Ed Gale

The Munsters Scary Little Christmas

Verenigde Staten 1996. Horror van Ian Emes. Met o.a. Sam McMurray, Ann Magnuson, Bug Hall, Sandy Baron en Mary Woronov.

Tad

Verenigde Staten 1995. Drama van Rob Thompson. Met o.a. Kris Kristofferson, Jane Curtin, Jean Louisa Kelly, Kieran Mulroney en Tyler Long.

Kroniek over het presidentsschap van Abraham Lincoln (Kristofferson), gezien door de ogen van zijn zoontje Thomas, bijgenaamd Tad (Hall). Hij was pas 8 toen zijn vader be[KA3]edigd werd. Hij wordt in de film geportretteerd als een ondeugende guit, die samen met oudere broer Willie (Long) streken uithaalt die Linclon in de donkerste momenten van de Amerikaanse Burgeroorlog enige lichtpuntjes bezorgen bij het uitoefenen van zijn zware taak.

I Married My Mom

Verenigde Staten 1994. Horror van David Maxxson. Met o.a. Sally Kirkland, Paul Witten, Michael Pataki, Ed Gale en Mary Woronov.

Buitenissig Oedipusverhaal dat best intrigerend is, maar heel goedkoop en onwaarschijnlijk is uitgewerkt. Het gaat over een vrouw (Kirkland), die door een auto-ongeluk blind wordt. Ze leert in het ziekenhuis dat eigenlijk meer een inrichting is en gerund door een bizarre dokter en een transeksuele verpleegster, een aardige, lieve jongeman (Witten) kennen die aan amnesie lijdt. Ze worden verliefd, trouwen en krijgen een kind. Dan blijkt de jonge vader haar weggelopen zoon te zijn... Kirkland voelt zich als een vis in het water in deze tamelijk idiote B-film, maar voor de overige cast is het plichtmatig meedoen onder de niet al te geïnspireerde spelleiding van Maxxson. Wie deze film overslaat, mist niets.

Lifepod

Verenigde Staten 1993. Sciencefiction van Ron Silver. Met o.a. Robert Loggia, Jessica Tuck, Ron Silver, Adam Storke en Kelli Williams.

De film speelt in het jaar 2169, aan boord van een ruimteschip dat na een galactische missie terugkeert naar de aarde. Er wordt echter sabotage gepleegd en daarmee begint een spannend verhaal vol intriges en verdachtmakingen onder de bemanning. De film is enigszins gebaseerd op Hitchcocks uit 1944 daterende film LIFEBOAT, maar dit keer spelen de gebeurtenissen zich af in het heelal in plaats van op zee. De voor tv gemaakte SF-film heeft voldoende actie en een paar mooie special effects, maar leunt toch vooral op de personages, die door de cast uitmuntend worden vertolkt. Dit is eerder een psychologisch drama dan SF, zij het wel met de galactische ruimte als decor. De kracht ervan ligt in de relatie tussen de in het nauw gebrachte overlevenden. Acteur en regisseur Ron Silver levert prima werk en cameraman Robert Steadmann schept een claustrofobische sfeer die veel aan de spanning bijdraagt.

Chopper Chicks In Zombietown

Verenigde Staten 1991. Horror van Dan Hoskins. Met o.a. Don Calfa, Jamie Rose, Earl Boen, Vicki Frederick en Ed Gale.

Acht mooie meiden, gekleed in leer en nauwsluitende jeans, behangen met kettingen, razen door de woestijn op hun Harley Davidson. Ze komen terecht in een onooglijk, afgelegen stadje, Zombietown. Door hun lawaai ontwaken de hongerige zombies, die een ware ravage aanrichten onder de plaatselijke bevolking. De amazones tonen hun goed hart door in het strijdperk te treden met de levend-doden. Een juweeltje van slechte smaak, trouwens het handelsmerk van de productiefirma Troma. Dus niet ieders kopje thee, maar liefhebbers van bad-taste-cinema kunnen hun hart ophalen aan dit uitbundige werkje, geschreven en verwezenlijkt door Hoskins en door Tom Fraser passend slordig in beeld gebracht. Het geheel werd fel gekruid met een portie funky maatschappijkritiek.

Howard the Duck

Verenigde Staten 1986. Sciencefiction van Willard Huyck. Met o.a. Lea Thompson, Ed Gale, Jeffrey Jones, Tim Robbins en Liz Sagal.

De van een andere planeet afkomstige, vloeiend Engels sprekende eend Howard belandt door een experiment met een laserstraal plotseling op de binnenplaats van een bar in Cleveland, Ohio. Hij redt de aantrekkelijke Beverly (Thompson), de zangeres van een meidengroep van een groep vervelende jongens. Vriendschap bloeit op en Howard probeert weer terug naar huis te komen. Het titelpersonage wordt gespeeld door acteurs in een eendenkostuum, waarbij vergeleken het monster Godzilla uit 1954 fel realistisch leek. Als stripverfilming bijzonder matig, als onbedoeld hilarisch tijdsbeeld - let op de kapsels - veel geslaagder.