Jean-Pierre Cassel

Asterix en de Olympische Spelen

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland​/​​België​/​​Spanje 2008. Avonturenfilm van Frédéric Forestier en Thomas Langmann. Met o.a. Gérard Depardieu, Clovis Cornillac, Alain Delon, Benoît Poelvoorde en Vanessa Hessler.

In deze derde live-action stripverfilming vergezellen Galliërs Asterix (Cornillac) en Obelix (Dépardieu) een landgenoot die, om het hart te winnen van een mooi meisje, meedoet aan de Olympische Spelen. Gebruik van toverdrank is, vanwege dopingcontroles, niet toegestaan. Minder leuk dan de voorgangers Astérix et Obélix contre César en Mission Cléopâtre, wat voornamelijk te wijten is aan het wat saaie script. Het gekibbel tussen Caesar (Delon) en Brutus (Poelvoorde) is nog wel amusant, net als de cameo's van Michael Schumacher en Zinédine Zidane.

Congorama

België​/​​Canada​/​​Frankrijk 2006. Komedie van Philippe Falardeau. Met o.a. Olivier Gourmet, Paul Ahmarini en Jean-Pierre Cassel.

Een mislukte Belgische uitvinder vertrekt in een opwelling naar Canada om daar, in Québec, op zoek te gaan naar zijn biologische ouders. Daar spreken ze niet precies hetzelfde Frans, maar spraakverwarring is nog maar de minste van de problemen waar Michel tijdens zijn zoektocht op stuit. Regisseur Falardeau is het slimste jongetje van de klas dat een spreekbeurt doet ontaarden in een stortvloed van kennis. Het enthousiasme is aanstekelijk, en zijn scherpzinnigheid dwingt bewondering af.

The Wooden Camera

Frankrijk​/​​Zuid-Afrika​/​​Verenigd Koninkrijk 2004. Actiefilm van Ntshaveni Wa Luruli. Met o.a. Junior Singo, Innocent Msimango, Dana de Agrella, Jean-Pierre Cassel en Andre Jacobs.

Twee 14-jarige jongens vinden nabij Kaapstad het lijk van een man, die een vuurwapen en een camera bij zich draagt. Madiba neemt de camera mee, Sipho pikt het pistool in. Allebei ontlenen ze aan hun object een nieuwe status. Terwijl Sipho het vervolgens tot bendeleider schopt, leert Madiba kijken naar zijn omgeving. De symbolische betekenis van de objecten - die beide zijn bedoeld om mee te 'schieten' - wordt mooi verbeeld in de verschillende wendingen die de levens van de twee vrienden nemen. Regisseur Ntshaveni Wa Luruli (1955) werd op het filmfestival van Rotterdam genomineerd voor de VPRO Tiger Award.

Michel Vaillant

Frankrijk 2003. Actiefilm van Louis-Pascal Couvelaire. Met o.a. Sagamore Stévenin, Peter Youngblood Hills, Diane Kruger, Jean-Pierre Cassel en Béatrice Agenin.

Familiebedrijf: Henri Vaillant bouwt razendsnelle racewagens, zijn zoons Jean-Pierre en Michel fungeren als teamleider en hoofdcoureur. Dan maakt een mooie, slechte concurrente bekend dat haar Team Leader het op gaat nemen tegen de Vaillants. En ze schrikt niet terug voor vuil spel. Gebaseerd op een populair stripverhaal uit de jaren zestig. Aan het zeer matige scenario werd meegeschreven door Luc Besson (Taxi, Léon). Spectaculaire beelden, dat wel: in de film werden opnames verwerkt van de echte 24 uur van Le Mans race.

La faux

Frankrijk 2003. Drama van Jean-Dominique de La Rochefoucauld. Met o.a. Didier Menin, Yvon Back, Jean-Pierre Cassel, Katherina Marx en Marc Betton.

Een bazige topman uit de financiële wereld wordt verrast door een ongeneeslijke ziekte en verhuist van de stad naar Pyreneeën, waar zijn familie vandaan komt. Hier leert hij zichzelf te maaien met een zeis. In het Frans is dat leuker, want een 'faux' betekent niet alleen 'zeis' maar ook 'fout'. De oude man wil namelijk door van zijn sterfproces een mediacircus te maken, de fouten van de wereld blootleggen. Routinier Jean-Pierre Cassel (de vader van Vincent, die tegenwoordig terecht een populaire acteur is) speelt virtuoos de tegelijk vervelende en innemende stervende, in een decor met nog meer mooie contrasten.

La chanson du maçon

Frankrijk 2002. Nina Companéez. Met o.a. Michel Duchaussoy, Jean-Pierre Cassel, Valentine Varela en Michel Fortin.

Sympathiek verhaal over Parisienne Nanette die op haar dertigste realiseert dat ze een kind wil, maar niet van haar vriend. Dankzij een geërfd oud huis op het platteland kan ze even weg uit haar omgeving. Drie kleurrijke oudjes maken het pand bewoonbaar maar Nanette laat toch een metselaar komen om het een en ander bij te werken. En de metselaar maakt bij haar meer los dan vast. Gemaakt voor de televisie.

The Crimson Rivers

Frankrijk 2000. Thriller van Mathieu Kassovitz. Met o.a. Jean Reno, Vincent Cassel, Jean-Pierre Cassel, Dominique Sanda en Nadia Farès.

In een afgelegen Frans bergdorpje, zetel van een exclusieve particuliere universiteit, wordt een gruwelijke moord gepleegd. Vanuit Parijs wordt einzelgänger Niemans (Reno) gestuurd om de zaak te onderzoeken. Hij accepteert schoorvoetend hulp van lokale politieman Kerkerian (Cassel), die op hardhandige wijze onderzoek doet naar een andere, even gruwelijke zaak. Gaandeweg blijkt de universiteit bewoond te worden door griezelig perfecte studenten en docenten. Reno en Cassel zijn geknipt voor hun rollen in deze sterke Franse politiethriller. Een van de betere films van Kassovitz (La Haine, Gothika) met sfeervolle fotografie van Thierry Arbogast (Léon, Black Cat, White Cat).

Sade

Frankrijk 2000. Historische film van Benoît Jacquot. Met o.a. Daniel Auteuil, Marianne Denicourt, Jeanne Balibar, Isild Le Besco en Jean-Pierre Cassel.

Verfilming van het beroemde verhaal van Marquis de Sade door Benoit Jacquot, Filmmaker in Focus tijdens het Rotterdams Filmfestival 2005. Daniel Auteuil schittert iin de hoofdrol.

A propos de Buñuel

Spanje​/​​Frankrijk 2000. Documentaire van José Luis López-Linares en Javier Rioyo. Met o.a. Manuel Mindan, Pepín Bello, Conchita Buñuel, Margarita Buñuel en Román Gularn.

Verfilming van het beroemde verhaal van Marquis de Sade door Benoit Jacquot, Filmmaker in Focus tijdens het Rotterdams Filmfestival 2005. Daniel Auteuil schittert iin de hoofdrol.

Trafic d'influence

Frankrijk 1999. Komedie van Dominique Farrugia. Met o.a. Thierry Lhermitte, Gérard Jugnot, Aure Atika, Zinedine Soualem en Lionel Abelanski.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Le plus beau pays du monde

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1999. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Claude Brasseur, Marianne Denicourt, Jean-Claude Adelin, Jacques Bonnaffé en Didier Bezace.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Le coup du lapin

Frankrijk 1999. Romantiek van Didier Grousset. Met o.a. Danièle Lebrun, Bruno Slagmulder, Jean-Pierre Cassel, Julie Debazac en Annick Blancheteau.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

La patinoire

Italië​/​​België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Jean-Philippe Toussaint. Met o.a. Tom Novembre, Mireille Perrier, Marie-France Pisier, Bruce Campbell en Dolorès Chaplin.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Crimes en série : Histoires d'amour

België​/​​Frankrijk 1999. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, Clémence Boué, Christian Hecq en Jean-Pierre Cassel.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Les montagnes bleues

Frankrijk 1998. Romantiek van Paolo Barzman. Met o.a. Isabelle Renauld, Urbano Barberini, Jean-Pierre Cassel, Jean Barney en Aladin Reibel.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Un printemps de chien

Frankrijk 1997. Romantiek van Alain Tasma. Met o.a. Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel, Cérise, Thomas Chabrol en Jonathan Demurger.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Le president et la garde-barrière

Frankrijk​/​​België 1997. Drama van Jean-Dominique de La Rochefoucauld. Met o.a. Samuel Labarthe, Sophie De la Rochefoucauld en Jean-Pierre Cassel.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Les Bidochon

Frankrijk 1996. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Anémone, Jean-François Stévenin, Annie Girardot, Daniel Gélin en Catherine Lachens.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Le neuvième jour

Frankrijk 1996. Thriller van David Delrieux. Met o.a. Michel Voïta, Jean-Paul Comart, Anne Jacquemin, Anne Coesens en Jean-Pierre Cassel.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Le match de notre vie

België​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1996. Sportfilm van Gareth Davies. Met o.a. Lydia Andrei, Hervé Laudière, Jean-Pierre Cassel, Ioan Hefin en Heulwen Haf.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Flairs ennemis

Frankrijk 1996. Thriller van Robin Davis. Met o.a. Samuel Labarthe, Nadia Farès, Jean-Pierre Cassel, Yves Lambrecht en Claude Brosset.

Op het moment dat een politicus veroordeeld wordt en naar de gevangenis wordt gereden, breekt een algemene staking uit

Tatort - Eine todsichere Falle

Duitsland 1995. Mysterie van Hans-Christoph Blumenberg. Met o.a. Jochen Senf, Arno Jos Graf, Jean-Pierre Cassel, Barbara Rudnik en Philippe Volter.

Vincent (Volter) heeft ingebroken in de fabriek van zijn vroegere werkgever Dupeyron (Cassel) om bewijsmateriaal te zoeken voor diens illegale wapenhandel. Vincent werd hiertoe aangezet door zijn minnares, de losbollige Carla (Rudnik). Zij is de echtgenote van Dupeyron. De fabriek Weiss-Elektronik is van Carla`s vader. Vincent wordt echter betrapt door nachtwaker Marcus (Kuchenbuch); Vincent schakelt hem uit, maar diens vriendinnetje Lena (H[KA3]ubchen), die toevallig ook de dochter van Kommissar Palu (Senf) is, ziet het gebeuren op een scherm dat gekoppeld is aan een bewakingscamera. Lena kan nog net haar vader bereiken en vertellen wat er aan de hand is voordat zij door de would-be inbreker de mond wordt gesnoerd. Deze aflevering die door Alain Page werd geschreven loopt niet direct over van originaliteit. Senf bewijst echter eens te meer als de verlichte, genotzuchtige Palu een van de interessantere commissaris- personages uit de TATORT-serie te zijn. Het camerawerk is van Klaus Peter Weber. De zevende zaak van Palu, aflevering 320. Over de uitzenddatum bestaat een misverstand: volgens de omroep was het 15 oktober 1995, volgens goedbedoelende 'experts' was het één dag vroeger, 14 oktober en menen zij dat de afleveringstitel luidt: EINE TODSICHERE SACHE. Wat die datum betreft, moeten zij zich toch vergissen, want 14 oktober was op een zaterdag, terwijl TATORT-premières toch altijd op zondagavond om kwart over acht, na het nieuws en het weer beginnen.

