Arlette Langmann (1946): cast, scenario en montage.
Er zijn 12 films gevonden.

Passages

2023 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2023. Drama van Ira Sachs. Met o.a. Franz Rogowski, Ben Whishaw, Adèle Exarchopoulos, Erwan Kepoa Falé en Arcadi Radeff.

Filmregisseur Tomas valt als een blok voor schooljuf Agathe, en de twee beginnen een stormachtige relatie. En dat terwijl Tomas al jaren getrouwd is... met een man. Pijnlijk eerlijk en prettig direct liefdesdrama over aantrekken en afstoten, macht en onmacht, lust en liefde. De Duitse acteur Franz Rogowski is uitstekend als de pedante, maar onweerstaanbare Tomas, en Exarchopoulos (La vie d’Adèle), als de aardse Agathe, en Ben Whishaw (Q in de Bondfilms), als Tomas’ nogal vermoeide eega Martin, leveren prima tegenspel. De Amerikaanse regisseur Ira Sachs maakte eerder al fraaie gay love story’s als Keep the Lights On en Love is Strange.

L'ombre des femmes

2015 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 2015. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Clotilde Courau, Stanislas Merhar, Vimala Pons, Antoinette Moya en Jean Pommier.

Documentairemaker Pierre (Merhar) begint een affaire met stagiaire Elizabeth (Paugam). Wanneer zij Pierre vertelt dat zijn eigen vrouw Manon (Courau) zelf ook een buitenechtelijke relatie heeft, begint alles te schuiven. Regisseur Garrel (Les amants réguliers) draaide, met een zekere weemoed naar de nouvelle vague, in zwart-wit een typisch Frans drama over jaloezie, overspel en hypocrisie. Zoon Louis Garrel zorgt voor de voice-over die hier en daar het gedrag moet duiden van Pierre, een man die zich met een schok lijkt te realiseren dat hij in de 21ste eeuw leeft.

La jalousie

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Louis Garrel, Anna Mouglalis, Rebecca Convenant en Arlette Langmann.

Iedereen heeft zijn limiet in de liefde, en dat geldt voor alle soorten liefde. Van liefde voor een partner tot liefde voor een ouder. Gearriveerd regisseur Garrel verkent na Les amants réguliers (2005) opnieuw de grenzen van de liefde, met in de hoofdrol zijn zoon Louis - vaste spreekbuis sinds 1989 - als een man die kind en vrouw achterlaat vanwege een andere vrouw. Vader Garrel baseerde het script op zijn vader, die op z'n dertigste het gezin verliet. Een familieonderonsje dus, verfilmd tot een fijnbesnaard drama met dito zwart-wit nouvelle vague-camerawerk.

Les amants réguliers

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Louis Garrel, Clotilde Hesme, Julien Lucas, Marc Barbé en Mathieu Genet.

Filmmaker en Parijzenaar Garrel (1948) voert zoon Louis op als zijn alter ego François, de twintigjarige spil van een door hasj en poëzie bedwelmde vriendengroep in Parijs die in het roerige voorjaar van 1968 noodgedwongen worstelt met de vraag of de aanzwellende opstand wordt gevoed door idealisme of door narcisme. Regisseur/scenarist Garrel maakte zijn cerebrale zwart-witdocudrama als een hommage aan leermeester Jean Eustache (La maman et la putain) en als tegenhanger van Bernardo Bertolucci's The Dreamers, de film die twee jaar eerder met veel hormonaal rumoer inging op het beroemde Parijse voorjaar. Winnaar Beste Regie op het Venetiaanse filmfestival.

Circuit Carole

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Emmanuelle Cuau. Met o.a. Bulle Ogier, Laurence Côte, Frédéric Pierrot, Omar Bekhaled en Jean-Louis Coulloch.

Als moeder heeft Jeanne (Ogier) een moeizame relatie met haar twintigjarige dochter Marie (Côte), die verzeild raakt in het kringetje van gewelddadige bikers. Jeanne ziet deze ontwikkeling met lede ogen aan, is angstig over de toekomst en raakt in een diepe crisis als zij beseft dat zij haar dochter toch zal moeten loslaten. Interessante debuutfilm van Cuau, die met een laag budget een sterk psychologisch drama aflevert, met een ijzersterke vertolking van Ogier. Het camerawerk van Benoît Delhomme dompelt de Parijse banlieu in aseptisch licht onder. Het is naturalistisch en wars van maniërismen, die de debuutfilms van afgestudeerden van de academie zo kenmerken. Het scenario is van Arlette Langmann en regisseuse Cuau.

Nous deux

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Henri Graziani. Met o.a. Philippe Noiret, Monique Chaumette, Serge Merlin, Patrick Fierry en Pierre Massimi.

Met deze tweede film zet de zestig-jarige Graziani een kroniek neer over de tijd die meedogenloos voorbijgaat. Hij doet dit door het verhaal te vertellen van twee gepensioneerde mensen die weer terugkomen in hun geboortedorp, op Corsica. Hij is wat nors, maar nog net zo verliefd als de eerste dag. Zij maakt zich zorgen om haar zoon, die dokter is in Parijs. Noiret en Chaumette, die in het echte leven ook een paar vormen, spelen dit gepensioneerde duo met veel oprechtheid. Graziani, die enkele mooie toeristische plaatjes van het 'Île de Beauté' laat zien, hult zijn film in zoveel tearjerkerige melancholie dat dit trage en kommervolle melodrama de kijker uiteindelijk wel op de zenuwen moet gaan werken. De fotografie was in handen van Patrick Blossier en het scenario werd geschreven door Arlette Langmann en regisseur Graziani.

