Jean-Claude Brialy (1933-2007): regie en cast.
Er zijn 157 films gevonden.

Monsieur Max

2006 |

Frankrijk 2006. Gabriel Aghion. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Dominique Blanc en Guillaume Galienne.

On ne choisit pas sa famille

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van François Luciani. Met o.a. Catherine Alcover, Vanessa Larré, Dominique Guillo en Jean-Claude Brialy.

Le hasard fait bien des choses!

2002 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 2002. Drama van Lorenzo Gabriele. Met o.a. Antonio Interlandi, Sabine Haudepin, Jean-Claude Brialy en Jean-Claude Biraly.

Vijftiger Muller (Brialy) is een gerespecteerd universitair docent die zijn hechte relatie met de jongere Armando (Interlandi) geheim houdt. Zijn leven loopt op rolletjes totdat de rechtbank hem aanwijst als de voogd van de zeventienjarige wees Antoine (Bravo). Muller vreest voor zijn carrière als zijn homoseksualiteit bekend wordt en roept de hulp in van zijn 'echtgenote' Alice (Haudepin), een vrouw die hij jaren eerder met een papieren huwelijk aan een verblijfsvergunning hielp. De televisiefilm Le hasard fait bien les choses! wasemt goedmoedigheid. Een knap geschreven en warm geacteerd drama over de angst om gekend en afgewezen te worden.

Nos jolies colonies de vacances

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Stéphane Kurc. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Valentine Varela, Hélène Foubert, Hugues Boucher en Franck Dubosc.

Vijftiger Muller (Brialy) is een gerespecteerd universitair docent die zijn hechte relatie met de jongere Armando (Interlandi) geheim houdt. Zijn leven loopt op rolletjes totdat de rechtbank hem aanwijst als de voogd van de zeventienjarige wees Antoine (Bravo). Muller vreest voor zijn carrière als zijn homoseksualiteit bekend wordt en roept de hulp in van zijn 'echtgenote' Alice (Haudepin), een vrouw die hij jaren eerder met een papieren huwelijk aan een verblijfsvergunning hielp. De televisiefilm Le hasard fait bien les choses! wasemt goedmoedigheid. Een knap geschreven en warm geacteerd drama over de angst om gekend en afgewezen te worden.

La bicyclette bleue

2000 | Oorlogsfilm, Romantiek

Duitsland​/​​Italië​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 2000. Oorlogsfilm van Thierry Binisti. Met o.a. Laetitia Casta, Georges Corraface, Silvia De Santis, Virgile Bayle en François Marthouret.

Vijftiger Muller (Brialy) is een gerespecteerd universitair docent die zijn hechte relatie met de jongere Armando (Interlandi) geheim houdt. Zijn leven loopt op rolletjes totdat de rechtbank hem aanwijst als de voogd van de zeventienjarige wees Antoine (Bravo). Muller vreest voor zijn carrière als zijn homoseksualiteit bekend wordt en roept de hulp in van zijn 'echtgenote' Alice (Haudepin), een vrouw die hij jaren eerder met een papieren huwelijk aan een verblijfsvergunning hielp. De televisiefilm Le hasard fait bien les choses! wasemt goedmoedigheid. Een knap geschreven en warm geacteerd drama over de angst om gekend en afgewezen te worden.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Vijftiger Muller (Brialy) is een gerespecteerd universitair docent die zijn hechte relatie met de jongere Armando (Interlandi) geheim houdt. Zijn leven loopt op rolletjes totdat de rechtbank hem aanwijst als de voogd van de zeventienjarige wees Antoine (Bravo). Muller vreest voor zijn carrière als zijn homoseksualiteit bekend wordt en roept de hulp in van zijn 'echtgenote' Alice (Haudepin), een vrouw die hij jaren eerder met een papieren huwelijk aan een verblijfsvergunning hielp. De televisiefilm Le hasard fait bien les choses! wasemt goedmoedigheid. Een knap geschreven en warm geacteerd drama over de angst om gekend en afgewezen te worden.

L'homme de ma vie

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Chesnais, Bruno Solo, Marianne Denicourt, Valérie Bonneton en François Berléand.

Vijftiger Muller (Brialy) is een gerespecteerd universitair docent die zijn hechte relatie met de jongere Armando (Interlandi) geheim houdt. Zijn leven loopt op rolletjes totdat de rechtbank hem aanwijst als de voogd van de zeventienjarige wees Antoine (Bravo). Muller vreest voor zijn carrière als zijn homoseksualiteit bekend wordt en roept de hulp in van zijn 'echtgenote' Alice (Haudepin), een vrouw die hij jaren eerder met een papieren huwelijk aan een verblijfsvergunning hielp. De televisiefilm Le hasard fait bien les choses! wasemt goedmoedigheid. Een knap geschreven en warm geacteerd drama over de angst om gekend en afgewezen te worden.

Kennedy et moi

1999 | Komedie, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Sam Karmann. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Nicole Garcia, Sam Karmann, Patrick Chesnais en François Chattot.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Barbara, je chante ma vie

1999 | Documentaire, Biografie, Muziek

België​/​​Frankrijk 1999. Documentaire van Philippe Kohly. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Marie Chaix, Jo Dekmine, Sophie Makhno en Georges Moustaki.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Romy Passions

1998 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1998. Documentaire van Bob Decout. Met o.a. Daniel Biasini, Sarah Biasini, Horst Buchholz, Claudia Cardinale en Jean-Claude Brialy.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Legenden - Romy Schneider

1998 | Documentaire, Biografie

Duitsland 1998. Documentaire van Michael Strauven. Met o.a. Sarah Biasini, Karlheinz Böhm, Oswalt Kolle, Helmut Lohner en Jean-Claude Brialy.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Le comte de Monte-Cristo

1998 | Avonturenfilm, Actiefilm, Historische film

Frankrijk 1998. Avonturenfilm van Josée Dayan. Met o.a. Gérard Depardieu, Ornella Muti, Jean Rochefort, Pierre Arditi en Sergio Rubini.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

La Grande Béké

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Alain Maline. Met o.a. Line Renaud, Anthony Delon, Jean-Claude Brialy, Philippe Clay en Sonja Codhant.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Les jolies colonies de vacances

1997 |

Frankrijk 1997. Stéphane Kurc. Met o.a. Hugues Boucher, Franck Dubosc en Jean-Claude Brialy.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Les héritiers

1997 | Drama, Misdaad, Historische film

Frankrijk 1997. Drama van Josée Dayan. Met o.a. Richard Anconina, Christopher Thompson, Anna Falchi, Florence Darel en Stéphane Guerin-Tillie.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Cannes... les 400 coups

1997 | Documentaire

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Documentaire van Gilles Nadeau. Met o.a. Georges Cravenne, Louisette Fargette, Roger Vadim, Claudia Cardinale en Henri Alekan.

Een overzicht van vijftig jaar Festival van Cannes, beginnende met de valse start in 1939, om dan over te schakelen op het echte eerste festival van 20 september tot en met 5 oktober 1946. De vele documentaire beelden met beroemde vedetten van destijds die langs de Croisette paraderen worden afgewisseld met interviews met de groten van vandaag. Er wordt natuurlijk aandacht besteed aan het afgebroken festival van 1968, dat als gevolg had dat nevenmanifestaties als [KL]La quainzaine des r[KA1]ealisateurs[KLE] en [KL]La semaine de la critique[KLE] het levenslicht zagen. Tevens worden fragmenten getoond uit films die hun loopbaan startten in Cannes, evenals beelden van enkele prijsuitreikingen. Het geheel zit eerder rommelig in elkaar en werd duidelijk vlug gemonteerd (door Martine Evin) om de concurrenten voor te zijn. Michel Pascal en Nadeau schreven het scenario. Pascal stond tevens in voor de commentaar en de interviews. Achter de camera stonden Jean-Claude Lemercier, Jacques Pamart en Gorka Sistiaga.

Vacances bourgeoises

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Philippe Caroit, Marie Matheron, Artus de Penguern, Mathilde Seigner en Siemen Rühaak.

Een overzicht van vijftig jaar Festival van Cannes, beginnende met de valse start in 1939, om dan over te schakelen op het echte eerste festival van 20 september tot en met 5 oktober 1946. De vele documentaire beelden met beroemde vedetten van destijds die langs de Croisette paraderen worden afgewisseld met interviews met de groten van vandaag. Er wordt natuurlijk aandacht besteed aan het afgebroken festival van 1968, dat als gevolg had dat nevenmanifestaties als [KL]La quainzaine des r[KA1]ealisateurs[KLE] en [KL]La semaine de la critique[KLE] het levenslicht zagen. Tevens worden fragmenten getoond uit films die hun loopbaan startten in Cannes, evenals beelden van enkele prijsuitreikingen. Het geheel zit eerder rommelig in elkaar en werd duidelijk vlug gemonteerd (door Martine Evin) om de concurrenten voor te zijn. Michel Pascal en Nadeau schreven het scenario. Pascal stond tevens in voor de commentaar en de interviews. Achter de camera stonden Jean-Claude Lemercier, Jacques Pamart en Gorka Sistiaga.

Portraits chinois

1996 | Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1996. Komedie van Martine Dugowson. Met o.a. Helena Bonham Carter, Romane Bohringer, Marie Trintignant, Elsa Zylberstein en Sergio Castellitto.

De succesvolle Engelse modeontwerpster Ada wordt door haar vriend Paul in de steek gelaten en raakt bovendien in een creatieve crisis als de nieuwe vriendin van haar partner haar zakelijk het gras voor de voeten wegmaait. Als Paul het mislukken van zijn relatie met Ada in een succesvol script weet te vertalen, krijgt hun oude liefde weer perspectief

George Dandin

1996 |

Frankrijk 1996. Jean-Claude Brialy. Met o.a. Jean-Pierre Darras, Mathilde Seigner en Jacques Villeret.

De succesvolle Engelse modeontwerpster Ada wordt door haar vriend Paul in de steek gelaten en raakt bovendien in een creatieve crisis als de nieuwe vriendin van haar partner haar zakelijk het gras voor de voeten wegmaait. Als Paul het mislukken van zijn relatie met Ada in een succesvol script weet te vertalen, krijgt hun oude liefde weer perspectief

Belmondo le magnifique

1996 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1996. Documentaire van Patrick Chamming's. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Philippe Labro, Jean-Claude Brialy, Jean Marais en Jean Rochefort.

De succesvolle Engelse modeontwerpster Ada wordt door haar vriend Paul in de steek gelaten en raakt bovendien in een creatieve crisis als de nieuwe vriendin van haar partner haar zakelijk het gras voor de voeten wegmaait. Als Paul het mislukken van zijn relatie met Ada in een succesvol script weet te vertalen, krijgt hun oude liefde weer perspectief

Beaumarchais l'insolent

1996 | Historische film, Komedie

Frankrijk 1996. Historische film van Edouard Molinaro. Met o.a. Fabrice Luchini, Manuel Blanc, Sandrine Kiberlain, Michel Serrault en Michel Piccoli.

Het turbulente leven van de Parijse societyschrik, entrepreneur en schrijver Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799) is een schelmenroman tjokvol woordduels, valkuilen en rake pointes. Luchini, in cinema en theater dé pleitbezorger der klassieke Franse letteren, was dan ook de ideale keuze voor de titelrol in deze even 'talige' als dynamische filmbiografie. Met veel zin voor theater werkt de aristocraat annex revolutionair zich steeds in de nesten, om zich daar telkens toch ook weer uit te redden. Scenario wortelt in toneelstuk van Sacha Guitry, zelf een romaneske figuur die taalvirtuositeit niet vreemd was. Schatkamer van knipogen en leuke bijrollen.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Une femme française

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 1994. Drama van Régis Wargnier. Met o.a. Emmanuelle Béart, Daniel Auteuil, Gabriel Barylli, Jean-Claude Brialy en Geneviève Casile.

Wargnier (INDOCHINE) verfilmde het intieme dagboek van zijn moeder als sleutelroman, dat voor buitenstaanders weinig zeggend is. Het gaat over een trouweloze vrouw, Jeanne (Béart), die afkomstig is uit een kleinburgerlijk milieu in Nancy.

Les cent et une nuits de Simon Cinéma

1994 |

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1994. Agnès Varda. Met o.a. Michel Piccoli, Marcello Mastroianni, Henri Garcin, Julie Gayet en Mathieu Demy.

Ter gelegenheid van Honderd Jaar Film maakte Varda een compilatie in combinatie met een filmverhaal met gastoptredens. Piccoli is de honderd jaar oude monsieur Simon Cin[KA1]ema, die een eenzaam bestaan voert in zijn kasteel. Hij is aan zijn rolstoel gekluisterd. Jonge schoonheid Gayet, studente aan de filmacademie wordt door hem ingehuurd om gedurende 101 dagen, telkens een dagje te besteden aan zijn herinneringen en bespiegelingen. Ze wordt overrompeld door alles wat met film te maken heeft: posters, memorabilia, (korte en lange) filmfragmenten (w.o. L`AGE D`OR, LADRI DI BICICLETTI, THE THIEF OF BAGDAD, ORPH[KA1]EE, UN CHIEN ANDALOU, THE WIND uit 1928, etc. etc.). Zijn vriend is Mastroianni, Garcin is zijn butler, Demy (de zoon van Varda en Jacques Demy) een produktie-assistent, die een romance beleeft met Gayet. Tot en met de naam op de credits van Schygulla langere optredens van de `acteur of actrice van de dag` en erna (vanaf Azema tot en met Toscan Du Plantier) cameo's, de z.g. 'steelse en stralende verschijningen'. Muziek van o.a. Max Steiner, Bernard Herrmann, Maurice Jarre, Michel Legrand, George Delarue, Francis Lai en Henri Mancini. Varda heeft in de prent al haar passie voor- en al haar ervaring met het filmvak gestopt van de laatste veertig jaar. Haar keuze is typisch continentaal Europees en zal bij haar eigen landgenoten de hartstochten het meeste doen oplaaien, al kan geen enkele cinefiel om dit eerbetoon aan de Tiende Muze heen. Camerawerk van Eric Gautier.

La Reine Margot

1994 | Historische film, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1994. Historische film van Patrice Chéreau. Met o.a. Isabelle Adjani, Daniel Auteuil, Vincent Perez, Jean-Hugues Anglade en Virna Lisi.

Majestueuze verfilming van de Franse hofintriges tegen de achtergrond van de godsdienststrijd in de zestiende eeuw. De regerende Karel IX (Anglade) zit onder de plak van zijn ijzervretende moeder Catharina de' Medici (Lisi). Zijn wellustige zus Margaretha 'Reine Margot' (Adjani) wordt door moeder gedwongen om een verstandshuwelijk aan te gaan met de protestantse Hendrik van Navarre (Auteuil). Dan laat de koning alle protestanten vermoorden in wat later bekend zou staan als de Bartholomeüsnacht. Adjani, Anglade en Lisi wonnen een César voor hun fenomenale acteerwerk. Wordt op televisie meestal in twee delen uitgezonden. Deel 1: La main de Dieu (Die Hand Gottes). Deel 2: La cuiller du Diable (Der Löffel des Teufels).

