de wereld van de dokwerkers en van de klassenstrijd die zich daar afspeelt en het boeiende (zwart-wit) camerawerk zijn echter wel de moeite waard.

Sira fil wadi

1954 | Drama

Egypte 1954. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Omar el Sharif, Faten Hamama en Farid Schawki.

In het feodale Egypte van v[KA1]o[KA1]or Nassers revolutie helpt een landbouwdeskundige (het debuut van de piepjonge Sharif) de boeren de suikerrietoogst te verbeteren, waardoor hij in conflict komt met de grootgrondbezitter. Hierdoor wordt een opeenvolging van gewelddadige gebeurtenissen in gang gezet. Dit is de eerste film waarin de problematiek van de boeren gestalte kreeg. Chahiene's analyse van de machtsstructuren wordt verluchtigd door de liefdesgeschiedenis van de landbouwdeskundige en de dochter van de grootgrondbezitter.

El Mouhareg el Kebir

1952 | Komedie, Musical

Egypte 1952. Komedie van Youssef Chahine. Met o.a. Youssef Wahby, Faten Hamama, Nabil El Alfi, Fardous Mohammed en Wedad Hamdi.

Een onbeduidende ambtenaar erft drie miljoen Egyptische ponden. Vanaf dat moment leeft hij als God in Frankrijk en wordt omringd door profiteurs. Op een dag krijgt hij echter te horen dat hij aan een ongeneeslijke vorm van kanker lijdt. Vervuld van schuldgevoelens, verandert hij zijn paleis in een liefdadigheidsinstelling. Dit heeft echter rampzalige gevolgen: veel van degenen die deze liefdadigheid ontvangen, stoppen met werken, bedrinken zich in het café, verlaten huis en haard, etc. Hij begrijpt dat hij op de verkeerde weg is en richt een ziekenhuis en een school op, hetgeen veel gunstigere resultaten heeft. Hij wordt een zeer populaire filantroop en wacht rustig zijn dood af. We slaan zijn wederwaardigheden op het gebied van de liefde maar even over. Het melodramatische thema wordt verwerkt in de vorm van een komedie die soms meedogenloos satirisch is tegenover de bourgeoisie, terwijl de cineast gefascineerd wordt door het gewone volk, zoals trouwens in zijn hele werk. De film bevat ook een dromerige muzikale komedie- scène waarin hij Sinbad de Zeeman reïncarneert en die vol zit met knipogen naar de gasten van THE GREAT DICTATOR van Chaplin, Mack Sennett en anderen. Heel komisch met een snel ritme.

Ebu el Nil

1951 | Drama

Egypte 1951. Drama van Youssef Chahine en Neirooz Abdel Malek. Met o.a. Faten Hamama, Yehia Chahine, Choukri Sarhane, Mahmoud el-Meligui en Samiha Tewfik.

Er was heel wat moed voor nodig om een dergelijk scenario te verfilmen! Of hoe een jongen die sinds zijn jeugd verliefd is op treinen na een geweldadige familieruzie moet trouwen met het meisje bij wie hij een kind heeft verwekt. Ontgoocheld vlucht hij per trein, zijn vrouw rent hem achterna, valt flauw op het spoor terwijl er een andere trein aankomt en wordt op het nippertje gered door haar teruggekeerde echtgenoot! Vervolgens krijgt ze een aanval van catalepsie en denkt haar man dat ze dood is. Hij gaat weg om Cairo en de daar heersende corruptie te ontdekken (het is Byzantijns!). Hij komt in de gevangenis terecht en na zijn straf uitgezeten te hebben, keert hij naar het dorp terug. Bij aankomst redt hij een kind van de verdrinkingsdood (het kind blijkt niemand anders te zijn dan zijn zoon) en vindt vervolgens zijn knappe vrouw springlevend terug. Happy end. Afgezien van het gevoel van ontsteltenis dat deze `draak` veroorzaakt, is het een ongelijkmatige en veel te lange film. Het is de tweede film van deze regisseur wiens werk zich eveneens op het tweede plan bevindt, maar het is slechts een co-produktie. Toch geen verachtelijke film, want hij portretteert op rechtvaardige en eerbiedige wijze de klasse van de fellahs (kleine boeren) die toen nog algemeen werden geminacht door de bourgeoisie.

Baba Amin

1951 |

Egypte 1951. Youssef Chahine. Met o.a. Hussein Riad, Faten Hamama, Kamal el Chanaoui, Marie Mounib en Farid Chawki.

Film over de beproevingen van een burgerman uit Cairo die een rustig en voorspoedig leven leidt totdat hij het op een dag in zijn hoofd haalt om het geld dat hij zijn leven lang bij elkaar heeft gespaard, aan een `zakenman` te lenen die vervolgens verdwijnt. Niet meer wetend hoe hij de wissels op zijn huis, de kosten van twee huwelijken etc. moet betalen, sterft hij van verdriet. Zijn geest dwaalt rond tussen de leden van zijn familie en ontdekt zo allerlei dingen die niet helemaal koosjer zijn - dit is niet als slechte woordspeling bedoeld! Dan wordt hij wakker, want het was maar een droom en bevindt zich aan het slot van een vrolijk diner dat aan het eind van de ramadan gegeven wordt en heeft de lener het geld terugbetaald. De film die bewust bewerkt werd als strikt melodrama (inclusief de traditionele, wijdlopige muzikale interpuncties), verleent een komisch en soms sarcastisch aspect aan deze greep uit het leven met als achtergrondgeluid de menigte en het oorverdovende kabaal van Cairo. Dit is de eerste film van deze filmmaker en bewijst al dat hij de kunst heel goed meester is. De film is gedeeltelijk autobiografisch en we vinden er de uitgangspunten van de steeds terugkerende obsessies van deze maker in terug.

imdb: Zoek Faten Hamama op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1994	Kan ya makan Beirut
1967	Rimal Min Thabeb
1964	El Haram
1962	Caïro
1959	Doa al karawan
1956	Seraa Fil Mina
1954	Sira fil wadi
1952	El Mouhareg el Kebir
1951	Ebu el Nil
1951	Baba Amin

nog geen vpro account?

media

name

email

mijn instellingen