Odile Mallet

Marie Fransson : Un silence si lourd

Frankrijk 1998. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Alicia Alonso, Pascale Roberts, Alberto Gimignani, Emmanuelle Meyssignac en François Toumarkine.

La cité des enfants perdus

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Spanje 1995. Avonturenfilm van Jean-Pierre Jeunet en Marc Caro. Met o.a. Ron Perlman, Daniel Emilfork, Judith Vittet, Dominique Pinon en Jean-Claude Dreyfus.

Opvolger van Delicatessen (1991), de bizarre doorbraak van Jeunet en Caro. De slechte wetenschapper Krank (Emilfork), die niet in staat is te dromen, ontvoert kinderen om hun dromen af te pakken. Wanneer hij het jongere broertje van circusnummer One (Perlman) kidnapt komt hij in problemen. Het verhaal is nauwelijks te volgen, maar deze hoogst originele avonturenfilm is bovenal een visueel spektakel, met kostuums van Jean-Paul Gaultier. Werd in 1995 genomineerd voor een Palme d'Or in Cannes en won in 1996 een César voor de production design.

Un Suédois ou rien

Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Luc Moreau. Met o.a. Michel Roux, Agathe Natanson, Odile Mallet en Georges Dupuis.

Een jonge vrouw die vrienden te eten heeft uitgenodigd, wil zelf ook een partner voor die avond hebben. Ze wendt zich tot een gespecialiseerd bureau en staat er op : 'Een Zweed of anders niets!' Helaas voor haar heet de enige die die avond beschikbaar is Herman, op z'n minst vreemd voor een Scandinaviër. De filmbewerking van een komedie, gebaseerd op misverstanden, en geschreven door een zekere Laurence Jyl. De tv-regisseur doet veel moeite wat variatie aan te brengen door uit verschillende hoeken te filmen en tevens door middel van de belichting, maar de dialogen zijn en blijven armoedig, zodat het allemaal wat lang duurt.

Pauvre Eros!

Frankrijk 1990. Komedie van Georges Renier. Met o.a. Béatrice Agenin, Odile Mallet, Catherine Rich, Catherine Lachens en Jean-Luc Bideau.

Een tot op de draad toe versleten stramien: een berouwvolle vrijer die door zijn vriendin op straat wordt gezet, wordt door zijn beste vriend voorgesteld aan een ander. De enscenering getuigt van geen enkel origineel idee, terwijl de dialogen banaal zijn. Niemand lijkt in het verhaal te geloven en aangezien de ingehuurde regisseur volstrekt geen persoonlijkheid heeft, is Bideau wel zeer nadrukkelijk aanwezig. Uitsluitend te vertonen aan winkelmeisjes.

Aldo tous risques

Frankrijk 1990. Misdaad van Michel Wyn. Met o.a. Aldo Maccione, Charly Bertoni, Yolande Folliot, Michel Prud'homme en Gilles Gaston Dreyfus.

Een jet-setkoppel organiseert een luxueus diner in hun appartement, waarbij alle gasten verkleed moeten zijn als een bekend persoon. Plotseling verschijnen drie personen met een Landru-masker die met de juwelen van de gastvrouw aan de haal gaan. Maccione, expert van de verzekeringsmaatschappij, wordt met het onderzoek belast. Debiel als altijd, weet hij daarbij geen moment natuurlijk of geloofwaardig over te komen. Alleen wie zich niet stoort aan Maccione's overacting zal de film uitzitten zonder kwaad te worden. Het scenario van Christian François en Corinne Elizondo stelt al evenmin iets voor. Martial Thury stond achter de camera. Ook bekend als MASCARADE.

La gueule de l'autre

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Jean Poiret, Bernadette Lafont, Curd Jürgens en Andréa Parisy.

Uit angst voor een terrorist laat een politicus zich tijdens de verkiezingscampagne vervangen door een op hem lijkend familielid. De plaatsvervanger, die acteur is, pakt alles op zijn eigen manier aan, en met succes. Tenslotte zal de vervanger de identiteit van de ander aannemen. De satirische elementen worden al te voorzichtig aangepakt waardoor de uitwerking van dit kansrijke gegeven vrijblijvend vriendelijk wordt. De personages blijven schetsmatig, op de dubbelrol van Serrault na, die door gebrek aan tegenspel ook teleurstelt.