Le fils de Paul

Frankrijk 1995. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Bernard Yerlès, Anaïs Jeanneret, Jean-Pierre Cassel, Enzo Beule en Thierry Gibault.

Het gezin van dertigjarige Cl[KA1]ement (Yerles) bestaat uit zijn vrouw Alexandra (Jeanneret), hun zoontje Petit Bonheur (Beule) en... zijn vader Paul (Cassel). Vader en zoon hebben een sterke emotionele band, wat af en toe irritatie en jaloezie opwekt bij Alexandra. Na een hevige woordenwisseling met Petit Bonheur als inzet, verdwijnt Paul. Clément gaat op zoek naar zijn vader. Tedere, te melodramatische komedie op het thema van verhoudingen vader-zoon, geschreven door Clément Julien.

La cérémonie

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Isabelle Huppert, Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Cassel en Virginie Ledoyen.

Sophie (Bonnaire) krijgt een baan als huishoudster bij het rijke Franse gezin van kunsthandelaar Georges (Cassel). Hoewel ze haar werk uitstekend doet blijft het toch schuren tussen Sophie en de familie, ook omdat Sophie haar analfabetisme - en een duister geheim uit het verleden - verborgen wil houden. Wel sluit ze vriendschap met een nieuwsgierige postbode (Huppert), die ook iets te verbergen heeft. Volgens Chabrol was de film bedoeld als 'een Marxistische film over de klassenstrijd', maar bovenal is La cérémonie een fascinerende, goedgemaakte thriller.

L'embellie

Frankrijk 1995. Romantiek van Charlotte Silvera. Met o.a. Line Renaud, Jean-Pierre Cassel, Jackie Berroyer, Claude Evrard en Agnès Soral.

Renaud is zevenenzestig, maar ze leidt nog met kranige hand een groot cosmeticabedrijf, samen met haar kinderen Berroyer en Commelin, die echter weinig verantwoordelijk op zich nemen. Op een dag valt ze bewusteloos op straat. Ze wordt geholpen door de uiterst charmante Cassel. Ongerust raadpleegt ze haar dokter van wie ze verneemt dat ze een tumor heeft. Nu is ze wel verplicht haar activiteiten op een laag pitje te zetten. Als gezonden uit de hemel duikt dan Cassel weer op. Charmante, verfijnde komedie over liefde op latere leeftijd die nergens in de goedkope sentimentaliteit verzinkt. Dank zij het talent van de twee hoofdacteurs wordt de film een lust voor oog en oor, want de dialogen zijn gewoonweg sprankelend. Knap geschreven scenario van Henri Slotine en Silvera. Fotograaf van dienst was Dominique Le Rigoleur. Formaat 16/9. Stereo.

Prêt-à-Porter

Verenigde Staten 1994. Komedie van Robert Altman. Met o.a. Tim Robbins, Julia Roberts, Kim Basinger, Marcello Mastroianni en Sophia Loren.

Tijdens de presentaties in Parijs van de nieuwe modecollecties wordt de topman van een belangrijk modehuis vermoord. Sportverslaggever Joe (Robbins) en journaliste Anne (Roberts) moeten erover berichten, maar al snel hebben ze meer aandacht voor elkaar dan voor hun werk. Het is slechts een van de talloze verhaallijnen in deze wat rommelige mozaïekfilm van Altman, waarin de modewereld flink op de hak wordt genomen. Leuk: Sophia Loren voert 31 jaar na Vittorio De Sica's Ieri, oggi, domani wederom een striptease op voor Marcello Mastroianni. La Loren is nog steeds bloedmooi.

L'enfer

Frankrijk 1994. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Emmanuelle Béart, François Cluzet, Marc Lavoine, Nathalie Cardone en André Wilms.

Jaloezie is een ziekte en herbergier Paul Prieur patiënt in vergevorderde paranoiastaat: overal ziet hij mannen die azen op bloedmooie echtgenote Nelly. Meester Chabrol hernam het scenario van een roemrucht gezeept filmproject waarover Serge Bromberg en Ruxandra Medrea in 2009 de briljante documentaire L'enfer de Henri-Georges Clouzot draaiden. Clouzots gesjochten psychedelische visuelen zijn vervangen door suggestieve, sluipende fotografie. Béart knapt van heetheid bijkans uit haar kleertjes en Cluzet is op z'n ongezond-manische briljantst. Verstikkende sfeer, puike regie en karakterbijrollen van onder anderen Marc Lavoine en André Wilms.

Casque bleu

Frankrijk 1994. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Victoria Abril, Gérard Jugnot, Valérie Lemercier, Jean-Pierre Cassel en Micheline Presle.

Om een klein moment van ontrouw in hun huwelijk weer goed te maken, bezoekt Jugnot met zijn vrouw Abril het hotelletje op een klein eiland in de Middellandse Zee, waar zij dertien jaar eerder hun wittebroodsweken doorbrachten. De hotelbaas is nog steeds Cassel en er verblijven enkele vreemde vogels: de gefrustreerde directiesecretaresse Lemercier, de aan video verslaafde gepensioneerde Piéplu met zijn echtgenote Presle, de ex- drugsverslaafde Brouté die onder de kalmeringspillen zit en de sportjournalist Saint-Macary. Het heterogene gezelschap belandt echter plotseling in een situatie van burgeroorlog, met gijzelnemingen en dreigende oorlogschaos. In zijn vijfde film als acteur-regisseur balanceert Jugnot weinig subtiel en gevaarlijk tussen slapstick en bittere ernst. Scenario van regisseur Jugnot en Christian Biegalski.

Métisse

Frankrijk​/​​België 1993. Komedie van Mathieu Kassovitz. Met o.a. Julie Mauduech, Mathieu Kassovitz, Hubert Koundé, Vincent Cassel en Tadek Lokcinski.

Voordat hij doorbrak met de agressieve banlieue-culthit La haine, scoorde Kassovitz al serieuze recensentenpunten met deze eigentijdse relatiekomedie waarin alle raciale stereotypen zijn omgedraaid. Christelijke halfbloed ('métisse') Lola is zwanger, maar weigert vooralsnog aan haar twee vriendjes te onthullen wie van hen de dader, pardon, vader is. Is het de zwarte moslim en diplomatenzoon Jamal (Koundé) of de joodse en hiphoppende fietskoerier Félix (Kassovitz)? Geforceerde intrige levert een vooral verbaal drukke film op, die het multiculti-harmoniemodel uitstraalt waarmee destijds in Frankrijk de anti-Le Pen-fractie aan de haal ging.

Le secret d'Elissa Rhaïs

Frankrijk 1993. Drama van Jacques Otmezguine. Met o.a. Anne Canovas, Emmanuel Salinger, Jean-Pierre Cassel, Carine Lemaire en Chafia Boudra.

In 1934 is Leila Boumendil (Canovas) 38 jaar. Ze neemt haar neef Raoul (Salinger) onder haar vleugels. Ze haalt hem over haar levensgeschiedenis die zich grotendeels afspeelde in de harems van het mysterieuze Midden-Oosten, op papier te zetten. Haar (z.g.) autobiografie verschijnt onder de naam Elissa Rhaïs. Het boek heeft verschrikkelijk veel succes en ze wordt door de critici beschouwd als een zeer getalenteerd schrijfster. Zo kon het gebeuren dat een ongeletterde vrouw de lieveling van het Franse, boekenminnende publiek werd. Bijna vijftig jaar later komt de waarheid aan het licht in het Franse tv-programma over boeken Apostrophes van Bernard Pivot. Een verbijsterend portret van het Parijse literaire wereldje tussen beide wereldoorlogen, dat zo verlekkerd was op exotische fantasieën dat het geslachtofferd werd door een der gootste oplichterijen uit de Franse literaire geschiedenis. Uitstekend spel van de hoofdrollen. Françoise Verny, Isabelle Brault, Yves Dangerfield en Catherine Breillat baseerden hun scenario op de roman van Paul Tabet. In beeld gebracht door Romain Winding.

La treizième voiture

Portugal​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Andréa Ferréol, Penelope Keith, Dominique Horwitz en Jean-Marc Thibault.

De transeuropa-expres 'Molière' vertrekt dagelijks om 18:43 uur van het Gare du Nord van Parijs naar Moskou. Op een dag wordt er net voor het vertrek een dertiende wagon aan de trein gekoppeld. Hierin bevindt zich een waardevolle collectie Russische iconen die sinds 1947 bewaard werden in het Louvre. Onderweg tracht een bende gangsters deze ultra-beveiligde schat te roven. Een komische misdaadfilm waarin de humor er veel te dik wordt opgelegd. Enkel Keith, als de oerbritse tante Tanya, slaagt erin overeind te blijven door haar bijtende cynisme. Maciej Slesicki bedacht het verhaal dat door Bonnot en Jean-Jacques Gaffie tot scenario werd omgevormd. Fotografie van Grzegorz Kedzierski.

La 13ème voiture

1993. Alain Bonnot. Met o.a. Jean-Marc Thibault, Andréa Ferréol en Jean-Pierre Cassel.

De transeuropa-expres 'Molière' vertrekt dagelijks om 18:43 uur van het Gare du Nord van Parijs naar Moskou. Op een dag wordt er net voor het vertrek een dertiende wagon aan de trein gekoppeld. Hierin bevindt zich een waardevolle collectie Russische iconen die sinds 1947 bewaard werden in het Louvre. Onderweg tracht een bende gangsters deze ultra-beveiligde schat te roven. Een komische misdaadfilm waarin de humor er veel te dik wordt opgelegd. Enkel Keith, als de oerbritse tante Tanya, slaagt erin overeind te blijven door haar bijtende cynisme. Maciej Slesicki bedacht het verhaal dat door Bonnot en Jean-Jacques Gaffie tot scenario werd omgevormd. Fotografie van Grzegorz Kedzierski.

Das Geheimnis des 13. Wagen

Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1993. Thriller van Alain Bonnot. Met o.a. Andréa Ferréol, Jean-Pierre Cassel en Penelope Keith.

De transeuropa-expres 'Molière' vertrekt dagelijks om 18:43 uur van het Gare du Nord van Parijs naar Moskou. Op een dag wordt er net voor het vertrek een dertiende wagon aan de trein gekoppeld. Hierin bevindt zich een waardevolle collectie Russische iconen die sinds 1947 bewaard werden in het Louvre. Onderweg tracht een bende gangsters deze ultra-beveiligde schat te roven. Een komische misdaadfilm waarin de humor er veel te dik wordt opgelegd. Enkel Keith, als de oerbritse tante Tanya, slaagt erin overeind te blijven door haar bijtende cynisme. Maciej Slesicki bedacht het verhaal dat door Bonnot en Jean-Jacques Gaffie tot scenario werd omgevormd. Fotografie van Grzegorz Kedzierski.

Sur la terre comme au ciel

Frankrijk​/​​België​/​​Nederland​/​​Spanje 1992. Drama van Marion Hänsel. Met o.a. Carmen Maura, Didier Bezace, Samuel Mussen, Jean-Pierre Cassel en André Delvaux.

