Edouard Molinaro (1928): regie, cast, scenario en muziek.
Er zijn 66 films gevonden.

Une famille pas comme les autres

2005 |

Frankrijk 2005. Edouard Molinaro. Met o.a. Jauris Casanova, Guy Bedos en Line Renaud.

Un homme par hasard

2003 | Komedie

Frankrijk 2003. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Claire Keim, Frédéric Diefenthal en Philippe Drecq.

Nadia Coupeau, dite Nana

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Assumpta Serna, Bernard Le Coq en Lou Doillon.

Max et les bouffons

1999 | Romantiek

België​/​​Frankrijk 1999. Romantiek van Edouard Molinaro. Met o.a. Virginie Lemoine, Bruno Solo, Aurélien Wiik, Julie Legein en Marie Legein.

Nora

1998 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1998. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Michel Dupuis, Leslie Malton, Julia Maraval, Jacques Perrin en Andreas Elsholz.

Ventura dit... Lino

1997 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1997. Documentaire van Clelia Ventura en Babeth Si Ramdane. Met o.a. Claude Pinoteau, Norbert Saada, Claude Sautet, Edouard Molinaro en Georges Lautner.

The Birdcage

1996 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1996. Komedie van Mike Nichols. Met o.a. Robin Williams, Gene Hackman, Nathan Lane, Dianne Wiest en Hank Azaria.

Remake van de komedie Le cage aux folles uit 1978 van Edouard Molinaro. 'We are family', de openingssong van de film, is ook gelijk het thema. 'We zijn allemaal één grote familie.' Om zo'n oubollige boodschap te verkopen moet het papiertje wel erg fraai zijn. Maar dat kan je wel aan regisseur Nichols (The Graduate, Working Girl) overlaten. Het verhaal (homopaar doet zich voor als echtpaar om de toekomstige schoonouders van de zoon van één van hen niet te veel schrik aan te jagen) is simpel, Nichols' uitwerking is echter zo uitbundig dat The Birdcage wereldwijd een groot succes was. Hij werd geholpen door het goede acteerwerk en het venijnig-komische scenario van Elaine May.

Beaumarchais l'insolent

1996 | Historische film, Komedie

Frankrijk 1996. Historische film van Edouard Molinaro. Met o.a. Fabrice Luchini, Manuel Blanc, Sandrine Kiberlain, Michel Serrault en Michel Piccoli.

Het turbulente leven van de Parijse societyschrik, entrepreneur en schrijver Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799) is een schelmenroman tjokvol woordduels, valkuilen en rake pointes. Luchini, in cinema en theater dé pleitbezorger der klassieke Franse letteren, was dan ook de ideale keuze voor de titelrol in deze even 'talige' als dynamische filmbiografie. Met veel zin voor theater werkt de aristocraat annex revolutionair zich steeds in de nesten, om zich daar telkens toch ook weer uit te redden. Scenario wortelt in toneelstuk van Sacha Guitry, zelf een romaneske figuur die taalvirtuositeit niet vreemd was. Schatkamer van knipogen en leuke bijrollen.

Ce que savait Maisie

1995 | Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Evelyne Bouix, Stéphane Freiss, Catherine Samie, Matthias Habich en Sophie Duez.

Begin twintigste eeuw. De twaalfjarige Martel ziet met lede ogen aan hoe haar ouders, baron Freiss en zijn vrouw Bouix, besluiten uit elkaar te gaan. Hun scheiding gebeurt in alle vriendelijkheid, zonder dat er diepe wonden ontstaan. Het meisje houdt haar ouders nauwlettend in de gaten, volgt hun nieuwe romantische escapades in hun hoop een nieuw gezinsleven te starten. Martel besluit haar lot in eigen handen te nemen en hen allebei aan iemand te koppelen. De huwelijkscrisis van volwassen mensen bekeken door de ogen van een klein meisje, een delicaat onderwerp dat door regisseur/scenarist Molinaro met veel gevoel behandeld werd, ook al mist hij de typisch verfijnde Britse humor uit de roman van Henry James. De kleine Martel is een revelatie in de rol van Maisie. Michael Epp zette het allemaal op film. Formaat 16/9.

Le souper

1992 | Historische film, Drama

Frankrijk 1992. Historische film van Edouard Molinaro. Met o.a. Claude Rich, Claude Brasseur, Ticky Holgado, Yann Collette en Stéphane Jobert.

Na het stuk van Jean-Claude Brisville 600 keer in het theater te hebben gespeeld, zetten Brasseur en Rich hun personages Fauché en Talleyrand nu voor de camera neer: twee begaafde, machtige en moedige mannen uit de Franse geschiedenis. We zien ze op een avond in 1815, na Napoleons nederlaag bij Waterloo, in een adembenemend duel: ze nemen een beslissing over het lot van hun land. Een schitterend verbaal steekspel, sober en eenvoudig in scène gezet. Als Talleyrand sleepte Rich de César voor beste acteur in de wacht.

Le souper

1992 | Drama, Historische film

Frankrijk 1992. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Michel Piccoli, Claude Brasseur, Claude Rich, Ticky Holgado en Yann Collette.

Na het stuk van Jean-Claude Brisville 600 keer in het theater te hebben ­gespeeld, zetten Brasseur en Rich hun personages, Joseph Fauché en Charles Maurice de Talleyrand-Périgord, nu voor de camera neer: twee begaafde, machtige en moedige mannen uit de Franse geschiedenis. We zien ze op een avond in 1815, na Napoleons nederlaag bij Waterloo, in een adembenemend duel: ze nemen een beslissing over het lot van hun land, Fauché als minister verantwoordelijk voor de politie, Talleyrand als de premier. Een schitterend verbaal steekspel, sober en eenvoudig in scène gezet. Als Talleyrand sleepte Rich de César voor beste acteur in de wacht.

La femme abandonnée

1992 | Drama, Romantiek, Historische film

Frankrijk 1992. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Charlotte Rampling, Christopher Thompson, Niels Arestrup, Béatrice Agenin en Vanessa Wagner.

