Ninetto Davoli

Ninetto Davoli: cast.
Er zijn 33 films gevonden.

Pasolini

2014 | Biografie, Drama

Frankrijk/België/Italië 2014. Biografie van Abel Ferrara. Met o.a. Willem Dafoe, Adriana Asti, Ninetto Davoli, Maria de Medeiros en Riccardo Scamarcio.

Abel Ferrara (Bad Lieutenant) brengt een avant-gardistische hommage aan de revolutionaire cineast Pier Paolo Pasolini. Hij toont de laatste dagen van de regisseur, tussen de afronding van diens controversiële Saló o le 120 giornate di Sodoma en zijn vroege dood, en wisselt dat af met drie verfilmde scènes van Porno-Teo-Kolossal, het nooit voltooide project van Pasolini. Ondanks een wat rommelige opzet levert het een intrigerend portret op, waarbij de nodige voorkennis van Pasoloni en zijn werk wel vereist is.

La ragazza del metrò

1989 | Romantiek

Italië 1989. Romantiek van Romano Scandariato. Met o.a. Nino D'Angelo, Roberta Olivieri, Ninetto Davoli, Bruno Stori en Gabriella Di Luzio.

In dit sentimentele liefdesverhaal gaat een arme jongeman uit Napels in Rome wonen. Hij verdient zijn geld als pianist en zanger in een bar. In de metro komt hij een rijk meisje tegen op wie hij verliefd wordt. Hun verhouding wordt natuurlijk afgekeurd door haar ouders, maar het loopt goed af. Nogal ongeloofwaardig.

Main pleine

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Gérard Darmon, Christine Pascal, Ninetto Davoli, Caroline Chaniolleau en Christophe Odent.

Darmon heeft een gevangenisstraf uitgezeten en keert naar zijn vertrouwde buurt terug. Hij ontmoet er slechts minachting, onverschilligheid en wantrouwen. Ook bij zijn misdadige vrienden die een nieuwe overval plannen. Alleen bij zijn ex-vriendin Pascal is hij welkom.

Animali metropolitani

1987 | Familiefilm

Italië 1987. Familiefilm van Steno. Met o.a. Donald Pleasence, Senta Berger, Ninetto Davoli en Maurizio Ferrini.

Een interessante geschiedenis over onderzoekers aan de New York State University in Buffalo die de theorie verkondigen dat de mens in de verre toekomst zal terugkeren tot zijn oorspronkelijke vorm, de mensaap. Je kunt een eind met hun argumenten meegaan, en onderweg valt er nog heel wat te lachen ook.

Momo

1986 | Familiefilm, Fantasy

Italië/Duitsland 1986. Familiefilm van Johannes Schaaf. Met o.a. Radost Bokel, John Huston, Mario Adorf, Armin Mueller-Stahl en Leopoldo Trieste.

Met fantastische beelden, die een groot budget verraden, verfilmde Johannes Schaaf het boek van Michael Ende over het weesmeisje Momo dat op het laatste moment weet te verhinderen dat haastige grijze heren de tijd stelen. Ook Endes boek Die Unendliche Geschichte werd reeds verfilmd. Angelo Branduardi tekent voor de muziek, achter de camera stond Xaver Schwarzenberger en aan het scenario werkten Rosemarie Fendel en Marcello Coscia, die gesteund werden door de regisseur en de auteur.

Occhei, occhei

1983 | Drama, Erotiek

Italië 1983. Drama van Claudia Florio. Met o.a. Paula Molina, Giulia Salvatori, Walter Ricciardi, Luigi Laezza en Angel Egido.

Een arbeidster in een wasserette en een kapster dromen van een Amerikaanse levensstijl, maar hun uitdagende houding tegenover hun vriendjes resulteert in vernederende en teleurstellende ervaringen, waarna ze samen de stad verlaten. De in een flatwijk van Rome gesitueerde rumoerige punkfilm is spontaan geregisseerd, maar fietst al te vlot en oppervlakkig over dramatische gezinsconflicten en een groepsaanranding heen. Annie Girardots dochter Salvatori is komisch en vitaal, Molina al te vrijmoedig voor haar rol. De censuurmoeilijkheden in Italië zijn nogal overtrokken voor deze lichtgewicht-film.

