Michel Piccoli

Scenarist	VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2005	C'est pas tout à fait la vie dont j'avais rêvé

Producer	VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1974	Touche pas à la femme blanche

Holy Motors

2012 | Drama, Fantasy

Frankrijk/Duitsland 2012. Drama van Leos Carax. Met o.a. Denis Lavant, Edith Scob, Eva Mendes, Kylie Minogue en Michel Piccoli.

Een vreemde snuiter stapt ’s ochtends in een stretched limousine, die hem naar diverse fraaie locaties in Parijs vervoert, waar hij de ene na de andere rol aanneemt - van een oude bedelares en een bezorgde vader tot een huurmoordenaar en diens slachtoffer. Holy Motors is een krankzinnige trip, vol bespiegelingen over cinema en cinefiele knipogen, met mooie liedjes en sprekende limousines. Denis Lavant is geweldig als de transformatiekunstenaar, Eva Mendes en Kylie Minogue zijn leuk in de bijrollen. Regie en scenario van Leos Carax, vooral bekend van Les amants du Pont-Neuf (1991).

Vous n'avez encore rien vu

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Mathieu Amalric, Michel Piccoli, Lambert Wilson, Anne Consigny en Sabine Azéma.

In dit drama van oudgediende Alain Resnais komt een groep acteurs samen in het huis van een overleden toneelregisseur om zijn testament door te nemen en herinneringen op te halen.

Habemus Papam

2011 | Komedie, Drama

Italië/Frankrijk 2011. Komedie van Nanni Moretti. Met o.a. Michel Piccoli, Nanni Moretti, Jerzy Stuhr, Renato Scarpa en Margherita Buy.

Wanneer kardinaal Melville wordt verkozen tot nieuwe paus raakt hij in ernstige paniek. Een toppsychiater (Moretti) moet uitkomst bieden. Anoniem in de straten van Rome heeft Melville vervolgens de tijd van zijn leven en herinnert hij zich wat hij ooit wilde worden: acteur. Warmbloedige film zoals we dat gewend zijn van Moretti (La stanza del figlio) heeft een fraaie hoofdrol van de 86-jarige, energieke Piccoli, is licht van toon en houdt toch het instituut Vaticaan overeind. In Cannes genomineerd voor een Gouden Palm.

Trilogia II: I skoni tou hronou

2008 | Drama

Griekenland/Italië/Duitsland/Rusland 2008. Drama van Theodoros Angelopoulos. Met o.a. Willem Dafoe, Michel Piccoli, Bruno Ganz, Irène Jacob en Christiane Paul.

Tegen de achtergrond van verschillende continenten schetst de Griekse filmnestor Angelopoulos de familiegeschiedenis van A (Dafoe), een Amerikaanse filmregisseur met Griekse voorouders. Terwijl hij een film opneemt in Rome, raakt in Berlijn A's dochter vermist. Angelopoulos houdt afstand van zijn personages en vraagt met zijn losse verhaalstructuur enig geduld van de kijker: die ziet een mooie verzameling acteurs, een tikje verdwaald in een visueel poëtische film. Angelopoulos (1935) overleed in 2012 tijdens de productie van het derde deel van dit drieluik dat met The Weeping Meadow was begonnen.

Ne touchez pas la hache

2007 | Drama

Frankrijk/Italië 2007. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Jeanne Balibar, Guillaume Depardieu, Michel Piccoli, Bulle Ogier en Barbet Schroeder.

Zoals in Honoré de Balzacs semi-autobiografische roman La duchesse de Langeais (1834) hertogin Antoinette haar aanbidder markies de Montriveau listig op afstand houdt, zo houdt Rivette in zijn verfilming de kijker op afstand. Deze platonische anti-liefde tussen twee aristocraten in Restauratie-Frankrijk wordt verteld met strikte terughoudendheid, tussentitels en dialogen als degenduels. Scenaristen Rivette, Pascal Bonitzer en Christine Laurent verwoorden, trouw aan de oorspronkelijke tekst, welhaast perverse afgronden van vruchteloze passie. De immer intrigerende Balibar piekt als hertogin Kwelgeest, Depardieu junior als gekwelde generaal. Streng en stijlvast en wellicht juist daardoor ongeschikt voor niet-Rivetters. Bijrol van regisseur Barbet Schroeder.