Feestende en brassende edelman Thompson trekt uit de lichtstad naar het platteland om bij zijn welgestelde familie op verhaal te komen. In het dorp doolt een geheimzinnige, beeldschone vrouw (Rampling) rondt. Thompson laat zijn oog op haar vallen en verneemt dat zij ooit onteerd werd en daarna in de steek gelaten. Hij zoekt toenadering en er ontluikt een romance, die in een climax eindigt. Kitsch in tempo dolce naar Honoré De Balzac, door Madeleine Chapsal tot scenario bewerkt. Michael Epp maakte de fraaie beelden, een respectabele afstand tussen de camera en de hoofdrol bewarend.

Méchant Garçon

1991 | Thriller

Frankrijk 1991. Thriller van Charles Gassot. Met o.a. Joachim Lombard, Catherine Hiegel, Donald Sumpter, Patty Hannock en Géraldine Alexander.

Goede herverfilming van BAD RONALD van Buzz Kulik uit 1974 naar het gelijknamige boek van Jack Vance, gevierd auteur van SF- verhalen die ook een klein aantal verdienstelijke thrillers schreef. De invalshoek is hier veranderd: Ronald, gespeeld door Lombard, is eerder het slachtoffer (van chantage) en een opgejaagde in een benarde positie dan een psychopatische bruut en een jager. In deze film moet hij zwaar boeten voor de dood door een ongeluk van zijn vriendinnetje als zijn schuilplaats na het overlijden van zijn moeder ontdekt wordt door de nieuwe bewoners en hun dochters. Scenario van de regisseur en de fotografie was in handen van Jean-Jacques Bouhon en Catherine Foussordier.

La ruelle au clair de lune

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Marthe Keller, Michel Piccoli, Niels Arestrup en Renée.

Filmbewerking van een roman van Stefan Zweig (1881-1942), die speelt gedurende een nacht in de jaren dertig in Cherbourg. Zowel de psychologische achtergrond als de diepere motivatie van het menselijke gedrag staan, zoals in zo'n beetje al het werk van deze door Freud beïnvloede schrijver, centraal. Het thema past niet echt bij een wisselvallige regisseur als Molinaro, die weliswaar talent heeft, maar nou ook weer niet zoveel dat de vonken ervan af springen. Het resultaat is een redelijke, plichtmatige televisiefilm, met goed spel van Arestrup in de rol van professor Klemm, die echter de kracht en de subtiliteit van de roman mist.

La peau du gorille

1990 | Avonturenfilm, Actiefilm

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Edouard Molinaro. Met o.a. Karim Allaoui, Fabienne Perineau, Emmanuelle Meyssignac, François Périer en Roger Hanin.

Menigeen herinnert zich dit populaire personage, de held van de romans van Dominique Ponchandier, dat centraal stond in een reeks succesfilms die tussen 1960-1970 werden gemaakt onder leiding van producente Christine Gouze-Renal. Er is dus besloten haar te verjongen en aangepast aan een moderne tijd te laten terugkeren in talrijke televisiefilms (die nog gemaakt moeten worden). In deze film zet Alloui haar degelijk neer en zij stort zich in allerlei vermakelijke avonturen, waarin luchtvaart en spionage een belangrijke rol spelen. Uit handen van de geenszins geniale maar ervaren vakman Molinaro kwam binnen het kader van dit genre een pilot-film die er mag zijn.

L'amour maudit de Leisenbohg

1990 | Romantiek, Drama

Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Frankrijk 1990. Romantiek van Edouard Molinaro. Met o.a. Michel Piccoli, Anouk Aimée, Christine Citti, Friedrich von Thun en Christina Marsillach.

Wenen, rond 1925. Baron von Leisenbohg (Piccoli) is reeds jaren smoorverliefd op de beroemde sopraan Aimée, die door iedereen op handen gedragen wordt. Hij is getuige van haar afwisselende romances, maar zelf wordt hij steeds afgewezen. Ze trouwt met een vorst, die kort na het huwelijk bij een ongeval om het leven komt. Voordat hij sterft, vervloekt hij de eerstvolgende man die haar zal bezitten. Vanwege een geheim uit het verleden verleidt Aimée de baron, waardoor de vloek in werking treedt en het noodlot toeslaat. Stijlvol gefilmde romantische tragedie waarin niemand is zoals hij zich voordoet. Piccoli is schitterend in zijn rol van minnaar die elke vrouw slechts gebruikt om die ene te bereiken die hij begeert. Pascal Bonitzer en Molinaro bewerkten het verhaal van Arthur Schnitzler tot een hedendaagse Griekse tragedie met cynische ondertoon. Feeërieke fotografie van Michael Epp en mooie muziek van Georges Garvarentz.

Manon Roland

1989 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1989. Biografie van Edouard Molinaro. Met o.a. Sabine Haudepin, Jacques Perrin, Christine Citti, Niels Arestrup en Francis Lax.

Ze wordt ook wel Madame Roland (1754-1793) genoemd en beleeft haar laatste momenten in de Parijse gevangenis La Conciergerie, alvorens onder de guillotine te moeten sterven. Zij denkt terug aan haar verleden. In feite een bewerking van haar Memoires en Lettres, die het dagelijks bestaan van de hogere burgerij aan het einde van de XVIIIe eeuw beschrijven. Een knappe en overtuigende alhoewel tamelijk schoolse en onpersoonlijke regie. Sabine Haudepin speelt op uitstekende wijze een grote heldin die indruk maakt door de waardige wijze waarop zij het aanstaande vertrek afwacht.

Les grandes familles

1989 |

Frankrijk 1989. Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Piccoli, Roger Hanin, Evelyne Bouix en Catherine Arditi.

Een tot in de puntjes uitgewerkte bewerking (door Maurice Druon zelf, Pierre Moustiers en de regisseur) van het succesvolle epos van de romancier Maurice Druon, die op realistische en meedogenloze wijze de heersende klasse in Frankrijk ten tijde van het interbellum (de periode tussen WO I en WO II) beschrijft. Denys de la Patelli[KA2]ere maakte in 1958 van deze roman al eens een (slechte) bewerking voor film. Deze plichtmatige versie lijdt aan wisselvallig spel en een gebrek aan persoonlijke stijl. Daarentegen zijn wel de sfeer en de mentaliteit van destijds goed weergegeven.

À gauche en sortant de l'ascenseur

1988 | Komedie, Drama

Frankrijk 1988. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Richard, Richard Bohringer, Emmanuelle Béart, Fanny Cottençon en Jean-Michel Dupuis.

