Jacques Frantz: cast.
Er zijn 23 films gevonden.

L'arnacoeur

2010 | Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Marokko 2010. Komedie van Pascal Chaumeil. Met o.a. Romain Duris, Vanessa Paradis, Julie Ferrier, François Damiens en Andrew Lincoln.

Alex (Duris) wordt ingehuurd door verontruste vrienden of familie van vrouwen die niet doorhebben dat ze een relatie hebben met een man die niet geschikt voor ze is. Alex papt met de dames aan, opent hun ogen, en verdwijnt. Als hij de relatie moet opbreken van Juliette (Paradis), die gaat trouwen met de knappe, attente, rijke, perfecte Jonathan, blijkt dat een schier onmogelijke klus. Aardige romantische komedie, met leuke hoofdrolspelers, grappige bijrollen, mooie beelden van de Côte d'Azur en een voorspelbare afloop. Vijf César-nominaties zijn misschien wat overdreven.

Le lien

2007 | Drama

Frankrijk​/​​België 2007. Drama van Denis Malleval. Met o.a. Marthe Keller, Jacques Frantz en Juliette Lamboley.

Alex (Duris) wordt ingehuurd door verontruste vrienden of familie van vrouwen die niet doorhebben dat ze een relatie hebben met een man die niet geschikt voor ze is. Alex papt met de dames aan, opent hun ogen, en verdwijnt. Als hij de relatie moet opbreken van Juliette (Paradis), die gaat trouwen met de knappe, attente, rijke, perfecte Jonathan, blijkt dat een schier onmogelijke klus. Aardige romantische komedie, met leuke hoofdrolspelers, grappige bijrollen, mooie beelden van de Côte d'Azur en een voorspelbare afloop. Vijf César-nominaties zijn misschien wat overdreven.

Une femme de ménage

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Claude Berri. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Émilie Dequenne, Brigitte Catillon, Jacques Frantz en Catherine Breillat.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Don Juan

1998 | Romantiek, Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Duitsland 1998. Romantiek van Jacques Weber. Met o.a. Jacques Weber, Michel Boujenah, Emmanuelle Béart, Penélope Cruz en Ariadna Gil.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Docteur Sylvestre : Premières ex-aequo

1998 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Drama van Christiane Lehérissey. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Sabrina Franchetti, Nina Franchetti en Maïka Darah.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Baldi et la voleuse d'amour

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Claude D'Anna. Met o.a. Charles Aznavour, Mélanie Leray, Jacques Frantz, Fabien Thomann en Sekkou Sall.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Baldi et la voleuse d'amour

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Canada 1997. Komedie van Claude D'Anna. Met o.a. Charles Aznavour, Mélanie Leray, Jacques Frantz, Mona Heftre en Fabien Thomann.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Un enfant de trop

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Drama van Jacob Berger. Met o.a. Catherine Leprince, Jacques Frantz, Victor Sonier en Frédéric Landenberg.

Leprince speelt een vrouw, die voor een vergrijp in de bak zit. Ze heeft een zoon van elf (Sonier), die net aan de puberteit begonnen is en onhandelbaar is. Ze wordt voorwaardelijk in vrijheid gesteld, omdat ze via een huwelijksadvertentie kennis gemaakt heeft met landbouwer Frantz. Ze heeft hem echter het bestaan van haar zoon verzwegen, omdat ze bang was afgewezen te worden. Als ze ontslagen wordt uit de gevangenis is de zoon haar verantwoordelijkheid. De voorwaarde om vrij te zijn, is het a.s. huwelijk. Eenmaal aangekomen bij Frantz dreigt alles fout te lopen. Door zich in alle mogelijke bochten te wringen en beide 'mannen' te bespelen, weet ze een goede afloop te bewerkstelligen. Uit het leven gegrepen drama dat niet geheel vrij is van valse sentimenten. Speelt in Zwitserland.

L'amour tagué

1995 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1995. Drama van Bruno Carrière. Met o.a. Jacques Frantz, Anne Teyssèdre, Gary Fercot, Bernard Lanneau en Samir El Amrani.