Spaanse muze van regisseur Almodovar, Maura, speelt de rol van een vrouw op het hoogtepunt van haar briljante loopbaan als tv-journaliste. Haar onverhoopte maar niet onverwachte zwangerschap wordt voor haar een nachtmerrie omdat zij bezeten wordt door de overtuiging dat foetussen soms zelf beslissen om niet geboren te worden en liever doodgaan. Filosofisch relaas verpakt in weinig overtuigend sociaal engagement. Het scenario, van Hänsel zelf en van Paul Le, is duidelijk beïnvloed door Le contrat naturel van de filosoof Michel Serres.

Pétain

Frankrijk 1992. Oorlogsfilm van Jean Marboeuf. Met o.a. Jacques Dufilho, Jean Yanne, Jean-Claude Dreyfus, Jean-Pierre Cassel en Christian Charmetant.

Nadat de nazi's Frankrijk waren binnengevallen in 1940, capituleerden de Fransen onder leiding van Pétain. In ruil daarvoor bleef er van het zuidoostelijke deel een stuk autonoom Frankrijk over. Pétain en zijn trawanten maakten van Vichy de nieuwe regeringshoofdstad. Op administratief niveau werd er op een enkele rechter en prefect na, heftig met Pétain meegewerkt. Het verzet was klein. Voor de Fransen een controversiele film over een historische periode waaraan ze niet al te graag herinnerd worden. Ondanks het feit dat er behoorlijk gespeeld wordt en het scenario gebaseerd is op de biografie van de respectabele historicus Marc Ferro, deed de film niet veel in Frankrijk. Geen wonder in een land waar ex-president Mitterand regelmatig een krans legde op het graf van de maarschalk en waar sommige collaborateurs van het Vichy-regime nooit gestraft zijn.

Notorious

Verenigde Staten 1992. Drama van Colin Bucksey. Met o.a. John Shea, Jenny Robertson, Marisa Berenson, Jean-Pierre Cassel en Ronald Guttman.

Remake van de Hitchcock-klassieker. CIA-agent Shea neemt Robertson, dochter van een veroordeelde communist, aan om de Franse wapenhandelaar Cassel te ontmaskeren. Hoewel Douglas Lloyd McIntosh wat aan het scenario van Ben Hecht sleutelde om het verhaal over te plaatsen naar het hedendaagse Frankrijk, blijft het een haast letterlijke en dus overbodige remake. Goede prestaties van de acteurs (zelfs Hitchcock zelf kreeg een rolletje), spannende momenten en wat extra erotiek zijn niet voldoende om er een betere film van te maken. Wat je vooral mist zijn de lichtvoetigheid en de snedige dialogen tussen Grant en Bergman. Alleen toeschouwers die het origineel niet kennen zullen plezier beleven aan deze remake. Cameraman Peter Sinclair filmde prachtige, toeristische plaatjes.

Warburg, un homme d'influence

Duitsland​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1991. Biografie van Moshé Mizrahi. Met o.a. Sam Waterston, Julian Glover, Dominique Sanda, Alexandra Stewart en Paul Herzberg.

Zeer nauwkeurige bewerking, naar de geest en naar de letter, van het succesvolle boek van Jacques Attali (Fayard en vervolgens Livre de poche, Parijs) over het leven van Siegmund G. Warburg (1902-1982) en zijn familie. Het is het verhaal van [KA1]e[KA1]en van de machtigste bankdynastie[KA3]en die Duitsland ooit gekend heeft, die vanwege haar joodse afkomst een bewogen tijd heeft meegemaakt van het verdrag van Versailles via het nazisme tot aan de akkoorden van Camp David. Gewetensvolle bewerking waarin het priv[KA1]eleven van Siegmund bewust is weggelaten. Toch zit het wel goed met de historische juistheid van dit fresco. Helaas beschikte de regisseur weliswaar over voldoende middelen, maar niet over genoeg talent om een onderneming van deze omvang tot een goed einde te brengen. Een moza[KA3]iek van sc[KA2]enes in verschillende stijlen komt voorbij, zonder eigen mening van de regisseur en zonder overtuigende personages. Pluspunten zijn daarentegen de literaire waarde en de nauwkeurigheid van het acteerwerk. Het scenario is van Jacques Attali (voormalige rechterhand van wijlen president Fran[KA1]cois Mitterand en gewipte directeur van de Europese Ontwikkelingsbank, auteur van talloze boeken, w.o. de gewraakte drie-delige Verbatim die gedeeltelijk geplagiëerd zou zijn) en Stephen Geller.

The burning shore

Verenigde Staten 1991. Jeannot Szwarc. Met o.a. Isabelle Gélinas, Derek de Lint, Marina Vlady, Jason Connery en Jean-Pierre Cassel.

Zeer nauwkeurige bewerking, naar de geest en naar de letter, van het succesvolle boek van Jacques Attali (Fayard en vervolgens Livre de poche, Parijs) over het leven van Siegmund G. Warburg (1902-1982) en zijn familie. Het is het verhaal van [KA1]e[KA1]en van de machtigste bankdynastie[KA3]en die Duitsland ooit gekend heeft, die vanwege haar joodse afkomst een bewogen tijd heeft meegemaakt van het verdrag van Versailles via het nazisme tot aan de akkoorden van Camp David. Gewetensvolle bewerking waarin het priv[KA1]eleven van Siegmund bewust is weggelaten. Toch zit het wel goed met de historische juistheid van dit fresco. Helaas beschikte de regisseur weliswaar over voldoende middelen, maar niet over genoeg talent om een onderneming van deze omvang tot een goed einde te brengen. Een moza[KA3]iek van sc[KA2]enes in verschillende stijlen komt voorbij, zonder eigen mening van de regisseur en zonder overtuigende personages. Pluspunten zijn daarentegen de literaire waarde en de nauwkeurigheid van het acteerwerk. Het scenario is van Jacques Attali (voormalige rechterhand van wijlen president Fran[KA1]cois Mitterand en gewipte directeur van de Europese Ontwikkelingsbank, auteur van talloze boeken, w.o. de gewraakte drie-delige Verbatim die gedeeltelijk geplagiëerd zou zijn) en Stephen Geller.

The Maid

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1991. Komedie van Ian Toynton. Met o.a. Martin Sheen, Jacqueline Bisset, Victoria Shalet, Jean-Pierre Cassel en James Faulkner.

Financieel wonder Sheen krijgt een job aangeboden bij een grote Parijse bank. Om wat in te burgeren trekt hij enkele weken voor hij moet beginnen naar Parijs. Hier merkt hij de mooie Bisset op, en hij wordt op slag verliefd op haar. Hij volgt haar naar haar appartement, en zij denkt dat hij de nieuwe oppas is voor haar dochter. Hij speelt mee en bereikt wonderen met het onmogelijk verwende kind. Moeder noch oppas beseffen dat ze weldra voor dezelfde baas zullen moeten samenwerken. Sympathieke romantische komedie, geschreven door Timothy Prager. Voorspelbaar, maar Sheen en Bisset zijn bijzonder zwierig en ontspannen, zodat de film bruist als een glas champagne - dat echter weinig nasmaak heeft. Parijs werd liefdevol in beeld gebracht door Yves Dahan.

The Favour, the Watch and the Very Big Fish

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1991. Komedie van Ben Lewin. Met o.a. Bob Hoskins, Jeff Goldblum, Natasha Richardson, Michel Blanc en Jacques Villeret.

Lewin neemt ons mee in een totaal geschifte wereld. Iedereen heeft een flinke tik van de molen: een handelaar in godsdienstige kunst en kitsch, een kitsch-fotograaf en zijn geschifte zuster, een model-bij-toeval dat zijn Jezusrol wat al te letterlijk gaat opvatten, een meisje dat ogenschijnlijk leugens verkoopt en een hypochondrische acteur. Van deze ingredi[KA3]enten (en van Marcel Aymé's novelle Rue Saint Sulpice) is een bescheiden, maar uiterst plezierige komedie gemaakt, waarin Parijs, stad van de liefde bij uitstek, een grote rol speelt.

Talkie-walkie : Paris by day

België​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Nathalie Cauvin, Isabelle Maltese, Pierre-Jean Cherer, Bruno Scolca en Jacques Martial.

Lucie (Maltese) is verliefd op Mario (Scolca) en het is wederzijds. Dus waarom maken zij gedurende deze aflevering, gelukkig de laatste, van de serie de hele tijd ruzie? Het antwoord: om te voorkomen dat de kijker in slaap valt. Aan het eind gaan ze uit elkaar. Een reeks kinderachtigheden rond een rode draad die zo mager is dat hij steeds breekt, en waar bovendien steeds van wordt afgeweken. De regisseur slaapt bijna. Cassel komt nog even langs, net als in het eerste deel, Barbara a du punch, vermoedelijk om het kwakkelende moreel van de acteurs nieuw leven in te blazen. Deze saaie serie werd gedeeltelijk gefinancieerd door de RTBF.

Talkie-walkie : Barbara a du punch

België​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Nathalie Cauvin, Isabelle Maltese, Pierre-Jean Cherer, Bruno Scolca en Mouss.

Vier jongens en twee meisjes van amper twintig jaar hebben een Walkie-talkie-club opgericht, waaraan de naam van deze serie is ontleend. Dit is het eerste deel. Als brommerkoeriers doorkruisen ze heel Parijs, terwijl ze onderling communiceren met genoemd apparaat. Scenario- en dialogenschrijver Daniel Goldenberg heeft zich niet erg ingespannen, en de regisseur heeft er moeite mee de uiteenlopende en ongelijkmatige sketches aan elkaar te knopen. Het lukt hem nèt. Een kort gastoptreden van Cassel. Met een beetje goede wil

Talkie-walkie

Frankrijk 1991. Familiefilm van Daniel Moosmann. Met o.a. Nathalie Cauvin, Pierre-Jean Cherer, Nadine Coll, Isabelle Maltese en Jacques Martial.

De avonturen en tegenslagen, veel te veel om na te vertellen, van een groep jonge studenten die, om wat bij te verdienen en/of hun studie te betalen, zich in Parijs en omgeving koeriersdiensten verrichten. Het is allemaal niet zo serieus bedoeld, hoewel ze soms een misdadiger of een vermoedelijke maar toch niet zo gevaarlijke moordenaar tegenkomen. Een film met misdaad- en griezelingrediënten, mysterie en grappen. Moosmann, een film- en tv-maker die van alles en nog wat aanpakt, filmt desondanks met een gevoel voor tempo en beschikt over redelijk veel technische know-how, terwijl hij een goede schets van sympathieke personages kan geven. In de eerste plaats bestemd voor een jongerenpubliek, maar ook volwassenen zullen er plezier aan beleven.

Mit Schwert und Leidenschaft

Frankrijk 1991. Jim Goddard. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Valeria Cavali en Jean-Yves Berteloot.

