Jacques Tati (1907-1982): regie, cast, scenario, productie en montage.
Er zijn 10 films gevonden.

L'illusionniste

2010 | Animatie, Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 2010. Animatie van Sylvain Chomet. Met o.a. Jean-Claude Donda, Duncan MacNeil, Edith Rankin, Raymond Mearns en Paul Bandey.

Tatischeff, een illusionist op leeftijd, heeft nog maar weinig succes met zijn act. Hij verlaat eind jaren vijftig Parijs en gaat op zoek naar een minder verveeld publiek. Zijn weerspannige konijn neemt hij mee. In Schotland krijgt hij gezelschap van Alice, een jonge serveerster, die onder de indruk is van zijn kunsten. Animatiefilm van de maker van Les triplettes de Belleville (2003), gebaseerd op een scenario van Jacques Tati, zit vol kleine grapjes - die soms onopvallend op de achtergrond spelen - met een mooie weemoedige ondertoon. De animatie is wonderschoon, vooral in de manier waarop Edinburgh wordt geportretteerd.

Parade

1974 | Komedie, Documentaire

Frankrijk​/​​Zweden 1974. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Karl Kossmayer, Pia Colombo, Pierre Bramma en Michèle Brabo.

De wanhopige comeback-poging van Tati na zijn faillissement. Video-reportages van zelden echt spectaculaire circusnummers, afgewisseld door sketches van hemzelf als Monsieur Loyal uit zijn oude theaterrepertoire. De ongeïnspireerde slordigheid steekt pijnlijk af bij het gedetailleerd perfectionisme van zijn vroegere werk.

Trafic

1971 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Maria Kimberly, Marcel Fraval, Honoré Bostel en François Maisongrosse.

Lolbroek Tati (Playtime) geeft een laatste maal gestalte aan zijn alter ego Monsieur Hulot, ditmaal ontwerper van een vernuftige campingwagen. Het wonderlijke vehikel met een claxon die tevens dienst doet als scheerapparaat en een bumper waar men vlees op kan braden - dient te worden gepresenteerd op de autobeurs in Amsterdam. De tocht ernaartoe loopt door voortdurende pech echter volledig in het honderd. Aanvankelijk zou Tati deze charmante, maar voor zijn doen teleurstellende komedie samen met Bert Haanstra regisseren, maar die verliet na ruzie de productie.

Playtime

1967 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1967. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Georges Montant, Barbara Dennek, Billy Kearns, Jacques Tati en Reinhard Kolldehoff.

In dit meesterwerk binnen zijn bescheiden oeuvre (hij maakte vijf bioscoopfilms) belicht Jacques Tati (1909-1982) met grote vrolijkheid de keerzijde van moderne technologie. Zijn vaste personage Monsieur Hulot (hoedje, pijp, iets te korte broek) raakt verstrikt in het Parijs van de jaren zestig, waar grootse glimmende gebouwen, drukte en nieuwe snufjes het leven ingewikkeld en anoniem maken. Prachtige beeldgrappen werden met immense nauwkeurigheid van de meester in scène gezet en blíjven leuk. De productie, die jaren duurde en waarvoor Tati een stukje stad ('Tativille') nabouwde, betekende het faillissement van de regisseur toen de film flopte. Inmiddels staat Playtime steevast op menig klassiekerslijstje.

Mon oncle

1958 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1958. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Adrienne Servantie, Jean-Pierre Zola, Lucien Frégis en Betty Schneider.

Mon oncle is Jacques Tati's tweede optreden (na Les vacances de monsieur Hulot, 1953) in de huid van zijn alter ego monsieur Hulot. Het personage dat Frankrijk op de mentale kaart zette met zonovergoten, dommelende dorpjes, bruisende steden en kluchtige misverstanden. Hulot woont in het oude Parijs. Zijn familie - zus, schoonbroer en neefje - wonen in een hypermodern buitenhuis en ieder contact staat garant voor minutieus uitgewerkte visuele misverstanden met de kille moderniteit als aanjager. Onvergetelijk is de fontein in de strakke, stenen tuin. Het ding is bedoeld om indruk te maken op het bezoek en gaat alleen aan als er wordt aangebeld. De film kreeg de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.

Les vacances de Monsieur Hulot

1953 | Komedie

Frankrijk 1953. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Nathalie Pascaud, Micheline Rolla, Louis Pérault en Valentine Camax.

De eerste speelfilm waarin regisseur-schrijver-acteur Tati in de huid kruipt van de zwijgzame, goedaardige maar onhandige Monsieur Hulot, is een heerlijke aaneenschakeling van eigenaardige maar vooral geestige gebeurtenissen in een badplaatsje waar Monsieur Hulot voor een vakantie neerstrijkt. Tati maakt zowel in beeld als geluid onnavolgbaar gebruik van zijn omgeving, een techniek die hij in latere films zou perfectioneren. Misschien wel Tati's beste, maar het is moeilijk kiezen tussen Jour de fête, Mon oncle en Playtime. Gefilmd op locatie aan de monding van de Loire in Saint-Marc-sur-Mer, waar Monsieur Hulot vanaf 1997 voor zijn geliefde Hôtel de la Plage in brons van het uitzicht geniet.

Jour de fête

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Guy Decomble, Paul Frankeur, Santa Relli en Maine Vallee.

Tati's passie voor het conflict tussen moderniteit en traditie krijgt in Jour de fête vorm in het dagelijks werk van de stuntelende postbode François (Tati). Tijdens de feestelijkheden van 14 juli ziet François een film over de Amerikaanse posterijen die snel en efficiënt miljoenen brieven verwerken. François kan niet eens de posttas op zijn rug vinden, tot vermaak van de dorpelingen. Met hulp van de kermislieden probeert hij zijn ingesleten gewoonten te stroomlijnen. Feestelijke, vertederend warme komedie van de cineast die zijn vak zou perfectioneren met de latere Mon Oncle en Playtime. Werd in 1995 in de originele gekleurde versie opnieuw uitgebracht.

Le Diable au corps

1947 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1947. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Micheline Presle, Gérard Philipe, Denise Grey, Jean Debucourt en Jean Varas.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog raken verpleegster Marthe en gymnasiumleerling François verliefd op elkaar. Maar ook na haar huwelijk met Jacques kan ze François niet vergeten.

L'école des facteurs

1947 | Komedie

Frankrijk 1947. Komedie van Jacques Tati.

Debuutfilm van Tati, waarin hij zelf de hoofdrol speelt. Een jongeman behaalt met goed gevolg een wat merkwaardige opleiding als postbode, maar als hij de praktijk ingaat, onstaat er grote chaos. Deze dol-dwaze korte film werd omgewerkt tot de avondvullende speelfilm JOUR DE FÊTE, die tot de mijlpalen van de Franse filmhistorie wordt gerekend. Scenario ven Tati zelf.

Sylvie et le fantôme

1945 | Romantiek, Fantasy

Frankrijk 1945. Romantiek van Claude Autant-Lara. Met o.a. Odette Joyeux, François Périer, Jean Desailly, Louis Salou en Julien Carette.

Een romantisch meisje is verliefd op het schilderij van een overleden aristocraat, dat door haar vader uit geldnood wordt verkocht. Vader neemt een acteur in dienst om voor de geest van de geportretteerde te spelen die zich om middernacht in het gezelschap blijkt te bevinden van een inbreker en van een aanbidder van het meisje dat haar realiteitsbesef hervindt. De film is eerder melancholiek-poëtisch uitgevallen dan dat dolkomische effecten worden uitgebouwd. De charme van de spelers accentueert de gevoeligheid.