Gérard Lauzier bewerkte zijn toneelstuk L'amuse- gueule tot scenario. Een vaudeville vol wrange grappen, persoonsverwisselingen en achtervolgingen volgens de beste tradities van het genre. Zeer goed, maar enigszins overdreven acteerwerk. Molinaro maakte er geen verfilmd toneel van en het resultaat is vrij vermakelijk. Het camerawerk is van Robert Fraisse.

Un métier de Seigneur

1988 | Oorlogsfilm, Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1988. Oorlogsfilm van Edouard Molinaro. Met o.a. Christopher Lee, Pierre Arditi, Annie Girardot, Evelyne Bouix en Alan Adair.

Een bewerking van de roman van Pierre Boulle over de belevenissen van een Franse schrijver in Frankrijk en Engeland tijdens WO II. Het vakmanschap van Molinaro blijkt uit de reconstructie van die periode.

La veuve rouge

1987 | Misdaad, Biografie, Drama

Frankrijk 1987. Misdaad van Edouard Molinaro. Met o.a. Fran[KA4]coise Fabian en Roger Dumas.

Scenario en bewerking door Jean Curtelin op basis van [KL]L`Affaire de l`impasse Ronsin[KLE] van Armand Lanoux. In 1908 worden in een Parijs herenhuis de echtgenoot en de moeder van Marie Reinart (Fabian) vermoord in hun kamer gevonden, terwijl zij zelf gekneveld op haar bed wordt aangetroffen. Deze dubbele misdaad was lange tijd het gesprek van de dag. Een getrouwe reconstructie van de omgeving en de sfeer van die tijd met zeer intimistische beelden, die op even nauwkeurige als klassieke manier geknipt zijn. Het geheel komt hierdoor werkelijk geloofwaardig over.

La rencontre

1987 |

Frankrijk 1987. Edouard Molinaro. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Jeanne Moreau, Daniel Gélin en Michael Lonsdale.

Deze film maakt deel uit van de cyclus LE TIROIR SECRET, een serie films waarin dezelfde hoofdpersonen verschillende avonturen beleven. Deze keer is het plot opgebouwd rond een reis naar Rome en een autentieke Stradivarius. Het fantasieloze scenario, dat van Danièle Thompson zelf is, doet weinig degelijk aan en is over het geheel genomen tamelijk wee. Deze onderneming, waaraan Molinario met zijn vakkennis een duidelijke bijdrage levert door nog maar net te voorkomen dat er te veel toeristische plaatjes in zitten, bevat dan ook weinig belangwekkends. Afgezien van dit alles is deze onbeduidenende familiegeschiedenis ook een film waarin wij weer zes leden van de familie Morgan tegenkomen.

Le tiroir secret

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Daniel Gélin, Heinz Bennent en Jeanne Moreau.

Morgan wordt weduwe en vindt in een geheime lade aardig wat zaken over haar man, die ze niet wist. Hij blijkt een dochter te hebben, terwijl zij ook in contact komt met vroegere vrienden van haar zoon, die zich met terroristische activiteiten bezighouden. Zijzelf raakt betrokken in een spionagezaak. Voor elk wat wils in een Franse miniserie, opgesmukt met een sterke rolbezetting.

Palace

1985 | Oorlogsfilm, Romantiek, Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1985. Oorlogsfilm van Edouard Molinaro. Met o.a. Joachim Hansen, Daniel Auteuil, Claude Brasseur, Gudrun Landgrebe en Jean-Pierre Castaldi.

De film gaat over twee broers, allebei Frans soldaat, die zich in een Duits krijgsgevangenenkamp bevinden. Terwijl de ene zich aan de omstandigheden aanpast en er het beste van probeert te maken blijft de andere een vechter die zich tegen vriendschappelijke betrekkingen met de vijand verzet. Hierdoor komt ook hun onderlinge relatie in het spanningsveld van broederlijke lotsverbondenheid en ideologische strijd terecht. Scenario van Alain Godard en de regisseur. Camerawerk van Michael Epp.

L'amour en douce

1984 | Komedie, Drama

Frankrijk 1984. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Daniel Auteuil, Jean-Pierre Marielle, Emmanuelle Béart, Sophie Barjac en Daniel Ceccaldi.

In deze klassieke komedie passeren tal van amoureuze perikelen in een keurige samenleving de revue. Een meesterwerk van de oude rot Edouard Molinaro, die er altijd in slaagt een succes van dit soort films te maken zonder te vervallen in vulgariteit. Met uitzondering van Mathieu Carrière zijn alle acteurs voortreffelijk. Dit scherpzinnige portret van de Franse jan-modaal mag misschien oppervlakkig lijken, maar een goede komedie in deze tijd van sombere films, is nooit weg. Scenario van Jean Sagols en Christine Watton.

Just the Way You Are

1984 | Komedie

Verenigde Staten 1984. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Kristy McNichol, Michael Ontkean, Kaki Hunter, Catherine Salviat en Robert Carradine.

McNichol speelt fluit in een groot Amerikaans orkest. Ze zit niet meer lekker in haar vel. Haar been zit in een orthopedisch apparaat gekneld en haar vriend Daly wil een braaf huisvrouwtje van haar maken. Een Europese tournee met het orkest haalt haar uit haar vertrouwde wereld. Ze verlaat het orkest om in een Frans ski-oord met haar handicap te leren omgaan. Met haar been verpakt in gips leert ze ski[KA3]en. Ze ontmoet fotograaf Ontkean en wordt verliefd. Romantisch vermaak over een meisje dat zich verzet tegen haar omgeving om haar handicap te overwinnen. McNichol slaagt er dankzij sterk spel in een ondermaats scenario (van Allan Burns) geloofwaardig te laten klinken. Mooie toeristische beelden van Claude Lecomte. Eerste Amerikaanse film van Molinaro.

Pour cent briques t'as plus rien

1982 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1982. Misdaad van Edouard Molinaro. Met o.a. Daniel Ateuil, Anémone, Gérard Jugnot, Georges Géret en Darry Cowl.

Een werkloze en zijn kamergenoot zijn toevallige toeschouwers van een bankroof-op-video en besluiten dit voorbeeld te volgen met speelgoed-machinegeweren. Na de eerste schrik sympathiseren de gegijzelden in de bank met de stuntelige rovers en zijn zelfs behulpzaam bij hun ontsnapping, op voorwaarde dat zij in zonniger streken ook van de buit kunnen profiteren. Een parodie op DOG DAY AFTERNOON, in een cafétheater-aanpak die clichématig begint te worden maar ditmaal een wat steviger regie kreeg van routinier Molinaro, en met een leuke rol van Anémone als een door de wol geverfde lokettiste. Scenario van regisseur Molinaro en Didier Kaminka.