Uranus

1990 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Michel Blanc, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret en Gérard Desarthe.

Vlak na WO II staan in een Frans dorpje nog maar weinig huizen ongeschonden overeind. Ingenieur Archambaud (Marielle) huisvest daarom een aantal van zijn dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap, met een communist (Blanc) maar ook met een voormalige nazi-collaborateur (Desarthe). Tegelijk banen roddel en achterklap de weg voor lieden die willen afrekenen met zuiplap en vrouwenversierder Leopold (Depardieu). Berri maakte Uranus na zijn enorme succes met Jean de Florette en Manon des sources. Het werd wederom een verhaal waarin hij de hardvochtigheid van sommige van zijn landgenoten geraffineerd aan de kaak stelt.

La fille de 15 ans

1989 | Romantisch drama

Frankrijk 1989. Romantisch drama van Jacques Doillon. Met o.a. Jacques Doillon, Judith Godrèche, Melvil Poupaud en Tina Sportolaro.

Jonge vader Willy (Doillon) chaperonneert tienerzoon Thomas (Poupaud) en vriendinnetje Juliette (Godrèche) tijdens een vakantie op Formentera. Gaandeweg raken introverte ouder en vroegwijs vijftienjarig meisje verstrikt in een spel waarvan ze allebei de aanstormende repercussies negeren. Fijnzinnig zomerdrama met psychologische subtiliteiten over hartsaangelegenheden, in tussentonen geschreven en gefotografeerd, met ruim baan voor Godrèche, die het maximum uit haar Lolita-verleidstersrol haalt. Lumineus camerawerk van Caroline Champetier.

Jean de Florette

1986 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Italië 1986. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Yves Montand, Gérard Depardieu, Daniel Auteuil, Elisabeth Depardieu en Margarita Lozano.

Stadsmens Jean de Florette (Depardieu) erft een landgoed in de Provence en verhuist met vrouw en dochter Manon (Ernestine Mazurowna) naar de boerderij. Maar buurboeren Le Papet (Montand) en Galignette (Auteuil) azen zelf op het stuk grond en proberen hem geniepig en achterbaks beentje te lichten. Het acteerwerk van vooral Depardieu, Montand en Auteuil is geïnspireerd en komt optimaal tot zijn recht op de sissend hete gronden van Zuid-Frankrijk. Sterk psychologisch drama naar een roman van Marcel Pagnol. Al snel verscheen een vervolg: Manon des sources.

À nos amours

1983 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1983. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Maurice Pialat, Evelyne Ker, Anne-Sophie Maillé en Dominique Besnehard.

Pialats in Frankrijk bejubelde en meermalen bekroonde filmsucces gaat over 'de eeuwige triestheid' in een Frans doorsnee gezin, nadat de vader zijn vrouw en twee kinderen in de steek liet. Centraal staat de vijftienjarige Suzanne (Bonnaire) die het verstikkende milieu ontvlucht en relaties aangaat met tal van vriendjes. Met een van hen trouwt ze uiteindelijk, niet omdat ze van hem houdt maar omdat die wat aardiger is dan de rest. Alleen met haar vader, gespeeld door Pialat zelf, heeft Suzanne nog een emotionele band.

Je vous aime

1980 | Drama, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1980. Drama van Claude Berri. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Louis Trintignant, Gérard Depardieu, Serge Gainsbourg en Alain Souchon.

Dertiger Alice nodigt voor oudejaarsavond de vier mannen uit van wie ze heeft gehouden. De liefde was oprecht, maar ze kan zich nu eenmaal niet binden. Niet zo raar: het is nog best lastig kiezen, als je ziet wat een charmant gezelschap het viertal vormt. Plezierige hoofdrol van Catherine Deneuve in een lichtvoetig drama dat, geheel in lijn met de tijdsgeest, de klassieke rolpatronen tussen vrouwen en mannen enigszins op z'n kop zet. De muziek (genomineerd voor de Franse César) is van Serge Gainsbourg, die samen met Deneuve 'Dieu est un fumeur de havanes' zingt.

L'enfance nue

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Michel Tarrazon, Linda Gutemberg, Pierrette Deplanque, Marie-Louise Thierry en Raoul Billerey.

Het tien-jarig zoontje van een ongehuwde moeder wordt door de voogdijraad van pleeggezin naar pleeggezin gestuurd en achteruit gesteld bij de eigen kinderen. Ook een goedbedoelend ouder echtpaar krijgt geen vat op hem. Debuutfilm van Pialat heeft al de onsentimentele stijl en schijnbaar spontane observatie van zijn latere werk en geeft een pijnlijk indringend beeld van het isolement van de jeugdige hoofdpersoon. Geproduceerd door Claude Berri en François Truffaut. Scenario van de regisseur en camerawerk van Claude Beausoleil.