De avonturen en tegenslagen, veel te veel om na te vertellen, van een groep jonge studenten die, om wat bij te verdienen en/of hun studie te betalen, zich in Parijs en omgeving koeriersdiensten verrichten. Het is allemaal niet zo serieus bedoeld, hoewel ze soms een misdadiger of een vermoedelijke maar toch niet zo gevaarlijke moordenaar tegenkomen. Een film met misdaad- en griezelingrediënten, mysterie en grappen. Moosmann, een film- en tv-maker die van alles en nog wat aanpakt, filmt desondanks met een gevoel voor tempo en beschikt over redelijk veel technische know-how, terwijl hij een goede schets van sympathieke personages kan geven. In de eerste plaats bestemd voor een jongerenpubliek, maar ook volwassenen zullen er plezier aan beleven.

La montagna dei diamanti

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1991. Romantiek van Jeannot Szwarc. Met o.a. Isabelle Gélinas, Derek de Lint, John Savage, Ernest Borgnine en Jason Connery.

Twee bestsellers van Wilbur Smith verfilmd met een internationale cast. Een co-productie van topkwaliteit. De film begint in 1917 in Frankrijk, als een jonge gravin zich ontfermt over een afgeschoten Engelse piloot. Weldra bloeit de liefde. Op hun huwelijksdag wordt de piloot vermoord en de gravin gaat terug naar haar geboorteland, Zuid Afrika. Haar schip zinkt en ze wordt gered door twee Afrikaanse inboorlingen. Ze baart een zoon. Na vele ongelukkige avonturen lacht het geluk haar toe. Ze ontdekt een diamantmijn en wordt de rijkste vrouw van Zuid Afrika. Een spannende, soms dramatische, avonturenfilm over liefde, haat, geluk en hebzucht. Scenario van Sergio Donati. Camerawerk van Sergio d'Offizi. Ook bekend als THE BURNING SHORE.

Fantaghirò

Italië 1991. Avonturenfilm van Lamberto Bava. Met o.a. Alessandra Martines, Mario Adorf, Ángela Molina, Jean-Pierre Cassel en Ornella Marcucci.

Indrukwekkende produktie, grotendeels opgenomen in Tsjechoslowakije. Prachtige decors en kostuums, beeldschone fotografie en locaties. Een sprookje uit het middeleeuwse Europa. Een koning is voortdurend in oorlog met een concurrerende vorst. Hij heeft twee dochters en wil een mannelijke erfgenaam. Als het derde kind ook een meisje blijkt, probeert hij haar in het bos te offeren, maar zij wordt gered door een fee. Fantaghir[KA2]o groeit uit tot een tegendraadse meid en leert van een bovennatuurlijke witte ridder hoe ze om moet gaan met het zwaard. Als Romualdo (Stuart), een ridder van de tegenpartij, het meisje in het bos ontmoet, wordt hij verliefd op haar. Om een eind te maken aan de voortdurende strijd wordt een duel gearrangeerd tussen Fantaghirò en Romualdo, die haar niet herkent omdat ze is gekleed als ridder. Martines is heerlijk om te zien als Fantaghirò, maar acteren kan ze niet. Scenario van Gianni Romoli en Francesca Melandri. Camerawerk van Romano Albani.

Vincent & Theo

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1990. Biografie van Robert Altman. Met o.a. Johanna Tersteege, Adrian Brine, Jean-Pierre Cassel, Hans Kesting en Anne Canovas.

Het levensverhaal van onze nationale schilder Vincent van Gogh, vanaf het moment waarop hij zich aan de kunst wijdt tot aan zijn vroege dood. Centraal staat de relatie met zijn broer Theo. Prachtig werk, met name van de acteurs Tim Roth en Paul Rhys, scenarioschrijver Julian Mitchell en cameraman Jean Lepine, door de hand van meester Robert Altman tot een hecht geheel gesmeed. Groots, deze gefilmde biografie. Altman heeft ook een imposante montage van 140 minuten gemaakt voor de bioscoop, waarin veel van Theo's achtergronden werden weggelaten.

The Fatal Image

Verenigde Staten 1990. Actiefilm van Thomas J. Wright. Met o.a. Michele Lee, Justine Bateman, Jean-Pierre Cassel, Sonia Petrovna en François Delaive.

Tijdens een boottocht op de Seine in Parijs leggen Lee en Bateman, als Amerikaanse moeder en dochter op vakantie, toevallig op hun videocamera een brutale moord vast, gepleegd door Petrovna. Opgejaagd door een bende professionele killers raken beiden in het nauw. Dunoyer is een onbekwame Franse politie- inspecteur en Cassel tracht er als de beschermer van Petrovna ondanks zijn leeftijd nog zwierig uit te zien. De scenarioschrijvers Jeff Andrus en Aaron Barzman deden hun best om een verhaal van C.J. Charles verfilmbaar te maken maar regisseur Wright zorgde ervoor dat de film alles bevat, behalve suspense. En dat is fataal voor een thriller. Videoversie slechts 94m.

Sentiments: le prix à payer

Australië​/​​Italië​/​​Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Ben Lewin. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Deborra-Lee Furness, John Clarke, Kym Amad en Dalidor Satalic.

De avonturen op liefdes- en ander gebied van een allercharmantste oplichter van Franse nationaliteit. Hij is geëmigreerd naar Australië, waar hij een klein zaakje beheert dat als dekmantel dient voor zijn ware, maar illegale praktijken: het tot stand brengen van schijnhuwelijken. Knap geregisseerd op basis van een standaard-scenario in internationale stijl. Met als gevolg de aanwezigheid van veel romantiek en goedkope sentimenten. Een flink verouderde Cassel. Luister goed naar de muziek en vooral de ballade 'The ballad of Henry Holloway', gecomponeerd en vertolkt door Bogle. Zeer

Mister Frost

Roemenië​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1990. Thriller van Philippe Setbon. Met o.a. Jeff Goldblum, Alan Bates, Kathy Baker, Roland Giraud en Jean-Pierre Cassel.

Goldblum is uitstekend gecast als de vriendelijke massamoordenaar die in een gekkenhuis wordt onderzocht. Zijn identiteit is onbekend, evenals zijn motieven. Hij zegt dat hij de duivel zelve is. Verschillende gebeurtenissen schijnen hem gelijk te geven. Een goed doordacht horrordrama, dat thuishoort in het rijtje ROSEMARY`S BABY (1968) en THE EXORCIST (1973), maar dat dit niveau niet haalt door gebrek aan durf en allure. Het scenario is van regisseur Setbon en Brad Lynch. Het camerawerk is van Dominique Brenguier. Ook bekend als THE DEADLY MISTER FROST, terwijl op de eindaftiteling van de Amerikaanse versie MR. FROST staat.

La double inconstance

Frankrijk 1990. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Claude Brasseur, Jean-Pierre Cassel, Evelyne Dandry, Danielle Lebrun en Judith Magre.

Verfilming van het voor toneel geschreven meesterwerk van Marivaux (1723). Bij het knippen en monteren van deze film is de ruimte uitstekend benut. De regisseur is een oude rot in het vak, die als het ware in het theater is geboren. Verpletterend acteerwerk, dat zeer goed de gekunstelde stijl van Marivaux' werk weergeeft.

La discrète/The maid

Verenigde Staten​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1990. Komedie van Ian Toynton. Met o.a. Victoria Shalet, Jacqueline Bisset, Martin Sheen, James Faulkner en Jean-Pierre Cassel.

Verfilming van het voor toneel geschreven meesterwerk van Marivaux (1723). Bij het knippen en monteren van deze film is de ruimte uitstekend benut. De regisseur is een oude rot in het vak, die als het ware in het theater is geboren. Verpletterend acteerwerk, dat zeer goed de gekunstelde stijl van Marivaux' werk weergeeft.

La Misère des riches

Frankrijk​/​​Canada 1990. Drama van Richard Martin en Claude Veillot. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Danielle Darrieux, Patricia Tulasne, Carl Marotte en Ursula Karven.

Frans-Canadese soap mini-serie waarin Tulasne en haar broer Marotte een prestigieuze staalfabriek erven. De zaken gaan bijzonder goed tot op een dag de ex-vrouw van Marotte langs komt en om geld smeekt want zij is verslaafd aan drugs. Darrieux is de peetmoeder van het bedrijf en heeft haar handen vol met Cassel. Die wil Marotte als baas op een zijspoor, maar Cassel blijkt te veel te weten over compromitterende feiten uit het verleden van Darrieux. Cassel is de echtgenoot van Tulasne, die blijkt ook te knoeien met bedrijfsgeld. DALLAS, op zijn Frans-Canadees, maar minder vlot en met acteurs, waarbij zelfs la grande dame Darrieux zich niet bijster geïnspireerd voortbewegen. Het hele sfeertje maakt een vermoeiende indruk. Wie niets beters te doen heeft, kan er eventueel naar gaan zitten kijken.

Avanti

Italië​/​​Frankrijk 1990. Komedie van Patrick Bureau. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Annick Blancheteau en Aldo Maccione.

Bewerking van het stuk van Samuel Taylor over een Amerikaan die allerlei tegenslagen te verwerken krijgt, wanneer hij in Italië aan land gaat om het stoffelijk overschot van zijn vader te repatriëren, die bij een ongeval om het leven is gekomen. De televisieregisseur heeft zich beperkt tot het verluchtigen van de toneelenscenering van Pierre Mondy, waardoor de verpletterende dialoog zich in een zeer traag tempo ontwikkelt. In 1972 reeds verfilmd door Billy Wilder als AVANT! en veel beter.

Tu crois pas si bien dire

Frankrijk 1989. Misdaad van Giovanni Fago. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Danielle Darrieux, Pascale Pellegrin, Florenza Marchegiani en Philippe Brigaud.

Stervend zakenman Cassel wordt door zijn machiavellistische moeder Darrieux `vervangen` door iemand die sprekend op hem kan lijken, een werkloos acteur (Cassel...). Uiteraard geraakt de acteur in de ban van zijn 'personage'. Een van de betere Franse série noire-televisiefilms met een virtuose Cassel en een elegant geraffineerde Darrieux.

The Return of the Musketeers

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1989. Avonturenfilm van Richard Lester. Met o.a. Christopher Lee, Michael York, Oliver Reed, Geraldine Chaplin en Frank Finlay.

We schrijven het jaar 1649. Na twintig jaar zoekt luitenant D'Artagnan weer contact met de andere musketiers. Portos is inmiddels getrouwd met een rijke dame, Athos is aan de drank en Aramis is zowaar abt geworden, hoewel hij meer van vrouwen houdt dan van religie. D'Artagnan heeft hun hulp nodig, maar Porthos is aanvankelijk de enige die bereid is zijn degen weer uit het vet te halen. Matig vervolg op The Four Musketeers (1974) van dezelfde regisseur, opnieuw naar het verhaal van Alexandre Dumas.

Les cadavres exquis: L'épouventail

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Luxemburg​/​​Frankrijk 1989. Thriller van Maroun Bagdadi. Met o.a. James Fox, Jean-Pierre Cassel, Maryam d'Abo, Simon de La Brosse en Wladimir Yordanoff.