Sunday Lovers

1980 | Romantiek, Komedie

Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1980. Romantiek van Bryan Forbes, Edouard Molinaro, Dino Risi, Gene Wilder en Dino Ri. Met o.a. Roger Moore, Denholm Elliot, Priscilla Barnes, Lynn Redgrave en Lino Ventura.

Vier korte sketches opgebouwd rond hetzelfde thema: een man is tijdens het weekend alleen en probeert daar op zijn manier iets van te maken. In de Britse bijdrage van Forbes versiert chauffeur Moore een stewardess, terwijl hij zich voordoet als de kasteelheer. Alles loopt goed tot een vriendin van zijn baas verschijnt. Typisch Brits, vol geslaagde onverstoorbare humor. Scenario van Leslie Bricusse en gefotografeerd door C. Lecompte. Het Franse deel gaat over zakenman Ventura die veel voelt voor een slippertje met de receptioniste van het bedrijf. Hij laat zich het gras voor de voeten wegmaaien door een Amerikaanse collega. Franse frivoliteit met een guitige Ventura en een leuke Webber. Scenario van François Veber en fotografie van Claude Agostini. In de Italiaanse bijdrage zoekt Ugo Tognazzi een jeugdvriendinnetje op, om vast te stellen dat er in twintig jaar veel kan veranderen. Risi gaat meer de vulgaire Italiaanse toer op en levert het zwakste onderdeel van de film. Geschreven door Age & Scarpelli en in beeld gezet door Tonino Delli Colli. Als sluitstuk krijgen we de Amerikaanse inbreng, waarin geesteszieke Wilder met een vroeger vriendinnetje iets standvastigs probeert op te bouwen. Wilder raakt de gevoelige snaar in dit magistraal gefilmd onderdeel. Hij schreef ook het scenario, terwijl John Hirschfeld het filmde. Als geheel is de film heel onevenwichtig en geeft een zwakke indruk door de uiteenlopende stijlen.

La cage aux folles II

1980 | Komedie, Avonturenfilm

Italië​/​​Frankrijk 1980. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Michel Serrault, Michel Galabru, Marcel Bozzuffi en Paola Borboni.

Om te bewijzen dat hij niet te oud is voor een nachtclub-act gaat een travestiet in vol ornaat de straat op. Een veronderstelde sjans blijkt een voortvluchtige spion die een geheime formule achterlaat voordat hij neergeschoten wordt. Het vriendenpaar vlucht voor politie en killers naar Italië. Wat de kwaliteiten van een fenomenaal succesvolle eerste film ook geweest mogen zijn, deel twee is een doorsnee-spionagekomedie met ietwat andere hoofdrollen. Sporadisch amusante scènes als de travestiet onderduikt bij de Italiaanse boerenfamilie van zijn vriend en de achterstelling van de vrouw aan den lijve ondervindt. Scenario van Jean Poiret, Francis Veber en Marcello Danon. Camerawerk van Armando Nannuzi.

Au bon beurre

1980 |

Frankrijk 1980. Edouard Molinaro. Met o.a. Claude Dauphin, Andréa Ferréol, Roger Hanin en Jean-Claude Dolphin.

Om te bewijzen dat hij niet te oud is voor een nachtclub-act gaat een travestiet in vol ornaat de straat op. Een veronderstelde sjans blijkt een voortvluchtige spion die een geheime formule achterlaat voordat hij neergeschoten wordt. Het vriendenpaar vlucht voor politie en killers naar Italië. Wat de kwaliteiten van een fenomenaal succesvolle eerste film ook geweest mogen zijn, deel twee is een doorsnee-spionagekomedie met ietwat andere hoofdrollen. Sporadisch amusante scènes als de travestiet onderduikt bij de Italiaanse boerenfamilie van zijn vriend en de achterstelling van de vrouw aan den lijve ondervindt. Scenario van Jean Poiret, Francis Veber en Marcello Danon. Camerawerk van Armando Nannuzi.

La pitié dangereuse

1979 | Romantiek, Historische film, Drama

Frankrijk 1979. Romantiek van Edouard Molinaro. Met o.a. Mathieu Carrière, Marie-Hélène Breillat, Jean Desailly, Silvia Reize en Jacques Dacqmine.

Een zeer getrouwe verfilming, zowel naar de vorm als naar de inhoud, van de roman van Stefan Zweig, die zich afspeelt in een garnizoensstadje in het Oostenrijk van vóór 1914. Het is het verhaal van de ongelukkige liefde tussen een luitenant van eenvoudige komaf en de verlamde dochter van de graaf, die de rijkste man van de streek is. De complexe psychologische en psychoanalytische verwikkelingen worden op subtiele wijze uitgewerkt in deze soepel geregisseerde film, waarin op intelligente wijze de zeden en taboes van deze samenleving in verval worden beschreven. Dit verklaart ook de sombere toonzetting van dit werk. Jean Desailly is overheersend aanwezig in zijn rol van de graaf van Kestalfa.

Madame le juge: le dossier Françoise Muller

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland 1978. Mysterie van Edouard Molinaro. Met o.a. Simone Signoret, Nathalie Delon, Gilles Segal, Jean-Pierre Darras en Jean-Claude Dauphin.

Veelbelovende econoom Rousselet valt voor gangstermeisje Delon, waarop hij bij een mislukte afrekening door ex-minnaar Segal wordt neergeknald en omgelegd. Delon bekent schuld, maar onderzoeksrechter Signoret gelooft er geen barst van en wroet net zolang in het misdaadmilieu rond totdat zij de ware schuldige gevat heeft. De eerste film in een serie van zes, rondom Signoret met een voor haar op maat gemaakt scenario van Alphonsé Boudard naar de karakters van Raymond Thevenin. Literaire tv- persoonlijkheid Pivot is te zien in een klein rolletje. Krimi à la française.

La cage aux folles

1978 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1978. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Michel Serrault, Michel Galabru, Claire Maurier en Rémi Laurent.