Il mostro

1994 | Drama, Horror, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1994. Drama van Roberto Benigni. Met o.a. Roberto Benigni, Nicoletta Braschi, Michel Blanc, Jean-Claude Brialy en Massimo Girotti.

Benigni is een werkloze nietsnut met aardig wat ambities. Vrienden heeft hij niet, ook niet in het flatgebouw waar hij woont. Om aan geld te komen neemt hij hier en daar wat klusjes aan, w.o. een tuincentrum waar het falikant fout gaat. Een collega maakt hem attent op de plaatslijke schone, die nymfomaan is. Als Benigni een kansje wil wagen, pakt hij de verkeerde. Dat mens denkt dat ze te maken heeft met de seriemoordenaar die de stad onveilig maakt en reeds achttien slachtoffers gemaakt heeft. Doldwaze film met een bittere ondertoon. Benigni die samen met Vincenzo Cerami het scenario schreef, maakt gebruik van puur cabaret, slapstick, running gags en satire om een satirisch beeld op te trekken van de (hedendaagse) maatschappij. Somber en poëtisch in beeld gebracht door Carlo Di Palma. Dolby Stereo.

Ferbac et le festin de Miséricorde

1993 | Mysterie

Frankrijk​/​​Luxemburg 1993. Mysterie van Christian Faure. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Alain Meneust, Cathérine Hiegel, Jean-Paul Roussillon en Gérard Séty.

Als oud-leerling wordt Ferbac (Brially) uitgenodigd om als peetvader op te treden bij het doopritueel van de aspirant koks van de kloosterschool van Misericorde. Het hoogtepunt van deze ceremonie is een uitgebreid eetfestijn voor de ouders en de leerkrachten. Er gebeuren natuurlijk mysterieuze zaken waarvoor Ferbac al zijn spitsvondigheid nodig heeft om ze op te lossen. Vermakelijke detectivefilm met een steeds binnensmonds lachende Brially voor wie dit personage een kolfje naar zijn hand is. Bovendien is hij steeds omringd door beeldschone vrouwen, zodat zijn talenten als charmeur eveneens van pas komen. Zoals steeds in deze reeks hangt er over het verhaal een macaber sausje. Het scenario is van Alain Demouzon en Michel Friedman en voor de fotografie stond Jean-Bernard Aurouet borg.

Ferbac et le carnaval des ténèbres

1993 | Misdaad

Frankrijk​/​​Luxemburg 1993. Misdaad van Sylvain Madigan. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Brigitte Bemol, Hubert Deschamps, Patricia Malvoisin en Bernard Alane.

Brialy als Eric Ferbac wordt uitgenodigd op het jaarlijks gecostumeerd bal op het kasteel van een aanzienlijke familie als begeleider van de mooie dochter Bemol. De patriarch van het gezin, Deschamps, lijkt bijzonder opgetogen met zijn aanwezigheid. Terwijl de detective zijn balkleding uitzoekt is hij getuige van een vreemde gebeurtenis: recht tegenover zijn venster leveren twee mensen een gevecht op leven en dood. Typische policier, met enkele lugubere momenten, naar een scenario van Alain Demouzon en Michel Friedman. Goede ontspanning zonder verdere pretenties, charmant gespeeld door Brialy en met een knap gastoptreden van Brion. Camerawerk van Jean-Bernard Aurouet.

Colpo di coda

1993 | Thriller

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1993. Thriller van José Maria Sanchez. Met o.a. Giancarlo Giannini, Stefania Sandrelli, Alessandra Martines, Barbara Sukowa en Jean-Claude Brialy.

Deze politieke thriller speelt zich af op locaties in Normandi[KA3]e, Parijs en Veneti[KA3]e en is gebaseerd op Piero Soria`s gelijknamige roman over Flavio Morselli (Giannini), een professor in de muziek. Deze voormalige Italiaanse terrorist houdt zich al jaren schuil in Parijs. Door de moord op een lid van een groep terroristen, die zich verborgen hield in de lichtstad, valt de aandacht van de Franse geheime dienst op hun voormalige leider Flavio. Deze heeft niets te maken met de moord maar slaat op de vlucht. De leider van een mysterieuze organisatie chanteert Flavio en dwingt hem de voorzitter van de Europese Gemeenschap te vermoorden tijdens vredesbesprekingen over het Midden-Oosten. Daar wil hij niet bij betrokken raken, maar deze bende en de Franse geheime dienst zitten hem op de hielen. Hulp komt van een ex-vriendin, een voormalig terroriste die destijds wat voor hem voelde. Goed gespeeld en geproduceerd. Het scenario is van Graziano Diana, John Howlett en regisseur Sanchez.

Lucas

1992 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Evelyne Bouix, Jean-Claude Brialy, Danièle Lebrun, Robinson Stévenin en Serge Marquand.

Bouix is verkoopster in een kledingzaak. Ze wordt niet verwend door het leven en voedt haar zoontje Stévenin alleen op. Het kind wordt elf en wil dolgraag een bepaalde jas, die ze niet kan betalen. Ze gaat over tot diefstal en wordt betrapt. Ze weigert voor de rechtbank te verschijnen en wordt bij verstek veroordeeld tot drie maanden. Stévenin wordt ondergebracht bij zijn grootvader, Marquand, maar vlucht weg, op zoek naar zijn moeder. Brialy, de echtgenoot van een beroemde zangeres, vangt hem op. Het is allemaal even erg als het klinkt. Het stroopvaatje wordt flink opengetrokken en de kijker kan de tranen rijkelijk laten stromen. De sterke cast slaagt er niet in het drama verteerbaar te maken. Trintignant schreef het scenario samen met Emmanuelle Bernheim, naar de roman van Alain Leblanc. Charlie Gaëta zette het op film, met op de soundtrack uitsluitend klassieke muziek. Enkel voor de ongeneeslijke liefhebbers.

Août

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Henri Herré. Met o.a. Dominique Pinon, Anouk Grinberg, Patrick Pineau, Jean-Claude Brialy en Hélène Lapiower.

Tijdens een zeer warme augustusmaand in Parijs vormen zich nieuwe stelletjes en gaan stelletjes weer uit elkaar. Levens kruisen elkaar, het bestaan van personages raakt met elkaar verweven. Het begint ermee dat Caroline naar buiten gaat om een ijsje te kopen, om even verlost te zijn van het slechte humeur van haar partner, Antoine. Ze ontmoet een laboratoriumassistent, die 's nachts over de muizen in het Institut Pasteur waakt. Terwijl Herré deze twee personages gloedvol, en met een vleugje poëzie neerzet, streelt ook de bijbehorende muziek de oren. Jammer dat hij enkele andere personages, die verder geen belangrijke bijdrage aan het verhaal leveren, te veel aandacht heeft geschonken. Het scenario, waarop hij geen volledige greep kon krijgen, weet desondanks op een zeldzame manier te betoveren, en dat verdient de aandacht. De film dankt veel aan het spel van twee verrassende acteurs, Grinberg en Pinon.

C'est quoi ces petits boulots?

1991 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1991. Familiefilm van Gian Luigi Polidoro. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alessandra Casella, Claudia Muzzi en Davide Bechini.

Het leven van vader Brialy en moeder Jobert is sinds onheuglijke tijden druk en jachtig. Zij probeert een goede moeder te zijn èn te werken aan haar carrière als schrijfster. Ondertussen wordt ze zelfs grootmoeder. Hij zit met problemen. Zijn firma heeft van een uitgebreide belastingcontrole. Hun achttien-jarige dochter Muzzi staat voor haar eindexamen. Ze heeft zich nooit druk gemaakt over haar schoolwerk, maar hoe meer de eindfase in zicht komt, hoe meer ze in paniek raakt. Ze spant zich in tot het uiterste en slaagt. Haar ouders denken dat ze nu haar leven zal beteren, maar dan komt ze met het bericht dat ze van plan is samen te gaan wonen met een getatoeëerde zeeman, die een schip heeft bij een van de Caraïbische eilanden. Bitterzoet verhaal over de lotgevallen van een doodgewone familie die geconfronteerd wordt met zakelijke problemen en met kinderen op en voorbij de drempel van de volwassenheid. Scenarioschrijfster Nicole de Buron neemt alle tijd om haar personages uit te tekenen en hen in allerlei situaties te brengen. Af en toe veel te langdradig. Goed spel van beide hoofdrolspelers en hun kinderen. Jacques Renoir schilderde er de beelden bij. Oorspronkelijk uitgezonden in vier delen.

S'en fout la mort

1990 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Drama van Claire Denis. Met o.a. Alex Descas, Jean-Claude Brialy, Solveig Dommartin, Christopher Buchholz en Gilbert Felmar.

Zwarte gelukszoekers De Bankolé en Descas uit de Caraïben worden uitgebuit door hun blanke Franse gastheer, nachtclubeigenaar Brialy. Ze moeten voor een hanengevecht zorgen, maar als het publiek flink is toegstroomd, vindt Brialy het niet bloedig genoeg. Een confrontatie op leven en dood is het gevolg. Een geslaagde film over de botsing van twee totaal verschillende culturen. Scenario van Jean-Pol Fargeau en regisseuse Denis. Camerawerk van Pascal Marti.

On en rit encore

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Gilles Amado. Met o.a. Guy Bedos, Bourvil, Coluche, Louis de Funès en Raymond Devos.

Een film met sketches waarin deze soms zeer bekende, soms minder bekende en soms geheel van het toneel verdwenen komische talenten laten zien wat ze kunnen. Is uiteraard niet in enkele woorden samen te vatten. Beslist geen afgewogen geheel maar over het geheel genomen zijn de opvoerinkjes goed gekozen. Leuk.

Mariage mortel

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Marc Rivière. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Sylvie Joly, Jean-Claude Drouot, Olivia Brunaux en Rufus.

Het verhaal van de rivaliteit tussen twee typisch Franse families : de boerderij van de Louviers en het landhuis van de Graucourt. Loopt uit op de vergiftiging van de jonge en leuke Delphine Graucourt (Samo[KA3]el), die vastbesloten was te trouwen met Antoine Louvier (Gatel). Een officier van de gendarmerie Eric Ferbac (Brialy) zet de problemen op een rij. Het scenario en de dialogen zijn van de romancier Alain Demouzon, een expert in detectives die in de provincie spelen, deze keer in Bretagne. Goed spel en schitterende beelden.

Faux et usage de faux

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Philippe Noiret, Robin Renucci, Laure Killing, Monique Chaumette en Jean-Claude Brialy.

Een verfilming van de roman [KL]L`homme que l`on croyait[KLE] van Paul Pavlowitch. Nauwelijks na te vertellen, aangezien het gaat om verdwijning en terugkeer van een identiteit, valse gelijkenissen, waarheden die er niet zijn en leugens die de waarheid benaderen. Dit alles speelt zich af tussen twee mannelijke personages, wier onderlinge betrekkingen steeds meer parano[KA3]iede en beklemmende vormen aannemen. Deze cineast verkent opnieuw zijn wereld, dat wil zeggen die van intriges en geknoei (IL FAUT TUER BIRGITT HAAS of LES MOIS D'AVRIL SONT MEURTRIERS). Zo nu en dan hapert de machine of vervalt hij in herhalingen, maar deze schemerige en grauwe wereld gaat niet aan je voorbij zonder te fascineren.

C'era una volta un castello con quaranta cani

1990 | Familiefilm

Italië​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1990. Familiefilm van Duccio Tessari. Met o.a. Peter Ustinov, Roberto Alpi, Jean-Claude Brialy, Delphine Forest en Salvatore Cascio.

Kinderen zullen deze film fantastisch vinden, net als hun ouders. Het verhaal, gebaseerd op een roman van Remo Forlani, gaat over een ondernemer in Milaan die een vervallen kasteel wil ombouwen tot een tehuis voor honden, en de financiële problemen die daarbij komen kijken. Sterren van de film zijn Ustinov, Alpi, de jonge Cascio en de honden. Leuk en ontroerend, al lijkt het niet op een Disney-film.

Au bonheur des chiens

1990 | Komedie

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1990. Komedie van Duccio Tessari. Met o.a. Peter Ustinov, Delphine Forest, Roberto Alpi, Jean-Claude Brialy en Salvatore Toto Cascio.

Vier scenarioschrijvers, onder wie de regisseur, bewerkten de roman van Remo Forlani, over de voor- en tegenspoed van een jonge leidinggevende figuur, erfgenaam van een kasteel in hele slechte staat en twee enorme honden. Hij maakt van het bouwwerk een luxe pension voor honden, maar een onbetrouwbaar bouwconcern wil deze plek graag in handen krijgen. Geen bizonder thema en geen bizondere situaties. Forlani is een (soms) ge[KA3]inspireerd entertainer en Tessari heeft van alles en nog wat op soms zeer talentvolle (ARRIVO I TITANI), maar meestal redelijke wijze verfilmd. De personages in dit plot, dat onvermijdelijk naar een gelukkige ontknoping voert, zijn komisch.

Toussaint Louverture ou la révolution d'un général africain devenu général de la République

1989 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1989. Biografie van Claude Moreau. Met o.a. Gérard Essomba, Jacques Perrin en Jean-Claude Brialy.

Moet een `spektakel in dichtvorm` voorstellen, gewijd aan het zeer avontuurlijke leven van deze Ha[KA3]itiaanse politicus (1743-1803), die tevergeefs een zwarte republiek tracht te stichten, alvorens zijn leven te be[KA3]eindigen in de gevangenis. Soms sterk, dankzij het acteerwerk van Essomba (bij wie vergeleken de Franse acteurs een zwak figuur slaan), maar ook statisch. Wekt de indruk of te kort of te lang te zijn. In ieder geval verwarrend.

Les deux virus

1989 |

Frankrijk 1989. Bruno Gantillon. Met o.a. Patrick Fierry, Jean-Claude Brialy, Gérard Blain, Ambre Thiaw en Eugenius Priwieziencew.

Wetenschappelijke spionage naar dodelijke virussen als oorlogswapen staat centraal in deze pilot voor de tv-serie Nemours. Fierry in de heldenrol als biologisch onderzoeker die zich wil wreken op de moordenaars van zijn vrouw. Gantillon bracht, dertig jaar na LE BEAU SERGE, Brialy en Blain voor het eerst opnieuw samen. Ze spelen rivaliserende wetenschappers.