De succesvolle Amerikaanse zakenman Fox heeft in Frankrijk het kasteel gekocht van de broer van de verarmde edelman Cassel. Deze laatste kan het niet verkroppen dat Fox het helemaal renoveert. Hij weigert dan ook op brutale wijze een stuk land te verkopen. Vanaf dat moment is het oorlog tussen beide mannen. Als dan ook nog blijkt dat Fox's dochter D'Abo een oogje heeft op Cassels zoon slaan de stoppen bij hem helemaal door. Het virtuoze spel van beide hoofdvertolkers maakt van dit speelse verhaal een juweeltje van zwarte humor dat eindigt in een even onverwachte als grandioze climax. David Wilks en Marc Princi bewerkten het verhaal van Patricia Highsmith. Bernard Lutic zette het op film.

Disperatamente Giulia

Italië​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Tahnee Welch, Fabio Testi, Laura Antonelli, Dalila Di Lazzaro en Corinne Clery.

Giulia de Blasco (Welch) is een bekende journaliste die haar autobiografie schrijft. Ze brengt daarin een eerbetoon aan haar moeder Carmen Milkovich (Antonelli) die kort voor het uitbreken van WO II (1939-44) huwde met Ubaldo Milkovich (Salerno), een tegenstander van Mussolini, de fascistische leider van Itali[KA3]e. Na het uitbreken van de vijandelijkheden moet Ubaldo in dienst en de eenzame Carmen voegt zich bij het verzet tegen Il Duce. Ze ontmoet dan de zeer knappe Vittorio de Blasco (Pagni), een overtuigd anti-fascist, en beleeft met hem de grote liefde van haar leven. Terug in Rome blijkt Carmen zwanger en de vrucht van de passie is Giulia. Na een onbezorgde jeugd krijgt Giulia, als ze volwassen is, de nodige teleurstellingen met haar minnaars. Een film die bol staat van oppervlakkige liefdesavontuurtjes, waarin een wat meer eisende kijker geen bevrediging vindt. Allesbehalve opwindende soap, die vals sentiment niet schuwt. De middelmatige spelprestaties kwalificeren zeker niet voor een Oscar. Het scenario is van Ennio de Concini en Salerno naar de roman van Sveva Casati Modignani. Het camerawerk is van Ennio Guarnieri. Mono.

Dernier banco

Frankrijk 1989. Komedie van Claude de Givray. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Michel Duchaussoy, Dominique Constanza, Pascale Petit en Pauline Lafont.

Een variatie op ROMAN D`UN JOUEUR, waarin de vedette Georges Nancy (Cassel) alles wat hij verdient vergokt, zodat hij onophoudelijk achterna wordt gezeten door de belastingontvanger. Een leuke, zorgvuldig geregisseerde komedie, waarin prettig geacteerd wordt. Het is echter werkelijk zonde dat de talentvolle ex-criticus en filmmaker De Givray wegens gebrek aan succes vanaf 1965 geen speelfilms meer mocht maken en zich sindsdien bezighoudt met tv-produkties, hoe goed die ook zijn.

Mangeclous

Frankrijk 1988. Komedie van Moshé Mizrahi. Met o.a. Bertrand Blier, Jacques Villeret, Pierre Richard, Jacques Dufilho en Bernard Pivot.

Om het extravagante werk van Albert Cohen te verfilmen was een genie als Fellini nodig geweest. Mizrahi is dat bepaald niet en het resultaat is een banale film. De acteurs stellen allemaal teleur, ze voelen zich blijkbaar slecht op hun gemak in de rollen van Rabelais-achtige figuren, met uitzondering van Blier, die de rol van Saltiel met vuur vertolkt, en Villeret als een aandoenlijke Salomon. Pivot in de rol van verteller is onverteerbaar.

Il Segreto del Sahara

Italië 1988. Avonturenfilm van Alberto Negrin. Met o.a. Michael York, Andie MacDowell, David Soul, James Farentino en Miguel Bosé.

Dure miniserie met internationale bezetting. Het verhaal begint in 1925, als een Amerikaanse archeoloog gefascineerd raakt door een oud en kostbaar boekwerk, dat mysterieuze tekeningen, inscripties en symbolen bevat. Nieuwsgierig gaat hij in de Sahara op zoek naar de ontoegankelijke Sprekende Berg, waar het geheim van het oude boek verborgen ligt. Een avontuur met schitterende locaties. Ook bekend als THE SECRET OF THE SAHARA.

Chouans!

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Philippe de Broca. Met o.a. Philippe Noiret, Sophie Marceau, Lambert Wilson, Stéphane Freiss en Jean-Pierre Cassel.

In het Bretagne van 1793 stelt de oorlog de revolutionaire troepen tegenover de Chouans (aristocraten en katholieke boeren). Twee zoons van een graaf komen tegenover elkaar te staan in naam van hun uiteenlopende idealen. Deze rivaliteit breidt zich ook uit naar het amoureuze vlak. De Broca heeft dit onderwerp in de vorm van een schelmenroman gegoten. Erger kan men de historische waarheid geen geweld aandoen. Het gaat in werkelijkheid om een afschuwelijke burgeroorlog. Deze nonchalante stellingname loopt het risico bij niemand in de smaak te vallen. Toegegeven dat de film verder wel van begin tot eind amusant is, ondanks enkele langdradige momenten en nodeloze herhalingen en ook de vertolking is voortreffelijk. Daniel Boulanger is een van de drie personen die hebben meegewerkt aan het scenario. Er werd in 1990 een tv- serie gemaakt van deze film.

Les jupons de la révolution - Mirabeau

Frankrijk 1987. Historische film van Claude Feraldo. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Suzanna Hofmann, Patrick Floersheim, Jean-Pierre Sentier en Jean-Pierre Cassel.

Het geromantiseerde levensverhaal van Honor[KA1]e Gabriel de Riqueti, Comte de Mirabeau (1749-1791) 'verteld' door zijn geliefde die hem trouw bleef aan de hand van o.a. flashbacks, nadat hij in 1793 in ongenade was gevallen en zijn lichaam uit de eretombe des Invalides was verwijderd en in een massagraf geworpen. Historisch niet geheel juist, maar aangenaam om naar te kijken. Bovendien proef je wat van de Franse Revolutie door de ogen van een hartstochtelijke vrouw. Naar het boek van Michel Dufour La baionette de Mirabeau.

A Matter of Convenience

Australië 1987. Drama van Ben Lewin. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Deborah Lee Furness en John Clarke.

Voor illegale immigranten is er maar één manier om in Australië te blijven en dat is trouwen. Illegalen zijn bereid hier goed voor te betalen en er bestaan officieuze bureautjes die huwelijken arrangeren. De vriendin van een werkschuwe Australiër meent dat haar vriend wat verdienen kan door met een immigrante te trouwen, zodat ze voor hun eigen voorgenomen huwelijk na de geplande scheiding genoeg geld zullen hebben. Ze beschouwt ook het als een list om hem het huwelijk in te lokken. Maar de bedriegster wordt bedrogen als haar vriend gaat samenwomen zijn echtegenote van het schijnhuwelijk. Voorspelbaar. Ook bekend als: THE GOING PRICE.

Liberty

Verenigde Staten 1986. Drama van Richard C. Sarafian. Met o.a. Chris Sarandon, Frank Langella, Carrie Fisher, Claire Bloom en George Kennedy.

Dit groots opgezet mengsel van feiten en verzinsels over Frederic Auguste Bartholdi (Langella) en het Vrijheidsbeeld, dat hij bouwde als gift aan de V.S., is slaapverwekkend. Opgenomen in Parijs en Baltimore, met derderangs speciale effecten.

L'été 36

Frankrijk​/​​België 1986. Romantiek van Yves Robert. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Christian Clavier, Jean-Pierre Bouvier, Jean Carmet en Marie-Christine Barrault.

Trouwe bewerking van de zware roman van Bertrand Poirot- Delpech over de lotgevallen van de leden van een Bretonse landjonkerfamilie waarvan generaal Saint-Aubert (Rey) het middelpunt is. Er gebeurt die zomer heel wat: in Frankrijk en in Belgi[KA3] worden er revolutionaire sociale maatregelen getroffen, zoals de invoering van betaalde verlofdagen, maar daarnaast breekt in Spanje de burgeroorlog uit en dreigt vanuit Duitsland het fascisme. Door deze gebeurtenissen valt de familie uit elkaar: de een sluit zich bij de internationale brigades aan, de ander (een jood) bereidt zich voor op zijn vertrek naar de V.S. enz. We kennen Roberts sympathie voor zijn personages, maar aangezien hij geschikter is voor het komische genre, haalt hij alles een beetje door elkaar en is het verhaal hier en daar een beetje traag, maar het geheel blijft toch boeien. N.B.: het zou prettig zijn als bepaalde tv-zenders (altijd dezelfde) ermee ophielden herhalingen als nieuwigheden te presenteren!

Tranches de vie

Frankrijk 1985. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Laura Antonelli, Michel Boujanah, Jean-Pierre Cassel, Christian Clavier en Jean-Pierre Darroussin.

Tien sketches uit het stripverhalenalbum van Lauzier die de scenario- en dialogenschrijver van de film is. Leterrier is bovendien een goede filmmaker en dat maakt het resultaat des te teleurstellender. Andere sketches hadden de voorkeur verdiend boven deze. Veel herhalingen en montagefouten maken het geheel lomp en overdreven. De elegante, amorele en wrede wereld van Lauzier komt helemaal niet uit de verf.

Le Jeu de l'amour et du hasard

Frankrijk 1985. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Danièle Lebrun, Jean-Pierre Cassel en Claude Brasseur.

Het gaat uiteraard om het wereldberoemde meesterwerk van Marivaux (1730). Navertellen is eigenlijk niet nodig want het thema, een aantal onmogelijke liefdes, is verre van nieuw. Maar de constructie is geniaal. Het uitgangspunt van deze vooral psychologische en ietwat romantische komedie met een nostalgisch tintje, is de subtiele afwisseling van verstand en gevoel. Oude rot in het tv-vak Bluwal weet de ruimte te benutten en het statische van toneel te vermijden. Briljant spel.

Vive la sociale!

Frankrijk 1983. Drama van Gérard Mordillat. Met o.a. François Cluzet, Robin Renucci, Elizabeth Bourgine, Jean-Yves Dubois en Yves Robert.

Een in een communistisch gezin opgegroeide jongeman begint een catering service en wordt steeds meer besmet met bourgeois- idealen. Deze half satirische tragikomedie laat de proletarische anti-held naadloos door heden en recent verleden bewegen in een groeiend besef van middelmaat en is een van de zeldzame Franse films die het arbeidersmilieu laat zien. De humoristische observaties van de in het Sovjet-communisme gestagneerde oudere generatie, maar ook van mei 1968 als een middenstandsrevolte maken deze film met goed spel en een flitsende vormgeving, tot een meer dan veelbelovend debuut.

La truite

Frankrijk 1982. Drama van Joseph Losey. Met o.a. Isabelle Huppert, Jean-Pierre Cassel, Jeanne Moreau, Daniel Olbrychski en Jacques Spiesser.