Il Conte Tacchia

1982 | Komedie, Historische film

Italië 1982. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Enrico Montesano, Vittorio Gassman, Zoë Chauveau, Paolo Panelli en Giuseppe Pambieri.

Een Romeinse timmerman heeft in 1910 vriendschap gesloten met een berooide oude aristocraat. Hij gaat geloven dat hij diens bastaardzoon is. De Romeinse adel neemt hem in de maling, totdat hij een duel met een Franse degenheld wint en door koning Umberto tot graaf wordt gemaakt. De uitbundige komedie-interpretatie van het historisch materiaal kreeg een zorgvuldige visuele reconstructie die schril contrasteert met de anachronistische grappen. Een ongewoon subtiele rol van komiek Montesano, die een sterke Gassman als de nog vitale prinselijke zuiplap aan zijn zijde heeft.

A Zsarnok svíve, avagy Boccaccio Magyaroszágon

1981 | Avonturenfilm, Drama

Italië/Hongarije 1981. Avonturenfilm van Miklós Jancsó. Met o.a. Ninetto Davoli, László Gálffy, Thérèse-Ann Savoy, József Madaras en László Márkus.

Een parabel - zich afspelend in de 15e eeuw - over een in Itali[KA3]e opgegroeide Hongaar die op verzoek het koningschap in zijn geboorteland op zich neemt en al gauw de speelbal wordt van elkaar bestrijdende machthebbers. De intriges aan het hof zijn meesterlijk verweven met verhalen van Boccaccio en leiden tot een verrassende ontknoping. Hoewel Jansc[KA1]o de uitgestrekte poesta`s heeft verlaten en de studio is ingetrokken, zijn de voor hem kenmerkende ingredi[KA3]enten (het thema macht, ballet, naakt) nog volop aanwezig. Het scenario is van de maakster van MATERNALE, Giovanna Gagliardo.

La Liceale seduce i professori

1980 | Komedie, Erotiek

Italië 1980. Komedie van Mariano Laurenti. Met o.a. Gloria Guida, Alvaro Vitali, Lino Banfi, Fabrizio Moroni en Ninetto Davoli.

De zoveelste aflevering uit de Italiaanse komische softporno-reeks gesitueerd in een school waar steeds dezelfde acteurs steeds dezelfde platte grappen debiteren. Gerealiseerd in hetzelfde jaar en door dezelfde regisseur als IL PRESIDE E LA RIPETENTE lijkt deze film te bestaan uit de overschotjes van de andere. En dan te bedenken dat er nog niet eens materiaal genoeg was voor één film.

Il Minestrone

1980 | Drama, Komedie

Italië 1980. Drama van Sergio Citti. Met o.a. Roberto Benigni, Franco Citti, Ninetto Davoli, Olimpia Carlisi en Daria Nicolodi.

Twee uitgehongerde zwervers die elkaar bij het leegschrapen van vuilnisbakken leren kennen, komen in de gevangenis in contact met een lotgenoot die in een sjiek kostuum in restaurants dineert zonder te betalen. Deze vijfde film van Pasolini's assistent slaagt waar zijn eerdere pogingen faalden. Hij bouwt met kluchtelementen een sociale parabel op, waarin de harde en tragische kern niet verloren gaat. BRUTTI, SPORCHI E CATTIVI wordt bijna geëvenaard in een gemoedelijk tempo dat de uitgelezen acteurs alle kansen geeft. De lange, gedroomde diner-scène aan het slot had gemist kunnen worden.

Casotto

1977 | Komedie

Italië 1977. Komedie van Sergio Citti. Met o.a. Jodie Foster, Mariangela Melato, Michele Placido, Gigi Proietti en Paolo Stoppa.

