Vincent Gauthier

La confusion des genres

Frankrijk 2000. Komedie van Ilan Duran Cohen. Met o.a. Pascal Greggory, Nathalie Richard, Vincent Martinez, Alain Bashung en Julie Gayet.

Les monos : Quand ça t'arrive

Frankrijk​/​​België 1999. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Daniel Rialet, Christian Rauth, Catherine Leprince, Sonja Codhant en Éva Darlan.

Julie Lescaut : Délit de justice

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Misdaad van Daniel Janneau. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Navarro : Mort clinique

Frankrijk 1991. Misdaad van Gérard Marx. Met o.a. Roger Hanin, Sam Karmann, Jacques Martial, Christian Rauth en Daniel Rialet.

Commissaris Navarro (Hanin) ontdekt een aantal bedenkelijke praktijken als hij een gewonde man na een schietpartij naar het ziekenhuis brengt. Lege bedden blijken 'opgevuld' en bij een ziekenhuisdirecteur die zelfmoord heeft gepleegd, wordt een hartinfarct gesimuleerd. Dat gaat nog, maar als er met het narcoseapparaat wordt geknoeid, mag een politieman het toch wel welletjes vinden! Zonder veel persoonlijke stijl weet de regisseur de spanning tot aan de ontknoping in stand te houden en op te bouwen. Zwarte humor, angst en raadselachtige personages die voor dit filmgenre gebruikelijk zijn. Doet ons denken aan bepaalde detectiveromans met een horrorachtig karakter, zoals Dark Passage van David Goodis. Hanin is vooral weg van deze serie en komt voor het eerst overtuigend over! Scenario van Patrick Pesnot. Tamelijk

Vidéo meurtres

Frankrijk 1990. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Kader Boukhanef, Pierre Santini, Bernard Freyd, Corinne Touzet en Dominique Paturel.

Avonturen binnen het criminele milieu van Lyon rond een zeer compromitterende videocassette. Meer actie en geweld dan scenario en dialogen, in elkaar geflanst door René Belletto, een schrijver die in de 'Série Noire' van 'Gallimard' publiceert. Onevenwichtig maar verhit spel, dat past bij dit genre. Een efficiënt gemaakte film en het was een goed idee om nu voor de rol van politie-inspecteur en bestrijder van het onrecht eens een Noordafrikaan te nemen.

Un médecin des lumières 2

Frankrijk 1990. René Allio. Met o.a. Vincent Gauthier, Emmanuelle Grange, Jean-Paul Wenzel en Olivier Perrier.

In dit tweede deel van de serie over de jonge plattelandsarts redt hij een vrouw het leven, waardoor de norse, bekrompen dorpelingen respect voor hem krijgen. Tegelijkertijd vrezen ze hem. De gravin uit de omgeving verklaart hem de liefde, wat een schandaal wekt en als hij een autopsie verricht, breekt de hel los. Onderhoudend maar door zijn clichématigheid

Un médecin des lumières 1

Frankrijk 1990. René Allio. Met o.a. Vincent Gauthier, Emmanuelle Grange, Jean-Paul Wenzel en Olivier Perrier.

Een kroniek over een jonge dokter, die zich in epidemieën heeft gespecialiseerd. Hij neemt echter de praktijk over van zijn oom, een arts in de provincie, die zich moet terugtrekken.

Un Médecin des lumières 3

Frankrijk 1990. René Allio. Met o.a. Vincent Gauthier, Emmanuelle Grange, Jean-Paul Wenzel en Olivier Perrier.

Het derde deel over de lotgevallen van de voortploegende plattelandsarts, die in deze aflevering geconfronteerd wordt met een epidemie, die hij effectief weet te bestrijden. Hij wordt beloond met een apotheek door zijn bewonderaarster, de gravin en een gouden medaille van de Société Royale de Médecine. De bevolking reageert primitiever: ze plunderen de bezittingen van de slachtoffers van de epidemie.

Cathérine de Médicis: Le tocsin de la Saint- Barthélemy

Frankrijk 1989. Biografie van Yves-André Hubert. Met o.a. Alice Sapritch, Aurélien Recoing, Simon Eine, Vincent Gauthier en Jean Dalric.

Het eerste deel van de tweedelige serie Cathérine de Médicis die de periode van 1568 tot 1572 bestrijkt en bedacht werd naar aanleiding van het boek van de historicus Jean Orieux. Nauwgezette reconstructie van een afschuwelijke tijd waarin de godsdienstoorlogen woedden en de hugenoten werden uitgemoord, een idiote politieke daad, maar niets bewijst dat Cathérine de Médicis hier schuldig aan was. Hoe dan ook, deze tv-film wordt van begin tot eind gedomineerd door de sterke persoonlijkheid van Sapritch (1916-1990). Op het witte doek is ze meestal afschuwelijk (omdat ze door haar uiterlijk altijd voor grove komedies gevraagd wordt), maar in deze film is ze perfect in de rol van een personage dat zo tweeslachtig is dat de historici het nooit eens zijn geworden over haar.