In deze filmbewerking van een Parijse theaterhit schrikken homo’s Renato (Tognazzi) en Albin (Serrault) zich wild wanneer Renato’s zoon aankondigt te gaan trouwen. Tegenover diens verloofde en aanstaande schoonouders proberen ze tijdens een kennismakingsdiner hun geaardheid, flamboyante levensstijl én werk in een travestietenclub te verbergen. Inmiddels klassieke komedie met heerlijk maffe acteurs is warm en geestig. Vooral Serrault als travestiet kreeg destijds veel lof en de film won de Golden Globe voor beste buitenlandse film. Film kreeg in 1996 een succesvolle Amerikaanse remake met Robin Williams en Nathan Lane.

Cause toujours, tu m'intéresses

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Marielle, Christian Marquand, Nathalie Courval en Jacques François.

Een gescheiden veertiger draait een willekeurig telefoonnummer en krijgt een even eenzame leeftijdgenote aan de lijn. Hun gesprekken worden voortgezet, tot er een afspraak zal komen. De man aarzelt, uit angst niet te beantwoorden aan de verwachtingen, maar zoekt toch contact onder een andere identiteit. Nogal mager en voorspelbaar uitgewerkte komedie wordt gemaakt èn gebroken door het duo Girardot-Marielle dat melancholie en zelfspot goed aangeeft, maar na de zoveelste keer wordt het vervelend. Scenario van Francis Veber. Camerawerk van Gérard Hameline.

L'homme pressé

1977 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1977. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Alain Delon, Mireille Darc, Monica Guerritore, Michel Duchaussoy en Christian Barbier.

Een kunsthandelaar heeft een dwangmatige behoefte om voortdurend bezig te zijn en risico`s op te zoeken in plaats van te vermijden. Deze instelling doet hem zowel zijn bezit als zijn gezondheid op het spel zetten. De roman van Paul Morand (door Maurice Rheims en Christopher Frank tot scenario bewerkt) kreeg een afgezwakte, satirische aanpak, maar biedt de gelegenheid om Delon ongewoon dynamisch in de weer te zien als personage dat op zijn eigen ondernemersschap op vele (ook niet-filmische) terreinen geïnspireerd kon zijn. Door de lens keek Maurice Fellous. Ook bekend als THE HURRIED MAN.

Claudine à l'école

1977 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1977. Romantiek van Edouard Molinaro. Met o.a. Marie-Hélène Breillat, Catherine Samie, Jean-Claude Dauphin, Jean Desailly en Dominique Basquin.

Verfilming van de roman van Colette. Een beschaafde regie van een oude rot in het vak. De aanpak mag kundig en klassiek heten, hij haalt het toch net niet bij de bewerking van Serge de Poligny uit 1937. Levendig en spontaan spel.

Claudine à Paris

1977 | Komedie, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Marie-Hélène Breillat, Jean Desailly, Jacques Spiesser en Marie Ceolin.

Verfilming van de gelijknamige roman van Colette in een somberder toonaard dan CLAUDINE A L'ECOLE. De jeugdige plattelandse kan niet aarden in de stad. Het is zo erg dat ze langdurig ziek wordt, maar alles loopt tenslotte goed af. Vakman Molinaro leverde verzorgd werk af. Ook bekend als CLAUDINE.

Claudine s'en va

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Marie-Hélène Breillat, Lyne Chardonnet en Jacques Duby.

Deze bewerking, de laatste roman van Colette is in ieder geval knap - iets te routineus - gemaakt door een degelijk, niet bijzonder geïnspireerd vakman; hij is nauwelijks van het originele werk afgeweken.

Claudine en ménage

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Marie-Hélène Breillat, Georges Marchal, Jean Desailly, Lyne Chardonnet en Dani.

Claudine is getrouwd met Renaud, een Parijse salonschrijver die het goed doet. Zij ziet zich meegesleept in een eeuwig durende maalstroom, waarin zij zich verloren voelt. Dan knoopt zij een vriendschap aan met de Oostenrijker Rézi. Een nogal bittere zedenschets en een knappe, nauwkeurige reconstructie van een tijdperk. Bovendien stuk voor stuk boeiende en ambivalente personages en gloedvolle dialogen.

Dracula père et fils

1976 | Komedie, Horror

Frankrijk 1976. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Christopher Lee, Bernard Menez, Catherine Breillat, Marie-Hélène Breillat en Mustapha Dali.

Dracula is uit Transsylvanië verjaagd en komt in het hedendaagse Parijs waar hij emplooi vindt als ster in griezelfilms. Zijn zoon is maar een halve vampier en nauwelijks bloeddorstig. Als gastarbeider wordt hij verliefd op een jonge vrouw die sprekend lijkt op de grote liefde van zijn vader. Deze parodie op het horrorgenre heeft talrijke verrassende vondsten, ietwat ontsierd door leukdoenerij van Menez. Lee speelt zijn bekende personage bloedserieus en is daardoor wel zo grappig. Het scenario is van regisseur Molinaro, Alain Godard, Jean-Marie Poiré naar de roman Paris-Vampire van Claude Kotz. Het camerawerk is van Alain Levent.

Le téléphone rose

1975 | Komedie, Drama

Frankrijk 1975. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Mondy, Mireille Darc, Daniel Ceccaldi, Michael Lonsdale en Gérard Hérold.

Een Amerikaanse onderneming die een fabriek in de provincie wil opkopen tracteert de ondernemer op een uitje met een call- girl zonder dat hij dat direct doorheeft. De verwikkelingen zijn voorspelbaar in een toneelmatige film, met sympathieke acteursprestaties. Scenario van Francis Véber.

L' Ironie du sort

1974 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1974. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Clémenti, Marie-Hélène Breilat, Jacques Spiesser, Claude Rich en Jean Desailly.

Molinaro werd vooral bekend om zijn komedies, maar zijn dramatische films zijn eigenlijk veel beter zoals deze variaties op het thema 'wat zou er gebeuren als...'. Een jongeman uit een verzetsgroep staat op het punt om een Feldwebel te liquideren en overweegt wat er zal gebeuren met hem, zijn meisje, zijn vriend en andere betrokkenen als hij wel of niet zal schieten. De parallelle mogelijkheden worden in kleur en zwartwit naast elkaar getoond.

L'emmerdeur

1973 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1973. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Lino Ventura, Jacques Brel, Caroline Cellier, Jean-Pierre Darras en Nino Castelnuovo.