Een kleedhokje op een zondag aan een openbaar strand is de plek waar de badgasten hun vrije dag beginnen, met andere plannen en verlangens dan alleen maar recreatie. Onder hen is een ouder echtpaar dat hun zwangere veertienjarige kleindochter aan de man hoopt te brengen. Onverwachte en niet geheel geslaagde terugkeer naar de volkse sprookjes van het neorealisme, waarin satirische, tragikomische, surrealistische en kluchtelementen worden afgewisseld zonder dat de episodes een eenheid worden. De regisseur is beter op dreef met de amateurspelers dan met zijn sterren.

Spogliamoci così senza pudore

1976 | Komedie

Italië 1976. Komedie van Sergio Martino. Met o.a. Ursula Andress, Barbara Bouchet, Johnny Dorelli, Enrico Montesano en Alberto Lionello.

Scarcastische, boertige vierluik. Er wordt de draak gestoken met seksuele taboes in Italië. De vier verhalen zijn getiteld IL DETECTIVE, LA SQUADRA DI CALCIO, L'ARMADIO DI TROIA en LA VISITA. De film zelf is onder de maat en de regie is zwak. Het beste is het tweede deel, waarin Montesano zich als vrouw verkleedt en zich aansluit bij een voetbalteam dat uitsluitend uit vrouwen bestaat. De andere verhalen zijn banaal.

Qui comincia l'avventura

1975 | Komedie, Actiefilm

Italië 1975. Komedie van Carlo Di Palma. Met o.a. Monica Vitti, Claudia Cardinale, Ninetto Davoli, Guido Leontini en Fernando Camerini.

Een geëmancipeerde motorrijdster onttrekt een zuidelijke huissloof aan haar sleurbestaan, die op haar beurt haar nieuwe vriendin uit vele onbezonnen avonturen zal moeten redden. Feministische versie van een Hill & Spencer-klucht waarbij Vitti in plaats van dynamisch vooral aanstellerig doet. Cardinale voldoet veel beter in deze actiefilm waarvan de gefantaseerde 'western-scènes' in zwart-wit zijn opgenomen.

Prendimi, straziami, che brucio di passione

1975 | Horror, Komedie

Italië 1975. Horror van Armando Crispino. Met o.a. Ninetto Davoli, Aldo Maccione, Gianrico Tedeschi en Jenny Tamburi.

Een low-budget komedie die ondanks povere acteurs en plot toch af en toe om te lachen is. Dr. Frankenstein zit met een probleem: hij kan niet met zijn verloofde trouwen als zijn schepping ligt te ontbinden, en dus wordt het wezen voorlopig uit elkaar gehaald. Het is aan Igor om de stukken weer bij elkaar te zoeken.

Pasqualino Cammarata...capitano di fregata

1974 | Komedie

Italië 1974. Komedie van Mario Amendola. Met o.a. Aldo Giuffrè, Agata Flori en Ninetto Davoli.

Een van de vele slappe, grove Italiaanse komedies vol vuilbekkende, sekshongerige mafketels. Hier gaat het over de kapitein van een Italiaans marinefregat dat dienst doet op zee, bemand door hoofdzakelijk stompzinnige matrozen. Zij vinden twee gestrande dames. Voorspelbare situaties, vaker lullig dan leuk.

Il lumacone

1974 | Komedie, Drama

Italië 1974. Komedie van Paolo Cavara. Met o.a. Turi Ferro, Ninetto Davoli en Agostina Belli.

Turi Ferro is een Siciliaanse kok in Rome die, nadat zijn vrouw hem verlaten heeft, in het souterrain van zijn vriend gaat wonen. Deze vriend, Davoli, voorziet in zijn levensonderhoud door hier en daar te stelen. De grote droom van Ferro is een treinwagon te kopen om daar een restaurant van te maken en zijn vriend een eerzame baan te bezorgen. Ze ontmoeten een jonge vrouw en samen proberen ze deze droom werkelijkheid te laten worden. Een vrij goed verhaal en mooi spel.

