Esteban Sapir: regie, scenario en camera.
Er zijn 3 films gevonden.

La Antena

2007 | Drama, Zwijgende film, Experimenteel

Argentinië 2007. Drama van Esteban Sapir. Met o.a. Valeria Bertuccelli, Rafael Ferro, Alejandro Urdapilleta en Julieta Cardinali.

De openingsfilm van het Rotterdams Filmfestival 2007 is een bizar, fraai gestileerd, surrealistisch werk dat het expressionisme van Fritz Lang, pop art en het absurdisme van David Lynch moeiteloos in elkaar laat overlopen. De Argentijnse cameraman en reclamemaker Esteban Sapir creëert in zwartwitte, stille beelden een verstedelijkte toekomstige samenleving die wordt geregeerd door de tirannieke Mr. TV. Niemand in deze stad heeft een stem, behalve een zangeres die haar gezicht verbergt en haar zoontje dat niet kan zien. Logisch, in zo'n verhaal vol symboliek, dat deze buitenbeentjes gevaar lopen.

Tesoro mio

1999 |

Argentinië 1999. Sergio Diego Bellotti. Met o.a. Martín Adjemían, Déborah Warren, Victoria Onetto, Edda Bustamente en Gabriel Goity.

De openingsfilm van het Rotterdams Filmfestival 2007 is een bizar, fraai gestileerd, surrealistisch werk dat het expressionisme van Fritz Lang, pop art en het absurdisme van David Lynch moeiteloos in elkaar laat overlopen. De Argentijnse cameraman en reclamemaker Esteban Sapir creëert in zwartwitte, stille beelden een verstedelijkte toekomstige samenleving die wordt geregeerd door de tirannieke Mr. TV. Niemand in deze stad heeft een stem, behalve een zangeres die haar gezicht verbergt en haar zoontje dat niet kan zien. Logisch, in zo'n verhaal vol symboliek, dat deze buitenbeentjes gevaar lopen.

Río escondido

1999 |

Argentinië 1999. Mercedes Garc¡a Guevara. Met o.a. Laura Melillo, Pablo Cedron, María José Gabin, Juan Palomino en Paola Krum.

De openingsfilm van het Rotterdams Filmfestival 2007 is een bizar, fraai gestileerd, surrealistisch werk dat het expressionisme van Fritz Lang, pop art en het absurdisme van David Lynch moeiteloos in elkaar laat overlopen. De Argentijnse cameraman en reclamemaker Esteban Sapir creëert in zwartwitte, stille beelden een verstedelijkte toekomstige samenleving die wordt geregeerd door de tirannieke Mr. TV. Niemand in deze stad heeft een stem, behalve een zangeres die haar gezicht verbergt en haar zoontje dat niet kan zien. Logisch, in zo'n verhaal vol symboliek, dat deze buitenbeentjes gevaar lopen.