Michel Amphoux

Le secret de Julia

Frankrijk 1996. Mysterie van Philomène Esposito. Met o.a. Julien Guiomar, Chantal Lauby, Etienne Chicot, Agathe De la Fontaine en Jenny Clève.

Julie Lescaut : Trafics

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Actiefilm van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy, Alexis Desseaux en Jacques Rosny.

Een chauffeur (Aurignac), die internationale transporten rijdt, wordt vermoord aangetroffen in de cabine van zijn trekker. Alles wijst erop dat het om een afrekening tussen chauffeurs gaat. Lescaut (Genest) en haar medewerkers dringen door tot het besloten wereldje van de truckers en houden een verdachte man aan. Hij heeft echter moeite om zijn onschuld te bewijzen, want hij werkt voor de douane en is op het spoor van een belangrijke goudsmokkel uit Oost-Europa, waarbij het vermoorde slachtoffer was betrokken. Routinematig misdaadverhaal, vaardig geregisseerd, en vlekkeloos gespeeld, maar zal uitsluitend de liefhebbers van een doordeweekse politiefilm behagen. Het scenario is van Alexis Lecaye, de geestelijke vader van Julie Lescaut. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering nummer 60 van 68. Stereo.

Le Mystère Alexina

Frankrijk 1985. Drama van René Féret. Met o.a. Philippe Vuillemin, Valérie Stroh, Véronique Silver, Bernard Freyd en Marianne Basler.

Een getrouwe bewerking van Mémoires d'un hermaphrodite français du XIXe siècle, geschriften die door Michel Foucault ontdekt en uitgegeven zijn. Pas tegen de tijd dat zij onderwijzeres wordt, ontdekt Alexina dat zij in werkelijkheid een man is. Dat is te wijten aan haar uiterst vrome opvoeding die, kenmerkend voor die tijd, ervoor zorgde dat zij haar lichaam totaal niet kende noch iets wist over seksualiteit. Alexina pleegt dan ook zelfmoord. Een verstikkende verfilming van de zeden uit die periode, de heersende hypocrisie en de taboes. Echter te didactisch, waardoor er een hiaat ontstaat tussen het beeld en de overvloedige woorden. Opvallende fotografie van Bernard Zitzerman.

À vendre

Frankrijk 1980. Drama van Christian Drillaud. Met o.a. Michel Amphoux, Roland Amstutz, Ariane Ascaride, Pierre Ascaride en Arlette Baskis.

Plattelandsschets zonder plot. In een dorp in een uithoek lopen de levens van verschillende personages langs en door elkaar heen. Het gaat om de bewoners van een afgelegen boerderij die geen winst meer oplevert (vandaar de titel), de eigenaar van de boerderij, die in het dorp woont en er 'bizarre zeden' op na zou houden, de kroeg op de hoek met zijn stamgasten, twee jonge werklozen met onbevredigde seksuele behoeften, een jonge vrouw die in een droom leeft, een andere die naar de stad wil vluchten etc. Op een dag wordt de kroegbazin vermoord, maar niemand zal ooit te weten komen wat er is gebeurd. Veelbelovend debuut van een filmmaker die het niet meezat: zijn tweede film, ITINERAIRE BIS, was maar drie dagen te zien, waarna hij niets meer maakte. Onheilspellende sfeer, naargeestige locaties en ambivalente en ondoorgrondelijke personages maken de film beklemmend en duister. Sober vormgegeven.

Plurielles

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Patrick Lebel. Met o.a. Christine Murillo, Jacques Denis, Monique Mélinand, Jenny Clève en Michel Amphoux.

Een monsterlijke bezinning over de positie van de vrouw in de maatschappij. Lebel wisselt scènes uit een huwelijksleven af met fragmenten uit een toneelstuk van een feministisch theatercollectief. De film bestaat uit beelden van werkende vrouwen en verbindende teksten die worden voorgelezen uit het werk van de theoreticus Friedrich Engels. Lachwekkend door zijn sacrale ernst en, uiteraard, stomvervelend.

Moi, Pierre Rivière, ayant égorgé ma mère, ma soeur et mon frère...

Frankrijk 1976. Drama van René Allio. Met o.a. Claude Hébert, Jacqueline Millière, Joseph Leportier, Annick Géhan en Nicole Géhan.

Naar een waar gebeurd voorval uit 1835 over een boerenzoon uit Normandië die drie familieleden heeft vermoord en na gratieverlening in de gevangenis zelfmoord pleegde. De film kreeg een sociologisch-onderwijzende benadering die de daad verklaart uit de barre sociale omstandigheden met talrijke sterfgevallen, waar tussen de jongen is opgegroeid. De sobere en bewust ondramatische benadering weet desondanks vaak te boeien, maar het theoretische uitgangspunt maakt de film even vaak dor. Scenario van regisseur Allio, Pascal Bonitzer, Jean Jourdheuil en Serge Toubiana. Camerawerk van Nurith Aviv. Dezelfde stof inspireerde tot een andere film: JE SUIS PIERRE RIVIÈRE.