Jardins en automne

2006 | Komedie

Italië/Frankrijk/Rusland 2006. Komedie van Otar Iosseliani. Met o.a. Séverin Blanchet, Otar Iosseliani en Michel Piccoli.

Absurdistische komedie in de traditie van Jacques Tati over minister die in kraakpand gaat wonen.

Belle toujours

2006 | Drama

Portugal/Frankrijk 2006. Drama van Manoel de Oliveira. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Ricardo Trepa en Leonor Baldaque.

Manuel de Oliveira's eerbetoon aan Belle de jour, de klassieker van Luis Buñuel. De Oliveira geeft zijn eigen draai aan de geschiedenis. Een toevallige ontmoeting tussen Henri Husson (opnieuw gespeeld door Michel Piccoli) en Severine Serizy (niet Catherine Deneuve, maar Bulle Ogier) levert stof op voor een plagerig spel tussen de twee oude bekenden.

C'est pas tout à fait la vie dont j'avais rêvé

2005 | Drama, Komedie

Frankrijk 2005. Drama van Met o.a. Roger Jendly, Michèle Gleizer en Elisabeth Margoni.

In de derde regie van acteur Piccoli houdt een bourgeois schavuit op leeftijd (Jendly) er twee identieke appartementen op na: eentje waarin hij samenleeft met zijn echtgenote (Gleizer) en eentje waarin hij flierefluit met zijn volslanke maîtresse (Margoni). Dit Simenon-achtige gegeven - bedacht door Piccoli en echtgenote Ludivine Clerc - dient als basis voor een fijnzinnig humoristische Spielerei met een literaire theatersfeer. Geen wonder, dus, dat de kleine cast bestaat uit toneelveteranen die veel plezier hebben in hun rol. De prachtig uitgelichte decors werden gefotografeerd door Sabine Lancelin, cameravrouw voor meerdere films van Manuel de Oliveira.

La prophétie des grenouilles

2003 | Animatie

Frankrijk 2003. Animatie van Jacques-Rémy Girerd. Met o.a. Michel Piccoli, Annie Girardot en Anouk Grinberg.

Deze doorbraak-tekenfilm van Jacques-Rémy Girerd (1952), over een ark vol met beesten na een zondvloed, trok volle zalen in Frankrijk, voor wat lijkt op een bijbels verhaal, maar veel meer gaat over verdraagzaamheid en natuurbehoud. Want het schip zit toevallig vol met aardappels, maar de vleeseters aan boord krijgen steeds meer zin in bijvoorbeeld een kippetje. Hoe los je dat op? Alle beesten komen aan het woord, met de hoofdrol voor een tienjarig mannetje bijgestaan door zijn adoptieouders en vriendinnetje. Een film om van op te kikkeren, dankzij de simpele tekenstijl, aaibare personages en het lieflijke draaiboek.

La Plage Noire

2001 |

2001. Michel Piccoli.

Tweede door Michel Piccoli geregisseerde speelfilm, waarin een voormalige politiek activist terugkeert in zijn land na een lange periode van ballingschap. Zijn nationaliteit blijft raadselachtig. Wanneer zijn vrouw naar Frankrijk reist, besluit hij zich met zijn dochtertje in het huis van zijn jeugd te isoleren. Piccoli en zijn crew creëerden een sterke gothic sfeer.
Vooraf de door Michel Piccoli geregisseerde korte film Train de nuit, waarin een treinreiziger (Piccoli) zich verliest in zijn herinneringen.

Je rentre à la maison

2001 | Drama, Komedie

Portugal/Frankrijk 2001. Drama van Manoel de Oliveira. Met o.a. Michel Piccoli, Antoine Chappey, Catherine Deneuve, John Malkovich en Leonor Baldaque.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Tout va bien, on s'en va

2000 | Drama, Komedie

Frankrijk 2000. Drama van Claude Mouriéras. Met o.a. Miou-Miou, Sandrine Kiberlain, Natacha Régnier, Michel Piccoli en Caroline Pilli.