L'illusionniste

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van André Levasseur. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Corinne Le Poulain, Jean-Claude Rambal, Jacques Ramade en Virginie Benoît.

Een van de talloze stukken van Sacha Guitry. Een illusionist verleidt een allercharmantste vrouw, wat hem voor een nacht de illusie van geluk geeft. Een mager thema maar bruisende dialogen. Het stuk steunt praktisch in z'n geheel op het koppel Brialy-Le Poulain, dat schittert in rollen die hen volmaakt passen. Jammer dat de televisieregisseur geen enkele poging doet de toneelregie van Jean-Luc Moreau over te brengen op film, en zich beperkt tot een schoolse benadering.

J'ai oublié de vivre

1989 | Biografie, Experimenteel, Documentaire

Frankrijk 1989. Biografie van Christian Vidalie. Met o.a. Michel Piccoli, Claude Sautet, Yves Montand, Jean-Claude Brialy en Jean-Louis Trintignant.

Herinnering aan de grote actrice Romy Schneider ter gelegenheid van de zevende gedenkdag van haar overlijden. Daar deze film, naast de exclusieve interviews waarin ieder z'n zegje doet en weer uit beeld verdwijnt, ook opname-scènes en filmfragmenten bevat, wordt het allemaal wat teveel van het goede. Niettemin kan de toeschouwer zich een aardig beeld vormen van de mens en actrice Romy Schneider. Ook bekend als Romy Schneider.

Comédie d'été

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Daniel Vigne. Met o.a. Marushka Detmers, Rémi Martin, Jean-Claude Brialy en Nelly Borgeaud.

Daniel Vigne, gevoelig, scherpzinnig en origineel filmer van het verleden (LE RETOUR DE MARTIN GUERRE), heeft de roman [KL]Versant Sud[KLE] van de Oostenrijkse schrijver Edouard von Keyserling bewerkt en verfilmd. Dat was geen eenvoudige klus want het gaat om een moeilijk, gedetailleerd, subtiel en genuanceerd auteur die in al zijn boeken de ondergang van een aristocratie met een voorliefde voor het morbide en sadomasochistische (het is 1912) beschrijft. De regisseur slaagt erin deze gecompliceerde en toch ook angstige personages op het witte doek over te brengen. De kijker krijgt bij het zien van de beelden de indruk werkelijk de lucht in te ademen van een tijd waarin niets kon of mocht. Een geslaagde opzet.

Autour de Charles Aznavour

1989 | Biografie, Muziek

Frankrijk 1989. Biografie van Gilbert Carpentier, Michel Lafon en Maritie. Met o.a. Charles Aznavour, Jean-Claude Brialy, Serge Lama, Michel Galabru en Sylvie Vartan.

Een weelderige afsluiting van het jaar in een luxe wagon van een trein vol dromen. Sneeuw, dennebomen en alles wat daar verder bijhoort zijn present. Temidden van een hele reeks beroemde personen krijgt Charles Aznavour ternauwernood de gelegenheid iets over zijn carrière te vertellen. Hij maakt indruk als - zonder slechte woordspelingen te willen maken - 'locomotief'. Gelukkig reist hij ook langs zijn liederen. Een nepdroom maar goed gedaan.

Désiré

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Marie-José Nat, Bernadette Lafont, Christiane Muller, Annie Savarin en Jean-Claude Brialy.

Een bewerking van een van de meest spirituele en leukste komedies van Sacha Guitry. Op een weke manier verfilmd, zonder een greintje verbeelding. Brialy speelt kleurloos als altijd.

Maschenka

1987 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Finland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland 1987. Drama van John Goldschmidt. Met o.a. Cary Elwes, Irina Brook, Sunnyi Melles, Jonathan Coy en Freddie Jones.

Een film naar de roman van Vladimir Nabokov. Een jonge Rus leeft in ballingschap in een pension in Berlijn in de jaren twintig. Zijn eentonige, treurige leven wordt opgefleurd door de herinneringen van een medebewoner, die hem aan zijn jeugdliefde doen terugdenken. Met veel gevoel gemaakte film, die echter niet kan wedijveren met het boek.

Maladie d'amour

1987 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1987. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Nastassja Kinski, Jean-Hugues Anglade, Michel Piccoli, Jean-Claude Brialy en Souad Amidou.

Amoureuze wederwaardigheden van een trio gevormd door een rijpe man, de almachtige directeur van een kankeronderzoeksinstituut, een jonge internist bij dit instituut en een jonge vrouw die zich door haar hart laat meeslepen boven haar maatschappelijke ambities. Alles is nauwkeurig verfilmd, het portret van de vrouw is veelomvattend en pakkend. Jammer genoeg slaat de film snel om in een zeer gangbaar melodrama. Het scenario is van Danièle Thompson die gewoonlijk de scenario's voor haar vader Gérard Oury schrijft en die zich beter tot komedies kan beperken. Deze eerste film van Deray, goed gemaakt maar langdradig, telt niet mee.

Levy et Goliath

1987 | Komedie, Thriller

Frankrijk 1987. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Sophie Barjac, Saouad Amidou, Richard Anconina, Maxime Leroux en Jean-Claude Brialy.

Amoureuze wederwaardigheden van een trio gevormd door een rijpe man, de almachtige directeur van een kankeronderzoeksinstituut, een jonge internist bij dit instituut en een jonge vrouw die zich door haar hart laat meeslepen boven haar maatschappelijke ambities. Alles is nauwkeurig verfilmd, het portret van de vrouw is veelomvattend en pakkend. Jammer genoeg slaat de film snel om in een zeer gangbaar melodrama. Het scenario is van Danièle Thompson die gewoonlijk de scenario's voor haar vader Gérard Oury schrijft en die zich beter tot komedies kan beperken. Deze eerste film van Deray, goed gemaakt maar langdradig, telt niet mee.

Les innocents

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van André Téchiné. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jean-Claude Brialy, Simon de La Brosse en Abdellatif Kechiche.

De Noord-Franse Jeanne (Bonnaire) begeeft zich naar Toulon voor de bruiloft van haar zuster. Bovendien is ze op zoek naar haar doofstomme broertje, die zijn kostje bij elkaar scharrelt als zakkenroller, onder de hoede van de Algerijnse Saïd. Ze raakt verward in een ingewikkeld patroon van verliefdheden en relaties, tegen de achtergrond van de opkomst van extreem rechts. Rommelig maar interessant drama, warm en spetterend gefotografeerd door Renato Berta. De rol van Saïd wordt gespeeld door Abdellatif Kechiche, die later het meesterlijke La vie d'Adèle zou regisseren.

Suivez mon regard

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Jean Curtelin. Met o.a. Richard Berry, Patrick Bruel, Tom Novembre, Dominique Pinon en Zabou Breitman.

Deze film is eigenlijk een unieke onderneming en zou ook EEN DAG IN PARIJS kunnen heten: een opstopping onderweg naar het werk en een opstopping onderweg naar huis. Wel honderd acteurs verschijnen op het scherm, variërend van 15 sekonden tot 2 minuten, hoewel het geen sketches zijn: er is een eenheid van toon en sfeer. Diverse situaties worden kil en afstandelijk bestudeerd. De film doet aan PLAYTIME van Jacques Tati denken. Sommigen zullen het fascinerend vinden, anderen afschuwelijk. Ook bekend als JE HAIS LES ACTEURS.

Lévy et Goliath

1986 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Richard Anconina, Michel Boujenah, Jean-Claude Brialy, Souad Amidou en Maxime Leroux.

Een vervelend vervolg op RABBI JACOB. Hoewel ook geen hoogvlieger, had die film toch op z`n minst het voordeel dat Louis De Fun[KA2]es erin meedeed, die het publiek in zijn ban weet te houden. Hier gaat het om de absurde wederwaardigheden van een jonge orthodoxe jood en een hasjiesroker uit Antwerpen. Zij vervoeren door een vergissing verdovende middelen naar Parijs, terwijl ze denken diamantslijpsel bij zich te hebben. Is nauwelijks interessant, want totaal `voorspelbaar` met inbegrip van de ergste clich[KA1]es (de politiecommissaris die een travestiet is, de verplichte homoseksuelen, de dito jeugdige rellenschoppers) en een karikaturale en erg onsympathieke beschrijving van Antwerpen, die ver van de werkelijkheid afstaat. En niet te vergeten: twee komedianten uit het Middellandse Zee- gebied spelen de hoofdrollen en moeten dus joden afkomstig uit Centraal Europa voorstellen! Scenario van de regisseur en Danièle Thompson. Camerawerk van Wladimir Ivanov.

Le moustachu

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Dominique Chaussois. Met o.a. Jean Rochefort, Grace de Capitani, Jean-Claude Brialy, Jean-Claude Trintignant en Jean-Claude Leguay.

In vakjargon is een 'Snorrebaard' een geheim agent die de vuile karweitjes mag opknappen. Jean Rochefort slaat zich hier door een aardige hoeveelheid problemen heen, waarvan niemand iets begrijpt en de kijker evenmin. Maar dat aspect is van weinig belang, want het gaat om een satire in een beurtelings wat zware en lachwekkende stijl met talloze soms nagenoeg surrealistische grappen: doet sterk denken aan de Marx Brothers! Ongetwijfeld niet van constante kwaliteit, maar doet soms zeer weldadig aan in een tijd dat de Franse lachfilm zelden iets goeds inhoudt. Scenario van de regisseur.

Le débutant

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Daniel Janneau. Met o.a. Francis Perrin, Julien Guiomar, Christiane Jean, Dominique Lavanant en Jean-Claude Brialy.

Toneelechtpaar Willy (Brialy) en Marguerite (Lavanant) Balicourt strikken electricien Fran[KA10]cois Veber (Perrin) om regisseur te worden van hun stuk voor een toernee door Frankrijk. Wat zij niet weten, is dat naïef lijkende Perrin er in werkelijkheid van droomt acteur te worden. En dat lukt hem ook met het nodige kunst- en vliegwerk. Onbeduidende klucht waarin de schmierende acteurs zich flink uitleven voor de camera naar een idee van regisseur Janneau, die samen met Perrin het scenario schreef.

Inspecteur Lavardin

1986 | Misdaad, Mysterie, Thriller

Frankrijk​/​​Zwitserland 1986. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Jean Poiret, Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont, Jean-Luc Bideau en Jacques Dacqmine.

Onvermijdelijk dat Chabrol en Poiret een tweede film over inspecteur Jean Lavardin maakten na het succes Poulet au vinaigre. Deze keer mag de beroepscynicus aan de Bretonse kust de moord oplossen op een katholieke notabele die een godslasterlijk theaterstuk heeft verboden. Tijdens het onderzoek komt Lavardin oude vlam Hélène (Lafont) tegen. Poiret (1926-1992), met Michel Serrault als komisch duo gepokt en gemazeld in de Parijse cabarets van de jaren vijftig, speelt opnieuw met sardonisch genoegen de minzame politieman die alles al heeft meegemaakt en niemand vertrouwt. De vier televisie-Lavardins die nog volgden halen niet het niveau van de bioscoopfilms.

Grand Guignol

1986 | Komedie, Horror

Frankrijk 1986. Komedie van Jean Marbeuf. Met o.a. Guy Marchand, Caroline Cellier, Jean-Claude Brialy, Michel Galabru en Marie Dubois.

Deze film is eigenlijk een vervolg op VAUDEVILLE, met het accent op hoe belachelijk de diverse personages zijn. Het zijn tweederangs acteurs die repeteren voor vreselijke toneelstukken. Als ze echter hun afschuwelijke rollen van zich afschudden en in het werkelijke leven terugkeren, blijkt het niet veel anders te zijn. De film zit vol met verliefde dronkelappen, bemoeizuchtige caféhouders en zeer vermoeiende grappen en grollen. Alles is net zoals in de Grand Guignol, de lach moet de hardheid van de werkelijkheid camoufleren. Deze 'komische' film heeft een ondertoon van wanhoop en bitterheid, zoals de meeste films uit het vreemde, maar originele oeuvre van deze cynische regisseur: alles is absurd en alles is belangrijk als wij onszelf willen overleven. De regie is zeer goed en bij vlagen zelfs briljant.

Anna

1986 | Komedie, Musical

Frankrijk 1986. Komedie van Pierre Koralnik. Met o.a. Anna Karina, Jean-Claude Brialy, Isabelle Felder en Barbara Schmers.

Een komedie met muziek en dans, zich afspelend in het reclamewereldje. Dat is alles wat erover te zeggen valt. Verpakt in een verhaaltje over een modeblad, met alle bestaande cliché's en personages die in werkelijkheid niet bestaan. Bovendien passen de liedjes en de muziek van Serge Gainsbourg - van een minder zweverige kwaliteit - niet bij de rest. Het gaat dan ook om een van de meest overschatte filmers van deze tijd en het is nergens voor nodig deze mislukte film elk jaar tijdens de feestdagen opnieuw op tv uit te zenden. Een zeer slechte Jacques Demy.

Le mariage du siècle

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Philippe Galland. Met o.a. Thierry Lhermitte, Jean-Claude Brialy, Anémone, Michel Aumont en Dominique Lavanant.

Een zeer toepasselijke titel voor een met veel bombarie aangekondigde maar teleurstellende film. Geld is ook niet alles en compenseert niet in het minst het gebrek aan scenario, grappen, overtuigingskracht en tempo, zoals dat vereist is bij komedies. Helaas heeft de film meer van een film van Gérard Oury. De acteurs doen niettemin hun best. Scenario van de regisseur, Jean-Luc Voulfow en Anémone.

Le 4ème pouvoir

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Philippe Noiret, Nicole Garcia, Jean-Claude Brialy, Michel Subor en Roland Blanche.

Een ambitieuze film waarin een rechtschapen krantenjournalist de waarheid tracht te achterhalen rond de moord op het hoofd van een in Parijs gesitueerde Arabische revolutionaire groepering. Tegelijkertijd gaat hij een confrontatie aan met de presentatrice van het televisiejournaal, die zich meer zorgen maakt om haar kijkcijfers. Het gegeven is interessant, maar wel erg (achterhaald) zwart-wit uitgewerkt: de geschreven pers komt er goed vanaf, de televisie slecht. Philippe Noiret (Il postino) zorgt niettemin voor een geloofwaardige vertolking van de journalist.

L'effrontée

1985 | Drama, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1985. Drama van Claude Miller. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Clothilde Baudon, Julie Glenn, Jean-Claude Brialy en Bernadette Lafont.