Il fiore delle mille e una notte

1974 | Komedie, Historische film, Romantiek, Erotiek, Experimenteel

Italië 1974. Komedie van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Franco Citti, Margareth Clémenti, Ninetto Davoli, Franco Merli en Inès Pellegrini.

Een reeks episodes uit [KL]Duizend en Een Nacht[KLE] die in schijnbare willekeur in elkaar overgaan en soms halverwege worden afgebroken, waarbij erotiek en magie, realisme en po[KA3]ezie elkaar afwisselen. Pasolini legde voor de opnamen van het laatste deel van de `trilogie van het leven` 10.000 km af door Ethiopi[KA3]e, Yemen, Irak en Nepal op zoek naar ongerepte landschappen en authentieke gezichten. Het leverde schitterende beelden op, maar ondanks (of door) zijn vrije en ongegeneerde verteltrant verslapt de interesse lang vóór de film is afgelopen. Het scenario is van Pasolini en Dacia Maraini. Het camerawerk is van Giuseppe Ruzzolini.

Tosca

1973 |

Italië 1973. Luigi Magni. Met o.a. Monica Vitti, Vittorio Gassman, Umberto Orsini, Gigi Proietti en Aldo Fabrizi.

Een beroemd operaverhaal - een zangeres probeert vergeefs haar revolutionaire geliefde van de doodstraf te redden - werd tot parodie gemaakt door alle melodramatische elementen bloedernstig te laten acteren. Die toon blijft onvoldoende lang verrassend en vooral Gassman overdrijft zijn rol wel heel erg.

Storie Scellerate

1973 | Avonturenfilm, Erotiek

Italië 1973. Avonturenfilm van Sergio Citti. Met o.a. Franco Citti, Ninetto Davoli, Nicoletta Machiavelli, Silvano Gatti en Ennio Pansoetti.

Twee zwervers die in een grot zitten, vertellen elkaar stoute verhalen die meestal gaan over priesters die het met het celibaat niet zo nauw nemen. Bij een roofoverval vermoorden ze per ongeluk hun slachtoffer en worden nog steeds vertellend naar de galg gebracht. Het scenario van Pasolini in de stijl van zijn 'Trilogie van het leven' kreeg van zijn naaste medewerker een vormgeving zonder poëtische bevlogenheid, waardoor diverse castracties, bestialiteit en veel ontlasting eerder kinderachtige smakeloosheid krijgen dan bevrijdende vitale levenslust. Het tempo is overigens vlotter dan bij Pasolini zelf en de acteurs en niet-acteurs kan animo niet ontzegd worden.

Appasionata

1973 | Drama, Erotiek

Italië 1973. Drama van Gian Luigi Calderone. Met o.a. Gabriele Ferzetti, Agostina Belli, Eleonora Giorgi, Valentina Cortese en Ninetto Davoli.

Meisje met vaderbinding heeft vroegrijpe schoolvriendin die onbevredigend gehuwde man weet te verleiden. Als depressieve moeder naar inrichting is verdwenen en daarmee ook obstakel in relatie met jonge minnares, neemt dochter plaats van vriendin in in bed van vader. Curieus scenario kreeg ongewone tact en aandacht in verfilming waardoor scepsis niet altijd, maar vaak bestreden wordt. Belli en Giorgi werden koploopsters in Italiaanse nymfen-erotiek.

Il maschio ruspante

1972 | Romantiek, Erotiek

Italië 1972. Romantiek van Antonio Racioppi. Met o.a. Giuliano Gemma, Barbara Bach en Ninetto Davoli.

Obsederende liefde, verscheurende hartstocht en hier en daar wat bloot zijn de voornaamste ingrediënten van deze film. Op een volksfeest komt een boer het vriendinnetje uit zijn kleutertijd weer tegen. Hij is altijd verliefd op haar gebleven, wil haar niet opnieuw verliezen en volgt haar naar Rome.