De drie zussen in Tout va bien, on s'en va hebben het best met elkaar getroffen. Natuurlijk zijn er af en toe wat wrijvingen; zo wordt de jongste (Régnier) tegen haar zin bemoederd, en speelt er tussen de andere twee (Miou-Miou en Kiberlain) een milde machtsstrijd over wie het meeste geld en de beste baan heeft. Als op een dag hun vader (Piccoli) na een afwezigheid van vijftien jaar voor de deur staat zijn de gevoelens gemengd. Tout va bien is een intelligent familieportret, vol realistische details over de soms hartverwarmende, soms tenenkrommende relaties die familieleden met elkaar kunnen hebben.

A propos de Buñuel

2000 | Documentaire, Biografie

Spanje/Frankrijk 2000. Documentaire van José Luis López-Linares en Javier Rioyo. Met o.a. Manuel Mindan, Pepín Bello, Conchita Buñuel, Margarita Buñuel en Román Gularn.

De drie zussen in Tout va bien, on s'en va hebben het best met elkaar getroffen. Natuurlijk zijn er af en toe wat wrijvingen; zo wordt de jongste (Régnier) tegen haar zin bemoederd, en speelt er tussen de andere twee (Miou-Miou en Kiberlain) een milde machtsstrijd over wie het meeste geld en de beste baan heeft. Als op een dag hun vader (Piccoli) na een afwezigheid van vijftien jaar voor de deur staat zijn de gevoelens gemengd. Tout va bien is een intelligent familieportret, vol realistische details over de soms hartverwarmende, soms tenenkrommende relaties die familieleden met elkaar kunnen hebben.

Rien sur Robert

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Pascal Bonitzer. Met o.a. Fabrice Luchini, Sandrine Kiberlain, Valentina Cervi, Michel Piccoli en Bernadette Lafont.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Paris-Tombuctu

1999 | Komedie

Spanje 1999. Komedie van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Amparo Soler Leal, Concha Velasco en Michel Piccoli.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Legenden - Romy Schneider

1998 | Documentaire, Biografie

Duitsland 1998. Documentaire van Michael Strauven. Met o.a. Sarah Biasini, Karlheinz Böhm, Oswalt Kolle, Helmut Lohner en Jean-Claude Brialy.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Passion in the Desert

1997 | Romantiek, Avonturenfilm, Familiefilm

Verenigde Staten 1997. Romantiek van Lavinia Currier. Met o.a. Ben Daniels, Michel Piccoli, Paul Meston, Kenneth Collard en Nadi Odeh.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Le prince des imposteurs

1997 | Drama, Historische film

Frankrijk/Tsjechië 1997. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Michel Piccoli, Thierry Fortineau, Bulle Ogier, Sabina Laurinova en Jiri Holy.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Généalogies d'un crime

1997 | Drama, Misdaad

Frankrijk/Portugal 1997. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Melvil Poupaud, Michel Piccoli, Mathieu Amalric en Bernadette Lafont.

Eens te meer trakteert de Chileens-Franse magiër Ruiz op een staaltje fantastisch cineraffinement. Wanneer rouwende advocate Solange (Deneuve) de verdediging van de moordverdachte jongeling René (Poupaud) op zich neemt, begeeft zij zich in een bizar identiteitenspel waarvan de bloedlijnen naar het verleden lopen. Dwalend in dit barokke spiegellabyrint wacht de toeschouwer surprises, desoriëntatie en zonderlinge ontmoetingen. Briljante mise en scène vervloeit met surreële beelden en decors, verfijnd literair zijn de dialogen (coauteur is Pascal Bonitzer). Curiosum in deze breinmassage: de gastrol-met-zonnebril van Parijs-romancier Patrick Modiano.

Alors voilà

1997 | Komedie

Duitsland/Frankrijk 1997. Komedie van Michel Piccoli. Met o.a. Maurice Garrel, Roland Amstutz, Audrey Guillaume, Dominique Blanc en Arno.

