Jalil Lespert (1976): regie, cast en scenario.
Er zijn 16 films gevonden.

La terre des hommes

2020 | Drama

Frankrijk 2020. Drama van Naël Marandin. Met o.a. Diane Rouxel, Finnegan Oldfield, Jalil Lespert en Olivier Gourmet.

Weidse boerentaferelen in het Franse departement Saône-et-Loire. Waar alle ruimte en schoonheid van het land dient als contrast voor het beklemmende bestaan van jonge boerin Constance. Met subtiel kleine stapjes en doorkijkjes ontvouwt regisseur en scriptschrijver Naël Marandin de zorgen van een noodlijdende Franse boerenfamilie. Met frêle actrice Diane Rouxel als de doorbijter, gewapend met frisse plannen voor de toekomst. Terwijl de toeschouwer voordat zij het zelf doorheeft al ziet dat ze zal worden belaagd door het alles verterende patriarchaat. Geen opbeurende bedoening, maar wel een meeslepend drama over de vele gezichten van een belegerde hedendaagse vrouw en dito loopbaan.

Mon frère

2019 | Drama

Frankrijk 2019. Drama van Julien Abraham. Met o.a. MHD, Darren Muselet, Aïssa Maïga, Youssouf Gueye en Jalil Lespert.

In de openingsscène van Mon frère wordt Teddy, een intelligente, bedachtzame tiener, naar de jeugdinrichting gebracht waar hij zijn rechtszaak moet afwachten. Wat er met zijn vader is gebeurd en hoe Teddy’s broertje in het geheel past, wordt beetje bij beetje uit de doeken gedaan. Al is dit niet de kern van het verhaal. Dat zijn de jongens in de inrichting, hun heftige interacties en pijnlijke verhalen. Het einde is wat ongeloofwaardig, maar al met al een indringende, goed geacteerde film.

Orpheline

2016 | Drama

Frankrijk 2016. Drama van Arnaud des Pallières. Met o.a. Adèle Haenel, Adèle Exarchopoulos, Solène Rigot, Vega Cuzytek en Jalil Lespert.

Het duurt even voor je doorhebt dat Renée, Sandra, Karine en Kiki een en dezelfde zijn, maar dan in verschillende fasen van haar leven – respectievelijk als dertiger, twintiger, veertienjarige en zevenjarige. Die aanvankelijke verwarring wordt nog eens versterkt door het feit dat de vier hoofdrolspeelsters (Haenel, Exarchopoulos, Rigot en Cuzytek) totaal niet op elkaar lijken. Het is een gewaagde zet van regisseur Des Pallières, waar hij uiteindelijk mee wegkomt, omdat Orpheline (Frans voor 'wees') een intrigerend drama is geworden over identiteit, misbruik en vrouwelijkheid.

Yves Saint Laurent

2014 | Biografie, Drama

Frankrijk 2014. Biografie van Jalil Lespert. Met o.a. Pierre Niney, Guillaume Gallienne, Charlotte Le Bon, Laura Smet en Marie de Villepin.

De eerste van twee concurrerende films over het leven van de legendarische Franse modeontwerper. Wat in het voordeel van deze biografie spreekt is dat Saint Laurents zaken- en levenspartner Pierre Bergé er zijn volledige medewerking aan verleende. Prachtig zijn dan ook de vele modeshows, waarin alle originele ontwerpen te zien zijn. Maar uiteindelijk vormt de moeizame relatie tussen manisch-depressief genie YSL en Bergé het hart van de film. Zonder succes, want enig gevoel weet de film niet over te brengen. Wel kreeg Niney een César voor zijn rol.

De guerre lasse

2013 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2013. Misdaad van Olivier Panchot. Met o.a. Dimitri Storoge, Hiam Abbass, Jalil Lespert, Mhamed Arezki en Tchéky Karyo.

Noir, c'est noir. Zo ondervindt ook gangsterzoon Alex, na vier jaar Vreemdelingenlegioen oorlogsmoe terug in Marseille. Alles lijkt er veranderd: de bendeterritoria, de codes, de mores. En dan zijn daar nog vader Armand, jeugdliefde Katia en de skelettenkast. Stijlvast volgt regisseur en coscenarist Panchot de zwartgallige Franse-misdaadfilmwetten, maar vervlecht deze met familietragedie. Zijn Marseille is een onmediterraan grauw oord waar tussen afrekeningen slechts stiltes van nerveuze spanning hangen. Daarbij weten de voortreffelijke acteurs exact in welk schaduwuniversum ze zich bevinden. Straffe kost, ijzig geserveerd.

Love and Bruises

2011 | Drama

China​/​​Frankrijk 2011. Drama van Lou Ye. Met o.a. Corinne Yam, Tahar Rahim en Jalil Lespert.