Marlene (Teyss[KA2]edre) en Bertrand (Lanneau) bevinden zich met de tien-jarige Arthur (Fercot) in de buurt van Villeneuve, waar ze even stoppen om koffie te drinken in een bar. E[KA1]en van de aanwezigen, Patrick (Frantz), herkent in Marlene de draagmoeder die ongeveer tien jaar geleden het kind van hem en zijn steriele echtgenote droeg. Toen zijn vrouw stierf vroeg hij aan Marlene om de vrucht te laten weghalen. Arthur zou dus zijn zoon kunnen zijn. Patrick wil er het fijne van weten. Sentimenteel drama over de rechten van de biologische vader op een kind dat hij indertijd niet wenste. Nauwelijks geloofwaardig, maar een behoorlijk vertolkte film die vooral vrouwen zal aanspreken. De finale ontroert. Het scenario is van Frédéric Krivine en regisseur Carrière. Het camerawerk is van Serge Palatsi. 16:9.

Julie Lescaut : La fiancée assassinée

1995 | Misdaad

Zwitserland​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Op de avond dat Lescaut (Genest) een hartig woordje wil spreken met de administrateur van het commissariaat, haar dochter naar haar eerste baby-sit gaat en haar assistenten Tr[KA1]emois (Anger), N`Guma (Diouf) en Motta (Desseaux) proberen om een mysterieuze telefoondief te grijpen, ontdekt een wandelaar langs de Seine het lijk van een jonge vrouw, die is gewurgd. Dit is de derde gelijksoortige moord in minder dan een jaar. Lescaut is vastbesloten deze seriemoordenaar te pakken. Doordeweekse politiesuspense met alle bekende ingrediënten, eigen aan het genre en een rolverdeling die ieder hun eigen nummertje opvoeren. Het scenario is van Alexis Lecaye en bevat geen verrassingen. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering nummer 31 van 68. Stereo.

Chaudemanche, père et fils

1995 | Komedie, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Michel Galabru, Jacques Frantz, Eva Mazauric, Jeanne Goupil en Lisa Martino.

De 65-jarige weduwnaar Eug[KA2]ene Chaudemanche (Galabru) woont met zijn zoon Antoine (Frantz) en dochter Mado (Mazauric) op boerderij aan de Loire in de streek van Anjou. Hij stookt er calvados, zogezegd voor eigen gebruik, maar driekwart van zijn opbrengt verkoopt hij zonder vergunning. Controleurs van de `R[KA1]egie des Alcools` houden de Chaudemanches scherp in de gaten. Intussen wordt Eug[KA2]ene de minnaar van knappe, halfbelegen weduwe Germaine (Goupil), maar hij wil in eerste instantie dat zijn zoon en hardnekkige vrijgezel Antoine met Germaine trouwt. Landelijke klucht, geschreven door regisseur Séria, bevat aardig wat couleur locale en sappige dialogen. Galabru poot een levensechte figuur neer en slaagt er zelfs in diens overdrijvingen aanvaardbaar te maken.

Chaudemanche Père et Fils

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Michel Galabru, Jacques Frantz, Jeanne Goupil, Eva Mazauric en Lisa Martino.

In Anjou wordt een plaatselijke likeur gedistilleerd die [KL]gn[KA4]ole[KLE] of [KL]goutte[KLE] genoemd wordt. Eug[KA2]ene Chaudemanche (Galabru), afkomstig uit Normandië, weigert die benaming te gebruiken. Voor hem is het Calvados. De vijfenzestigjarige levensgenieter woont, samen met zoon en dochter, op een boerderij aan de kanten van de Loire. Vrouwen en drank zijn de hoofdzaak in zijn leven. Reeds lang fraudeert hij, samen met zijn zoon, met de calva. Maar de fiscus ligt op de loer. Een levenslustige komedie die niet steeds getuigt van originaliteit en goede smaak. Het is wel een hulde aan het boerenleven en de producten van eigen bodem wat het voor niet- Fransen al heel wat minder interessant maakt. Voorspelbaar scenario van Séria. Bevallige fotografie van Jean-Jacques Rochat. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Belle époque

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Hongarije​/​​Spanje​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​België​/​​Canada 1995. Drama van Gavin Millar. Met o.a. André Dussollier, Kristin Scott Thomas, Benno Fürmann, Isabelle Carré en Yves Jacques.