De titel L'emmerdeur betekent zoiets als treiteraar of kwelgeest, een voortreffelijke benaming voor het personage van Jacques Brel in Edouard Molinaro's vermakelijke blijspel. Zwaarmoedige François veroorzaakt namelijk een waterballet in zijn hotelkamer juist op het moment dat huurmoordenaar Ralf vanuit de aangrenzende kamer een rechtbankgetuige aan de overkant van de straat wil neerschieten. Het is het begin van een reeks kolderieke malentendu's die wonderwel amuseren omdat beide acteurs hun personages uiterst serieus nemen. Veelvuldige locatiewisselingen in de omgeving van Montpellier geven het toch al luchtige werk extra jeu.

Le Gang des otages

1972 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1972. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Bulle Ogier, Daniel Gauchy, Gilles Segal, Gérard Darrieu en Armand Mestral.

Een door een asociale jeugd misdadiger geworden man komt - na schietpartij in een bordeel - met zijn vrouw en een medeplichtige voor in een rechtszaak en weet te ontsnappen door de rechter en de griffier te gijzelen. Film geeft ware gebeurtenissen een standaard-scenariobewerking met onwaarschijnlijke en quasi-gevoelige momenten zodat een doorsnee-misdaad thriller overbleef, die slechts bij vlagen weet te boeien. Spel van hoofdrolspelers stijgt boven het cliché uit.

La Mandarine

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Annie Girardot, Philippe Noiret, Madeleine Renaud, Murray Head en Marie-Hélène Breillat.

Een familiehotel, eigendom van een oude matriarche, wordt geëxploiteerd door de echtgenoot van de oudste kleindochter. De komst van een hippe Engelsman verstoort de familieharmonie doordat hij de minnaar van beide kleindochters wordt. De jongste blijkt zwanger; haar zuster verlaat met haar opgeluchte man het hotel, maar kan ten slotte haar familie toch niet missen. De roman van Christine de Rivoyre was opgewekt-amoreel; de film blijft meer in de traditie van het boulevardtoneel en is zelfs conservatief in de hulde aan de familieband. Niettemin aanstekelijk geacteerd door de actrices; Noiret kan van zijn rol als stereotiep-sullige echtgenoot niets bijzonders maken.

Les Aveux les plus doux

1971 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Philippe Noiret, Roger Hanin, Marc Porel, Caroline Cellier en Gérard Landry.

Een jonge dief wordt gearresteerd. Door de politie-inspecteurs wordt hij geïntimideerd en met valse voorwendsels gepaaid om te bekennen en verklikker te worden. Na aanvankelijk toegeven komt hij toch in verzet. De tragische afloop compromitteert ook de politiemannen. Het toneelstuk van Georges Arnaud, gebaseerd op eigen ervaringen na een arrestatie, trok sinds de première in 1953 de aandacht van verschillende regisseurs, wier pogingen stukliepen op de censuur. De uiteindelijke film kwam te laat om nog een effectieve aanklacht te zijn en blijft vastzitten aan de theaterstructuur. Niettemin bekwaam gemaakt met opmerkelijke, abjecte rollen van Noiret en Hanin als de inspecteurs.

Au bon beurre

1971 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Roger Hanin, Andréa Ferréol, Jean-Claude Dauphin, Christine Pascal en Paul Guers.

Parijse melkboer en zijn vrouw komen tijdens WO II tot welstand en aanzien door zonder politiek benul of stellingname op het juiste moment de passende stap te ondernemen: een gevluchte krijgsgevangene aangeven, met verse eieren maarschalk Pétain paaien, een Duitse soldaat tot huisvriend maken en afstoten wanneer de geallieerden oprukken, nog net vóór bevrijding een joodse onderduiker opnemen en zich bij het verzet aansluiten. Quasi gemoedelijke toon van film en acteren maken gedachteloos opportunisme des te schrijnender, hoewel verhaalopbouw en buurtbewoners ook andere kanten laten zien. In homogene rolbezetting springt Dauphin eruit als de jonge soldaat. TV-werk van Molinaro is aanzienlijk interessanter dan zijn bioscoopfilms.

La Liberté en croupe

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Bernard LeCocq, Juliette Villard, Maria Mauban, Michel Serrault en Jean Rochefort.

Een jongen wiens pogingen om via vriendschap of flirts met zijn burgerlijk milieu te breken zijn mislukt, wordt verliefd op een meisje wier revolutionair idealisme wel oprecht is. Ze brengen samen een romantische vakantie in de Dordogne door als in Parijs - mei 1968 - de studentenrevolte losbreekt. Ondanks treffende scènes en spelprestaties mist de film overtuigingskracht in dit portret van de jonge generatie waardoor het inhaken op recent verzet nogal opportunistisch overkomt. Hoewel de sympathie aan de zijde van jeugd ligt, wordt de oudere generatie in compromissen en teleurstellingen genuanceerder getekend.

Mon oncle Benjamin

1969 | Komedie, Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1969. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Jacques Brel, Claude Jade, Bernard Blier, Rosy Varte en Bernard Alane.

Een vrijdenkende arts op het platteland in de 18e eeuw geeft zijn zorg aan de armen, maar raakt ondanks zijn aristocraten-haat bevriend met een jonge graaf die verliefd is op zijn pleegzuster. Samen zijn ze de machtige markies te slim af en beleven allerlei avonturen. De ongegeneerdheid van Brel geeft werking aan deze komedie die al te veel aandacht besteedt aan de aankleding en fraaie landschappen om de bedoelde TOM JONES-achtige vitaliteit te bereiken. De sierlijke luchtigheid helpt de film over tempo- verzwakkingen heen. Het scenario is van André Couteaux en Jean-François Hauduroy, die de roman van Claude Tillier bewerkten. Achter de camera stond Alain Levent.

L'homme à l'habit rouge

1969 | Komedie

Frankrijk 1969. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Rosy Varte, Claude Jade en Jacques Brel.

Een vrijdenkende arts op het platteland in de 18e eeuw geeft zijn zorg aan de armen, maar raakt ondanks zijn aristocraten-haat bevriend met een jonge graaf die verliefd is op zijn pleegzuster. Samen zijn ze de machtige markies te slim af en beleven allerlei avonturen. De ongegeneerdheid van Brel geeft werking aan deze komedie die al te veel aandacht besteedt aan de aankleding en fraaie landschappen om de bedoelde TOM JONES-achtige vitaliteit te bereiken. De sierlijke luchtigheid helpt de film over tempo- verzwakkingen heen. Het scenario is van André Couteaux en Jean-François Hauduroy, die de roman van Claude Tillier bewerkten. Achter de camera stond Alain Levent.