Regiedebuut uit 1997 van toen 72-jarige Piccoli is een bij vlagen hilarische vertelling over een neurotische familie die uit picknicken gaat. Typische acteursfilm waarin veel gepraat, gevloekt en gedronken wordt - oftewel een kwaadaardige komedie à la manière Piccoli.

Tykho Moon

1996 | Fantasy

Frankrijk/Duitsland 1996. Fantasy van Enki Bilal. Met o.a. Julie Delpy, Richard Bohringer, Michel Piccoli, Marie Laforêt en Jean-Louis Trintignant.

Regiedebuut uit 1997 van toen 72-jarige Piccoli is een bij vlagen hilarische vertelling over een neurotische familie die uit picknicken gaat. Typische acteursfilm waarin veel gepraat, gevloekt en gedronken wordt - oftewel een kwaadaardige komedie à la manière Piccoli.

Compagna di viaggio

1996 | Drama

Italië 1996. Drama van Peter Del Monte. Met o.a. Michel Piccoli, Asia Argento, Silvia Cohen, Lino Capolicchio en Max Malatesta.

Twintigjarige Cora leeft in haar eentje in Rome zonder vast adres. Af en toe heeft ze een baantje en om de haverklap wisselt ze van vriendje. Op een dag vraagt de vrouw voor wie Cora de hond uitlaat of zij haar vader (Piccoli) in de gaten wil houden. De man lijdt aan geheugenverlies en vindt na ´t wandelen de weg naar huis niet meer terug. Cora accepteert de job en volgt hem als hij de trein neemt. Het is begin van een odyssey door Italië. Met deze `roadmovie´ verhaalt Del Monte, evenals in veel van zijn voorgaande films (Julia and Julia, 1987, Etoile 1988, Tracce di Vita Amorosa, 1990) over de eenzaamheid in het leven van alledag. Mooie zwijgzame rol van Michel Piccoli. (RdL/VPRO Gids)

Beaumarchais l'insolent

1996 | Historische film, Komedie

Frankrijk 1996. Historische film van Edouard Molinaro. Met o.a. Fabrice Luchini, Manuel Blanc, Sandrine Kiberlain, Michel Serrault en Michel Piccoli.

Het turbulente leven van de Parijse societyschrik, entrepreneur en schrijver Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799) is een schelmenroman tjokvol woordduels, valkuilen en rake pointes. Luchini, in cinema en theater dé pleitbezorger der klassieke Franse letteren, was dan ook de ideale keuze voor de titelrol in deze even 'talige' als dynamische filmbiografie. Met veel zin voor theater werkt de aristocraat annex revolutionair zich steeds in de nesten, om zich daar telkens toch ook weer uit te redden. Scenario wortelt in toneelstuk van Sacha Guitry, zelf een romaneske figuur die taalvirtuositeit niet vreemd was. Schatkamer van knipogen en leuke bijrollen.

Tödliches Geld

1995 | Drama

Duitsland 1995. Drama van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Marthe Keller, Michel Piccoli, Christian Kohlund, Peter Simonischek en Friedrich von Thun.

Sinds bijna een eeuw is Belmont Fr[KA2]eres een begrip in de bankwereld van Gen[KA2]eve. Als een van de laatste familiebanken heeft Paul Belmont (Piccoli) de touwtjes strak in handen. Het probleem is echter zijn opvolging: Albert, zijn enige zoon die in aanmerking komt, sterft na de val van een paard. Met zijn andere zoon, Michael (Kohlund), heeft hij geen contact en zijn dochters Anita (Borsody) en Lucy (H[KA3]anggi) zijn totaal ongeschikt, evenals hun echtgenoten. Paul vraagt Beatrice (Keller), de ex- vrouw van Michael, om te bemiddelen in een gesprek tussen hem en zijn zoon, maar dat wordt een fiasco. De baas van Beatrice, de concurerende bankier Bill Bredin (Simonischek), ziet met genoegen toe hoe de vesting van de Belmonts in elkaar stort. Als dan bovendien Pauls boekhouder zelfmoord pleegt is het duidelijk dat er iets niet pluis is bij Belmont Frères. Generatieconflict over het wel en wee in een familiebank. Veel gepraat en weinig actie en de acteurs spelen op automatische piloot. Het geheel is ongeveer even boeiend als een beursbericht. Bovendien was het duidelijk dat dit de aanvang had moeten zijn van een reeks, want na drie uur kijken is er eigenlijk nog niets opgelost. Het scenario van Christian Görlitz is gebaseerd op de roman Die Belmonts van Hans Herlin. Achter de camera stond Axel De Roche. Oorspronkelijk vertoond in twee delen. Ondertitel: DAS GESETZ DER BELMONTS.