Parijs rond 1900. Uitvinder/zakenman Dussollier redt, op de trein, Scott-Thomas die door haar geesteszieke man met de dood bedreigd wordt. Hij wordt op haar verliefd maar zij weigert haar zieke man te verlaten. Fürmann, een anarchist, krijgt de opdracht Dussollier te vermoorden. Zijn aanslag mislukt echter en Dussollier vraagt de jongeman voor hem te werken. Enkele maanden later stelt Dussollier zijn nieuwe uitvinding voor: een roltrap, ontworpen door Fürmann, naar een idee van hemzelf. Deze laatste ontmoet Carré, het nichtje van een kunsthandelaar. Nadat hij haar zijn liefde bekend heeft verdwijnt het meisje. De echtgenoot van Scott-Thomas sterft in het hospitaal in een brand die hijzelf veroorzaakt heeft. De weduwe wil echter niet onmiddellijk een nieuwe relatie beginnen. Fürmann verneemt dat de aandeelhouders Dussollier uit de zaak willen zetten en hij raadt hem aan naar Oostende te gaan voor een conferentie. Hier ontmoet hij Carré en vraagt haar ten huwelijk. Ze accepteert. Hiermee drijft hij een wig tussen zichzelf en zowel Scott-Thomas als Fürmann. Romantische avonturen in de hogere klasse begin twintigste eeuw. De tijdssfeer werd uitstekend gerecreëerd en de overvloedige cast werd met zorg geselecteerd. Een 'Euro-pudding' van grote klasse gemaakt naar een nooit verwezenlijkt scenario dat François Truffaut begin jaren 1980, kort voor zijn dood, schreef samen met Jean Gruault. De verbindende teksten worden gesproken door Jeanne Moreau. Prachtige fotografie van William Lubtchansky. Uitgezonden in drie delen. Formaat 16/9. Stereo.

Le feu follet

1994 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Laurent Malet, Christine Boisson, Thierry Fortineau, Josiane Stoleru en Valérie Stroh.

Wanneer Malet door zijn dokter genezen verklaard wordt van zijn drugverslaving, zou voor hem een nieuw leven moeten beginnen. Maar hij is niet veel enthousiaster dan daarvoor. Zijn vrouw wil hem niet terug en zijn vrienden zijn veranderd en zeker niet meer op zijn gezelschap gesteld. Er blijft slechts [KA1]e[KA1]en uitweg over: zelfmoord plegen. Het is natuurlijk ondankbaar om een remake te moeten maken van een meesterwerk van Louis Malle (uit 1963), maar ondanks zijn grote budget, slaagt Vergez er niet in de innerlijke spanning van het hoofdpersonage weer te geven. En voor Malet bleek het onmogelijk om Ronet naar de achtergrond te spelen. Ook nu werd de roman van Pierre Drieu la Rochelle naar het heden verplaatst in een scenario van Vergez en Eric-Emmanuel Schmitt.

Le manque

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Jacques Franz, Serge Dupuy, Josy Bernard, Marianne Epin en Dennis Barre.

