Albert Dupontel (1964): regie, cast en scenario.
Er zijn 18 films gevonden.

Adieu les cons

2020 | Komedie, Drama

Frankrijk 2020. Komedie van Albert Dupontel. Met o.a. Virginie Efira, Albert Dupontel, Nicolas Marié, Jackie Berroyer en Philippe Uchan.

Wanneer veertiger Suze Trappet (Virginie Efira) te horen krijgt dat ze ernstig ziek is, gaat ze op zoek naar het kind dat ze als tiener ter adoptie afstond. Door een absurde samenloop van omstandigheden krijgt ze hulp van een IT-specialist die levensmoe is (Albert Dupontel, tevens de regisseur) en een blinde archivaris (Nicolas Marié). De zoektocht van het drietal wordt met heel wat aardige visuele verrassingen opgediend. Echter is de toon wat onevenwichtig: op momenten kluchtig en vol galgenhumor, dan weer poogt de film te ontroeren. De satire op een gedigitaliseerde samenleving vrij van menselijk contact komt dan ook maar matig uit de verf. Gelukkig zijn de acteerprestatie goed en er valt veel te lachen. Goed voor maar liefst zes Césars.

Au revoir là-haut

2017 | Drama, Komedie

Frankrijk 2017. Drama van Albert Dupontel. Met o.a. Nahuel Pérez Biscayart, Albert Dupontel, Laurent Lafitte, Niels Arestrup en Émilie Dequenne.

Helemaal aan het einde van de Eerste Wereldoorlog worden de twee soldaten Albert Maillard en Edouard Péricourt door hun ijzervretende luitenant Pradelle gedwongen om samen met hun kameraden nog één keer de loopgraaf te verlaten. Met vreselijke gevolgen voor Edouard, die gruwelijk verminkt raakt. De oorlog eindigt, en dan volgt een complex verhaal over verslaving, bedrog, kunst en nog veel meer, soms grappig, soms boos, prima gespeeld en heel fraai vormgegeven. Hoofdrolspeler Dupontel schreef mee aan het scenario en regisseerde en kreeg daarvoor twee Césars.

Les premiers les derniers

2016 | Komedie, Misdaad, Romantiek

België​/​​Frankrijk 2016. Komedie van Bouli Lanners. Met o.a. Albert Dupontel, Bouli Lanners, Suzanne Clément, Michael Lonsdale en Max von Sydow.

Een nieuw hoogtepunt in het bescheiden oeuvre van veelgevraagd bijrolacteur en autodidact Bouli Lanners, dat met elke film aan zeggingskracht wint. Les premiers les derniers is zijn meest persoonlijke film, waarin hij zelf de hoofdrol vertolkt, naast zijn eigen hondje Gibus. Een mystieke western c.q. absurde film noir, over twee onafscheidelijke premiejagers die langs een verlaten Franse hovertreinbaan op zoek zijn naar de gestolen satelliettelefoon van een onderwereldfiguur. En een film over het einde der tijden, met een verrassend optimistische boodschap.

Le grand soir

2012 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Duitsland 2012. Komedie van Gustave Kervern en Benoît Delépine. Met o.a. Benoît Poelvoorde, Albert Dupontel, Brigitte Fontaine, Bouli Lanners en Areski Belkacem.

Veertiger Not is 'de oudste punk met een hond in Europa'. De grap van deze absurdistische, zwartkomische film van de makers van Aaltra is dat de humor nooit om te lachen is. Not is een onsympathiek, egocentrisch, meelijwekkend personage, en ook de vrije val van zijn schlemielige en kleinzielige broer Jean-Pierre is allesbehalve komisch. En toch ga je uiteindelijk met de personages mee, juist omdat de makers geen moment proberen ze sympathiek te maken. En vanwege een handvol heerlijk anarchistische scènes.

La proie

2011 | Thriller

Frankrijk 2011. Thriller van Eric Valette. Met o.a. Albert Dupontel, Alice Taglioni, Stéphane Debac en Sergi López.

De vrijgelaten celmaat van bankovervaller Franck (Dupontel) blijkt een seriemoordenaar met een voorliefde voor Francks vrouw en dochter. Hoogste tijd voor een ontsnapping, gevolgd door een klopjacht van de politie op Franck en van Franck op de psychopaat. La proie (De prooi) is schatplichtig aan Harrison Fords The Fugitive, maar de Franse uitgave is een flink stuk sneller, gewelddadiger en uiteindelijk slimmer. En regisseur Eric Valette hield het tempo zo moordend hoog, dat iedere twijfel aan de geloofwaardigheid van de handelingen continu wordt overschreeuwd door een volgende uitzinnige actie.

Paris

2008 | Romantische komedie

Frankrijk 2008. Romantische komedie van Cédric Klapisch. Met o.a. Juliette Binoche, Romain Duris, Fabrice Luchini, Albert Dupontel en Mélanie Laurent.

