Afrique, je te plumerai...
1992 | Documentaire
Frankrijk/Kameroen/Duitsland 1992. Documentaire van Jean-Marie Teno. Met o.a. Narcisse Kouokam, Marie-Claire Dati, Essindi Kindja, Pius Njawe en Aboubakar.
Op 1 februari 1960 werd Cameroun onafhankelijk. Vanaf dat ogenblik werd het leven in dit Afrikaanse land een ware nachtmerrie met de almachtige dictator Ahidjo aan het roer. Toen zijn leerling Paul Biya de macht overnam werd het nog erger. De president laat geen gelegenheid voorbijgaan om zijn democratisch bewind op te hemelen. Maar wat is dat voor een democratie als 98% van de bevolking in armoede leeft? Waar journalisten om de haverklap worden aangehouden? Waar onafhankelijke kranten in beslag genomen en verboden worden? Waar het enige alternatief voor de dood het zwijgen of de verbanning is? Teno onderzoekt op pijnlijke wijze de neerslag van dit bewind op het economische, sociale en culturele leven in zijn land. Hij neemt geen blad voor de mond en beschuldigd de regering openlijk van corruptie en volksverlakkerij met woorden. De film bevat soms gruwelijke beelden die niets aan de verbeelding overlaten, maar richt zich door zijn essayistische vorm vooral tot een politiek gevormd publiek. Teno stond zelf in voor het scenario en het inspreken van de commentaar. De documentaire werd in Frankrijk gemonteerd door Chantal Rogeon en Angela Martin. Fotografie is van Robert Dianoux en Louis-Paul Ntsa. Bekroond op diverse festivals.
