Coralie Seyrig

Coralie Seyrig: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Julie Lescaut : Rapt

1993 | Misdaad

Frankrijk/Zwitserland/Duitsland 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Julie Lescaut (Genest) krijgt een heel vreemd telefoontje. Een babysitter meldt de verdwijning van het kind waarop ze moest passen. Het wordt nog vreemder als de ouders, de familie Beaudoin (Bujeau en Seyrig), onbewogen blijven en verklaren dat het om een misverstand gaat. Het kind is namelijk voor enkele dagen naar een tante in de bergen. Commissaire Julie die het zaakje niet vertrouwt, geeft haar assistent N`Guma (Diouf) opdracht de gangen van de babysitter na te gaan. Een van de betere afleveringen uit de serie die over de illegale handel in babies gaat en die opvalt door de mysterieuze sfeer met een handige spanningsopbouw. Het spel van de bijrollen is echter - zoals gewoonlijk - heel oppervlakkig. Alexis Lecaye schreef het scenario. Het camerawerk is van Flore Thulliez.

Un coeur qui bat

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Dominique Faysse, Thierry Fortineau, Jean-Marie Winling, Roland Amstutz en Chirstophe Pichon.

Een banaal thema, dat in twee woorden is samen te vatten. De liefde op het eerste gezicht tussen een vrouw en een onbekende in de Parijse metro. Ze bedrijven de liefde in een hotelkamer. Zij durft het niet te bekennen aan haar man, want ze voelt voor beiden evenveel passie. Er is gefilmd op een wijze, die niets van doen heeft met een klucht, en dat verandert de zaak. Een zeldzame zuinigheid in het gebruik van middelen om blikken, geheimen en gebaren te vangen, en de niet zozeer ontredderde als wel verwarde en gecompliceerde personages neer te zetten. Tweede film van deze cineast, die dezelfde obsessies in zijn opmerkelijke DROLE D`ENDROIT POUR UNE RENCONTRE tot uitdrukking bracht. Let op de goede decors (Carlos Conti) en de heldere beelden van Yves Angelo. Een fascinerende film, die echter ook wat lang is. Is dat te danken aan de zeer beladen dialogen, die deze filmer tot een epigoon van Eric Rohmer maken? Scenario van de regisseur en camerawerk van Yves Angelo.

La Pagaille

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Rémy Girard, Coralie Seyrig, François Périer, Clément Thomas en Emilie Thomas.

Bij de familie Girard-Seyrig is het eigenlijk een zooitje. Moeder en vader hebben minnaars en minaressen; schoonvader Périer woont in en is een zuiplap en een gokker. Op een dag laat moeder Seyrig vader Girard zitten voor een ander. De kinderen zorgen voor vervanging en dan komt hupse Haudepin. Dat gaat eigenlijk heel goed totdat moeder weer besluit terug te komen. Typische klucht voor een gallisch beeldbuispubliek. Het broertje en zusje worden gespeeld door de kindertjes van de regisseur. Het scenario is van Age, Adriano Incrocci en regisseur Thomas. Renan Pollès zorgde voor de correctie fotografie.

Outremer

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Brigitte Roüan. Met o.a. Brigitte Roüan, Philippe Le Guay, Christian Rullier, Cédric-Emmanuel Kahn en Marianne Basler.

Drie jonge meisjes uit de gegoede burgerij wonen gedurende de jaren 1950-1960 in Algerije. Hun vader houdt veel van hen, ook al is hij streng. Dan duikt de charmante droomprins op, en met hem de bekende opeenvolging van leuke en minder leuke ervaringen. Niet minder dan vier bevriende scenarioschrijvers, overigens eveneens acteurs, hebben deze tamelijk onschuldige en banale film, met uitzondering van enkele tedere scènes, in elkaar geflanst. Een debuutfilm die helaas weinig bijzonders te melden heeft, met een aarzelende regie en acteursbegeleiding.

Contes clandestins

1985 | Komedie, Drama, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk 1985. Komedie van Dominique Crèvecoeur. Met o.a. Rebecca Pauly, Daniel Mesguich, Tchéky Karyo, Jean-Louis Bauer en Camille De Casabianca.

