Patrick Abrial

Prison à Domicile

Frankrijk 1999. Komedie van Christophe Jacrot. Met o.a. Jean-Roger Milo, Ticky Holgado, Hélène Vincent, Marina Tomé en Elie Kakou.

Le grand blanc de Lambaréné

Kameroen​/​​Gabon​/​​Frankrijk 1995. Biografie van Bassek Ba Kobhio en Bassek Bas Kobhio. Met o.a. André Wilms, Marisa Berenson, Alex Descas, Elisabeth Bourgine en Magaly Berdy.

Het portret van Dr. Albert Schweitzer (Wilms) en zijn vrouw H[KA1]el[KA2]ene, die aan tuberculose leed en daaraan stierf. De film beslaat de periode van 1935 tot de onafhankelijkheid van Kameroen in 1960. Het verhaal wordt verteld door de ogen van een kleine jongen Koumba (als volwassene gespeeld door Descas), die grote bewondering heeft voor de grote blanke geneesheer. Schweitzer stuurt hem naar de stad om te studeren. Tijdens WO II is er een tekort aan geneesmiddelen en Schweitzer neemt zijn toevlucht tot geneeskrachtige kruiden van de traditionele Afrikaanse medicijnman. Als H[KA1]el[KA2]ene sterft, vindt de dokter met de snor en de tropenhelm troost bij een dorpsschone, Bissa (Berdy). Als de Nobelprijs verleend wordt aan Schweitzer, begint de Koumba het gezicht van de koloniale heersers te onderscheiden, waaraan ook de arts uit de Elzas niet ontkomt. Bij de onafhankelijkheid staan deze twee ideologisch tegenover elkaar. Schweitzer is vijf jaar later dood. Het interessante aan de biografische film is, dat hij door een Afrikaan gemaakt is en op locatie gedraaid werd. De spelprestaties zijn hoog, al werkt het gevoel voor details wat irriterend voor de kijker die een vlotte vertelling verwacht. Technisch is het allemaal best in orde. Het camerawerk is van Vincenzo Marano en het scenario werd geschreven door regisseur Ba Kobhio en Serge Lascar.

Un enfant tant désiré

Frankrijk 1992. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Nadine Spinoza, Hervé Laudière, Yves Beneyton, Valérie Leboutte en Chantal Banlier.

Na heel wat moeilijkheden, te wijten aan de onvruchtbaarheid van haar man, is Spinoza eindelijk zwanger. Iedereen is gelukkig, tot ze enkele dagen later een berichtje krijgen van de gynaecoloog die hen vraagt dringend contact met hem op te nemen. Met angst in het hart gaan ze naar hem toe en het oordeel is inderdaad uiterst zwaar: Spinoza is seropositief en haar kind zal het waarschijnlijk ook zijn. Waargebeurd melodrama over een medische dwaling die heel wat dramatische gevolgen heeft voor de betrokkenen. Acteursprestaties zijn niet van hoogstaande kwaliteit. Er werd geopteerd voor onbekenden in de hoofdrollen, die diepgaande gevoelens niet realistisch kunnen uitbeelden. Huguette Debaisieux baseerde haar scenario op een onderzoek van Michèle Leloup. Roland Dantigny was verantwoordelijk voor de fotografie.

Présumé coupable

Frankrijk 1991. Mysterie van Pierre Joassin. Met o.a. Jacques Gamblin, Serge Beauvois, Geoffroy Boutan, Philippe Capelle en Gilles Defacque.

In 1987 is Julien (Gamblin) elf jaar getrouwd met Annie (Vandeville). Ze hebben twee kinderen, een grote boerderij en meer dan dertig koeien. Financiële zorgen hebben ze niet. Er is enkel de depressie van Annie die niet over de dood van haar vader, drie jaar voordien, kan komen. Op een nacht wordt Julien opgeschrikt door een schot. Annie heeft zich een kogel door het hoofd geschoten. Allerlei omstandigheden pleiten tegen Julien en hij wordt beschuldigd van moord. Reconstructie en analyse van een reeks ongelooflijke toevalligheden die een doodgewone man bijna drie jaar onschuldig in de gevangenis brengen, verdacht van moord op zijn vrouw. Een waargebeurde zaak en de echte Julien komt op het einde van de film persoonlijk zijn verslag doen. Uitgezonden in de reeks C'est mon histoire. Huguette Debaisieux schreef het scenario. Achter de camera stond Roland Dantigny.

La taupe

Frankrijk 1991. Francis Joffo. Met o.a. Robert Lamoureux, Magali de Vendeuil, Pierre Maguelon, Patrick Abrial en Marie Saint-Laurent.

Een filmbewerking van een stuk van Lamoureux, en zoals gewoonlijk heeft hij zelf de hoofdrol. Als verschrikkelijk slecht filmregisseur heeft deze schrijver zich met talrijke toneelstukken beziggehouden, altijd wat er toevallig op zijn weg kwam, maar evengoed minder slecht dan zijn eigen films. Hij heeft deze keer een kranteberichtje over een spionagezaak, enkele jaren terug in Frankrijk actueel, als uitgangspunt genomen. Naar dat thema doet hij hier een moeilijk te volgen onderzoek als kolonel Archambault. Kan naar gekeken worden, maar zal zeker niet voor het nageslacht bewaard blijven.