Charlotte Gainsbourg was slechts dertien jaar oud toen regisseur Claude Miller zijn vrienden Serge Gainsbourg en Jane Birkin ('Je t'aime... moi non plus') vroeg of hun dochter de hoofdrol wilde spelen in zijn - naar later bleek - wonderschone opgroeifilm L'effrontée. Pa en ma gingen gelukkig akkoord en zo kon het gebeuren dat de ontwapenend timide tiener een jaar later in tranen en verscholen achter haar karakteristieke lokken de César voor meest veelbelovende actrice in ontvangst mocht nemen. Een betoverende combinatie van vorm en inhoud.

Pinot simple flic

1984 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1984. Misdaad van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Fanny Bastien, Patrick Fierry, Jean-Claude Brialy en Pierre Mondy.

Een eenvoudige en onhandige politieman is verzeild geraakt in een zaak van drugshandel op kleine schaal van een jonge dealer wiens vriendin hij aangehouden heeft en die hij vervolgens vrijlaat om verder op zoek te gaan. Na diverse perikelen houdt hij de jongeman aan. Het verhaal is heel dunnetjes, maar krijgt toch een extra dimensie door een documentaire-achtige presentatie die geloofwaardig overkomt. Realistisch, doorspekt met welkome grappen. Een succesvolle vondst, deze mengvorm. De hand van de producer van LE PÈRE NOËL EST UNE ORDURE is hier wederom duidelijk herkenbaar.

Le Téléphone sonne toujours deux fois

1984 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1984. Komedie van Jean-Pierre Vergne. Met o.a. Didier Bourdon, Seymour Brussel, Bernard Campan, Pascal Légitimus en Smaïm.

Een sadist doodt zijn (altijd vrouwelijke) slachtoffers door hen de telefoonschijf op het voorhoofd in te prenten. Van het [KA1]e[KA1]en komt het ander en uiteindelijk wordt de dader aangehouden: het is niemand minder dan de psychiater die tevens dierenschilder om de hoek is! Het heeft niets te maken met LE FACTEUR SONNE TOUJOURS DEUX FOIS (ook bekend als THE POSTMAN ALWAYS RINGS TWICE!) waarvan de titel verdraaid gebruikt is, omdat het hier gaat om een parodie. Goed bedoeld, maar iedereen lijkt hier zijn eigen act te willen opvoeren, ondanks het scenario en de leiding van de regisseur. Waar blijft de producer?

Un bon petit diable

1983 | Familiefilm, Romantiek

Frankrijk 1983. Familiefilm van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Alice Sapritch, Bernadette Lafont, Michel Creton, Paul Préboist en Paul Courtois.

De bewerking van de beroemde maar vandaag de dag flink gedateerde roman van de gravin van Ségur. Allemaal verschrikkelijk aardig en zelfs te idyllisch en te lief. Zogezegd is dit een redelijke film voor de jongsten, niet meer en niet minder. Goede lange speelfilms in dit genre zijn al zo zeldzaam. Dankt evenwel veel aan het verduvelde spel van de kleine, tien- jarige Paul Courtois.

Stella

1983 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1983. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Nicole Garcia, Thierry Lhermitte, Victor Lanoux, Jean-Claude Brialy en Charles Denner.

Een jonge verkoper gaat tijdens de WO II in dienst bij de Gestapo om zijn joodse geliefde van deportatie te redden, maakt door protectie van zijn chef zelfs carrière en bereikt een zekere welstand. Hoewel hij zich niet aan feitelijke oorlogsmisdaden schuldig heeft gemaakt, wordt hij na de bevrijding wegens collaboratie gearresteerd. Hij verliest zijn geliefde, die geen nieuwe vernederingen en discriminatie meer kan verdragen. Dit boeiende politieke liefdesdrama toont sterk spel van een verrassende rolbezetting; Lhermitte echter geeft zijn personage onvoldoende diepte en vormt géén goede combinatie met Garcia, waardoor hun alles motiverende grote liefde te weinig reliëf krijgt.

Sarah

1983 | Actiefilm, Drama, Komedie

Frankrijk 1983. Actiefilm van Maurice Dugowson. Met o.a. Jacques Dutronc, Lea Massari, Jean-Claude Brialy, Heinz Bennent en Gabrielle Lazure.

Een verzekeringsagent moet een onderzoek instellen bij een filmproduktie in Spanje die is vastgelopen door de verdwijning van de hoofdrolspeelster (die hij zonder dat te weten onderweg al heeft ontmoet). Zijn fascinatie voor het verdwenen meisje leidt tot een steeds grotere betrokkenheid bij de filmfauna waardoor fictie en realiteit door elkaar gaan lopen. Hoewel de film is geïnspireerd op ware gebeurtenissen, zijn de meeste personages - regisseur, diva, grimeuse - overbekende clichés gebleven: alleen de hoofdrol van Dutronc wekt interesse. De fraaie fotografie is daarnaast een liefdesverklaring aan Lazure in de - vermiste - titelrol.

Papy fait de la résistance

1983 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk 1983. Oorlogsfilm van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Michel Galabru, Christian Clavier, Gérard Jugnot, Jacques Villeret en Jean-Claude Brialy.

Een uit beroemde musici bestaande familie krijgt tijdens WO II een nazi-hoofdkwartier op haar landgoed. Meer uit eigenbelang dan uit patriottisme gaat de familie in het verzet, maar de heldhaftige reputatie is dertig jaar later nog goed voor een talk-show op de tv. Een aaneenschakeling van leuke fragmenten - Villeret levert als Hitlers zingende halfbroer een gave parodie op Julio Iglesias - en minder leuke, met veel plezier in een hoog tempo gespeeld door een groot aantal prominenten.

Mortelle randonnée

1983 | Thriller, Drama

Frankrijk 1983. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Michel Serrault, Isabelle Adjani, Guy Marchand, Stéphane Audran en Macha Méril.

L'Oeil, zoals privé-detective Beauvoir (Serrault) door collega's wordt genoemd, schaduwt een seriemoordenares in wie hij zijn eigen dochter herkent, of meent te herkennen. Eigenlijk zou hij haar moeten arresteren, maar in feite beschermt hij haar. Is die criminele dame (Adjani) echt zijn dochter, de kleine Catherine die hij alleen van een klassenfoto kent. Na een 'mortelle randonnée', een dodelijke zwerftocht die voert van Brussel naar Baden-Baden, van Monte Carlo naar Rome, en van Biarritz naar Bobigny, komt de akelige waarheid aan het licht. Een briljante bewerking van Eye of the beholder van Marc Behm door Michel Audiard. In deze bewerking wordt de actie van twintig tot anderhalf jaar gecomprimeerd en het verhaal wint daarmee aan helderheid.

La crime

1983 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Philippe Labro. Met o.a. Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant, Dayle Haddon en Gabrielle Lazure.

Een politie-commissaris probeert tegen beter weten in de moord op een advocaat in het Parijse Palais des Justices op te lossen, ondanks de corruptie, het bedrog en de geheimhouding in de hogere kringen en bij zijn eigen collega`s. Het niet al te geloofwaardige scenario van Jean-Patrick Manchette (waaraan regisseur Labro meeschreef) kreeg een sterke, afwisselend doeltreffende en spectaculaire regie van specialist Labro. Deze laat in de uitgelezen rolbezetting de personages met een zwierige knipoog acteren, waardoor de aandacht geboeid en geamuseerd wordt vastgehouden, boven de talrijke vraagtekens uit. Naar het oorspronkelijke scenario van Jacques Labib. De fotografie is van Pierre William Glenn.

La Ragazza di Trieste

1983 | Drama

Italië 1983. Drama van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Ben Gazzara, Ornella Muti, Mimsy Farmer, Andréa Ferréol en Jean-Claude Brialy.

Een onderhoudend, zij het doelloos en inhoudelijk leeg melodrama met Gazarra als een Amerikaanse cartoonist die eerst gefascineerd wordt door en later verliefd wordt op de mysterieuze Muti. Muti gaat regelmatig uit de kleren, en de rest van de cast beperkt zich voornamelijk tot toekijken. Knappe muziek van Riz Ortolani.

Edith et Marcel

1983 | Biografie

Frankrijk 1983. Biografie van Claude Lelouch. Met o.a. Evelyne Bouix, Marcel Cerdan Jr., Jacques Villeret, Francis Huster en Jean-Claude Brialy.

Ingewikkelde variaties rond het thema van Edith Piaf, Marcel Cerdan en het volmaakte evenbeeld van Piaf. Lelouch heeft kennelijk geen lering getrokken uit de flop PIAF van Guy Casaril: hij heeft een zeer lange film gemaakt met vage en conventionele personages. Enkele goede momenten (verzorgd door het evenbeeld van Piaf!) redden de film niet van de ondergang. Evelyne Bouix haalt het ook lang niet bij Edith Piaf terwijl Marcel Cerdan Jr. (Patrick Dewaere kon door tragische omstandigheden niet van de partij zijn) een even slecht acteur als bokser is. Een slechte Lelouch.

Edith And Marcel

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Jacques Villeret, Marcel Cerdan Jr., Evelyne Bouix, Jean Bouise en Jean-Claude Brialy.

Ingewikkelde variaties rond het thema van Edith Piaf, Marcel Cerdan en het volmaakte evenbeeld van Piaf. Lelouch heeft kennelijk geen lering getrokken uit de flop PIAF van Guy Casaril: hij heeft een zeer lange film gemaakt met vage en conventionele personages. Enkele goede momenten (verzorgd door het evenbeeld van Piaf!) redden de film niet van de ondergang. Evelyne Bouix haalt het ook lang niet bij Edith Piaf terwijl Marcel Cerdan Jr. (Patrick Dewaere kon door tragische omstandigheden niet van de partij zijn) een even slecht acteur als bokser is. Een slechte Lelouch.

Le Démon dans l'ile

1982 | Horror

Frankrijk 1982. Horror van Francis Leroi en Christian. Met o.a. Gaubert, Anny Duperey, Jean-Claude Brialy, Pierre Santini en Cerise.

Een Frans kanaaleiland wordt geplaagd door een reeks mysterieuze ongevallen. Een vrouwelijke arts onderzoekt de zaak en ontdekt de betrokkenheid van een telekinetisch begaafd kind. De film komt moeizaam op gang, maar laat op fraaie wijze alledaagse huishoudelijke apparatuur in moordtuig veranderen.

Il Nuovo mondo

1982 | Drama, Historische film, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Jean-Louis Barrault, Marcello Mastroianni, Hanna Schygulla, Harvey Keitel en Jean-Claude Brialy.

In juni 1791 wil koning Lodewijk XVI naar het buitenland vluchten. De revolutionaire kroniekschrijver Restif de la Bretonne volgt zijn koets in een diligence, waarin leden van de hofhouding, de Amerikaanse rebel Tom Paine en verschillende representanten van de bourgeoisie mede-passagiers zijn en waar onderweg ook de bejaarde Giacomo Casanova instapt. De bedachte geschiedschrijving - wat zou er gebeurd en gezegd zijn als historische personages elkaar ontmoet hadden - gaat gebukt onder een teveel aan losse ideeën en het gemis aan één ondersteunend idee. De teksten van Restif en Casanova zijn boeiend genoeg, maar goed spel van de sterbezetting bewijst alleen hoe slordig en schematisch de talrijke andere personages zijn uitgewerkt.

Cap Canaille

1982 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​België 1982. Misdaad van Juliet Berto en Jean-Henri Roger. Met o.a. Juliet Berto, Richard Bohringer, Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont en Patrick Chesnais.

Een meisje uit de onderwereld van Marseille leeft samen met een individualistische gangster. Samen met een reporter die de corruptie en belangenconglomeratie in onroerend goed aan de kaak wil stellen, komt zij tot de ontdekking dat tegen de medeplichtigheid van schijnbaar respectabele financiers met georganiseerde misdaad weinig te beginnen valt. Deze teleurstellende tweede film van het duo Berto-Roger is te voorspelbaar om als sociale thriller de aandacht vast te kunnen houden; de uit-de-losse-pols-vormgeving vol filmcitaten is voornamelijk storend. Het beeld van Marseille lijkt minder authentiek dan dat van Pigalle in NEIGE en de acteurs zijn beter dan uit hun rollen blijkt.

Les uns et les autres

1981 | Musical, Drama, Komedie

Frankrijk 1981. Musical van Claude Lelouch. Met o.a. James Caan, Fanny Ardant, Geraldine Chaplin, Robert Hossein en Nicole Garcia.

Vier muzikale families, uit Frankrijk (variété), Amerika (jazz), Duitsland (klassiek) en Rusland (ballet), worden gevolgd van 1936 tot in 1980 als de diverse wegen en ontwikkelingen zich kruisen op een UNICEF-gala. Deze epische film neemt een hink-stap-sprong door de geschiedenis en maakt gebruik van bekende en onbekende ware incidenten. De pretenties worden lang niet allemaal waargemaakt en de overzichtelijkheid is met acteurs die zowel eerste als tweede generatie spelen vaak ver te zoeken. Muziek als bindmiddel en filmische lef van Lelouch heffen bedenkingen op zolang de film duurt. De finale toont Maurice Béjarts choreografie van Ravels Boléro.
In 2017 opnieuw uitgebracht in de bioscopen in de digitale restauratie.

Les Malheurs de Sophie

1980 | Familiefilm

Frankrijk 1980. Familiefilm van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Paprika Bommenel, Frédéric Mestre, Carine Richard, Sophie Deschamps en Michel Larivière.

Een ietwat melige, maar onderhoudende verfilming van het kinderboek van de Comtesse de S[KA1]egur, van wie Brialy ook EGLANTINE en UN BON PETIT DIABLE bewerkte voor de bioscoop. Sophie is een klein meisje dat met haar moeder en talloze dienstbodes in een groot kasteel leeft. Ze verveelt zich tijdens de vakanties en wordt dan onhebbelijk tegen iedereen in haar omgeving. De mild-ironische ondertoon van het boek komt er in de film niet zo uit, hoewel het scenario werd geschreven door Luc B[KA1]eraud, zelf een interessante filmmaker (PLEIN SUD). Eerder verfilmd in 1946.

La banquière

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Francis Girod. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Claude Brialy, Marie-France Pisier en Claude Brasseur.

Romy Schneider is weer eens soeverein in La banquière, een van haar laatste films voordat ze op 43-jarige leeftijd overleed. Ze speelt Emma Eckhert, een biseksuele dame die scenarist-regisseur Girod modelleerde naar de historische Française Marthe Hanau. Emma doet in speculaties en is in 1929 een rijke bankierster. Met een hoge populariteit, maar ook met veel vijanden uit de hoek van de nouveau riche. La banquière is in luxueuze settings en sepia-teinten opgenomen en extra verrijkt met een Ennio Morricone-soundtrack. Naast Schneider staat de Franse ster Trintignant (Il conformista) pal als haatdragende rijkaard Horace Vannister.

Le Maître-nageur

1979 |

Frankrijk 1979. Jean-Louis Trintignant. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant, Moustache, Guy Marchand en Stefania Sandrelli.