Cathérine de Médicis: Le rendez-vous de Blois

Frankrijk 1989. Biografie van Yves-André Hubert. Met o.a. Alice Sapritch, Aurélen Recoing, Simon Eine, Vincent Gauthier en Jean Dalric.

Tweede aflevering van de serie Cathérine de Médicis , en overigens is het niet duidelijk waarom er niet op z`n minst een derde deel is gemaakt, want deze speelt in 1584 en zij stierf in 1589. Aan geld was kennelijk geen gebrek, want het gaat om een luxe produktie. Hoe het ook zij, de dood van de zoon van Cathérine, Francois d`Alencon, brengt een ernstige crisis in de dynastie met zich mee, in het geval dat de koning die dan op de troon zit, Henri III (hij wordt vermoord in 1589) komt te overlijden. Die troon komt dan toe aan de verre neef, Henri de Navarre (de latere Henri IV), een hugenoot, en dat kan de katholieke partij, die de macht heeft, niet toestaan. Voor het kritische oordeel, zie LE TOSCIN DE LA SAINT-BARTHLEMY. BIEN.

Une affaire de femmes

Frankrijk 1988. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, François Cluzet, Marie Trintignant, Nils Tavernier en Marie Bunel.

Bewierookt drama van cineast Chabrol (1930-2010) met Isabelle Huppert in een glansrol als Marie Latour, een eigenzinnige burgervrouw die tijdens de Duitse bezetting een goed belegde boterham verdient met abortussen en kamerverhuur voor prostituees. Ze betaalt voor deze 'vrouwenzaken' uiteindelijk een hoge prijs. De werkzaamheden en het lot van Latour berusten op feiten. Indringende materie, verfijnd gepresenteerd door Chabrol en zijn immer redigerende vrouw Aurore met kalme cameravoering, minimale duiding en soepele enscenering. Winnaar in de categorie beste film en beste actrice op het filmfestival van Venetië.

L'amour aveugle

Frankrijk 1988. Komedie van Guy Demoy en Michel Coulon. Met o.a. Vincent Gauthier, Valérie Lemoine en Aurélien Geneix.

Een stuk in een televisiefilm want Jules Trehard, een jonge toneelschrijver in de jaren vijftig, kijkt naar de opvoering van zijn eerste stuk [KL]Poil de carotte[KLE] ook wel genoemd [KLE]L`adolescent tourment[KA1]e[KLE]. Hij vertelt hierin over zijn ongelukkige jeugd, en de invloed die dat heeft op zijn latere leven. Uiteraard een - doorzichtige - parodie op de beroemde gelijknamige roman van Jules Renard (1894). Niettemin kostte het enige moeite de twee thema's tot een geheel te verwerken, en dit goed gespeelde maar onpersoonlijk geregisseerde vermaak lijdt zwaar onder de vergelijking met het origineel.

Le rayon vert

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Marie Rivière, Amira Chemakhi, Sylvie Richez, María Luisa García en Dominique Rivière.

Deze film maakt deel uit van een nieuwe cyclus van Eric Rohmer: [KL]Comedies et proverbes[KLE]. Zoals altijd is het thema heel simpel en drukt het iets uit over het leven zelf. Een jonge, eenzame en gedeprimeerde vrouw is op zoek naar de grote liefde in haar leven. Verschillende min of meer teleurstellende dan wel opwindende verwikkelingen nemen haar mee naar Biarritz. Juist ten tijde van `de groene gloed`, een zeldzaam diffractieverschijnsel, dat bij erg mooi weer wordt veroorzaakt door de ondergaande zon. Op 66-jarige leeftijd levert Rohmer opnieuw een meesterwerk af. Zoals altijd lijkt de film op het eerste gezicht vluchtig, maar Rohmer weet haarfijn de kleinste nuances in sfeer en gevoel op te roepen terwijl ook het spel uitzonderlijk is. De wereld is hier die van het overgebrachte woord en dat is waarom we te maken hebben met een filmgenre dat niet kan verouderen. Rohmer zette zijn cyclus voort met QUATRE AVENTURES DE REINETTE ET MIRABELLE (1987).

La tribu des vieux enfants

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Favart. Met o.a. Caroline Silhol, Sophie Barjac, Dominique Laffin, Thierry Lhermitte en Pascale Bardet.

Een familiegeschiedenis naar de succesvolle roman van G.J. Arnaud. `Oude kinderen` omdat het om vijf broers van 23 tot dertig jaar gaat, allen getrouwd maar samen in een huis wonend met echtgenotes die niets in te brengen hebben, want zij vormen een ietwat eigenaardige maar zeer eensgezinde club. Een beetje humor, een beetje geheimzinnigheid, een beetje tragiek, een beetje avontuur, een beetje dwaasheid, kortom, een beetje van alles en nog wat in deze geslaagde mengelmoes, des te meer vanwege de schitterende acteerprestaties en de zonder meer fatsoenlijke regie. Vooral Lhermitte en Laffin, wiens overlijden even daarna (1985) op 33-jarige leeftijd te betreuren valt, vallen op.