Hibernatus

1969 | Komedie, Fantasy, Sciencefiction

Frankrijk​/​​Italië 1969. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Louis de Funès, Michael Lonsdale, Claude Gensac, Bernard Alane en Olivier de Funès.

Na een ietwat uitgelopen winterslaap van zeventig jaar in het Noordpoolijs wordt jong gebleven wetenschapper Fournier (Alane) eind jaren zestig ontdekt en ontdooid. Hij blijkt de overgrootvader van Edmée, echtgenote van heetgebakerde industrieel Hubert de Tartas, maar waant zich nog altijd in 1905. Krankjorume sciencefictionpremisse biedt meesterkomiek De Funès ampel voorzetten tot staccato verbaliteiten, verkleedpartijen en andere kluchtigheden in kleurig CinemaScope. Gensac, comédienne van de millimetertiming en De Funès’ echtgenote in diverse Gendarme-films, geeft uitstekend partij. De Tartas' kapitale residentie staat overigens in Le Vésinet, West-Parijse groenoase der zeer bevoorrechten.

Peau d'espion

1967 | Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië​/​​Gabon 1967. Avonturenfilm van Edouard Molinaro. Met o.a. Senta Berger, Edmund O'Brien, Bernard Blier, Maurice Garrel en Fabrizio Capucci.

Een berooide veteraan uit de Algerijnse oorlog krijgt van de geheime dienst opdracht om een komplot te ontmaskeren dat onder het mom van internationale kunsthandel een specialist in laserstralen naar communistisch China wil laten verdwijnen. Een sterke internationale rolbezetting en vlotte regie tillen het spionageavontuur net boven voorspelbare clichés uit, al zijn de pogingen tot ironie even halfhartig als misplaatst.

Oscar

1967 | Komedie

Frankrijk 1967. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Louis de Funès, Claude Rich, Claude Gensac, Mario David en Agatha Natanson.

Een zakenman is opgelicht door zijn secretaris die wil trouwen met zijn onwettige dochter, terwijl zijn wettige dochter zwanger is van de chauffeur. Zijn hebzucht strijdt met zijn vadergevoel tijdens één permanente woede-aanval van De Funès, in de verfilming van een toneelklucht die hij ook op de planken speelde. De film houdt een eenheid van tijd en plaats aan, net als het stuk, maar heeft zoveel vaart en vondsten dat hij een der meest geslaagde De Funès-vehikels is.

Quand passent les faisans

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1965. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Paul Meurisse, Bernard Blier, Jean Lefebvre, Michel Serrault en Claire Maurier.

Kruimeldieven gaan samenwerken met een meesteroplichter die op zijn beurt door een rijke weduwe wordt benadeeld, zodat hij gekwetst zijnde, spoorloos verdwijnt en zijn handlangers voor de gevolgen van hun kraak laat opdraaien. Ook de acteurs in overbekende typeringen en de vlotte regie kunnen het mager en het voorspelbare scenario van Jacques Emmanuel en Albert Simonin niet redden, waardoor ook geslaagde grappen door de inhoud bedorven worden. Camerawerk van Raymond Lemoigne. Ook bekend als QUAND PASSENT LES ESCROCS.

Une ravissante idiote

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Brigitte Bardot, Anthony Perkins, André Luguet, Denise Provence en Jean-Marc Tennberg.

Een ontslagen bankbediende wordt tegen zijn zin Sovjetspion en probeert met behulp van de kleedster van een ministersvrouw een geheim dossier te bemachtigen. De interessante combinatie Bardot-Perkins is verspild aan deze doorsnee spionagekomedie en het feit dat iedereen voor Brits moet doorgaan, maakt de film ongeloofwaardig. Georges André Tabet en regisseur Molinaro schreven het scenario naar het boek van Charles Exbrayat. Andreas Winding stond achter de camera.

Male Hunt

1964 |

1964. Edouard Molinaro. Met o.a. Françoise Dorléac, Jean-Claude Brialy, Catherine Deneuve en Jean-Paul Belmondo.

Een ontslagen bankbediende wordt tegen zijn zin Sovjetspion en probeert met behulp van de kleedster van een ministersvrouw een geheim dossier te bemachtigen. De interessante combinatie Bardot-Perkins is verspild aan deze doorsnee spionagekomedie en het feit dat iedereen voor Brits moet doorgaan, maakt de film ongeloofwaardig. Georges André Tabet en regisseur Molinaro schreven het scenario naar het boek van Charles Exbrayat. Andreas Winding stond achter de camera.

La Chasse à l'homme

1964 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1964. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Françoise Dorléac, Bernadette Lafont, Micheline Presle, Francis Blanche en Noël Roquevert.

Jongeman, die op het punt van trouwen staat, wordt de huwelijkse staat door verhalen van vrienden z[KA1]o tegengemaakt dat hij zijn bruiloft ontvlucht en samen met een makker met vakantie gaat in plaats van op huwelijksreis. Uiteindelijk lopen alle drie toch (weer) in de val. Komedie onderscheidt zich van andere episodefilms door een verbindende lijn in het verhaal, maar afzonderlijke sketches zijn van zeer wisselend gehalte. Aardigste zijn Rich tussen Presle en Deneuve en Brialy met Dorléac. Verdere rolbezetting krijgt in onaangename en niet zeer geestige humor weinig kansen.

Les sept péchés capitaux

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Sylvain d' Homme, Philippe de Broca, Jacques Demy, Claude Chabrol en Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel en Eddie Constantine.

Het nouvelle vague-antwoord op het onder dezelfde titel gemaakte zevenluik van de gearriveerde regisseurs uit de jaren vijftig geeft door het beperkt bestek de beroemde regisseurs, acteurs en schrijvers weinig speelruimte, waardoor het resultaat vlak en nauwelijks onderhoudend is. Een aardige sketch van Godard met Constantine, die zelfs te lui is om op de avances van een starlet in te gaan, en zowaar een uitschieter van Vadim, die een overspelrelatie laat stuk lopen op de verongelijkte hoogmoed van de gelieven ten aanzien van hun huwelijkspartners. Een gaaf klein verhaal dat de barokke ontsporingen van zijn lange films mist.