I racconti di Canterbury

1972 | Komedie, Erotiek, Historische film

Italië/Verenigd Koninkrijk 1972. Komedie van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Hugh Griffith, Laura Betti, Ninetto Davoli, Pier Paolo Pasolini en Josephine Chaplin.

Zoals met meer werk van agent provocateur Pasolini ontfermden zich de humorloze Italiaanse staatscensoren onmiddellijk over dit tweede deel in het 'drieluik des levens' (de andere delen zijn Il Decameron en Il fiore di mille e una notte). Typisch, want in deze scabreuze avonturen in veertiende-eeuws Engeland, ontleend aan Geoffrey Chaucer, ontbreekt het niet aan humor, van de dronken-wellustelingensoort. Mede door de scenariobewerking, waarin slechts een derde van de oorspronkelijke vertellingen overbleef, blijft het echter een arbitrair gestructureerde lapjesdeken. Wel kroop PPP zelf verdienstelijk in de rol van Chaucer, en zijn decors, fotografie en kostuums ronduit verbazingwekkend.

E più, storia d'amore e di coltello

1972 | Drama, Misdaad, Komedie

Italië 1972. Drama van Sergio Corbucci. Met o.a. Adriano Celentano, Claudia Mori, Romolo Valli, Maurizio Arena en Gianni Macchia.

Een jonge gangster wil zich na zijn gevangenisstraf wreken op degenen in zijn wijk die hem erin hebben geluisd. Onterechte verdenkingen en tegenslagen doen hem uiteindelijk van wraak afzien, maar hebben inmiddels in zijn omgeving zo veel kwaad bloed gezet dat hij onmiddellijk na zijn huwelijksvoltrekking wordt neergeschoten. In de pittoreske en rumoerige misdaadfilm, die zich afspeelt binnen de onaangetast gebleven Romeinse wijk Borgo in een aankleding van rond 1900, wordt komische bravoure afgewisseld met harde actie. Het is géén tweede BORSALINO, wat duidelijk wel de opzet was.

Anche se volessi lavorare, che faccio?

1972 | Komedie, Misdaad

Italië 1972. Komedie van Flavio Mogherini. Met o.a. Enzo Cerusico, Ninetto Davoli, Adriana Asti, Maurizio Arena en Vittorio Caprioli.

In een gehucht ergens in de provincie Lazio doen vier jonge grafdelvers hun eigenaardige werk onder de ogen van de plaatselijke commandant van de carabinieri. Op een dag besluiten zij voor eens en voor altijd een einde te maken aan hun onzekere financiële situatie. Zij wenden zich tot een deskundige met het verzoek hen te helpen bij hun plan om een Etruskisch museum te beroven. Maar helaas licht de goede man de politie in. Een matige, maar van tijd tot tijd beslist grappige film.

Abuso di potere

1972 | Misdaad

Duitsland/Frankrijk/Italië 1972. Misdaad van Camillo Bazzoni. Met o.a. Frederick Stafford, Marilù Tolo, Umberto Orsini, Claudio Gora en Raymond Pellegrin.

Stafford moet het als inspecteur Luca Micele opnemen tegen de maffia. Hij leidt ook nog een moeilijk privé-bestaan vol zorgen, en vooral vol emoties. Hij weet de plaatselijke maffialeiders op de knieën te krijgen maar dat leidt privé tot een dramatische climax.

Il Decameron

1971 | Experimenteel, Komedie, Historische film, Erotiek

Italië 1971. Experimenteel van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Patrizia Capparelli, Guido Alberti, Angela Luce, Ninetto Davoli en Franco Citti.

Acht verhalen van Giovanni Boccaccio (1313-75) krijgen van Pasolini een Napolitaanse inplaats van een Florentijnse situering, waardoor hij zelf de verbindende rol van de schilder Giotto di Bondone (1266-1337) kan spelen. De losse verteltrant houdt de verschillende episodes opzettelijk onaf, maar laat de beroeps- en amateuracteurs ongegêneerd vitaal spelen. De optelsom van de fantasierijke beelden en de scènes is echter teleurstellend weinigzeggend, of zoals Giotto/Pasolini na voltooiing van een fresco verzucht: 'Waarom zou je al die moeite doen, als de droom toch altijd mooier is?' Pasolini ontving in Berlijn een Zilveren Beer van de jury. Het scenario is van regisseur Pasolini naar de gelijknamige middeleeuwse roman van Boccaccio. Het camerawerk is van Tonino Delli Colli. Technicolor, Mono.