Danser Pierre (Duris) heeft vanwege een hartprobleem misschien niet lang meer te leven. De enige die hij het vertelt is zijn zus (Binoche), alleenstaande moeder Élise, die bij hem intrekt. Terwijl hij wacht op een operatie hangt hij rond en bestudeert zijn mede-Parijzenaars. Broer en zus vormen de kapstok waaraan regisseur Klapisch (Chacun cherche son chat, L'auberge espagnole) zijn verhalen ophangt over een aantal inwoners van de Franse hoofdstad, waaronder academici, kooplieden en een illegaal. Dat alles verweeft Klapisch tot een knappe liefdesverklaring aan zijn stad, en aan het leven.

L'ennemi intime

2007 | Drama, Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk 2007. Drama van Florent-Emilio Siri. Met o.a. Benoît Magimel, Albert Dupontel, Aurélien Recoing, Marc Barbé en Eric Savin.

Kabylië, Algerije, juni 1959. De Onafhankelijkheidsoorlog wordt op brute en barbaarse manier uitgevochten tussen de Franse bezetters en de rebellen van het Algerijnse bevrijdingsfront. Luitenant Terrien is een idealistische Fransman die de leiding krijgt over een peloton soldaten. Principieel is hij tegen onnodig geweld en daardoor komt hij al snel in conflict met sergeant Dougnac.

Le convoyeur

2004 | Drama, Thriller

Frankrijk 2004. Drama van Nicolas Boukhrief. Met o.a. Albert Dupontel, Jean Dujardin, François Berléand en Claude Perron.

De laatste tijd is er al drie keer een geldtransportwagen van de firma Vigilante overvallen, waarbij de chauffeurs werden doodgeschoten. In deze situatie komt de nieuwe medewerker Alex terecht, een sfeer van wantrouwen verergert de situatie.

Petites misères

2002 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Luxemburg 2002. Komedie van Philippe Boon en Laurent Brandenbourger. Met o.a. Albert Dupontel, Marie Trintignant, Bouli Lanners, Serge Larivière en Georges Siatidis.

De laatste tijd is er al drie keer een geldtransportwagen van de firma Vigilante overvallen, waarbij de chauffeurs werden doodgeschoten. In deze situatie komt de nieuwe medewerker Alex terecht, een sfeer van wantrouwen verergert de situatie.

Irréversible

2002 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 2002. Drama van Gaspar Noé. Met o.a. Monica Bellucci, Vincent Cassel, Albert Dupontel, Jo Prestia en Philippe Nahon.

Toenmalige echtelieden Monica Bellucci en Vincent Cassel spelen een tragisch stel in Gaspard Noés misdaaddrama. Berucht, vanwege een ruim tien minuten durende verkrachtingsscène, met dan ook nog beelden van een hoofd dat in close-up wordt verbrijzeld. En dat allemaal gemonteerd in omgekeerde Memento-volgorde, met de openingsscène als het einde van het naargeestige verhaal. Bellucci is het slachtoffer, Cassel de wreker, en Dupontel completeert de driehoek als Bellucci’s ex en Cassels vriend. Gezaghebbende moraalschets, waarin het uiterste wordt gevraagd van makers en toeschouwers.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Toenmalige echtelieden Monica Bellucci en Vincent Cassel spelen een tragisch stel in Gaspard Noés misdaaddrama. Berucht, vanwege een ruim tien minuten durende verkrachtingsscène, met dan ook nog beelden van een hoofd dat in close-up wordt verbrijzeld. En dat allemaal gemonteerd in omgekeerde Memento-volgorde, met de openingsscène als het einde van het naargeestige verhaal. Bellucci is het slachtoffer, Cassel de wreker, en Dupontel completeert de driehoek als Bellucci’s ex en Cassels vriend. Gezaghebbende moraalschets, waarin het uiterste wordt gevraagd van makers en toeschouwers.

Le Créateur

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Albert Dupontel. Met o.a. Albert Dupontel, Claude Perron, Philippe Uchan, Michel Vuillermoz en Nicolas Marié.

Toenmalige echtelieden Monica Bellucci en Vincent Cassel spelen een tragisch stel in Gaspard Noés misdaaddrama. Berucht, vanwege een ruim tien minuten durende verkrachtingsscène, met dan ook nog beelden van een hoofd dat in close-up wordt verbrijzeld. En dat allemaal gemonteerd in omgekeerde Memento-volgorde, met de openingsscène als het einde van het naargeestige verhaal. Bellucci is het slachtoffer, Cassel de wreker, en Dupontel completeert de driehoek als Bellucci’s ex en Cassels vriend. Gezaghebbende moraalschets, waarin het uiterste wordt gevraagd van makers en toeschouwers.

La maladie de Sachs

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Michel Deville. Met o.a. Albert Dupontel, Valérie Dréville, Dominique Reymond, Albert Delpy en Marie-France Santon.