Arsène Lupin contre Arsène Lupin

1962 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1962. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel, Françoise Dorléac, Geneviève Grad en Anne Vernon.

Gentleman-dief Arsène Lupin is overleden en heeft bij wijze van erfenis zijn zoon de instructie gegeven om de kroonjuwelen van Poldavië te stelen. Hij blijkt echter ook nog een onechte zoon te hebben die op hetzelfde idee komt. Deze levendige misdaadkomedie onderscheidt zich door de elegante aankleding en de charme van de jeugdige spelers. Vrije bewerking van Georges Neveux, François Chavane en de regisseur naar een idee van Maurice Blanc. Camerawerk van Pierre Petit.

Les Ennemis

1961 |

Frankrijk 1961. Edouard Molinaro. Met o.a. Roger Hanin, Pascale Audret, Dany Carrel, Claude Brasseur en Michel Vitold.

Functionaris van Sovjetambassade duikt onder, met medeneming van geheime code, en wordt daarom gezocht door agenten van Franse geheime dienst die Russische collega's vóór willen zijn. Spionage-avontuur voor tijd van JAMES BOND kan geen midden vinden tussen actie en parodie, hoewel ironie in scenario ook niet sterk is. In plaats van op spanning concentreert regie zich op formele virtuositeit die weinig indruk maakt en acteurs nauwelijks kansen geeft.

La mort de belle

1960 | Thriller

Frankrijk 1960. Thriller van Edouard Molinaro. Met o.a. Jean Desailly, Alexandra Stewart, Monique Mélinand, Yves Robert en Yvette Etiévant.

Een kleurloze en degelijk getrouwde Franse leraar in Zwitserland wordt als buitenstaander door zijn omgeving nauwelijks getolereerd. Als een jonge Amerikaanse logée in zijn huis wordt vermoord, is hij dan ook het onderwerp van verdachtmakingen en roddels die hem tot plotseling verzet brengen tegen al zijn gemiste kansen in het leven. Deze verfilming van een psychologische Simenon-roman - met een scenario van Jean Anouilh - is een van de beste, ook dankzij de ideale hoofdrol van Desailly. Jean-Louis Picavet hanteerde de camera.

Une Fille pour l'été

1959 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1959. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pascale Petit, Michel Auclair, Micheline Presle, Georges Poujouly en Claire Maurier.

Een meisje maakt in een bar aan de Côte d'Azur kennis met een man die in haar een ideaal vakantievriendinnetje ziet. Als ze onverwachts verdwijnt, beseft hij echt van haar te houden. Hij kan haar echter niet meer terugvinden. Simpele tragikomedie kreeg door de regie en rolbezetting een ongewone en vanzelfsprekende charme, die blijft hangen, ook als het verhaaltje al volledig vergeten is. Auclair speelt de voor Gérard Philipe bestemde rol die vlak voor de opnamen stierf.

Un témoin dans la ville

1959 | Misdaad, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1959. Misdaad van Edouard Molinaro. Met o.a. Sandra Milo, Lino Ventura, Françoise Brion, Jacques Berthier en Franco Fabrizi.

Een rijke industrieel (Berthier) heeft ruzie met zijn maitresse en duwt haar voor een rijdende trein. Hij wordt niet gepakt: er is onvoldoende bewijs tegen hem. Maar dan besluit de echtgenoot van de vrouw (Ventura) het recht in eigen hand te nemen, en hij bedenkt een duivels plan. Dat loopt nét niet helemaal perfect. Stevige thriller met fraaie zwart-witfotografie van Henri Decaë (Les quatre cents coups) en een fijne jazzsoundtrack van Barney Wilen (Ascenseur pour l'échafaud), en Ventura op z’n film noirst.

Back To The Wall

1959 |

1959. Edouard Molinaro. Met o.a. Claire Maurier, Philippe Nicaud, Gérard Oury en Jeanne Moreau.

Een rijke industrieel (Berthier) heeft ruzie met zijn maitresse en duwt haar voor een rijdende trein. Hij wordt niet gepakt: er is onvoldoende bewijs tegen hem. Maar dan besluit de echtgenoot van de vrouw (Ventura) het recht in eigen hand te nemen, en hij bedenkt een duivels plan. Dat loopt nét niet helemaal perfect. Stevige thriller met fraaie zwart-witfotografie van Henri Decaë (Les quatre cents coups) en een fijne jazzsoundtrack van Barney Wilen (Ascenseur pour l'échafaud), en Ventura op z’n film noirst.

Le dos au mur

1958 | Thriller

Frankrijk 1958. Thriller van Edouard Molinaro. Met o.a. Gérard Oury, Jeanne Moreau, Philippe Nicaud, Claire Maurier en Jean Lefebvre.

Wanneer Jacques Decrey (Oury) erachter komt dat echtgenote Gloria (Moreau) hem bedondert met een sukkelende acteur (Nicaud), bedenkt hij een diabolisch chantageplan om het hun betaald te zetten. Dat loopt faliekant mis in deze fraaie mengeling van liefdestragedie en film noir à la française. Oury en Molinaro schreven later filmgeschiedenis als komedieregisseurs met respectievelijk La grande vadrouille en La cage aux folles. Het inkzwarte scenario is gebaseerd op Délivrez-nous du mal van San-Antonio-serieauteur Frédéric Dard, regieassistent was niemand minder dan Claude Sautet.

Des Femmes disparaissent

1958 | Misdaad, Erotiek, Actiefilm

Frankrijk 1958. Misdaad van Edouard Molinaro. Met o.a. Robert Hossein, Magali Noël, Philippe Clay, Jacques Dacqmine en Jane Marken.

De cocktailparty's in een chique villa fungeren als lokaas voor goedgelovige meisjes die als blanke slavinnen verkwanseld worden. De wantrouwende verloofde van een van hen ontdekt de opzet, waarna de villa een door de politie belegerde vesting wordt. Dit banale en simpele B-filmscenario wordt naar een boeiend niveau getild door de kwaliteit van de vormgeving, fotografie en dwingende muzikale ondersteuning van The Jazz Messengers. Molinaro is met inhoudelijk beter materiaal wel eens minder goed op dreef geweest.