Een interessante, zij het grotendeels mislukte zwembadversie van THEY SHOOT HORSES, DON'T THEY? met Moustache als een rijke snob die in het zwembad in zijn tuin een wrede zwemmarathon organiseert. Het eerste halfuur is cynisch en leuk, maar daarna valt de film constant in herhaling en begint al snel te vervelen. Brialy is opvallend aanwezig in een sterke bijrol als de opdringerige en efficiënte secretaris van Moustache en hij steelt voortdurend de show. Het scenario staat op naam van Françoise, Jean-Claude en Robert Emion naar de roman van Vahé Katcha. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

L' Oeil du maître

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Chesnais, Olivier Granier, Dominique Laffin, Marina Vlady en Michel Aumont.

Reporters bij een lokaal tv-station lopen stuk op de politieke censuur. Een streber weet een baan in Parijs te krijgen en trekt een ex-collega als medewerker aan. Om zijn carrière niet in gevaar te brengen stemt hij erin toe coupures aan te brengen in een reportage over de Mobiele Eenheid, die achter zijn rug door de idealistische collega weer ongedaan worden gemaakt. De uitzending zelf wordt echter onderbroken door een zg. 'storing'. Dit boeiend kijkje in de keuken van de omroep weegt op tegen de vlakke regie van de debutant, terwijl goed spel de schetsmatige roltegenstellingen nuanceert.

Bobo Jacco

1979 | Drama

Frankrijk​/​​België 1979. Drama van Walter Bal. Met o.a. Laurent Malet, Annie Girardot, Michel Montanary, Evelyne Bouix en Jean-Claude Brialy.

Jongeren in Noordfranse stad bestrijden verveling vergeefs met drank en grappen. Mooie jongen heeft succes bij vooral oudere vrouwen, tot hij verliefd wordt op opportunistische dochter van een van hen. Ondertussen pleegt zijn vriend - een halfbloed - zelfmoord. Portret van generatie zonder vooruitzichten komt door zwak scenario met geforceerde vulgariteiten niet uit de verf. Regiedebuut van Nederlandse cameraman steunt overmatig op charme van Malet en heeft nogal vijandige toon en benadering tegenover de vrouw.

Robert et Robert

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Charles Denner, Jacques Villeret, Jean-Claude Brialy, Macha Méril en Régine.

Twee naamgenoten, Robert Goldman (Denner) en Robert Villiers (Villeret) ontmoeten elkaar op huwelijksbureau. Hoewel de partner-koppeling per computer rampzalig uitpakt, sluiten ze door die ervaringen en over een groot leeftijdsverschil heen toch vriendschap. Uiteindelijk zal de oudste met de moeder van de ander trouwen. De ongeremde aanpak stelt kennismakingsfeestjes en -reisjes van partner-zoekenden wel erg bar en vulgair voor. Innigheid en ironie in de tekening van joodse familietradities bij de hoofdrollen contrasteert daarmee, zodat de film een afwisseling is van platte en treffende scènes. Het scenario is van regisseur Lelouch. Het camerawerk is van Jacques Lefrançois. Eastmancolor, Mono.

La Chanson de Roland

1978 | Historische film, Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Historische film van Frank Cassenti. Met o.a. Klaus Kinski, Dominique Sanda, Alain Cuny, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Pelgrims in de zevende eeuw worden op hun barre tocht begeleid door een groep komedianten, die voor hen het heldendicht van Roland opvoeren, dat veel parallellen vertoont met hun eigen ervaringen; directe identificatie hiermee zou echter inzicht in en verzet tegen hun onderdrukking kunnen verhinderen. Visueel imponerende film stelt net als L`AFFICHE ROUGE de (on- )mogelijkheid van representatie van de historie betrekkelijk. Jammer genoeg maakt de lastige herkenbaarheid van tegenover elkaar geplaatste periodes de contrastwerking soms ondoorzichtig. Niettemin vaak meeslepende film die ideologie niet tot droge didactiek maakt. Het scenario is van regisseur Cassenti, Michèle A. Mercier en Thierry Joly. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Le Point de mire

1977 | Thriller

Frankrijk 1977. Thriller van Jean-Claude Tramont. Met o.a. Annie Girardot, Jacques Dutronc, Matthias Habich, Jean-Claude Brialy en Françoise Brion.

Weduwe van een ex-oorlogsverslaggever wordt op hetspoor gezet van een geheim in het verleden van haar man en krijgt ongevraagd steun van kanten die ze niet geheel vertrouwt, maar ze komt niettemin achter een politiek complot. Regiedebuut van de in Hollywood geschoolde Belg blijft de aandacht prikkelen, tot de weinig bevredigende fatale afloop die veel vragen onbeantwoord laat. Zijn voornaamste prestatie is de grote soberheid die hij in het spel van de acteurs brengt, zoals Girardot en Brialy, die men te vaak anders heeft gezien.

L' Imprécateur

1977 | Thriller, Drama

Frankrijk 1977. Thriller van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jean Yanne, Michel Piccoli, Jean-Claude Brialy en Michael Lonsdale.

Een multinationale onderneming wordt in beroering gebracht door de zelfmoord van de directeur marketing en een reeks anonieme beschuldigingen. De adjunct-directeur human relations wordt met het onderzoek belast en ontdekt dat de schuldige werkzaam moet zijn in de onderneming, die letterlijk op weinig solide fundamenten is gebouwd. Deze ambitieus opgezette sociaal-politieke satire schiet zijn doel voorbij door grote vaagheid en nogal melige humor. De sjabloonachtige rollen geven de ster-acteurs weinig kansen.

Doppio delitto

1977 | Thriller

Italië 1977. Thriller van Steno. Met o.a. Marcello Mastroianni, Agostina Belli, Ursula Andress, Jean-Claude Brialy en Peter Ustinov.

De dood van een aristocraat en een elektrici[KA3]en in een oude villa tijdens een hevig onweer lijkt op een noodlottig ongeval. De politie-inspecteur echter vermoedt een dubbele misdaad, waarbij een erfeniskwestie de aanleiding blijkt. Het vernuftige misdaadscenario en de sterke rolbezetting (hoewel stereotiep gebruikt) helpen de middelmatige regisseur zichzelf te overtreffen, al laat hij het in de verrassende ontknopingsscène danig afweten.

Le juge et l'assassin

1976 | Misdaad, Drama, Historische film

Frankrijk 1976. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Michel Galabru, Isabelle Huppert, Jean-Claude Brialy en Cécile Vassort.

Aan het einde van de negentiende eeuw jaagt de ambitieuze magistraat Rousseau met alle methodes op de godsdienstwaanzinnige ex-onderofficier Bouvier. Op zijn vagebondenpad door ruraal Frankrijk verkracht en vermoordt Bouvier volwassenen, adolescenten en kinderen. Taverniers furieuze derde regie, op een scenario van Jean Aurenche en Pierre Bost, fileert een archaïsche justitie en het onthutsende cynisme van clerus en bourgeoisie. Acteurs Noiret en Galabru bieden als rechter en moordenaar subliem tegen elkaar op, adembenemend is de 'Scope-landschapsfotografie van Pierre-William Glenn. Als gedetailleerd armoedetijdsbeeld en ronduit agressief politiek pamflet in romaneske vorm sorteert de film stevig effect.

Julie pot de colle

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alexandra Stewart, Christian Alers en Anna Gaylor.

Een jonge zakenman, voor een transactie in Marokko, wordt onverwachts geconfronteerd met een vrouw die haar man vermoord zegt te hebben. Hij helpt haar het lijk te verbergen en neemt haar mee naar Parijs waar zijn hele georganiseerde bestaan omver wordt gegooid. Deze poging tot een komedie in vooroorlogse Hollywood-stijl mist verrassingen en een lichte stijl van acteren. Het tempo is meer gehaast dan vlot.

Barocco

1976 | Mysterie, Romantiek, Thriller, Drama

Frankrijk 1976. Mysterie van André Téchiné. Met o.a. Isabelle Adjani, Gérard Depardieu, Marie-France Pisier, Jean-Claude Brialy en Julien Guiomar.

Intriges en corruptie tijdens een verkiezingscampagne vormen de achtergrond voor een bezeten liefde van Laure (Adjani) die haar dode geliefde Samson doet herleven in de persoon van zijn moordenaar (dubbelrol van Depardieu). De ondoorzichtige plot is bijzaak. De film is grotendeels opgenomen in Amsterdam dat door de camera werd getransformeerd in een expressionistisch decor. De toespelingen op andere films zijn in de briljante vormgeving perfect geïntegreerd. Het scenario is van Marilyn Goldin en regisseur Téchiné. Het camerawerk is van Bruno Nuytten. Eastmancolor, Mono.

Un Animal doué de déraison

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Brazilië 1975. Drama van Pierre Kast. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Alexandra Stewart, Jacques Spiesser, Pierre-Jean Remy en Jece Valadao.

Een Franse bouwondernemer brengt zijn geliefde zijn opvattingen over vrijheid in de liefde bij die ze in praktijk brengt door een landgenoot te verkiezen. Een bevriende tv- regisseur laat zich door deze driehoek inspireren tot een scenario in koloniaal Brazili[KA3]e van de 18e eeuw. Deze intellectuele psychologische komedie steunt vooral op de briljante dialoog, maar kreeg door de charme van de acteurs en de Braziliaanse locaties ook visuele aantrekkelijkheid. (Historische parallelintrige wordt in zwart-witbeelden gebracht.)

Les Oeufs brouillés

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Joël Santoni. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Claude Brialy, Anna Karina, Michael Lonsdale en Michel Aumont.

De directeur public relations van de Franse regering wil de president een populair image geven door hem op een reis door Frankrijk te laten vergezellen door de 'gemiddelde Fransman'. De opzet lukt, maar mèt de goodwill van de president is ook het aanzien van de metgezel gestegen, die het niet kan verwerken daarna afgedankt te worden. Deze sociale satire naar Italiaans voorbeeld blijft ietwat vrijblijvend, omdat in plaats van de politiek zelf politieke gebruiken tot doelwit zijn genomen: bijzaken in plaats van hoofdzaken. Het scenario is voldoende geestig om de acteurs amusante en niet al te overtrokken karikaturen te laten spelen. De titel verwijst naar het lievelingskostje van Giscard d'Estaing.

L'année sainte

1975 | Misdaad, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1975. Misdaad van Jean Girault. Met o.a. Jean Gabin, Danielle Darrieux, Paolo Giusti, Jean-Claude Brialy en Nicoletta Macchiavelli.

Laatste rol van Gabin (die op 15 november 1976 stierf), als oude gangster die vermomd als priester in Rome de verstopte poet gaat achterhalen. Een voorspelbaar scenario en een matte regie maken de film een onwaardige afsluiting van zijn grootse carrière. De scènes met zijn oude vlam Darrieux hebben echter melancholieke tederheid. Het scenario is van Louis-Emile Galey en Jacques Vilfrid, die ook de dialogen schreef. Guy Suzuki stond achter de camera.

Catherine et Cie.

1975 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1975. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Jane Birkin, Patrick Dewaere, Jean-Pierre Aumont, Jean-Claude Brialy en Vittorio Caprioli.

Jonge Engelse in Parijs trekt aandacht van uiteenlopende hitsige heren en besluit vennootschap op te richten met zichzelf als bedrijfskapitaal. Dat heldin aandelen in zichzelf verhandelt is nieuwe variant in doorsnee pikante komedie waarin charme van Birkin en elan van tegenspelers onvoldoende ruimte kregen van scenario.

Un amour de pluie

1974 | Komedie, Romantiek

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1974. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Romy Schneider, Nino Castelnuovo, Suzanne Flon, Bénédicte Bucher en Mehdi El Glaoui.

Moeder en vijftien-jarige dochter beleven beiden kortstondige verliefdheden tijdens een vakantie zonder vader. Kitscherig, glad plaatjesboek.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

Comme un pot de fraises

1974 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1974. Komedie van Jean Aurel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Marianne Eggerickx, Bernard Menez, Bernard LeCocq en Jean Lefebvre.

Een fotomodel met de 'mooiste billen van Parijs' is veelgevraagd voor reclamefoto's maar komt vanwege haar uitzonderlijk grote neus nooit met haar gezicht in beeld. Spaargeld voor plastische chirurgie wordt er echter steeds doorheen gejaagd door haar spilzieke zuster. Deze lusteloze komedie steunt op een anderhalf ideetje en weet zelf nauwelijks een glimlachje te wekken. Zowel voor als achter de camera ontbrak de inspiratie.

L'Oiseau rare

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Micheline Presle, Anny Duperey, Jacqueline Maillan en Barbara.

Een uiterst correcte en charmante huisknecht is zeer in trek bij zijn vrouwelijke werkgevers, maar komt keer op keer in moeilijkheden, waarna hij telkens nieuw emplooi moet zoeken. Een reeks episodes rond verschillende actrices die goed op dreef zijn, vooral chansonnière Barbara als opera-diva. Het scenario heeft te weinig esprit en Brialy zelf is in de regie van anderen beter.

Un meurtre est un meurtre

1972 | Thriller

Frankrijk 1972. Thriller van Etienne Périer. Met o.a. Stéphane Audran, Jean-Claude Brialy, Catherine Spaak, Robert Hossein en Michel Serrault.

Een tirannieke verlamde vrouw komt bij een auto-ongeval om zodat haar echtgenoot een nieuw leven kan beginnen met zijn vriendin. Dan meldt zich een man die zegt de vrouw vermoord te hebben en een beloning voor zijn diensten eist, en de tweelingzus van de overledene komt de weduwnaar ook van moord beschuldigen. Deze bizarre misdaadintrige mist spanning in de verfilming, maar compenseert dat met humor tot aan een uitermate gezochte en teleurstellende ontknoping. De acteurs beleven merkbaar genoegen aan hun rollen.

Les Volets clos

1972 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1972. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Marie Bell, Jacques Charrier, Cathérine Rouvel, Suzanne Flon en Ginette Leclerc.

Een jonge zeeman duikt als deserteur voorlopig onder in Bretons havenbordeel, in werkelijkheid een smoes om gratis en langdurig van hun gastvrijheid te profiteren. Brialy geeft een reeks oude actrices come-back rollen, maar de potsierlijke make- up en kleding doen de film eruit zien als een travestietenshow in plaats van een nostalgische sfeertekening à la Max Ophüls.

Una Stagione nell'inferno

1971 | Drama, Historische film

Italië​/​​Frankrijk 1971. Drama van Nelo Risi. Met o.a. Terence Stamp, Jean-Claude Brialy, Florinda Bolkan, William Sabatier en Gilles Segal.