Deux Fois Cinquante Ans de Cinéma Français

1995 | Documentaire, Experimenteel

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk 1995. Documentaire van Anne-Marie Miéville en Jean-Luc Godard. Met o.a. X. Jougleux, F. Dierx-Benard, P. Gillieron, D. Jacquet en E. Grynspan.

Sinds bijna een eeuw is Belmont Fr[KA2]eres een begrip in de bankwereld van Gen[KA2]eve. Als een van de laatste familiebanken heeft Paul Belmont (Piccoli) de touwtjes strak in handen. Het probleem is echter zijn opvolging: Albert, zijn enige zoon die in aanmerking komt, sterft na de val van een paard. Met zijn andere zoon, Michael (Kohlund), heeft hij geen contact en zijn dochters Anita (Borsody) en Lucy (H[KA3]anggi) zijn totaal ongeschikt, evenals hun echtgenoten. Paul vraagt Beatrice (Keller), de ex- vrouw van Michael, om te bemiddelen in een gesprek tussen hem en zijn zoon, maar dat wordt een fiasco. De baas van Beatrice, de concurerende bankier Bill Bredin (Simonischek), ziet met genoegen toe hoe de vesting van de Belmonts in elkaar stort. Als dan bovendien Pauls boekhouder zelfmoord pleegt is het duidelijk dat er iets niet pluis is bij Belmont Frères. Generatieconflict over het wel en wee in een familiebank. Veel gepraat en weinig actie en de acteurs spelen op automatische piloot. Het geheel is ongeveer even boeiend als een beursbericht. Bovendien was het duidelijk dat dit de aanvang had moeten zijn van een reeks, want na drie uur kijken is er eigenlijk nog niets opgelost. Het scenario van Christian Görlitz is gebaseerd op de roman Die Belmonts van Hans Herlin. Achter de camera stond Axel De Roche. Oorspronkelijk vertoond in twee delen. Ondertitel: DAS GESETZ DER BELMONTS.

An Evil Town

1995 | Experimenteel

Verenigde Staten 1995. Experimenteel van Richard Sears. Met o.a. X. Jougleux, F. Dierx-Benard, P. Gillieron, D. Jacquet en E. Grynspan.

Sinds bijna een eeuw is Belmont Fr[KA2]eres een begrip in de bankwereld van Gen[KA2]eve. Als een van de laatste familiebanken heeft Paul Belmont (Piccoli) de touwtjes strak in handen. Het probleem is echter zijn opvolging: Albert, zijn enige zoon die in aanmerking komt, sterft na de val van een paard. Met zijn andere zoon, Michael (Kohlund), heeft hij geen contact en zijn dochters Anita (Borsody) en Lucy (H[KA3]anggi) zijn totaal ongeschikt, evenals hun echtgenoten. Paul vraagt Beatrice (Keller), de ex- vrouw van Michael, om te bemiddelen in een gesprek tussen hem en zijn zoon, maar dat wordt een fiasco. De baas van Beatrice, de concurerende bankier Bill Bredin (Simonischek), ziet met genoegen toe hoe de vesting van de Belmonts in elkaar stort. Als dan bovendien Pauls boekhouder zelfmoord pleegt is het duidelijk dat er iets niet pluis is bij Belmont Frères. Generatieconflict over het wel en wee in een familiebank. Veel gepraat en weinig actie en de acteurs spelen op automatische piloot. Het geheel is ongeveer even boeiend als een beursbericht. Bovendien was het duidelijk dat dit de aanvang had moeten zijn van een reeks, want na drie uur kijken is er eigenlijk nog niets opgelost. Het scenario van Christian Görlitz is gebaseerd op de roman Die Belmonts van Hans Herlin. Achter de camera stond Axel De Roche. Oorspronkelijk vertoond in twee delen. Ondertitel: DAS GESETZ DER BELMONTS.