Frédérique, bijgenaamd 'Truite' ('Forel'), zwemt van jongs af aan in de tegenstroom. Ze ontvlucht de afstomping van de traditioneel-maatschappelijke conventies door met welgestelde types aan te pappen, zonder daarbij echter haar lichaam te verkopen. Haar cynische opportunisme brengt haar tot in Japan. Zo onaangenaam als het hoofdpersonage is ook deze Losey-adaptatie van Roger Vaillands roman uit 1964. Huppert, tegendraads filmicoon van de vrouwelijke vrijgevochtenheid, lepelt de titelrol helemaal uit: narcistisch, hatelijk, koud als een vis. De twee sterren zijn voor Alexander Trauners decors en Henri Alekans fotografie.

Ehrengard

Italië 1982. Drama van Emidio Greco. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Audrey Matson, Lea Padovani, Alessandro Haber en Caterina Boratco.

Een hofschilder en rokkenjager laat in de 18de eeuw zijn blik vallen op een ge[KA3]emancipeerde hofdame. Zij weerstaat zijn avances maar weet hem op h[KA1]a[KA1]ar termen te winnen en ondertussen ook de eer te redden van haar prinses (die in het geheim moet bevallen van een bastaardzoon). De novelle van Karen Blixen kreeg een stijlvolle maar langzame verfilming, die soms overmatig op de literaire dialoog steunt. In de sterke rolbezetting is de titelrol van Audrey Matson een openbaring.

Nudo di donna

Italië​/​​Frankrijk 1981. Komedie van Alberto Lattuada en Nino Manfredi. Met o.a. Nino Manfredi, Eleonora Giorgi, Jean-Pierre Cassel, Georges Wilson en Carlo Bagno.

Een handelaar in tweedehands auto's uit Rome voelt zich overtroefd wanneer zijn intellectuele echtgenote een antiquarische boekhandel in Venetië heeft geërfd. Tijdens het carnaval in die stad laat hij zich oppikken door een straathoertje dat erg op zijn vrouw lijkt, of misschien zijn vrouw zelf is, die in vermomming door zijn nukkige gevoelens van miskendheid tracht heen te breken. De combinatie van komedie en liefdesmysterie blijft - door regieconflicten en vervanging -wat onevenwichtig hoewel de afzonderlijke elementen sterk zijn uitgewerkt, met optimaal gebruik van Venetië. Glansrollen van Manfredi in een identiteitscrisis en van Giorgi, die haar dubbelrol zó aannemelijk maakt dat de twijfel of het inderdaad dezelfde vrouw betreft, op intrigerende wijze levend wordt gehouden.

La Vie continue

Frankrijk 1981. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Cassel, Michel Aumont, Paulette Dubost en Pierre Dux.

Een vrouw wordt op haar vijftigste weduwe en moet het verwerven van nieuwe zelfstandigheid en een baan combineren met de zorg voor kinderen. Ze wordt verliefd op een man die getrouwd blijkt te zijn. Er is op geen onderdeel van deze film iets aan te merken, behalve dat alles al zo veel vaker is vertoond. De voorspelbaarheid van Mizrahi's eigen scenario maakt de acteerprestaties vleugellam, behalve van Dux als oude joodse kleermaker.

Le Soleil en face

Portugal​/​​Frankrijk 1979. Drama van Pierre Kast. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Stéphane Audran, Alexandra Stewart, Pierre Vaneck en Françoise Prévost.

Een succesvolle schrijver in een inspiratie-crisis heeft zich met vrouw en kennissen teruggetrokken in een Portugees vissersdorp. Zijn omgeving probeert zijn ongeneeslijke kanker voor hem te verzwijgen en zijn laatste dagen zo aangenaam mogelijk te maken. Hij komt tenslotte toch achter de waarheid en wacht berustend zijn dood af. Dit boeiende gegeven - geïnspireerd op de persoonlijkheid en de dood van de met de regisseur bevriende auteur Roger Vailland - kreeg sterke en innemende spelprestaties, maar vervalt soms door de situering in een dorpje, in al te oppervlakkige folklore, waarbij de welgesteldheid en het intellectualisme van de personages op den duur irritant gaan werken.

La ville des silences

Frankrijk 1979. Mysterie van Jean Marboeuf. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Michel Galabru, Michel Duchaussoy, Jean-Marc Thibault en Claire Maurier.

Een Franse provincieplaats wordt economisch, sociaal en politiek beheerst door een familie waarvan de patriarch wordt vermoord. De door anonieme brieven opgeschrikte notabelen laten uit Parijs privédetective Briand (Cassel) overkomen die ze vanwege zijn seksuele geaardheid makkelijk menen te kunnen manipuleren. Maar de gemeenschap tolereert geen buitenstaanders. Deze sfeervol gefotografeerde en goed geacteerde misdaadfilm is in de eerste plaats een zwarte satire, maar de regisseur verwerkte in zijn film zo veel kritiek op de vermogende klasse dat hij soms de plot dreigt te vergeten.

La Giacca verde

Italië 1979. Drama van Franco Giraldi. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Senta Berger, Renzo Montagnani en Vittorio Sanipoli.

Een beroemde gastdirigent herkent in de paukenist zijn vroegere vriend uit de onderduikperiode aan het eind van WO II. Destijds was diens opschepperij over een grootse muzikale carrière onderwerp van spot en grappen voor de dirigent, maar zijn uiteindelijke acceptatie van zijn eigen middelmaat brengt de begaafde vriend in twijfel over zijn talent en morele verantwoordelijkheid. Het betrekkelijk simpel uitgewerkte gegeven uit roman van Mario Soldati kreeg een wel erg uitgesponnen verfilming, maar heeft uitstekend spel van de beide hoofdrollen en van Berger, als filmster die zich ook drukte voor het krijgsgewoel en meedeed aan alle spotterij.

Grandison

Duitsland 1979. Historische film van Achim Kurz. Met o.a. Marlène Jobert, Jean Rochefort, Helmut Qualtinger, Dora Doll en Jean-Pierre Cassel.

Duidelijk geïnspireerd op Stanley Kubricks BARRY LYNDON heeft deze prachtige kleurenfilm de makers zo'n 4 miljoen mark gekost, maar de film bleek gek genoeg een 'zeperd' aan de kassa. Carl Grandison heeft het door roof en oplichterij gebracht tot de positie van een vooraanstaand burger, maar een rechter besluit tot een onderzoek. Onvergetelijke beelden en een volmaakt scenario zullen de film te zijner tijd toch wel het verdiende succes bezorgen.

From Hell To Victory

1979. Oorlogsfilm van Hank Milestone. Met o.a. George Peppard, Jean-Pierre Cassel en Horst Buchholz.

Duidelijk geïnspireerd op Stanley Kubricks BARRY LYNDON heeft deze prachtige kleurenfilm de makers zo'n 4 miljoen mark gekost, maar de film bleek gek genoeg een 'zeperd' aan de kassa. Carl Grandison heeft het door roof en oplichterij gebracht tot de positie van een vooraanstaand burger, maar een rechter besluit tot een onderzoek. Onvergetelijke beelden en een volmaakt scenario zullen de film te zijner tijd toch wel het verdiende succes bezorgen.

Cinq % de risque

Frankrijk​/​​België 1979. Misdaad van Jean Pourtalé. Met o.a. Bruno Ganz, Jean-Pierre Cassel, Aurore Clément, Pierre Michael en Fernand Guiot.

Een bizar thema: het opzetten van de volmaakte misdaad, door met behulp van een wiskundige techniek en nauwkeurige computerberekeningen een rotsvast alibi te construeren. Helaas draait dit al snel uit op een eindeloze autorally (het lijkt wel een reclamefilm voor het betreffende merk), zodat het project halverwege eigenlijk al op een mislukking uitloopt. De tweede speelfilm van Pourtalé. De laatste?

Who Is Killing the Great Chefs of Europe?

Verenigde Staten​/​​Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1978. Komedie van Ted Kotcheff. Met o.a. George Segal, Jacqueline Bisset, Robert Morley, Jean-Pierre Cassel en Philippe Noiret.

Een vlotte moordklucht met een titel die al veel verraadt en met een wellustige blik op Europese landschappen en menukaarten, met daarbij een prima kluchtige rol voor Morley als 's werelds grootste lekkerbek. Het scenario is van Peter Stone naar de roman van Nan en Ivan Lyons. Het camerawerk is van John Alcott.

Les Rendez-vous d'Anna

België​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1978. Drama van Chantal Akerman. Met o.a. Aurore Clément, Helmut Griem, Magali Noël, Hanns Zieschler en Jean-Pierre Cassel.

Het centrale personage en tegelijk de titelfiguur, de twintigjarige onafhankelijke vrouw Anna, vrijgezellin en cineaste van beroep, is voortdurend onderweg; als een soort handelsreiziger gaat zij haar film her en der vertonen. Het is geen echt verhaal dat de motor is van de film, maar de filmtaal die vorm geeft aan de gemoedsbewegingen. De door Akerman vindingrijk gekozen expressievorm weet op een treffende manier de culturele crisis op te roepen: de economische crisis, de filosofische malaise, het morele en spirituele onbehagen, de onzekerheid van een samenleving waarin de essentiële waarden zijn weggevallen en stukgeslagen en die nu met een kater in het slop zit.

Je te tiens, tu me tiens par la barbichette

Frankrijk 1978. Musical van Jean Yanne. Met o.a. Jean Yanne, Mimi Coutelier, Micheline Presle, Jean-Pierre Cassel en Michel Duchaussoy.

Een inspecteur en zijn vrouwelijke collega worden aangewezen om de ontvoering van een populaire tv-presentator op te lossen. De tv organiseert een speciaal programma om losgeld van de kijkers te krijgen, maar de opbrengst verdwijnt in de zak van de omroepdirecteur, want de ontvoering was een stunt om de kijkcijfers op te vijzelen. Ondertussen wordt de agente ontdekt als disco-ster. Deze satire op de omroepwereld is best amusant, maar Yanne haalt zoveel overhoop - gastoptredens van David Carradine, Village People en Richie Family - dat hij zelf zijn doelen uit het oog verliest.

Contro quattro bandiere

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1978. Oorlogsfilm van Umberto Lenzi. Met o.a. George Peppard, George Hamilton, Horst Buchholz, Jean-Pierre Cassel en Anny Duperey.

Zes studievrienden van verschillende nationaliteit spreken in 1939 af elkaar ieder jaar te zullen treffen in hetzelfde kroegje. Door de oorlog komen ze op verschillende fronten terecht; na de bevrijding treffen slechts twee overlevenden elkaar op de afgesproken plaats: een Amerikaan en de Fran[KA10]caise. In deze standaard-oorlogsfilm (met een startpunt dat verwant is aan SOLDAAT VAN ORANJE) worden via de lotgevallen van de diverse personages alle genre-clichés in onderhoudende afwisseling afgewerkt, maar niet meer dan dat. In de merkwaardige bezetting treedt de Amerikaan Hamilton op als Fransman en de Fransman Cassel als Brit.

Folies bourgeoises

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1976. Komedie van Claude Chabrol. Met o.a. Stéphane Audran, Bruce Dern, Sydne Rome, Jean-Pierre Cassel en Ann-Margret.