Medea

1970 | Drama, Experimenteel

Frankrijk/Duitsland/Italië 1970. Drama van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Maria Callas, Giuseppe Gentile, Massimo Girotti, Laurent Terzieff en Ninetto Davoli.

Tijdens het zoeken naar het Gulden Vlies heeft Jason Medea veroverd. Tien jaar later, als zij twee kinderen van hem heeft, verstoot hij haar om te kunnen trouwen met de kroonprinses van Korinthe. De in ballingschap verloren magische kracht komt door de liefdessmart weer terug, zodat Medea de rivale kan uitschakelen, waarna ze uit wraak haar kinderen doodt. Euripides' tragische heldin inspireerde Pasolini veel minder dan de Oedipus- legende. De film mist de bevlogenheid, poëzie en primitieve kracht van zijn andere werk en is vaak ronduit vervelend. Callas' imponerende trots in haar enige filmrol had beter verdiend.

Porcile

1969 | Drama, Experimenteel

Frankrijk/Italië 1969. Drama van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Franco Citti, Ninetto Davoli, Marco Ferreri en Alberto Lionello.

Voor de ontgoocheling na de mislukte revolutie van 1968 kenmerkend zwartgallige film plaatst een kannibalistische rebel in een onbestemd verleden naast een bourgeois-jongen die zich passief verzet tegen de Duitse consumptiemaatschappij in zijn liefde voor varkens die hem tenslotte opvreten. Het ontbreken van poëzie en lyrische bevlogenheid geeft de film een dor-theoretisch karakter, die misschien interessante denkstof aandraagt, maar nauwelijks boeiend is om naar te kijken. De indruk van uitgeblustheid wordt nog versterkt door het ledenpop-achtig optreden van de Franse hoofdrolspelers.

Ostia

1969 | Komedie

Frankrijk/Italië 1969. Komedie van Sergio Citti. Met o.a. Laurent Terzieff, Franco Citti, Anita Sanders, Ninetto Davoli en Lamberto Maggiorani.

Twee kruimeldieven vinden op het strand van Ostia een passief meisje, dat ze tot de huishoudster van hun hut maken. Als ze gearresteerd worden moet het meisje voor permissie tot gevangenisbezoek liegen, dat ze de minnares van een van beiden is, waardoor ze bij de andere man rivaliteit en jaloezie oproept. Het loopt uit op een tragedie. Het regiedebuut van Pasolini's assistent mist ondanks de supervisie van de meester de poëtische bevlogenheid waarmee een sprookjesachtig scenario als het onderhavige recht zou zijn gedaan. De rolbezetting is ook niet gelukkig: Terzieff is een te gekunsteld acteur voor zijn rol, het Zweedse sterretje Sanders is spectaculair in haar naaktscènes, maar absoluut geen actrice.

Partner

1968 | Drama, Experimenteel

Italië 1968. Drama van Bernardo Bertolucci. Met o.a. Pierre Clémenti, Stefania Sandrelli, Tina Aumont, Sergio Tofano en Giulio Cesare Castello.

Een schizofrene toneeldocent is in zijn ene persoonlijkheid een radicaal aanhanger van de theorieën van het 'Theater van de Wreedheid' en in zijn andere gedaante een politiek behoudend en seksueel geremd mens. Door omstandigheden gaan beide facetten steeds meer in elkaar overlopen met dramatische gevolgen. Na de internationaal geprezen, maar in Italië geflopte films en jarenlange inactiviteit lijkt Bertolucci's moderne bewerking van Dostojevski's Dubbelganger typisch een debuut, met alle niet waar gemaakte pretenties vandien en aan plagiaat grenzende hommages aan Godard, met een al even onverwerkt gebruik van Antonin Artauds theorieën en de praktijk van het Living Theatre. Deze falende film is niettemin zeer interessant door de herkenning van alles wat hem hier niet lukte en wat hij in volgende films wèl overtuigend waar maakte.