De jonge dichter Rimbaud leert zijn gevestigde collega Verlaine kennen die voor hem zijn gezin verlaat en een door armoede en drank getekende liefde-haat-verhouding begint. Na hun breuk gaat Rimbaud naar Abessinië waar hij sterft. De film blijft een milieu- en karaktertekening naast zijn fascinerende stof, zoals ook de acteurs er ondanks hun inzet niet in slagen een brug te slaan naar de dichters zoals we die uit hun werk kennen.

Le genou de Claire

1971 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1971. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Aurore Cornu, Laurence de Monaghan, Michèle Montel en Gérard Falconetti.

Een jonge Franse diplomaat (Brialy) neemt een korte vakantie, voordat hij gaat trouwen met een Zweedse schone, en strijkt neer in het fraaie Annecy, dat aan het gelijknamige meer is gelegen. Hij ontmoet daar een oude vriendin, romanschrijfster Cornu, die twee tienerdochters heeft. Hij begint met ze te flirten, aangemoedigd door Cornu (die het gebeuren wil gebruiken als schrijfstof voor een boek), hoewel hij de oudste eigenlijk niet mag en de jongste (Romand) verliefd op hem wordt. Het hoogtepunt wordt gevormd door Brialy's streling van de knie van Monagham, de oudste dochter. Nummer vijf van Rohmers 'zes morele vertellingen'. Behoort tot de neo-klassieke Franse cinema, maar voor sommigen iets teveel dialoog.

Le Plus vieux métier du monde

1971 | Komedie, Erotiek

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Franco Indovina, Mauro Bolognini, Philippe de Broca, Michael Pfleghar en Claude Autant-Lara. Met o.a. Michèle Mercier, Enrico Maria Salerno, Hiram Keller, Elsa Martinelli en Gastone Moschin.

Episodenfilm over prostitutie. I. De oertijd. II. Het Romeinse keizerrijk. III. De Franse revolutie. IV. De Belle Epoque. V. De tegenwoordige tijd. VI. Een gecomputeriseerde toekomst. De charme en (voorzover aanwezig) het talent van de actrices is verspild aan de fantasieloze scenario`s, die navenant lusteloos in beeld zijn gebracht. De Broca`s episode met Moreau als Mimi Guillotine, die haar attracties combineert met het uitzicht op de onthoofdingen, is nog wel aardig, terwijl Godards filosofische SF interessant voortborduurt op zijn ALPHAVILLE (maar tijdens de bioscooproulatie werd de film meestal gecoupeerd). De scenario's zijn van Daniel Boulanger, André Tabet, Jean-Luc Godard, Ennio Flaiano, Jean Aurenche, Georges- André Tabet en Michel Legrand.

Eglantine

1971 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1971. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Valentine Tissier, Claude Dauphin, Odile Versois, Micheline Luccioni en Jacques François.

Het regiedebuut van acteur Brialy is zijn beste film tot nu toe. Een jongetje brengt in 1895 de zomervakantie door in het landhuis van zijn vitale grootmoeder. Een romantische familiekroniek blijft ontspannen aan de goede kant van zoete sentimentaliteit, met een goede rol van de vooroorlogse ster Tissier als oma.

Cose di Cosa Nostra

1971 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Steno. Met o.a. Carlo Giuffré, Pamela Tiffin, Jean-Claude Brialy, Vittorio De Sica en Aldo Fabrizi.

Een Italiaanse bewoner van New York wordt met zijn gezin naar Sicilië gezonden om een uitgeweken mafioso te doden vóór deze kan getuigen voor een Amerikaanse onderzoekscommissie. Als hij faalt, zal hij zelf gedood worden. Hij trekt met zijn vrouw door heel Italië om in de onderwereld een killer te vinden die de klus voor hem wil opknappen. De sterke rolbezetting en de vlottere regie dan meestal het geval is bij routinier Steno maken deze komische mafia-film onderhoudender dan de meeste andere.

Le Bal du Comte d'Orgel

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Sylvie Fennec, Bruno Garcin, Micheline Presle en Gérard Lartigau.

Jonge vrouw van aristocraat is verliefd geworden op leeftijdsgenoot en bekent dat schuldbewust aan echtgenoot. Deze observeert tijdens door hem gegeven bal passief hun toenadering. Beroemde roman van Raymond Radiquet kreeg zorgvuldige reconstructie van jaren twintig, maar regie doet stof in kitsch ontaarden. Goede titelrol van Brialy, maar het schuldige liefdespaar is uiterst flets. (Françoise Sagan schreef filmdialoog.)

Operation St. Peter's

1968 |

1968. Lucio Fulci. Met o.a. Lando Buzzanca, Jean-Claude Brialy en Edward G. Robinson.

Jonge vrouw van aristocraat is verliefd geworden op leeftijdsgenoot en bekent dat schuldbewust aan echtgenoot. Deze observeert tijdens door hem gegeven bal passief hun toenadering. Beroemde roman van Raymond Radiquet kreeg zorgvuldige reconstructie van jaren twintig, maar regie doet stof in kitsch ontaarden. Goede titelrol van Brialy, maar het schuldige liefdespaar is uiterst flets. (Françoise Sagan schreef filmdialoog.)

Manon 70

1968 | Drama, Erotiek

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1968. Drama van Jean Aurel. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Claude Brialy, Sami Frey, Paul Hubschmidt en Elsa Martinelli.

Een jonge vrouw verkiest onder invloed van haar broer steeds rijke minnaars boven de radioreporter op wie ze echt verliefd is, tot ze hem aan een nieuwe rijkaard voorstelt als haar broer. De dramatische roman van Abbé Prevost kreeg een eigentijdse bewerking vol modieuze sjiek en enige humor. Zonder alle tragische passie wordt het verhaal echter uiterst wezenloos, zodat men zich alleen kan vergapen aan Deneuve en haar garderobe.

Le Bal Du Compte D'orgel

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Bruno Garcin, Sylvie Fennec en Jean-Claude Brialy.

Een jonge vrouw verkiest onder invloed van haar broer steeds rijke minnaars boven de radioreporter op wie ze echt verliefd is, tot ze hem aan een nieuwe rijkaard voorstelt als haar broer. De dramatische roman van Abbé Prevost kreeg een eigentijdse bewerking vol modieuze sjiek en enige humor. Zonder alle tragische passie wordt het verhaal echter uiterst wezenloos, zodat men zich alleen kan vergapen aan Deneuve en haar garderobe.

Caroline chérie

1968 | Avonturenfilm, Romantiek, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1968. Avonturenfilm van Denys de La Patellière. Met o.a. France Anglade, Giorgio Albertazzi, Charles Aznavour, Bernard Blier en Jean-Claude Brialy.

Tijdens en na de Franse revolutie weet de aristocrate Caroline haar leven en status te redden door gebruik te maken van haar charmes, tot ze in het leger van Generaal Bonaparte haar eerste en grote liefde terugvindt. 'Remake' van eerdere succesfilm heeft kraak noch smaak en laat een reeks van Europese sterren snel op- en afgaan, meestal letterlijk over Caroline heen. In die rol doet de popperige Anglade voorgangster Martine Carol in de herinnering alsnog een groot actrice lijken.

Au diable les anges

1968 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1968. Misdaad van Lucio Fulci. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Lando Buzzanga, Edward G. Robinson, Heinz Rühmann en Pinuccio Ardia.

Alvorens Fulci zich ging specialiseren in vunzige horror maakte hij talloze westerns en policiers, waarvan deze de meest bezienswaardige is. Een vrij grote cast huppelt beschaamd rond in een verhaaltje over diefstal van een kunstwerk in een Romaanse kathedraal. De finale bevat fietsende nonnetjes, padvinders, een kardinaal in een sportwagen en mensen die in het water vallen. Naar alle waarschijnlijkheid geestig bedoeld, maar met Fulci weet je het natuurlijk nooit.

Un homme de trop

1967 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1967. Drama van Costa-Gavras. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Michel Piccoli, Charles Vanel, Bruno Cremer en Gérard Blain.

Een verzetsgroep bevrijdt twaalf ter dood veroordeelden uit de gevangenis, maar er blijkt er één méér te zijn die misschien wel een verrader is die zo in de ondergrondse wil infiltreren. Deze spannende oorlogsthriller met een topbezetting snijdt een aantal morele vraagstukken aan, zonder aan die discussie zijn spectaculaire karakter te offeren.

Operazione San Pietro

1967 | Komedie, Misdaad

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1967. Komedie van Lucio Fulci. Met o.a. Heinz Rühmann, Edward G. Robinson, Jean-Claude Brialy, Lando Buzzanca en Uta Levka.

Napolitaanse dieven proberen tijdens de heilige week de Pieta uit de Sint Pieterskerk te stelen. Het lukt, maar een Amerikaanse gangster steelt haar weer van hen. Deze misdaadkomedie heeft het voordeel van de curieuze rolbezetting, maar de meeste aandacht gaat uit naar Buzzanca als de Napolitaan. Scenario van Ennio de Concini, Paul Hengge, Adriano Baracco en Roberto Gianviti. Camerawerk van Enrico Menczer en Alfio Contini.

Lamiel

1967 | Romantiek, Erotiek

Frankrijk 1967. Romantiek van Jean Aurel. Met o.a. Anna Karina, Michel Bouquet, Jean-Claude Brialy, Robert Hossein en Claude Dauphin.

Een mooi boerenmeisje (Karina) wordt de prot[KA1]eg[KA1]ee van een arts (Bouquet) die haar bij de Parijse aristocratie introduceert. Door het geraffineerd tegen elkaar uitspelen van vele minnaars weet ze het tot de adelstand en een huwelijk te brengen. Liefde en bevrediging kent ze pas in de armen van een bandiet (Hossein) voor wie ze haar leven geeft. Het scenario naar een onvoltooide roman van Henri Stendhal heeft zoveel romantische en pikante intriges in kort bestek dat het resultaat - ondanks literaire ambities en zeer goed spel - een oppervlakkig prentenboek werd, dat vooral aan vroegere Martince Carol-vehikels herinnert.

La mariée était en noir

1967 | Drama, Actiefilm, Film noir, Thriller

Frankrijk 1967. Drama van François Truffaut. Met o.a. Charles Denner, Claude Rich, Alexandra Stewart, Daniel Boulanger en Serge Rousseau.

Op de trappen van de kerk wordt een kersverse bruidegom dodelijk getroffen door een geweerschot. Zijn bruid zal haar leven wijden aan het vinden en doden van de schuldigen. Deze wraakfilm kreeg een episodische aanpak waarbij elk van de vijf schuldigen in zijn levenssituatie wordt getekend en Moreau zich in wisselende, aangepaste gedaantes daarin binnendringt. De delen zijn boeiender dan het geheel. Opmerkelijke muziek van Bernard Herrmann. Het scenario is van regisseur Truffaut en Jean-Louis Richard naar het boek van William Irish.

Anna

1967 | Musical, Romantiek

Frankrijk 1967. Musical van Pierre Koralnic. Met o.a. Serge Gainsbourg, Jean-Claude Brialy, Anna Karina, Serge Brialy en Marianne Faithfull.

Op de trappen van de kerk wordt een kersverse bruidegom dodelijk getroffen door een geweerschot. Zijn bruid zal haar leven wijden aan het vinden en doden van de schuldigen. Deze wraakfilm kreeg een episodische aanpak waarbij elk van de vijf schuldigen in zijn levenssituatie wordt getekend en Moreau zich in wisselende, aangepaste gedaantes daarin binnendringt. De delen zijn boeiender dan het geheel. Opmerkelijke muziek van Bernard Herrmann. Het scenario is van regisseur Truffaut en Jean-Louis Richard naar het boek van William Irish.

Le roi de coeur

1966 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1966. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Alan Bates, Pierre Brasseur, Jean-Claude Brialy, Geneviève Bujold en Adolfo Celi.

Het leven is zot, dat is zo’n beetje de teneur van oorlogsdrama Le roi de coeur. Of liever gezegd dorpskomedie, want veldslagen ontbreken. Dit is meer Dr. Strangelove-humor, rond een Schotse verkenner die tijdens WO I in een ontvolkt dorp tot koning wordt gekroond door een verzameling bont uitgedoste zonderlingen. Allemaal voormalige bewoners van het verlaten gesticht – dat ­waren nog louter paradijsvogels in rooskleurig 1966 – met de soldaten als stuntelaars aan de zijlijn. Een klassieker dankzij de weldadig slimme humor en het enthousiaste spel van een uitgelaten ensemble topacteurs.

I nostri mariti

1966 | Komedie

Italië 1966. Komedie van Luigi Filippo D'Amico. Met o.a. Alberto Sordi, Ugo Tognazzi en Jean-Claude Brialy.

Een aardige situatie-komedie over huwelijksmoeilijkheden: drie mannen zijn ieder getrouwd met een vrouw die de broek aanheeft. De verhalen van de drie kruisen elkaar voortdurend. Er wordt gedraaid en gelogen en dat is best leuk, zeker dankzij het goede spel van de hoofdrolspelers. De verhaaltjes zelf hebben niet veel om het lijf.

La Mandragola

1965 | Historische film, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1965. Historische film van Alberto Lattuada. Met o.a. Rosanna Schiaffino, Philippe Leroy, Jean-Claude Brialy, Romolo Valli en Totò.

Een student wil in Florence een beeldschone notarisvrouw veroveren, die haar man nog geen erfgenaam heeft geschonken. Hij geeft zich uit voor arts en zegt over een steriliteit genezende drank te beschikken, die echter bij de eerste paring na toediening dodelijk kan zijn voor de man. Ondanks verzet van de vrouw zelf laat de echtgenoot zich door kerk en familie overreden en haalt met geweld een zwerver van de straat en in de slaapkamer van zijn eega. De zwerver is de vermomde student zélf. De beroemde en ooit geruchtmakende komedie van Macchiavelli kreeg een stijlvol aangeklede en met verve geacteerde verfilming, waarin Lattuada aan de oorspronkelijke satire op de dubbele moraal nog een pleidooi toevoegt voor de heilzame werking van een gezonde erotiek.

Cent briques et des tuiles

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Marie Laforêt, Sophie Daumier, Jean-Pierre Marielle en Michel Serrault.

Een gangster heeft de complete buit van zijn bende vergokt en moet binnen [KA1]e[KA1]en (kerst-)week dit bedrag bij elkaar zien te krijgen. Hij associeert zich met een groep kruimeldieven om een inbraak in een warenhuis te plegen, terwijl een jeugdbende op hetzelfde moment de overval op een naburige winkel heeft beraamd. Deze onderhoudende, maar weinig oorspronkelijke inbraakkomedie evenaart het voorbeeld van I SOLITI IGNOTI niet, maar wordt met vlotte vaart verteld en dankt veel aan de sterke rolbezetting in verrassend tegendraadse rollen.