Geen moordmysterie of psychologisch drama van nouvelle vague-meester Chabrol, maar nu eens een kolderieke relatiekomedie. De vrouw van een welgestelde schrijver heeft een verhouding met zijn uitgever, terwijl zowel schrijver als uitgever er zelf ook geheime relaties op nahouden. De verwikkelingen zijn op den duur moeilijk te volgen en eigenlijk ook niet bijster interessant. De op zich aantrekkelijke internationale cast lijkt er grotendeels net zo over te denken. Misschien had Chabrol beter de serieuze toon kunnen aanhouden van de roman van Lucie Faure, waarop hij zich baseerde.

The Four Musketeers (The Revenge of Milady)!

Spanje​/​​Panama​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1975. Avonturenfilm van Richard Lester. Met o.a. Christopher Lee, Raquel Welch, Oliver Reed, Richard Chamberlain en Michael York.

Dit is het even leuke vervolg op het komische succes uit 1973, dat overigens tegelijkertijd gedraaid werd. De vier helden leveren als vanouds strijd met de monsterachtige Richelieu, die daarbij geholpen wordt door de verraderlijke Lady de Winter om de Franse koningin in discrediet te brengen bij haar gemaal, koning Lodewijk de dertiende. Veel visuele grappen. De prima rolverdeling heeft buitengewoon veel plezier en de kijkers genieten mee. Werd weer vervolgd met THE RETURN OF THE THREE MUSKETEERS.

That Lucky Touch

Verenigd Koninkrijk 1975. Komedie van Christopher Miles. Met o.a. Roger Moore, Susannah York, Lee J. Cobb, Shelley Winters en Jean-Pierre Cassel.

Er zijn problemen bij de NAVO in Brussel met Roger Moore als wapenhandelaar. Een leuke persiflage op internationale meningsverschillen.

Docteur Françoise Gailland

Frankrijk 1975. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Cassel, François Périer, Isabelle Huppert en Suzanne Flon.

Een vrouwelijke ziekenhuisarts (Girardot) heeft tussen werk, gezin, echtgenoot en minnaar voor niemand tijd, tot ze bij zichzelf kanker (als gevolg van roken) constateert en een verbeten strijd tegen haar ziekte aangaat. Hierdoor komt haar gezin tot bezinning. Hoewel gebaseerd op ware gebeurtenissen lijkt de film een al te rooskleurige smartlap die Girardot ruime gelegenheid biedt haar dappere-glimlach-tussen-tranen-door te etaleren. Het scenario is van André G. Brunelin en regisseur Bertucelli naar de roman van Noëlle Loriot. Het camerawerk is van Claude Renoir. Eastmancolor, Mono.

Docteur Francoise Gailland

Frankrijk 1975. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jean-Pierre Cassel en Annie Girardot.

Een vrouwelijke ziekenhuisarts (Girardot) heeft tussen werk, gezin, echtgenoot en minnaar voor niemand tijd, tot ze bij zichzelf kanker (als gevolg van roken) constateert en een verbeten strijd tegen haar ziekte aangaat. Hierdoor komt haar gezin tot bezinning. Hoewel gebaseerd op ware gebeurtenissen lijkt de film een al te rooskleurige smartlap die Girardot ruime gelegenheid biedt haar dappere-glimlach-tussen-tranen-door te etaleren. Het scenario is van André G. Brunelin en regisseur Bertucelli naar de roman van Noëlle Loriot. Het camerawerk is van Claude Renoir. Eastmancolor, Mono.

Murder on the Orient Express

Verenigd Koninkrijk 1974. Thriller van Sidney Lumet. Met o.a. Albert Finney, Sean Connery, Lauren Bacall, John Gielgud en Martin Balsam.

Het is zeer de moeite waard om de stoet beroemde acteurs in Agatha Christie's 'Murder on the Orient Express' te zien optreden. Regisseur Lumet liet de grote namen allemaal tot hun recht komen. Een voor een klimmen ze aan boord van de Orient Express, de eersteklas trein waarin later een moord gaat plaatsvinden die één van de passagiers, detective Hercule Poirot (een onherkenbare Finney), moet oplossen. We zien oa Sean Connery als agressieve legerofficier, John Gielgud als butler (wat anders), Ingrid Bergman die een Oscar kreeg voor haar bijrol als godvrezende buitenlander en nog een handvol grootheden in andere mooie rollen en rolletjes. Over eersteklas trein gesproken.

Love At The Top

1974. Michel Deville. Met o.a. Florinda Bolkan, Jean-Pierre Cassel, Jane Birkin, Jean-Louis Trintignant en Romy Schneider.

Het is zeer de moeite waard om de stoet beroemde acteurs in Agatha Christie's 'Murder on the Orient Express' te zien optreden. Regisseur Lumet liet de grote namen allemaal tot hun recht komen. Een voor een klimmen ze aan boord van de Orient Express, de eersteklas trein waarin later een moord gaat plaatsvinden die één van de passagiers, detective Hercule Poirot (een onherkenbare Finney), moet oplossen. We zien oa Sean Connery als agressieve legerofficier, John Gielgud als butler (wat anders), Ingrid Bergman die een Oscar kreeg voor haar bijrol als godvrezende buitenlander en nog een handvol grootheden in andere mooie rollen en rolletjes. Over eersteklas trein gesproken.

Le mouton enragé

Frankrijk​/​​Italië 1974. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Pierre Cassel, Jane Birkin en Henri Garcin.

Romy Schneider speelt in deze satirische komedie de uitdagende minnares van een 'man zonder eigenschappen' (Trintignant), een verlegen bankbediende die als marionet van zijn vriend & kwade genius (Cassel) carrière weet te maken en vrouwen leert veroveren. Le mouton enragé heeft een sterbezetting in soms verrassend tegendraadse rollen, maar het accent op vooral de pikante en dramatische verwikkelingen maakt de sociaal-politieke toespelingen nogal gratuit. 'Ze is de meest erotische vrouw die ik ken,' stelt Trintignant vast. Off-screen zei Schneider daarover: 'Ik weet dat ik mooi ben, ik kan het me permitteren me naakt te laten zien. En ik vind het leuk, daarom doe ik het.'

The Three Musketeers

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1973. Avonturenfilm van Richard Lester. Met o.a. Christopher Lee, Michael York, Oliver Reed, Frank Finlay en Richard Chamberlain.

Vermakelijke avonturenfilm naar het bekende verhaal van Alexandre Dumas père over de jonge D'Artagnan (York) die zich aansluit bij 's konings musketiers en prompt betrokken raakt bij complotten en intriges. Een van de leukste verfilmingen van het verhaal, met veel humor, wervelende zwaardgevechten en een vleugje romantiek. Reed is sterk als de wat humeurige Athos en Faye Dunaway is uitstekend als de wraakzuchtige Milady De Winter. Tegelijk opgenomen met vervolgfilm The Four Musketeers: Milady's Revenge (1974).

Il magnate

Italië 1973. Komedie van Gianni Grimaldi. Met o.a. Lando Buzzanca, Rosanna Schiaffino, Jean-Pierre Cassel en Pier Paola Bucchi.

Clara (Schiaffino) is de lieftallige vrouw van Furio Cicerone (Buzzanca), ingenieur en directeur van een bedrijf. Ze zwicht niet voor het amoureuze voorstel van graaf Arienti (Cassel), die door haar is geobsedeerd. Helaas heeft Furio enorme financiële schulden bij Arienti en heeft deze een bepaling in de leenovereenkomst opgenomen die erin voorziet dat de seksuele gunsten van zijn vrouw als onderpand gelden. Furio is er zeker van dat hij de graaf kan terugbetalen voordat de dekking door de bank afloopt, maar de machtige Arienti haalt de bankdirecteur ertoe over zich niet aan de overeenkomst te houden. De regie is ietwat zwak maar de humor is uitstekend en het is leuk om te kijken naar het fraaie komische spel van Buzzanca, Cassel en de beeldschone Schiaffino.

Baxter

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1973. Drama van Lionel Jeffries. Met o.a. Patricia Neal, Scott Jacoby, Jean-Pierre Cassel, Lynn Carlin en Britt Ekland.

Een goed gespeeld drama over de problemen van de jonge Jacoby en zijn relatie met spraaktherapeute Neal, die hem het slissen moet afleren.

Malpertuis

België​/​​Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Nederland 1972. Horror van Harry Kümel. Met o.a. Orson Welles, Mathieu Carrière, Susan Hampshire, Michel Bouquet en Jean-Pierre Cassel.

Een jonge zeeman vindt zijn zuster in een mysterieus huis waarvan de bewoners elk hun eigen geheim lijken te hebben, maar hij weet haar niet over te halen met hem te vertrekken. Zelf raakt ook hij steeds meer verstrikt in de doolhof van gangen en tuin en in de liefde voor een van de huisgenoten, totdat hij de ware identiteit van de bewoners ontdekt. Deze ambitieuze bewerking van de beroemde fantastische roman van Jean Ray heeft een onevenwichtig scenario dat onnodig veel vraagtekens oproept; de internationale rolbezetting heeft individueel sterke momenten, maar men acteert te zeer voor zich. De uitgekiende en stijlvolle vormgeving blijft de aandacht vasthouden en verrassen.

Le charme discret de la bourgeoisie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1972. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel en Paul Frankeur.

Een aantal personen uit de hogere klassen, onder wie de ambassadeur (Rey) van een fictieve bananenrepubliek en een bijzonder daadkrachtige bisschop, probeert langdurig, tevergeefs, om te dineren. Ze worden steeds maar onderbroken, door een politie-inval, door een sterfgeval, doordat de eettafel zich blijkt te bevinden op het podium van een theater. Buñuel liet zijn fantasie de vrije loop bij dit late werk van hem, een surrealistische komedie met scherpe randjes. Actrice Seyrig en het scenario van Buñuel en Jean-Claude Carrière wonnen een BAFTA, de film kreeg bovendien de Oscar voor de beste buitenlandse film.

Le Bateau sur l'herbe

Frankrijk 1970. Komedie van Gérard Brach. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, John McEnery, Claude Jade, Valentina Cortese en Paul Préboist.

Vrienden bouwen in park van buitenhuis in Parijs boot, waarmee ze wereldreis willen maken. Zeemanszoon laat zich overheersen van grillige zoon des huizes welgevallen, tot tweespalt ontstaat door komst van log[KA1]ee die hun dromen sceptisch ondergraaft. Gave absurdistische film is neerslag van relatie van schrijver Brach met Roman Polanski die contrastrijk wordt neergezet door sobere Cassel en onvoorspelbare McEnery (wiens bijzondere talent in films zelden gebruikt wordt en nooit zo goed als hier). Helaas geeft titel inhoud van film bij voorbaat weg: de boot komt nooit van het gras af.

La Rupture

Italië​/​​België​/​​Frankrijk 1970. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Stéphanie Audran, Jean-Pierre Cassel, Michel Bouquet, Jean-Claude Drouot en Michel Duchaussoy.

Een onvolwassen, aan drugsverslaafde rijkeluiszoon staat in zijn roes zijn zoontje naar het leven, waarna zijn vrouw zich met haar kind in een familiepension installeert en scheiding aanvraagt. Haar schoonvader houdt haar verantwoordelijk voor de verloedering van zijn zoon en wil de voogdij over zijn kleinkind, zodat hij een schoftige detective opdracht geeft om haar in discrediet te brengen. Dit melodramatisch en hoogst ingewikkeld verhaal vormt de aanleiding voor een eerbetoon aan de morele moed van Audran als de jonge moeder, waarbij de andere acteurs in vaak bizarre scènes op verrassende en geslaagde wijze rollen tegen - hun - type in, hebben gekregen.