Capriccio all'Italiana

1968 | Komedie, Avonturenfilm

Italië 1968. Komedie van Steno, Mauro Bolognini, Pier Paolo Pasolini, Pino Zac en Mario Monicelli. Met o.a. Totò, Laura Betti, Walter Chiari, Ninetto Davoli en Ira von Fürstenberg.

Zesluik is volstrekt willekeurig allegaartje, met zelfs een stukje tekenfilm. Episode van Pasolini met acteurs als marionetten die OTHELLO naspelen waarna titelrol door publiek van kinderen in stukken wordt gescheurd is een juweeltje. Episode van Monicelle over kinderen die gewelddadige stripverhalen verslinden mag ook nog gezien worden, maar de overige sketches zijn beneden ieder peil.

Edipo re

1967 | Drama, Experimenteel

Italië/Marokko 1967. Drama van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Franco Citti, Silvana Mangano, Carmelo Bene, Alida Valli en Julian Beck.

Deze hoogstpersoonlijke interpretatie van de tragedie van Sophocles over de koningszoon Oedipus die zonder te weten zijn eigen vader doodt en zijn moeder huwt, ziet af van Freudiaanse psychologisering en brengt het terug tot de oermythe, waarbij de onbezonnenheid van volksacteur Citti de tragische held een overrompelende primitiviteit geeft. Overigens zijn zowel de Jocasta-rol van Mangano als maskerachtige sfinx, als de persoonlijke identificatie van Pasolini met de titelrol - die hij als blinde zwerver in de tegenwoordige tijd zelf overneemt - voer voor Freudianen achteraf, want in de directe kijkervaring overheersen kracht en lyriek van de beelden.

Uccellacci e uccellini

1966 | Fantasy, Experimenteel, Komedie

Italië 1966. Fantasy van Pier Paolo Pasolini. Met o.a. Ninetto Davoli, Femi Benussi, Rossana Di Rocco, Gabriele Baldini en Rosina Morini.

Een proletarische vader en zijn zoon wandelen door Italië als een niemandsland tussen katholicisme en marxisme, gevolgd door een sprekende kraai die voortdurend links intellectuele commentaren geeft tot ze hem vermoorden en opeten. Dit politieke sprookje kreeg een Chaplineske vormgeving vol bedekte en directe verwijzingen, zoals de puur documentair geregistreerde begrafenis van Togliatti. Ook bekend als THE HAWKS AND THE SPARROWS.

imdb: Zoek Ninetto Davoli op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2014	Pasolini
1989	La ragazza del metrò
1988	Main pleine
1987	Animali metropolitani
1986	Momo
1983	Occhei, occhei
1982	Il Conte Tacchia
1981	A Zsarnok svíve, avagy Boccaccio Magyaroszágon
1980	La Liceale seduce i professori
1980	Il Minestrone
1977	Casotto
1976	Spogliamoci così senza pudore
1975	Qui comincia l'avventura
1975	Prendimi, straziami, che brucio di passione
1974	Pasqualino Cammarata...capitano di fregata
1974	Il lumacone
1974	Il fiore delle mille e una notte
1973	Tosca
1973	Storie Scellerate
1973	Appasionata
1972	Il maschio ruspante
1972	I racconti di Canterbury
1972	E più, storia d'amore e di coltello
1972	Anche se volessi lavorare, che faccio?
1972	Abuso di potere
1971	Il Decameron
1970	Medea
1969	Porcile
1969	Ostia
1968	Partner
1968	Capriccio all'Italiana
1967	Edipo re
1966	Uccellacci e uccellini

name

email

mijn instellingen