Un Monsieur de compagnie

1964 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Jean-Claude Brialy, Irina Demich, Catherine Deneuve en Annie Girardot.

Een jongeman die door zijn grootvader is opgevoed als een principiële luiaard belandt door zijn charme tegen zijn zin in allerlei, vooral amoureuze avonturen. De film zingt lof der luiheid met een sierlijke vaart door een reeks van uiteenlopende episodes. De dansende motoriek van Cassel en de sprookjesachtige sfeer doen het betreuren dat De Broca geen echte musical heeft gemaakt. De ontknoping maakt het voorafgaande onnodig wezenloos, maar is een gering schoonheidsfoutje.

Tonio Kröger

1964 | Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Rolf Thiele. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Nadja Tiller, Rudolf Forster, Werner Hinz en Gert Fröbe.

Door het vele pseudo-literair gezwets van een rondreizende koopmanszoon, naar een verhaal van Thomas Mann, barst de film van pretenties volslagen uit zijn voegen.

Naughty Chateau Nutty

1964 |

1964. Roger Vadim. Met o.a. Sylvie, Curd Jürgens, Jean-Claude Brialy, Monica Vitti en Jean-Louis Trintignant.

Door het vele pseudo-literair gezwets van een rondreizende koopmanszoon, naar een verhaal van Thomas Mann, barst de film van pretenties volslagen uit zijn voegen.

Male Hunt

1964 |

1964. Edouard Molinaro. Met o.a. Françoise Dorléac, Jean-Claude Brialy, Catherine Deneuve en Jean-Paul Belmondo.

Door het vele pseudo-literair gezwets van een rondreizende koopmanszoon, naar een verhaal van Thomas Mann, barst de film van pretenties volslagen uit zijn voegen.

La Ronde

1964 | Komedie, Romantiek, Erotiek

Frankrijk 1964. Komedie van Roger Vadim. Met o.a. Marie Dubois, Claude Giraud, Anna Karina, Jean-Claude Brialy en Jane Fonda.

De wisseling van tien partners begint bij een hoertje en een soldaat en wordt gesloten als een graaf in bed bij hetzelfde hoertje belandt. Vadim en scenarioschrijver Jean Anouilh verplaatsten de handelingen naar Parijs aan de vooravond van WOI, maar misten de stilering en post-coïtale katterigheid van Schnitzlers Reigen en Ophüls' eerdere verfilming zodat een reeks voorspelbare pikanterieën overbleef. De actrices zijn mooi en geestig, de acteurs krijgen in deze aanpak geen enkele kans.

La Chasse à l'homme

1964 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1964. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Françoise Dorléac, Bernadette Lafont, Micheline Presle, Francis Blanche en Noël Roquevert.

Jongeman, die op het punt van trouwen staat, wordt de huwelijkse staat door verhalen van vrienden z[KA1]o tegengemaakt dat hij zijn bruiloft ontvlucht en samen met een makker met vakantie gaat in plaats van op huwelijksreis. Uiteindelijk lopen alle drie toch (weer) in de val. Komedie onderscheidt zich van andere episodefilms door een verbindende lijn in het verhaal, maar afzonderlijke sketches zijn van zeer wisselend gehalte. Aardigste zijn Rich tussen Presle en Deneuve en Brialy met Dorléac. Verdere rolbezetting krijgt in onaangename en niet zeer geestige humor weinig kansen.

Comment épouser un premier ministre

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Pascale Petit, Claude Gensac, Jean Richard en Jacques Charon.

Ouvreuse in de opera krijgt compromitterende liefdesbrief in handen van jong politicus aan vrouw van een van zijn superieuren. Als onvoorzien resultaat van haar chantage maakt hij carrière en weet zij hem zelf te veroveren. Film benut geen van de mogelijkheden van gegeven: als politieke satire halfzacht, als romance zonder vuur, als misverstand-komedie zonder grappen. Opmerkelijke decors overtroeven de acteurs.

Circle Of Love

1964 |

1964. Roger Vadim. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Claude Giraud, Maurice Ronet, Catherine Spaak en Marie Dubois.

Ouvreuse in de opera krijgt compromitterende liefdesbrief in handen van jong politicus aan vrouw van een van zijn superieuren. Als onvoorzien resultaat van haar chantage maakt hij carrière en weet zij hem zelf te veroveren. Film benut geen van de mogelijkheden van gegeven: als politieke satire halfzacht, als romance zonder vuur, als misverstand-komedie zonder grappen. Opmerkelijke decors overtroeven de acteurs.

La Bonne soupe

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Robert Thomas. Met o.a. Annie Girardot, Marie Bell, Gérard Blain, Bernard Blier en Jean-Claude Brialy.

Weesmeisje gebruikt fysieke charmes om maatschappelijk comfort te veroveren, maar omdat ze het lonken niet kan laten loopt het steeds weer mis. Als oude dame aan de C[KA4]ote d`Azur weet ze alsnog Amerikaanse miljonair in te palmen. Venijnige komedie van F[KA1]elicien Marceau kreeg van collega-toneelschrijver Thomas fantasieloze en platte filmvorm waarin in hoog tempo reeks bekende acteurs eerst bij Girardot en vervolgens bij Bell (als haar bejaarde versie) in bed belandt.

Château en Suède

1963 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Roger Vadim. Met o.a. Monica Vitti, Curd Jürgens, Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant en Suzanne Flon.

Een naïeve neef bezoekt zijn familie in een afgelegen kasteel, wordt verliefd op de kasteelvrouwe en ontdekt dat de eerste vrouw van de heer des huizes nog leeft en opgesloten wordt gehouden. Françoise Sagans eerste toneelstuk is weinig meer dan een verzameling excentrieke personages die in de film wat ongelukkig voor hun rollen gekozen zijn, waaronder de als comédienne nog onderontwikkelde Vitti en de humorloze Jürgens. De verve van andere spelers gaat verloren in de barokke vormgeving van Vadim.

Carambolages

1963 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1963. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Louis de Funès, Sophie Daumier, Michel Serrault en Anne Tonietti.

Een ambitieuze employé op een groot reisbureau hoopt op promotie door de pensionering van zijn aanstaande schoonvader, maar diens pensioengerechtigde leeftijd wordt opgeschoven. Reeds vooruitlopend op zijn (misvatte) toekomstperspectieven heeft hij schulden gemaakt. Hij besluit om de directeur van de onderneming uit de weg te ruimen. Deze satire is uitgewerkt als een boulevardklucht met de nodige vaart en een aantal geslaagde naast afgetrapte grappen. De Funès als de te vermoorden directeur heeft niet een centrale rol, maar zijn driftkikkerigheid slaat over op de tegenspelers zodat iedereen onnodig erg druk doet.

Les sept péchés capitaux

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Sylvain d' Homme, Philippe de Broca, Jacques Demy, Claude Chabrol en Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel en Eddie Constantine.

Het nouvelle vague-antwoord op het onder dezelfde titel gemaakte zevenluik van de gearriveerde regisseurs uit de jaren vijftig geeft door het beperkt bestek de beroemde regisseurs, acteurs en schrijvers weinig speelruimte, waardoor het resultaat vlak en nauwelijks onderhoudend is. Een aardige sketch van Godard met Constantine, die zelfs te lui is om op de avances van een starlet in te gaan, en zowaar een uitschieter van Vadim, die een overspelrelatie laat stuk lopen op de verongelijkte hoogmoed van de gelieven ten aanzien van hun huwelijkspartners. Een gaaf klein verhaal dat de barokke ontsporingen van zijn lange films mist.

Les petits matins

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Jacqueline Audry. Met o.a. Agathe Aëms, Fernand Gravey, Pierre Mondy, Bernard Blier en Lino Ventura.

De achttienjarige Agathe lift van België naar de Côte d'Azur en ontmoet onderweg uiteenlopende mannen. Lichtvoetige roadmovie van Audry, in naoorlogs Frankrijk als regisseuse een rariteit, die consequent vrouwelijke thema's belichtte (ze maakte in 1951 het lesbisch getinte Olivia). Vanuit Agathe's perspectief zien we hoe verschillend de mannen op de avontuurlijke reizigster reageren. De bonte cast omvat onder meer Lino Ventura, een jonge Claude Rich, en Arletty (Les enfants du Paradis) in een van haar laatste rollen. Hoofdrolspeelster Aëms maakte uitsluitend deze film: ze prefereerde een carrière als model.

Le Glaive et la balance

1962 | Drama

Italië​/​​Spanje 1962. Drama van André Cayatte. Met o.a. Anthony Perkins, Jean-Claude Brialy, Renato Salvatori, Pascale Audret en Marie Déa.

Kind wordt gekidnapt en na plotselinge paniek bij daders gedood. Als de politie hen arresteert, zijn er ter plekke opeens drie in plaats van twee mannen van wie er één een onschuldige, toevallige passant moet zijn. Ze hebben echter alle drie voldoende op hun kerfstok voor een eventueel motief en geen waterdicht alibi. Interessant maar al te gezocht juridisch vraagstuk kreeg melodramatische uitwerking, compleet met volksgericht, die als verhaal onderhoudend blijft maar als probleemstelling nergens steek houdt.

Le Diable et les dix commandements

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Françoise Arnoul, Charles Aznavour, Lucien Baroux, Maurice Biraud en Jean-Claude Brialy.

De duivel stelt alles in het werk om de mensheid van de Tien Geboden te laten afwijken in zeven episoden (die soms een paar zonden tegelijk combineren). Wisselend van niveau, maar evenwichtiger dan episodefilms van andere regisseurs. Simon als de vloekende knecht in een klooster en Darrieux als een actrice die in uitbestede, volwassen zoon Delon een bewonderaar vermoedt, stelen de show. Zwakste sketches - met Brialy-De Funès en Saval-Tisot - werden bij bioscooproulatie afwisselend gecoupeerd, vanwege de lengte.

La Banda Casaroli

1962 | Drama, Misdaad

Italië 1962. Drama van Florestano Vancini. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Renato Salvatori, Tomas Milian, Gabriele Tinti en Carlisto Carlisti.

Een werkloze laat zich door twee kordate lotgenoten overhalen om mee te doen in de oplichterijen waarmee ze in hun onderhoud voorzien. Het trio pleegt ook bankovervallen tot het mis gaat en de twee anderen door de politie worden gedood. Zonder vrienden en zonder toekomst pleegt de overlevende zelfmoord. Sociaal drama geeft in deze realistische aanpak meer aandacht aan de misdaad dan aan de onderliggende aspecten en motivaties, waardoor het noodlottige einde onnodig melodramatisch overkomt, ondanks het goede spel van Milian. Treffende en sfeervolle fotografie.

Education sentimentale

1962 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Alexandre Astruc. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Marie-José Nat, Dawn Addams, Michel Auclair en Carla Marlier.

Student Frédéric Moreau (Brialy) is nog niet lang in Parijs of hij raakt verliefd op Anne Arnoux (Nat), een vrouw die ouder is dan hij, en getrouwd. Haar man heeft een affaire met een model. Het begin van allerlei romantische verwikkelingen. Prima hoofdrol van Brialy, een in eigen land veelgevraagd acteur, in deze sfeervolle zwart wit-kijk op bourgeois Parijs in de jaren zestig. Regisseur Astruc bewerkte graag literatuur, in dit geval de gelijknamige roman (1869) van Gustave Flaubert, die met enige ironie de Franse middenklasse van zijn tijd beschouwt.

Cléo de 5 à 7

1962 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Corinne Marchand, Antoine Bourseiller, Michel Legrand, José Luis de Villalonge en Dorothée Blanck.

Ingetogen drama van 'la grand-mère de la nouvelle vague' brengt twee uur uit het leven van de jonge zangeres Cléo (Marchand) in beeld. Terwijl ze wacht op de uitslag van een kankeronderzoek, zwerft ze door de straten van Parijs. Ze bezoekt haar geliefde, die haar eventuele ziekte niet onder ogen wil zien, koopt een hoed, raadpleegt een waarzegster en ontmoet een soldaat met verlof. Cléo de 5 à 7 betekende de doorbraak van Varda. Let op de gastrollen van Jean-Luc Godard, Eddie Constantine en Anna Karina in het zwart-wit slapstickfilmpje dat Cléo weer wat opvrolijkt.

Arsène Lupin contre Arsène Lupin

1962 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1962. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel, Françoise Dorléac, Geneviève Grad en Anne Vernon.

Gentleman-dief Arsène Lupin is overleden en heeft bij wijze van erfenis zijn zoon de instructie gegeven om de kroonjuwelen van Poldavië te stelen. Hij blijkt echter ook nog een onechte zoon te hebben die op hetzelfde idee komt. Deze levendige misdaadkomedie onderscheidt zich door de elegante aankleding en de charme van de jeugdige spelers. Vrije bewerking van Georges Neveux, François Chavane en de regisseur naar een idee van Maurice Blanc. Camerawerk van Pierre Petit.

Une histoire d'eau

1961 | Korte film, Experimenteel, Romantiek

Frankrijk 1961. Korte film van Jean-Luc Godard en François Truffaut. Met o.a. Caroline Dim en Jean-Claude Brialy.

Gentleman-dief Arsène Lupin is overleden en heeft bij wijze van erfenis zijn zoon de instructie gegeven om de kroonjuwelen van Poldavië te stelen. Hij blijkt echter ook nog een onechte zoon te hebben die op hetzelfde idee komt. Deze levendige misdaadkomedie onderscheidt zich door de elegante aankleding en de charme van de jeugdige spelers. Vrije bewerking van Georges Neveux, François Chavane en de regisseur naar een idee van Maurice Blanc. Camerawerk van Pierre Petit.

Une femme est une femme

1961 | Drama, Komedie, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1961. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Anna Karina, Jean-Claude Brialy, Jean-Paul Belmondo, Nicole Paquin en Marie Dubois.

Une femme est une femme is de derde speelfilm van Godard, na zijn thriller À bout de souffle en de spionagefilm Le petit soldat. In zijn wittebroodsweken – hij trouwde in 1961 met Anna Karina – maakte hij zijn enige vrolijke film, een muzikale komedie waarin z’n echtgenote de dartele Angela speelt die dolgraag een kind wil. Haar vriend Émile (Brialy) wil pas kinderen als ze ­getrouwd zijn. Dus stapt ze naar vriend Alfred (Belmondo), om Émile voor een fait accompli te stellen. Zo begint een serie van vindingrijke misverstanden en innemende ruzietjes. Godards meest toegankelijke werk.

Les lions sont lachés

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Henri Verneuil. Met o.a. Claudia Cardinale, Michèle Morgan, Danielle Darrieux, Jean-Claude Brialy en Lino Ventura.