L'ours et la poupée

Frankrijk 1969. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Brigitte Bardot, Jean-Pierre Cassel, Daniel Ceccaldi, Xavier Gélin en Georges Claisse.

Een botsing tussen haar Rolls en zijn eend wordt gevolgd door een botsing van temperamenten tussen een grillige rijke jonge vrouw en een formele degelijke burgerman die de tijdelijke verantwoordelijkheid heeft voor een stel kinderen. Na hun eerste confrontatie zijn ze nog niet uitgeruzied en worden ze ondanks alles verliefd. Het scenario is niet het meest oorspronkelijke dat Deville verfilmde, maar de film brengt zo nodig in herinnering wat voor een aanstekelijke comédienne Bardot kan zijn in een attente regie. Het scenario is geschreven door Nina Companeez en Michel Delville. Door de camera keek Claude Lecomte.

L'armée des ombres

Frankrijk​/​​Italië 1969. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Claude Mann, Serge Reggiani, Christian Barbier, Paul Crauchet en Paul Meurisse.

Frankrijk, halverwege WO II. De leden van een verzetsgroep - veelal veertigers, onder dagelijkse leiding van ingenieur Philippe Gerbier (Ventura) - kennen uit veiligheidsoverwegingen zo min mogelijk elkaars identiteit, maar zijn toch beducht dat hun gearresteerde kameraden tijdens martelingen van de Gestapo doorslaan. Zowel bevrijdingsacties als onderlinge liquidaties uit voorzorg blijken noodzakelijk. Melville voegde aan de roman van Joseph Kessel zijn eigen verzetsherinneringen toe en gaf de film de sfeer en de benadering van zijn gangsterthrillers; met een beklemmend resultaat. Lang ondergewaardeerd, maar ijzersterk.

The Killing Game

1967. Alain Jessua. Met o.a. Michel Duchaussoy, Jean-Pierre Cassel en Claudine Auger.

Frankrijk, halverwege WO II. De leden van een verzetsgroep - veelal veertigers, onder dagelijkse leiding van ingenieur Philippe Gerbier (Ventura) - kennen uit veiligheidsoverwegingen zo min mogelijk elkaars identiteit, maar zijn toch beducht dat hun gearresteerde kameraden tijdens martelingen van de Gestapo doorslaan. Zowel bevrijdingsacties als onderlinge liquidaties uit voorzorg blijken noodzakelijk. Melville voegde aan de roman van Joseph Kessel zijn eigen verzetsherinneringen toe en gaf de film de sfeer en de benadering van zijn gangsterthrillers; met een beklemmend resultaat. Lang ondergewaardeerd, maar ijzersterk.

Le dolci signore

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1967. Komedie van Luigi Zampa. Met o.a. Virna Lisi, Ursula Andress, Claudine Auger, Marisa Mell en Jean-Pierre Cassel.

Een getrouwde bourgeoise gaat in Rome haar oude vriendinnen opzoeken, die ondanks welstand en huwelijk nogal wat seksuele onvrede verbergen. Ze besluiten een avontuurlijk en swingend leventje te leiden met feestjes, flirts, striptease en mooie jonge minnaars. Deze episodisch opgebouwde film biedt weinig verrassingen of echte humor, al geeft de hoogst modieuze aankleding uit die tijd van de fraaie sterren nu enige extra aanleiding tot lachen. Het verhaaltje stelt niks voor maar de vrouwen zijn allemaal mooi en sexy.

Jeu de massacre

Frankrijk 1967. Komedie van Alain Jessua. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claudine Auger, Michel Duchaussoy, Anna Gaylor en Eléonore Hirt.

Het striptekenende en -schrijvende echtpaar Pierre (Cassel) en Jacqueline Meyrand (Auger) heeft weinig succes, maar vindt een fan in wereldvreemde rijkeluiszoon Bob Neuman (Duchaussoy) die zich met hun held identificeert. Ze gaan bij hem inwonen, maar de vereenzelviging van de gastheer met hun verzinsels leidt bijna tot echte misdaden. Deze vernuftige film haakte met stripverbeeldingen in op de toenmalige pop-art-rage, die nu doorzichtig modieus is en de humor met leedvermaak is even vaak doeltreffend als hoogst irritant. De Comédie Française acteur Duchaussoy maakt een sterk filmdebuut als de stripfan. Het scenario is van regisseur Jessua, die daarvoor in Cannes werd gelauwerd. Het camerawerk is van Jacques Robin. Eastmancolor, Mono.

Those Magnificent Men In Their Flying Machines

Verenigd Koninkrijk 1965. Komedie van Ken Annakin. Met o.a. Stuart Whitman, Sarah Miles, James Fox, Alberto Sordi en Robert Morley.

...or How I Flew from London to Paris in 25 hours 11 minutes. Filmmaker Ken Annakin (The Longest Day) vond de lange titel wat 'pompeus', maar gaf naar verluidt ook toe dat de oorspronkelijke titel Flying Crazy waarschijnlijk geen kaskraker had opgeleverd. Het publiek smulde in elk geval van het vliegracespektakel, de slapstick, en van de vele Britse komieken (zoals Terry-Thomas, Eric Sykes en Benny Hill). Het draait om een vliegrace van Londen naar Parijs begin vorige eeuw, en de deelnemers komen uit alle landen waar voor het eerst vliegmachines van de grond kwamen. Alleraardigst.

Les Fêtes galantes

Frankrijk​/​​Roemenië 1965. Historische film van René Clair. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Philippe Avron, Geneviève Casile, Marie Dubois en Jean Richard.

Nicht van maarschalk haalt jonge brigadier over om zich achter vijandelijke linies te wagen om te proberen vrede tot stand te brengen. Laatste film van Clair mist bedoelde elegante lichtheid zowel in vormgeving als in zelfgeschreven scenario dat acteurs weinig mogelijkheden biedt en hun uitbundigheid overdreven doet lijken. In Roemenië gemaakte opnamen van landschappen en kastelen zijn fraai om naar te kijken.

Un Monsieur de compagnie

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Jean-Claude Brialy, Irina Demich, Catherine Deneuve en Annie Girardot.

Een jongeman die door zijn grootvader is opgevoed als een principiële luiaard belandt door zijn charme tegen zijn zin in allerlei, vooral amoureuze avonturen. De film zingt lof der luiheid met een sierlijke vaart door een reeks van uiteenlopende episodes. De dansende motoriek van Cassel en de sprookjesachtige sfeer doen het betreuren dat De Broca geen echte musical heeft gemaakt. De ontknoping maakt het voorafgaande onnodig wezenloos, maar is een gering schoonheidsfoutje.

Les Plus belles escroqueries du monde

Frankrijk​/​​Japan​/​​Nederland​/​​Italië 1964. Komedie van Hiromichi Horikawa, Roman Polanski, Ugo Gregoretti, Claude Chabrol en Jean-Luc Godard. Met o.a. Mie Hama, Ken Mitsuda, Nicole Karen, Jan Teulings en Arnold Geldermans.

Een teleurstellende episodenfilm, waarbij zowel de regisseurs als de acteurs onder hun maat blijven in anekdotes over verschillende soorten oplichting. Polanski's Amsterdamse bijdrage over een Franse diamantendievegge is als zijn eerste westerse film een curiosum. De relatief interessantste sketch van Godard met Seberg in haar rol uit A BOUT DE SOUFFLE die een politieke oplichter interviewt, werd in de meeste landen gecoupeerd.

Alta infedeltà

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Franco Rossi, Luciano Salce, Elio Petri en Mario Monicelli. Met o.a. Nino Manfredi, John Phillip Law, Fulvia Franco, Monica Vitti en Jean-Pierre Cassel.

Episodefilm. Jaloerse echtgenoot merkt met genoegen dat de aandacht van Brit niet zijn vrouw, maar hemzelf geldt. Wantrouwende echtgenote verleidt huisvriend, maar blijft zo doormopperen dat ze nauwelijks merkt dat het gebeurt. Een echtpaar brengt fleur in hun relatie door elkaar als zogenaamde onbekenden te versieren. Een gokker heeft alles verloren en kan alleen zijn vrouw nog inzetten. Film is uitschieter door hoog en amusant niveau van alle delen, hoewel sketch 1 en sketch 3 - als variant op The Lover van Harold Pinter - ironische uitschieters blijken. Goed spel in alle rollen.

Nunca pasa nada

Frankrijk​/​​Spanje 1963. Drama van Juan Antonio Bardem. Met o.a. Corinne Marchand, Jean-Pierre Cassel, Antonio Casas, Julia Gutiérrez Caba en Pilar Gomez Ferrer.

Een actrice uit een Frans toneelgezelschap moet van een kleine operatie herstellen in een Spaanse provincieplaats waar de arts verliefd op haar wordt. Ze zoekt echter troost voor het wantrouwen en de roddel bij de leraar Frans die in stilte bemind wordt door de vrouw van de dokter. Bardem gaf de verstikking van kleinsteedse verveling en traditioneel-katholieke moraal indringender gestalte in CALLE MAYOR, maar in deze film wordt niettemin goed gespeeld door de vier hoofdrolspelers.

The Elusive Corporal

Frankrijk 1962. Experimenteel van Jean Renoir. Met o.a. O.E. Hasse, Jean-Pierre Cassel, Claude Brasseur en Claude Rich.

Een actrice uit een Frans toneelgezelschap moet van een kleine operatie herstellen in een Spaanse provincieplaats waar de arts verliefd op haar wordt. Ze zoekt echter troost voor het wantrouwen en de roddel bij de leraar Frans die in stilte bemind wordt door de vrouw van de dokter. Bardem gaf de verstikking van kleinsteedse verveling en traditioneel-katholieke moraal indringender gestalte in CALLE MAYOR, maar in deze film wordt niettemin goed gespeeld door de vier hoofdrolspelers.

Les sept péchés capitaux

Frankrijk 1962. Komedie van Sylvain d' Homme, Philippe de Broca, Jacques Demy, Claude Chabrol en Edouard Molinaro. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Claude Brasseur, Jean-Claude Brialy, Jean-Pierre Cassel en Eddie Constantine.

Het nouvelle vague-antwoord op het onder dezelfde titel gemaakte zevenluik van de gearriveerde regisseurs uit de jaren vijftig geeft door het beperkt bestek de beroemde regisseurs, acteurs en schrijvers weinig speelruimte, waardoor het resultaat vlak en nauwelijks onderhoudend is. Een aardige sketch van Godard met Constantine, die zelfs te lui is om op de avances van een starlet in te gaan, en zowaar een uitschieter van Vadim, die een overspelrelatie laat stuk lopen op de verongelijkte hoogmoed van de gelieven ten aanzien van hun huwelijkspartners. Een gaaf klein verhaal dat de barokke ontsporingen van zijn lange films mist.

Le Caporal épinglé

Frankrijk 1962. Oorlogsfilm van Jean Renoir. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claude Brasseur, O.E. Hasse, Claude Rich en Jacques Jouanneau.