Fran[KA10]cois (Frantz), een veertiger, leeft in een provinciestadje als kunstschilder. Gehuwd en vader van vier kinderen heeft hij alles om gelukkig te zijn, ware het niet dat zijn oudste zoon Olivier (Dupuy) hem zorgen baart. De jongeman, kind uit een eerste huwelijk, kan niet opschieten met zijn stiefmoeder Isa (Epin). Soms wordt hij echt agressief. Tot overmaat van ramp wordt hij uit de school gezet wegens slecht gedrag. De jongen geraakt aan de drugs. Aangrijpend drama over een jongen die verslaafd raakt en zijn vader die zijn zoon terug tracht te winnen. De film geeft een prangend beeld van de effecten van drugsverslaving op de ganse familie van de betrokkene. Het op ware feiten gebaseerde scenario van Huguette Debaisieux en Joassin is gesteund op een onderzoek van Anne Senger. Achter de camera stond Roland Dantigny. Uitgezonden in de reeks C'est mon histoire en gevolgd door een verklaring van de personen die het meemaakten.

Napoléon et l'Europe: Le 18 Brumaire

1991 | Biografie, Historische film

Frankrijk​/​​USSR 1991. Biografie van Pierre Lary. Met o.a. Jean-François Stévenin, Béatrice Agenin, Bruno Mandinier, Jean-Claude Durand en Sylwia Wysocka.

Eerste deel van de serie [KL]Napol[KA1]eon et l`Europe[KLE]. Terwijl we dachten dat de jonge generaal Bonaparte ergens vastzat in het zand van de Egyptische woestijn zien we hem tot ieders verbazing in de buurt van Fr[KA1]jus aan land komen om deel te nemen aan de staatsgreep van 18 brumaire (9 november 1799). Daar bewijst hij voornamelijk zichzelf een dienst mee, want hij komt als Eerste Consul uit de strijd! Er is voor een keer wat royaler met geld omgesprongen, maar deze tv-film haalt het ondanks het grote budget toch niet bij een aantal andere films, zoals NAPOL[KA1]EON van Abel Gance (1927). Dankzij het overtuigde dan wel overtuigende spel van de acteurs is de film meer dan een 19e-eeuwse modeshow en niemand minder dan Alexandra Tauner heeft een geschiedkundig oogje in het zeil gehouden, dus u kunt met een gerust hart kijken.

Le Fantôme de la Villette

1988 | Fantasy, Misdaad

Frankrijk 1988. Fantasy van Nicole M. André en Roger Pigaut. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Caroline Silhol, Marc Adjadj en Jacques Frantz.

De zoon van commissaris Belmont ziet hoe een jonge vrouw wordt vermoord in een park, maar als zijn moeder op de plaats van het misdrijf aankomt, zijn zowel het lijk als de moordenaar onvindbaar. Een bijzonder onderzoek begint. De film is niet geniaal, maar vakkundig gemaakt.

Commissaire Moulin, police judiciaire : L'ours vert

1987 | Misdaad

Frankrijk 1987. Misdaad van Yves Rénier. Met o.a. Yves Regnier, Clément Michu, Diane Simenon, Benoît Gourley en Pauline Larrieu.

Het zoontje van commissaris Moulin (Renier) raakt ernstig gewond als hij op de kermis per ongeluk door een dronken jongeman in de rug geschoten wordt. Hij komt aan de dialyse-apparatuur te liggen. Tot overmaat van ramp blijkt de moordenaar de zoon van een vooraanstaande en ongenaakbare chirurg te zijn. Hoewel het scenario van detective-specialist Joël Houssin aardig in het spoor blijft, was het een slecht idee van de hoofdrolspeler om zelf een aantal afleveringen van deze overigens eerlijke serie te produceren. Het ritme is traag en de overgangen zijn moeizaam. Gelijkmatig acteerwerk.

Le jumeau

1984 | Komedie, Drama

Frankrijk 1984. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Pierre Richard, Carey More, Camilla More, Jean-Pierre Kalfon en Andréa Ferréol.

Richard doet alsof hij een tweelingbroer heeft, zodat hij twee Amerikaanse zusters ongestraft en tegelijk het hof kan maken. Een bewerking van de roman Le jumeau singulier van de Amerikaan Donald Westlake. Geen trouwe bewerking, want de karaktertypes in het boek worden uiterst somber en wreed beschreven. Yves Robert heeft een soort tragikomedie gemaakt met een ietwat verzwakte zwarte humor en een hoofdpersoon die te sentimenteel is vergeleken bij de onheilspellende schoft uit het boek die totaal geen scrupules heeft. Verder een aardige film met goede stukken, maar het had wat méér kunnen zijn. Scenario van regisseur Robert en Elisabeth Rappeneau.