Een huisvrouw uit de provincie vlucht naar Parijs en is aanvankelijk een weerloze prooi voor snobs, schijn-flierefuiters en cynici. Een vooral op de dialoog betrekking hebbende satire kiest al te makkelijke doelwitten waardoor het gesproken venijn overdreven werkt en bovendien sterk gedateerd is. In tweedeplansrollen spelen de veteranes Morgan en Darrieux de jeugdige Cardinale met superieure ironie volledig weg.

Les amours célèbres

1961 | Romantiek

Frankrijk 1961. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Brigitte Bardot, Alain Delon, Jean-Claude Brialy, Pierre Brasseur en Suzanne Flon.

Deze luxueuze verfilming van romantische stripverhalen biedt gelegenheid tot 'sterren kijken'. Twee van de vier episoden brengen een overbekende pikanterie: een hertog snoept Lodewijk XIV een favoriete af; rivaliteit tussen actrices om roem en rijke aanbidders betekent een kans voor een slimme debutante. Bardot en Delon als tragische Agnès Bernauer en haar prins zijn onbedoeld veel komischer. De acteer-intensiteit van Signoret als de ouder wordende courtisane, die haar geliefde aan zich wil binden door hem met vitriool blind te maken, is een betere film waardig. Scenario van France Roche.

Les Godelureaux

1961 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1961. Komedie van Claude Chabrol. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont, Charles Belmont, Jean Tissier en Sacha Briquet.

Eigengereide jonge snob is slachtoffer van een practical joke van zijn kennissenkring. Hij wreekt zich door de vriendin van rijkeluiszoon af te troggelen en haar vervolgens de bons te geven. Ze troost zich snel met een Amerikaan. Een van de dwarse satires waarmee Chabrol zich in het begin van zijn carrière de woede van pers en publiek op de hals haalde. Film over 'versierde leegte' is daarmee niet lege film, al kan voor wie geen afstand neemt tot irritante personages, ergernis makkelijk overslaan. Brialy is perfect.

Le Puits aux trois vérités

1961 | Drama, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1961. Drama van François Villiers. Met o.a. Michèle Morgan, Jean-Claude Brialy, Catherine Spaak, Scilla Gabel en Franco Fabrizi.

Een door een kogelschot gestorven jonge getrouwde vrouw wordt gevonden. Drie elkaar tegensprekende en aanvullende versies van het drama: van de moeder, de echtgenoot en vanuit een nagelaten dagboek van het slachtoffer zelf. De scenariostructuur is niet altijd duidelijk en onnodig pretentieus, maar slaagt er tegelijk in een banale driehoeksverhouding op intrigerende manier te presenteren, al houdt de film dat op den duur ook niet vol. De hoofdrollen zijn ideaal bezet met dit stertrio.

La Chambre ardente

1961 | Thriller, Horror, Komedie

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1961. Thriller van Julien Duvivier. Met o.a. Nadja Tiller, Jean-Claude Brialy, Claude Rich, Perrette Pradier en Walter Giller.

De voorouders van een bejaarde rijkaard zijn door een veronderstelde familievloek allen tragisch aan hun einde gekomen. Tijdens een vakantiebezoek van twee op de erfenis azende neven wordt hij vergiftigd. Naast de verdenking van de gasten zijn er aanwijzingen voor bovennatuurlijke krachten. De film wisselt niet steeds de overtuigende griezeleffecten af met de zwarte humor die doeltreffender is. De sfeervolle schilderachtige aanpak blijft boeiend tot aan een nogal teleurstellende ontknoping. Goed spel.

Le Gigolo

1960 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1960. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Alida Valli, Jean-Claude Brialy, Jean Chevrier, Valérie Lagrange en Philippe Nicaud.

Een weduwe wil met minnaar, een jonge kunstenaar, breken voor een leeftijdgenoot. Gekwetst in zelfrespect offert de jongen zich op voor een meisje dat uit zelfverdediging haar belager heeft gedood en weigert het alibi, dat zijn vroegere geliefde hem verschaft. Het debuut van Deray, met een tweeslachtig scenario en goed spel van de hoofdrollen, laveert wat onbestemd tussen de romantische psychologie en thriller-elementen.

Les cousins

1959 | Drama, Romantiek, Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1959. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Gérard Blain, Jean-Claude Brialy, Juliette Mayniel, Claude Cerval en Michèle Méritz.

Wanneer de wat naïeve Charles (Blain) in Parijs gaat studeren, trekt hij in bij neef Paul (Brialy), een gemakzuchtige feestneus. De huisgenoten en tegenpolen krijgen problemen wanneer Charles verliefd wordt op een vriendin van Paul, Florence (Mayniel). Visueel sterk, het scenario is wat minder overtuigend. Vroeg werk van Claude Chabrol die met dezelfde hoofdrolspelers eerder Le beau Serge afleverde, en zich artistiek aansloot bij de invloedrijke Franse filmbeweging Nouvelle Vague, waartoe ook Jean-Luc-Godard en François Truffaut behoorden. Op het festival van Berlijn onderscheiden met de Gouden Beer.

Les Yeux de l'amour

1959 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1959. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Danielle Darrieux, Jean-Claude Brialy, Bernard Blier, Françoise Rosay en Louis Seigner.

Een jonge verzetsstrijder wordt bij een brand tijdens zijn vlucht verblind en opgenomen door oude vrijster die verliefd op hem wordt. Na de bevrijding kan hij door een operatie weer zien en zijn geliefde vreest dat hij niets meer van haar wil weten. Dit sentimenteel melodrama in dorre regie wordt gered door het spel van Darrieux en Rosay als haar tirannieke sarcastische moeder.

Le chemin des écoliers

1959 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1959. Drama van Michel Boisrond. Met o.a. Alain Delon, Jean-Claude Brialy, Françoise Arnoul, Bourvil en Lino Ventura.

Alain Delon (in een van zijn eerste filmrollen) speelt een 17-jarige die het in de oorlogsjaren in Parijs aanlegt met een getrouwde vrouw wier echtgenoot door de Duitsers krijgsgevangen is gemaakt. Zij spoort haar jonge geliefde aan wat bij te verdienen op de zwarte markt. Dat doet hij door champagne te smokkelen uit het restaurant van zijn vriend Tiercelin, een mooie rol van een eveneens zeer jonge Jean-Claude Brialy. Deze in 2007 overleden bijrolacteur speelde in 185 Franse films, waaronder Les uns en les autres, Le genou de Claire en L'Ascenseur pour l'échafaud.

Le bel âge

1959 | Experimenteel

Frankrijk 1959. Experimenteel van Pierre Kast. Met o.a. Loleh Bellon, Jean-Claude Brialy, Françoise Brion, Jacques Doniol-Valcroze en Boris Vian.

Tweede lange speelfilm van deze cineast (1920-1984), en de karakteristiekste van al zijn lange films. Een intrige ontbreekt. Sociaal en intellectueel bevoorrechte personages weiden flink uit over vaak erotische gevoelens maar zijn toch voor alles onderworpen aan 'de koele passie van de ware libertijn'. De gedachte dat hier een nazaat van de Choderlos de Laclos van Les liaisons dangereuses aan het werk is, is moeilijk te onderdukken. Een even briljante als ijzige film, met overeenkomstig camerawerk van Ghislain Cloquet en Sacha Vierney. Eerder een experiment of een schets dan iets anders. Ook een moralistische film, hoewel de woordenstroom en de filmische creatie niet overal gelijk opgaan. De een vindt het originele oeuvre van Kast razend interessant, maar de ander verveelt zich er dood bij.

La notte brava

1959 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1959. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Laurent Terzieff, Elsa Martinelli, Mylène Demongeot en Antonella Lualdi.

Twee ontspoorde jongeren willen in de omgeving van Rome gestolen waar verhandelen en nemen prostitu[KA1]ees mee. Een reeks van ontmoetingen en avonturen maakt het een veelbewogen nacht met een kater in de ochtend. Deze episodische film over de bandeloze jeugd onderscheidt zich in het genre door een duidelijke situering in het (sub-)proletariaat, dankzij het scenario van Pier-Paolo Pasolini en Laurence Bost, waaraan regisseur Bolognini meeschreef. Het oorspronkelijk effect wordt inmiddels tenietgedaan door de vergelijking met Pasolini's latere films, waarbij vooral de overigens goed acterende rolbezetting te glad en te conventioneel filmster-mooi is om in de rollen echt te overtuigen. Camerawerk van Armando Nannuzzi.

Paris nous appartient

1958 | Mysterie, Drama, Experimenteel, Thriller

Frankrijk 1958. Mysterie van Jacques Rivette. Met o.a. Betty Schneider, Gianni Esposito, Françoise Prévost, Jean-Claude Brialy en Daniel Croheim.

Een naïef meisje belandt via haar broer op een soirée van mislukte kunstluizen en snobs. Gesprekken, onder invloed van alcohol, over een verdwenen musicus en de plotselinge dood van een zich provocerend gedragende ex-journalist, onthullen het bestaan van een geheimzinnige organisatie. De bewust abstract gehouden komplotintrige is de aanleiding voor een reeks vreemde situaties waarvoor overbekende Parijse plekjes verrassend zijn gebruikt en een psychologische uitdieping van de personages. Een reeks visuele verwijzingen naar beroemde films - vooral KISS ME DEADLY - en de rollen van de regisseurs Chabrol, Demy en Godard maken dit een typisch vroeg nouvelle vague-werkstuk met alle boeiende en irritante aspecten van dien. Scenario van regisseur Rivette en Jean Gruault. Camerawerk van Charles Bitsch.

Le beau Serge

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Gérard Blain, Jean-Claude Brialy, Michèle Méritz, Bernadette Lafont en Claude Cerval.

Na jaren afwezigheid keert François (Brialy) weer terug in zijn geboorteplaats. Het is er niet gezelliger geworden. Met name zijn jeugdvriend Serge (Blain) is er slecht aan toe, na een persoonlijke tragedie en een daaruit voortkomend drankprobleem. Regisseur Chabrol debuteerde met deze film, na lange tijd met Éric Rohmer, François Truffaut en Jean-Luc Godard op de redactie van filmtijdschrift Les Cahiers du Cinéma te hebben gefilosofeerd over filmtheorie. Le beau Serge wordt wel gezien als de eerste film uit de nouvelle vague, die iets later meesterwerken als Truffauts Les Quatre Cents Coups en Godards À bout de souffle zou opleveren.

Et sa soeur

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Maurice Delbez. Met o.a. Pierre Fresnay, Arletty, Jean-Claude Brialy, Sophie Grimaldi en Jacques Dufilho.

Een venijnige journaliste domineert haar broer, een krantendirecteur, en haar nichtje, dat met een berooide student wil huwen. Promotie naar de rubriek 'hartsproblemen' heeft als resultaat dat ze adviezen op papier geeft die haar zelf tegenwerken. Ondanks zijn geringe lengte is dit toneelkluchtgegeven nog te simpel om het zonder toegevoegde gags te kunnen stellen, die niets met de actie te maken hebben. De film is slechts curieus om de rolbezetting.

Christine

1958 | Romantisch drama

Frankrijk​/​​Italië 1958. Romantisch drama van Pierre Gaspard-Huit. Met o.a. Alain Delon, Micheline Presle, Sophie Grimaldi, Fernand Ledoux en Jean-Claude Brialy.

Wenen, 1906. Ondanks zijn liefde voor een jong meisje kan een officier er niet toe komen om een eind te maken aan zijn verhouding met een getrouwde barones. Als hij in een duel met haar echtgenoot gedood wordt, merkt het meisje pas dat ze werd bedrogen. Deze nieuwe versie van Schnitzlers Liebelei - in 1932 door Max Ophüls verfilmd met Romy's moeder Magda Schneider - mist de melancholieke poëzie van het origineel, zodat er een wat sentimentele film overbleef. Curiositeitswaarde door de combinatie Hoofdrolspelers Schneider en Delon verloofden zich na de draaiperiode.

Tous peuvent me tuer

1957 | Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1957. Misdaad van Henri Decoin. Met o.a. François Périer, Eleonora Rossi-Drago, Anouk Aimée, Peter van Eyck en Franco Fabrizi.

Vijf mannen uit uiteenlopende milieus plegen samen een risicoloze inbraak bij een rijke oude vrouw, maar worden vervolgens gearresteerd voor een klein vergrijp. In de gevangenis worden ze één voor één vermoord, zodat de overlevende de buit voor zichzelf kan houden. De onderhoudende, maar wat erg uitgesponnen misdaadfilm geeft feitelijk onnodige aandacht aan de vrouwen thuis. De uitvoerige sterbezetting houdt de interesse niettemin steeds gaande.

Le Triporteur

1957 | Komedie, Sportfilm

Frankrijk 1957. Komedie van Jack Pinoteau. Met o.a. Darry Cowl, Béatrice Altariba, Grégoire Aslain, Pierre Mondy en Jean-Claude Brialy.

Een onhandige broodbezorger wordt ontslagen en maakt van de gelegenheid gebruik om per bakfiets naar Nice te gaan voor een voetbalfinale. Door omstandigheden wordt hij genoodzaakt de keeper te vervangen en - onder de doping - het elftal tot de overwinning te brengen. Voornaamste kwaliteiten van deze komedie zijn het vlotte tempo waarmee de afgekloven grappen elkaar opvolgen. Het succes was groot genoeg om een vervolg te rechtvaardigen: ROBINSON ET LE TRIPORTEUR.

Charlotte et Véronique, ou Tous les garçons s'appellent Patrick

1957 | Korte film, Experimenteel

Frankrijk 1957. Korte film van Jean-Luc Godard. Met o.a. Nicole Berger, Anne Colette en Jean-Claude Brialy.

Een onhandige broodbezorger wordt ontslagen en maakt van de gelegenheid gebruik om per bakfiets naar Nice te gaan voor een voetbalfinale. Door omstandigheden wordt hij genoodzaakt de keeper te vervangen en - onder de doping - het elftal tot de overwinning te brengen. Voornaamste kwaliteiten van deze komedie zijn het vlotte tempo waarmee de afgekloven grappen elkaar opvolgen. Het succes was groot genoeg om een vervolg te rechtvaardigen: ROBINSON ET LE TRIPORTEUR.

Cargaison blanche

1957 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1957. Drama van Georges Lacombe. Met o.a. Françoise Arnoul, Georges Rivière, Renée Faure, Jean-Claude Brialy en Jean-Claude Michel.

Een journalist wordt gedood bij zijn onderzoek naar de handel in blanke slavinnen, waarna een vrouwelijke collega zijn werk voortzet en als barmeisje solliciteert in een verdachte nachtclub. Een eigentijds bewerkte remake van LE CHEMIN DE RIO blijft niettemin gedateerd, maar het resultaat is een onderhoudende B-film met een rolbezetting van meer dan gemiddelde kwaliteit.