Emily (Pauly) is altijd aan het wachten, altijd beschikbaar. Ze is verliefd op een zeer vage jongen. Verder gebeurt er niets, en wat de hoofdpersonen doen of waar ze heen gaan is ook niet duidelijk. Beschrijving van de menselijke leegte volgens een traditie die begonnen is bij LA POINTE COURTE (1956) van Agn[KA2]es Varda tot aan MURIEL OU LE TEMPS D`UN RETOUR (1963) van Alain Resnais, via de bekende schrijfster Marguerite Duras. Jammer genoeg vervalt de film in onhandigheden, zijn de vertolkers niet overtuigend en de dialogen oninteressant. Er is geen sprake van echte communicatie met het publiek. Het scenario is van regisseur Crèvecoeur. Het camerawerk is van Dominique Chapuis, Eduardo Serra en Gérard Sterin. Mono.

Le grain de sable

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Pomme Meffre. Met o.a. Delphine Seyrig, Hanne Tomaszewska, Reneé Morard, Brigitte Rouan en José Artur.

Seyrig, een aantrekkelijke vrouw van 43, is cassière van een kleine schouwburg en leidt een onbekommerd bestaantje; zelfs de tragische dood van een vriend bij een auto-ongeluk brengt haar niet van de wijs. Plotseling moet het theater sluiten en ze komt zonder werk. Het lukt haar niet meer om aan de slag te komen. Ze gaat zich geleidelijk aan wat wonderlijk gedragen en ze droomt van het verleden: twintig jaar geleden had ze een affaire in Corsica met een jonge bakker, die ze hoopt te hervinden als vrienden haar proberen te koppelen aan een welgestelde weduwnaar. Het loopt op niks uit en ze vertrekt voortijdig. Ze wordt dood aangetroffen in haar appartement. Een gevoelig gemaakte film over de eenzaamheid van een individu, die het slachtoffer is van werkeloosheid.

Paradiso

1977 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1977. Drama van Christian Bricout. Met o.a. Didier Sauvegrain, Gérard Darrieu, Annie Savarin, Bernadette Le Saché en Poussine Mercanton.

Jean (Sauvegrain), een werkende jongere zoekt, tijdens een weekend vergeefs ontsnapping aan de troosteloosheid - ook van het ouderlijk huis - en vindt tenslotte enige warmte in de armen van een ook eenzame, onooglijke toiletjuffrouw. Deze debuutfilm lijkt een Franse echo zeventien jaar later van de Britse film SATURDAY NIGHT AND SUNDAY MORNING (1960) van Karel Reisz, waarbij zelfs het rebels vuur is gesmoord bij de jonge held die door Sauvegrain in alle geslotenheid zeer genuanceerd wordt geacteerd. Authentieke en sobere situatieschetsen waarvan de triestheid niet is aangedikt. De werkelijkheid is zelfs grauwer: het jongerencentrum waar de hoofdpersoon verstrooiing zoekt moest met opnamen in de Amsterdamse Melkweg worden gesuggereerd, want zelfs dat was er in Lille niet. Het scenario is van regisseur Bricout. Het camerawerk is van Philippe Rousselot. Eastmancolor, Mono.

Un Neveu silencieux

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Lucienne Hamon, Jean Bouise, Sylvain Seyrig, Joël Dupuis en Renée Faure.

Een gezin met een zes-jarig mongools zoontje brengt een vredige vakantie door tot de verdere familie arriveert die de aanwezigheid van het zwijgende neefje met een toenemende duidelijkheid verwerpt. Als hij een dodelijke val van de kustrotsen heeft gemaakt, wordt door hen wel de begrafenis georganiseerd 'zoals het hoort'. De ouders weigeren deze hypocrisie en vertrekken. Dit genuanceerd portret van de reacties op een 'smet op een normale familie' wordt zonder zwart- witoverdrijving getekend en geacteerd en krijgt een ontroerende authenticiteit door de vanzelfsprekende aanwezigheid van de echte mongool Joël Dupuis.

imdb: Zoek Coralie Seyrig op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1993	Julie Lescaut : Rapt
1991	Un coeur qui bat
1991	La Pagaille
1990	Outremer
1985	Contes clandestins
1983	Le grain de sable
1977	Paradiso
1976	Un Neveu silencieux

name

email

mijn instellingen