La carapate

1978 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1978. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Pierre Richard, Victor Lanoux, Jean-Pierre Darras, Yvonne Gaudeau en Claire Richard.

Een cipier in Lyon in mei 1968 geeft een onschuldig ter dood veroordeelde de kans om te ontsnappen. De gevangene gijzelt zijn advocaat die door de media prompt als medeplichtig wordt afgeschilderd. Na veel avonturen onderweg bereiken ze Parijs waar de studenten-oproer in volle gang is. De advocaat slaagt erin om een gratieverzoek bij De Gaulle ingewilligd te krijgen. Om de klucht te situeren in de inmiddels mythologisch geworden mei- revoltes lijkt een kras idee, maar levert voor de film alleen een spectaculaire finale op. Voor het overige een episodische achtervolgingskomedie met nogal mechanische humor, waarbinnen Richard niet echt tot zijn recht komt. Amusante rol van Bussières als oude anarchist. Scenario van Oury en Danièle Thompson.

Les Petits câlins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Dominique Laffin, Caroline Cartier, Josiane Balasko, Roger Mirmont en Claire Maurier.

Terwijl haar flatgenotes hun brood verdienen op de vlooienmarkt, leeft Sophie op kosten van haar ouders en brengt haar tijd door met het versieren van jongemannen voor één nacht. Sommigen schrikken terug omdat het initiatief hun ontnomen wordt, maar één van hen weigert zich als wegwerpartikel te laten gebruiken en zet koppig door tot een wat permanentere relatie. Deze aardige omkering van de conventionele man-vrouw omgangsvormen wordt topzwaar gemaakt met onnodige, flauwe grappen. Laffin is een ontdekking, maar de regie laat haar aan haar lot over zodat haar ontwapenende glimlach gaat irriteren.

L' Homme du fleuve

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Josée Destoop, Etienne Bierry, Jean Bollery en Jacques Frantz.

Een binnenvaartschipper woont bij een eilandje in de Seine dat is opgekocht door grondspeculanten. Als hierover een conflict ontstaat met de gendarmerie doodt hij een politieman, terwijl zijn vrouw wordt neergeschoten. Samen met een vriend en zijn aan de leerplicht onttrokken dochtertje vlucht hij met zijn boot naar zee. Maar hoe verder? De regie weet de ecologische idylle van een leven op het water en in de natuur opmerkelijke overtuiging te geven. Het individuele verzet tegen repressie is echter ongewoon tweeslachtig gedramatiseerd, omdat Bideau een gevoelloze en, tegenover zijn gezin, onverantwoordelijke maniak speelt. Hierdoor wordt zijn feitelijke gelijk, en de strekking van de film, verwarrend ondermijnd.

Amour tagué

-1 |

. Bruno Carrière. Met o.a. Bernard Lanneau, Anne Teyssèdre en Jacques Frantz.

Een binnenvaartschipper woont bij een eilandje in de Seine dat is opgekocht door grondspeculanten. Als hierover een conflict ontstaat met de gendarmerie doodt hij een politieman, terwijl zijn vrouw wordt neergeschoten. Samen met een vriend en zijn aan de leerplicht onttrokken dochtertje vlucht hij met zijn boot naar zee. Maar hoe verder? De regie weet de ecologische idylle van een leven op het water en in de natuur opmerkelijke overtuiging te geven. Het individuele verzet tegen repressie is echter ongewoon tweeslachtig gedramatiseerd, omdat Bideau een gevoelloze en, tegenover zijn gezin, onverantwoordelijke maniak speelt. Hierdoor wordt zijn feitelijke gelijk, en de strekking van de film, verwarrend ondermijnd.