William Christie: muziek.
Er zijn 2 films gevonden.

L' Humanité

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Bruno Dumont. Met o.a. Philippe Tulier, Emmanuel Schotté, Séverine Caneele, Philippe Tullier en Ghislain Ghesquière.

In L'humanité, bekroond met de Grote Juryprijs en de prijs voor de beste acteur en actrice tijdens het festival van Cannes, heeft La vie de Jésus, Dumonts veelgeprezen onbehaaglijke portret van een aantal werkloze jongens in een Noord-Frans provinciestadje, een bijzondere opvolger gekregen. Alleenstaande dertiger Pharaon is een zeer gevoelige man, zowel in zijn persoonlijke als in zijn professionele leven. Met zijn eenvoudige, aan simpelheid grenzende natuur ervaart hij de slechtheid van anderen als een zware last. Hij is agent bij het plaatselijke korps in een stadje in Noord-Frankrijk en onderzoekt in die functie de verkrachting en moord op een elfjarig meisje. Tot in het diepst van zijn wezen geschokt over een dergelijke wreedheid, bekruipt hem een gevoel van universele schuld over de monsterlijkheid van de menselijke aard. Dat wordt nog eens versterkt als hij wordt geconfronteerd met de agressiviteit die eigen is aan seksualiteit: in zijn werk, maar ook in zijn privéleven, als hij verliefd wordt op zijn buurvrouw. De inzet van niet-professionele acteurs geeft het realisme van Dumont weer een bijzondere authenticiteit. Hoewel de film niets minder wil zijn dan een onderzoek naar menselijk lijden, compassie en empathie, is het ook een intiem portret geworden (benadrukt door het gebruik van extreme close-ups) van een man die de wereld om hem heen niet kan bevatten. De verstrekkendheid van het thema komt tot uiting in de weidse kaders waarmee het Frans-Vlaamse land majestueus in beeld is gebracht. (RdL/VPRO Gids)

Corentin (ou les infortunes conjugales)

1988 | Drama, Historische film

Frankrijk 1988. Drama van Jean Marboeuf. Met o.a. Jean Poiret, Roland Giraud, Andréa Ferréol, Patrick Chesnais en Muriel Brener.

Een rijke Parijse burger (een slager behorende tot het rijkste vakgenootschap) omstreeks 1650 wordt geflankeerd door een aan lager wal geraakte markies en zijn jonge vrouw, de dochter van een actrice die betere tijden heeft gekend. Een venijnig portret van de betreffende periode met de dwaasheden, taboes, vooroordelen, dwaze kerkelijke gewoonten en het dagelijks bestaan van toen. Enkele schokkende scènes temidden van een wisselvallig geheel en fraai camerawerk van Jean Rozenbaum. Al doende vertelt de altijd overdrijvende maar originele Marboeuf ons ook over onze eigen tijd, die geen haar beter is.