Le système du Docteur Goudron et du Professeur Plume

Frankrijk 1980. Horror van Claude Chabrol. Met o.a. Jean-François Charroud, Pierre Le Remeur, Coco Ducados, Vincent Gauthier en Ginette Leclerc.

Een jongeman passeert tijdens een reis een oud kasteel. Zijn mede-reiziger vertelt dat het vol gekken zit, die op een speciale manier behandeld worden. Hij besluit het kasteel te bezoeken en belandt daar met een merkwaardige dokter aan een zeer vreemd diner. Het blijkt dat de speciale behandeling inhoudt dat de 'gekken' vrij rondlopen en de baas spelen over hun verzorgers. Gebaseerd op een verhaal van E.A. Poe.

Brigade mondaine: la secte de Marrakech

Frankrijk 1979. Avonturenfilm van Eddy Matalon. Met o.a. Patrice Valota, Jacques Bouanich, Carole Chauvet, Christian Marquand en Robert Hoffmann.

Meisje ontvlucht het ouderlijk gezag in een religieuze sekte waarvan de volgelingen gedwongen worden om zich 'voor God' te prostitueren en ongehoorzaamheid wordt afgestraft met martelingen en uiteindelijk een rituele executie. De neef van het meisje die inspecteur van de zedenpolitie is, volgt haar spoor naar Marokko en weet haar nog net op tijd te redden. Deel 2 uit een serie naar flut-romans van Gerard de Villiers is weer hypocriet en lamlendig geacteerd en een gefilmd mengsel van seks, sadismie en quasi- moralisme.

Les Vacanciers

Frankrijk 1973. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Alice Sapritch, Michel Galabru, Paul Préboist, Jacqueline Jehanneuf en Louison Roblin.

Aloyse Frankensteinmuhl heeft zonder medeweten van zijn tante een deel van haar huis verhuurd aan vakantiegangers. Wanneer die tante onverwacht thuiskomt zijn de poppen aan het dansen. Een pretentieloos komedietje zoals er in Frankrijk honderden worden gemaakt.

Les Joyeux lurons

Frankrijk 1972. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Alice Sapritch, Philippe Clay, Michel Galabru, Jacques Balutin en Paul Préboist.

Een gangsterbende wil een kostbaar relikwie stelen en installeert zich vermomd als priesters bij een pastoor. Ze krijgen een onverwachte medestander in de huishoudster die in verliefdheid ontbrandt voor een van hen. Dit kluchtgegeven uit de jaren '30, toen het typeringsvermogen van de acteurs de situaties in het absurde wisten te trekken, is even vlak van regie als van scenario-uitwerking en laat de rolbezetting ongeïnspireerd aanmodderen. Sapritch doet als enige haar best, maar is onbedoeld gênant.

Mais qui donc m'a fait ce bébé?

Frankrijk 1971. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Vincent Gauthier, Noël Roquevert, Harry-Max, Fred Pasquali en Denise Grey.

Een schreeuwlelijke Franse boulevardkomedie met Gauthier als een man die op het punt staat te trouwen als hij plots in een supermarkt een baby in zijn handen gestopt krijgt. Samen met zijn toekomstige schoonvader en een gepensioneerde politie-inspecteur probeert hij de moeder terug te vinden alvorens zijn aanstaande het kind te zien krijgt. Voorspelbaar en niet leuk, maar wat een schitterende titel!

Jeunes filles bien...pour tous rapports

Zwitserland 1969. Erotiek van Norbert Terry. Met o.a. Vincent Gauthier, Barbro Hedstrom en Noël Roquevert.

Zweeds meisje Hedstrom wil haar vriendje niet in de steek laten als zij op internaat moet in Zwitserland. Daarom laat hij zich, verkleed als meisje, ook inschrijven op de kostschool en dat geeft uiteraard aanleiding tot een reeks nogal infantiele blootscènes en domme verwikkelingen. Sekskomedies zijn zeldzaam, het is een moeilijk genre en hoewel hier alles een verzorgde indruk achterlaat valt er maar weinig te lachen.

Charley's Tante nackt

Zwitserland 1969. Komedie van Norbert Terry. Met o.a. Vincent Gauthier, Barbrö Hedström, Gilla Becklhammer en Uta Schanziger.

Een miljonairsdochter wordt door haar ouders bij het minnespel betrapt en naar een Zwitsers meisjespensionaat gestuurd. Het vriendje in kwestie verkleedt zich als meisje en laat zich eveneens inschrijven. Verpletterend nadrukkelijk kluchtwerk met platvloerse seksgrollen in een soms verregaand smakeloze variant op een toch al weinig subtiel orgineel verhaal. Ook bekend als DAS BUMSFIDELE TÖCHTERINTERNAT.