Checco Rissone: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Riso amaro

1948 | Drama, Erotiek, Experimenteel

Italië 1948. Drama van Giuseppe de Santis. Met o.a. Vittorio Gassman, Doris Dowling, Silvana Mangano, Raf Vallone en Checco Rissone.

Een dief laat een medeplichtige vriendin met de buit onderduiken als seizoenarbeidster op de rijstvelden. Hij verleidt een andere arbeidster in een poging de rijstoogst te ontvreemden, met tragische resultaten. De opzet tot een sociaal document in neo-realistische traditie werd overwoekerd door de melodramatische intrige. Het aardse sex-appeal van Mangano maakte de film een internationaal bioscoopsucces, al was de interesse van het Italiaanse publiek aanvankelijk minimaal. Het scenario is van de regisseur, Carlo Lizzani en Gianni Puccini.

Molti sogni per le strade

1948 | Komedie

Italië 1948. Komedie van Mario Camerini. Met o.a. Anna Magnani, Massimo Girotti en Checco Rissone.

Een werkloze arbeider steelt de auto van een industrieel, om ook eens leuk te kunnen rondrijden. Zijn droom is zelf ook zo'n auto te bezitten. Dan wordt hij ongerust dat hij opgepakt zal worden wegens diefstal. Hij dwingt zijn vrouw de auto terug te brengen naar de rechtmatige eigenaar, nog voordat de vermissing wordt ontdekt. Een oppervlakkige film met een goede cast.

Caccia tragica

1947 | Drama, Misdaad

Italië 1947. Drama van Giuseppe de Santis. Met o.a. Massimo Girotti, Andrea Checchi, Vivi Gioi, Carla Del Poggio en Vittorio Duse.

Kort na WO II wordt een vrachtwagen met de opbrengst van de jaaroogst overvallen door een stel bandieten, van wie er één wordt herkend door een jonge boer. Diens vriendin wordt gegijzeld om hem tot zwijgen te dwingen. De klopjacht, die vervolgens door de boeren wordt gehouden, resulteert bijna in het lynchen van de bandieten, maar uiteindelijk geldt genade voor recht. In deze door ex-partizanen geproduceerde film over de na- oorlogse morele ontreddering ontbreekt de documentaire aanpak van het neorealisme. De film is echter met dramatisch pathos aangezet, met boeiend resultaat. De latere regisseurs Antonioni en Lizzani schreven mee aan het scenario, waar verder nog aan meewerktem: Umberto Barbaro, Cesare Zavattini, Corrado Alvaro en Gianni Puccini. De camera werd bemand door Otello Martelli, Carlo Carlini en Gianna Di Venanzo.