De Chinese studente Hua, net gedumpt door haar Franse vriend, dwaalt verloren door de Parijse straten als ze Mathieu ontmoet, een jonge arbeider die haar na een etentje verkracht. Het is het begin van een gewelddadige affaire waaraan de naar liefde en geborgenheid snakkende Hua zich maar niet kan onttrekken. Een intrigerend maar uiteindelijk zouteloos drama van de in eigen land zeer controversiële auteur Lou (Suzhou River). De talloze sekscènes dienen voor intimiteit te zorgen, maar irriteren en vervelen vooral.

Le promeneur du Champ de Mars

2005 | Biografie, Drama

Frankrijk 2005. Biografie van Robert Guédiguian. Met o.a. Michel Bouquet, Jalil Lespert, Philippe Fretun en Anne Cantineau.

Regisseur Guédiguian, maker van sociaal-realistische arbeidersmilieukronieken die in Marseille spelen, verandert alleen ogenschijnlijk van register voor dit gedramatiseerde portret van de oude en zieke Franse president François Mitterrand. Een socialist van de oude generatie geportretteerd door een socialist van de nieuwe, veel kritische noten levert dat niet op, hoogstens wat onfortuinlijke beleidsmissers. Reddende engel in dit wel erg linksdraaiende project is veteraan-acteur Michel Bouquet, die de hoogmoedige staatsman in zijn nadagen treffend gestalte geeft en een César oogstte. Naar het boek Le dernier Mitterrand van Georges-Marc Benamou, weer gebaseerd op conversaties met Mitterrand en na diens dood gepubliceerd.

Le petit lieutenant

2005 | Drama, Misdaad

Frankrijk 2005. Drama van Xavier Beauvois. Met o.a. Nathalie Baye, Jalil Lespert, Roschdy Zem en Antoine Chappey.

Grimmige policier verkiest niet de vaak glamoureus-romantische benadering van weleer, maar ligt duidelijk in de lijn van sociaalrealistische opdoffers als Bertrand Taverniers L.627 en Maurice Pialats Police. Gelittekende politiechef Caro(line) Vaudieu, ogenschijnlijk gewapend tegen terugval in alcoholica, keert terug in actieve Parijse dienst en kiest met Antoine Derouère (Lespert) een onervaren luitenant uit Le Havre als assistent. Natuurwonder Baye won een César voor haar sublieme vertolking van een getroebleerde moeder en carrièrevrouw voorbij de vijftig. Regisseur Beauvois speelt - een niet van sarcasme ontblote keuze - een reactionaire rotzakrechercheur.

L'ennemi naturel

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Pierre-Erwan Guillaume. Met o.a. Jalil Lespert, Aurélien Recoing, Patrick Rocca en Guillaume Bienvenu.

Vernuftig drama, gefilmd op locatie aan de Bretonse kust even boven Brest, over de jonge politieman Luhel (Lespert) die geobsedeerd raakt door rouwdouwer Serge (Recoing), een man die wordt verdacht van betrokkenheid bij de dood van zijn tienerzoon. Luhel worstelt met zijn eigen seksualiteit en vaderschap en wordt langzaam verteerd door innerlijke twisten terwijl hij wordt opgezogen in de gepassioneerde wereld van vader en verdachte Serge. Regie- en scenariodebutant Guillaume is inventief in zijn gebruik van de sereniteit en woestheid van de kust om de wisselende stemmingen van de personages en het verhaal te definiëren. Een psychologische nagelbijter.

Pas sur la bouche

2003 | Komedie, Musical

Frankrijk​/​​Zwitserland 2003. Komedie van Alain Resnais. Met o.a. Audrey Tautou, Isabelle Nanty, Pierre Arditi, Jalil Lespert en Sabine Azéma.

Overspel en misverstanden houden een welgestelde Parijse familie bezig, in een vederlichte muzikale komedie van de regisseur van de Auschwitz-documentaire Nuit et Brouillard en het zwaarwichtige meesterwerk Hiroshima mon amour.

Inch'Allah dimanche

2001 | Drama

Frankrijk​/​​Algerije​/​​Marokko 2001. Drama van Yamina Benguigui. Met o.a. Fejria Deliba, Zinedine Soualem, Marie-France Pisier, Mathilde Seigner en Rabia Mokedem.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Bella ciao

2001 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 2001. Drama van Stéphane Giusti. Met o.a. Jacques Gamblin, Yaël Abecassis, Jalil Lespert, Vahina Giocante en Océane Mozas.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Un dérangement considérable

1999 | Drama, Sportfilm

Frankrijk 1999. Drama van Bernard Stora. Met o.a. Jalil Lespert, Mireille Perrier, Chantal Banlier, Clément Sibony en Yasmine Belmadi.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Ressources humaines

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Jalil Lespert, Jean-Claude Vallod, Chantal Barré, Véronique De Pandelaère en Michel Begnez.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.

Les sanguinaires

1997 |

Frankrijk 1997. Laurent Cantet. Met o.a. Frédéric Pierrot, Catherine Baugué, Djallil Lespert, Marc Adjadj en Nathalie Bensard.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.

Bella ciao

1932 |

Frankrijk 1932. Stéphane Giusti. Met o.a. Yaël Abecassis, Jalil Lespert en Jacques Gamblin.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.