Nikos Papatakis: regie en cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Nico-Icon

1995 | Documentaire, Biografie, Muziek

Duitsland 1995. Documentaire van Susanne Ofteringer. Met o.a. Tina Aumont, Christian Aaron Boulogne, Edith Boulogne, Jackson Browne en John Cale.

De geschiedenis van Christa Paffgen, een Keuls meisje dat uitgroeide tot een icoon van de Amerikaanse underground. Ze werd geboren te Keulen in 1938. Op haar vijftiende was ze reeds een bekend model in Berlijn. Ze vestigde zich in Parijs waar ze zodanig opviel in de 'jet-set' dat Fellini haar in 1959 een rolletje aanbood in LA DOLCE VITA. Ze had meerdere verhoudingen, w.o. een met Alain Delon waarvan ze een kind kreeg dat wel opgroeide bij diens moeder, Edith Boulogne, en haar naam aannam, Christian Aaron Boulogne, maar dat nooit door hem erkend werd. Ze stond toen bekend als Nico en trok naar New York waar ze aangetrokken werd door Andy Warhol. Haar grootste succes kende ze als zangeres van de legendarische undergroundband The Velvet Underground. Nadat de band uit elkaar viel trachtte ze een solo- carrière op te bouwen, maar dat mislukte, mede door haar heroïne-verslaving. In Frankrijk woonde ze nog een tijdje samen met regisseur Philippe Garrel, met wie ze nog enkele films maakte. Ze stierf in 1986 in Ibiza. Een aangrijpende documentaire over een jonge vrouw die heel haar leven een droom achtervolgde die ze nooit zou realiseren. Ofteringer schreef zelf het scenario. Voor de montage tekenden Elfe Brandenburger en Guido Krajewski. Fotografie is van Judith Kaufmann, Katarzyna Remin, Martin Baer en Sibylle Stürmer.

I photographia

1987 | Komedie, Avonturenfilm

Griekenland​/​​Frankrijk 1987. Komedie van Nikos Papatakis. Met o.a. Christos Tsangas, Aris Retsos, Zozo Zarpa, Despina Tomazani en Christos Valavanidis.

Ilyas Apostolou (Restos) verlaat in 1971 het Griekenland van de kolonels. Hij neemt een foto van een jonge vrouw mee, die hij toevallig op straat vindt. Als hij verre familie (Tsagas) in Frankrijk terug vindt, laat hij die de foto zien en zegt dat het zijn zuster is. Dit leugentje brengt hem veel avonturen. De film getuigt van grote originaliteit van een opmerkelijke cineast en is ook intens persoonlijk, soms overdreven in uitbarstingen en wreedheid. Hij is zijn onderwerp goed meester. De prachtige rolprent wordt ondersteund door schitterend spel. Het camerawerk is van Aris Stavron en Arnaud Desplechin en draagt bij aan de kwaliteit. Mono.