Ongewoon introvert en naturalistisch project voor Deville, normaliter maker van fantasievol geënsceneerde raadselfilms gestoeld op tegendraadse personages, literaire dialogen en dubbele scenariobodems. Het portret van de gedeprimeerde plattelandsdokter Bruno Sachs, aan de hand van zijn bezoeken aan en van patiënten, verrast qua onderwerp, regie en vormgeving (de fotografie van André Diot is welhaast ontkleurd grauw) als volledige stijlbreuk met het voorgaande werk van de regisseur. Naar de gelijknamige roman van de Franse arts Martin Winckler (alias Marc Zaffran). Dupontel, in 1996 debuterend als regisseur met de inktzwarte komedie Bernie, speelt intens en geloofwaardig.

Du bleu jusqu'en Amérique

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Sarah Lévy. Met o.a. Samuel Jouy, Marion Cotillard, Albert Dupontel, Claude Perron en Zabou Breitman.

Na een duikongeluk ontwaakt Camille (Jouy) verlamd in een ziekenhuisbed. Vanaf dat ogenblik moet hij zich handhaven op de wrakkenafdeling van het enorme hospitaal, waar de onorthodoxe arts Helpos (Dupontel) en zijn ploeg middels allerhande therapieën trachten om kapotte levens tenminste enigszins te repareren. De vaak hopeloze patiënten maken echter hun eigen wetten. Na veel korte films en tv-scenario's debuteert Lévy verlaat met deze bioscoopfilmregie waarin frustratie, woede en treurnis de sfeer bepalen. Lichtpuntje in alle misère is de romance tussen Camille en ex-comateuze Solange (Cotillard).

Serial Lover

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van James Huth. Met o.a. Michèle Laroque, Albert Dupontel, Elise Tielrooy, Michel Vuillermoz en Zinedine Soualem.

Claire nodigt drie mannelijke vrienden bij haar thuis uit om één van hen ten huwelijk te vragen. Aangezien de mannen ieder dachten een romantisch afspraakje met de vrouw te hebben en ze deze 'strijd' niet verwacht hadden, heeft dit aardig wat gevolgen...

Un héros très discret

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Jacques Audiard. Met o.a. Mathieu Kassovitz, Anouk Grinberg, David Fernandes, Sandrine Kiberlain en Jean-Louis Trintignant.

Tragikomische 'biografie' van een charmante charlatan. Schuchtere Albert komt erachter dat z'n hooggeëerde vader geen oorlogsheld was maar een dronkelap (de man stapt even uit z'n martiale schilderij om dat persoonlijk te demonstreren). Eenmaal volwassen blijkt Albert zelf ook geen held want als mama's hoofd wordt kaalgeschoren wegens collaboratie, durft hij niet in te grijpen (dat wordt voor hem gedaan). Nadat hij heeft vastgesteld dat 'de beste levens worden uitgevonden' geeft hij zich uit als verzetsman. Fraaie tragikomedie wordt doorsneden met bedrieglijk echte documentaire-scènes. 'Verteller' Jean-Louis Trintignant speelt de oude Albert.

Bernie

1996 | Komedie, Drama

Frankrijk 1996. Komedie van Albert Dupontel. Met o.a. Albert Dupontel, Claude Perron, Roland Blanche, Hélène Vincent en Catherine Samie.

Als Bernie (Dupontel) op dertigjarige leeftijd uit het kindertehuis komt wil hij maar een ding: zijn ouders vinden. Medewerking van de autoriteiten krijgt hij niet. Gelukkig krijgt hij hulp van een aan heroïne verslaafde jongedame, die met haar zuipende vader samenwoont. Erg subtiel is deze komedie niet, maar sommige scènes zijn hilarisch. De snoeiharde grappen van Dupontel, in Frankrijk behalve gewaardeerd acteur ook een populaire komiek, zullen zeker niet door iedereen gewaardeerd worden. Collega-regisseur Terry Gilliam verklaarde bijvoorbeeld bepaalde scènes ondanks het extreme geweld toch grappig te vinden, en vond dat 'very disturbing'. Wees gewaarschuwd.

Encore/Once More

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Jean-Louis Rolland, Florence Giorgetti, Pascale Rocard, Nicolas Silberg en Patrick Raynal.

Een man ontdekt op middelbare leeftijd dat hij homofiel is. Hij verlaat zijn vrouw en beleeft een stormachtige romance. Hij ontdekt dan dat hij AIDS heeft en zal sterven. Genadeloos en zakelijk verfilmd. De film is onderverdeeld in tien stukken, afgebakend door de verjaardagen van Louis tussen 1978 en 1987. Opnamen met vaste camera-opstelling, de opzettelijk theaterachtige behandeling en de komische intermezzi zorgen er voor dat de tragiek niet pathetisch wordt. Toont uitstekend hoe scherp de waarneming is van de nuchtere humanist Vecchiali.