2x50 ans de cinéma : le cinéma français

1995 | Documentaire

Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 1995. Documentaire van Jean-Luc Godard en Anne-Marie Miéville.

Godard en Mi[KA1]eville brengen capita selecta uit de geschiedenis van de Franse film als een bizarre cocktail van fictie, documentaire, reportage en een interview in een hotel. Ge[KA3]interviewd wordt de acteur Michel Piccoli, die voorzitter is van de speciaal in het leven geroepen organisatie [KL]Premier si[KA2]ecle du cin[KA1]ema[KLE]. Ze voelen hem aan de tand over de noodzaak om de eerste honderd jaar te vieren en willen dat hij zich aan de hand van vragen uitspreekt over de Franse filmproductie. Piccoli, die niet op alles een passend antwoord weet, klampt het hotelpersoneel aan met het verzoek hem te helpen. Deze Franse aflevering van de door het BFI (British Film Institute) geproduceerde internationale overzicht van Honderd jaar film is de meest complexe en minst overzichtelijke. Het geheel is geïllusteerd met veel filmfragmenten en een uitgebreide pancarte, waarop staat 'No Copyright', waarmee Godard zijn ongenoegen toont over fragmenten die hij niet kon krijgen.

Les cent et une nuits de Simon Cinéma

1994 |

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk 1994. Agnès Varda. Met o.a. Michel Piccoli, Marcello Mastroianni, Henri Garcin, Julie Gayet en Mathieu Demy.

Ter gelegenheid van Honderd Jaar Film maakte Varda een compilatie in combinatie met een filmverhaal met gastoptredens. Piccoli is de honderd jaar oude monsieur Simon Cin[KA1]ema, die een eenzaam bestaan voert in zijn kasteel. Hij is aan zijn rolstoel gekluisterd. Jonge schoonheid Gayet, studente aan de filmacademie wordt door hem ingehuurd om gedurende 101 dagen, telkens een dagje te besteden aan zijn herinneringen en bespiegelingen. Ze wordt overrompeld door alles wat met film te maken heeft: posters, memorabilia, (korte en lange) filmfragmenten (w.o. L`AGE D`OR, LADRI DI BICICLETTI, THE THIEF OF BAGDAD, ORPH[KA1]EE, UN CHIEN ANDALOU, THE WIND uit 1928, etc. etc.). Zijn vriend is Mastroianni, Garcin is zijn butler, Demy (de zoon van Varda en Jacques Demy) een produktie-assistent, die een romance beleeft met Gayet. Tot en met de naam op de credits van Schygulla langere optredens van de `acteur of actrice van de dag` en erna (vanaf Azema tot en met Toscan Du Plantier) cameo's, de z.g. 'steelse en stralende verschijningen'. Muziek van o.a. Max Steiner, Bernard Herrmann, Maurice Jarre, Michel Legrand, George Delarue, Francis Lai en Henri Mancini. Varda heeft in de prent al haar passie voor- en al haar ervaring met het filmvak gestopt van de laatste veertig jaar. Haar keuze is typisch continentaal Europees en zal bij haar eigen landgenoten de hartstochten het meeste doen oplaaien, al kan geen enkele cinefiel om dit eerbetoon aan de Tiende Muze heen. Camerawerk van Eric Gautier.

L'ange noir

1994 | Thriller, Actiefilm, Drama

Frankrijk 1994. Thriller van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Sylvie Vartan, Michel Piccoli, Tchéky Karyo, Alexandra Winisky en María Luisa García.

Regisseur Brisseau maakte L'ange noir in de beste traditie van de film noir. De zwarte engel uit de titel is de blonde Stéphane, die in koelen bloede een gangster neerknalt, maar tegenover haar man, een rechter, beweert dat het uit zelfverdediging was: de gangster wilde haar verkrachten. De rechter vraagt een collega haar te verdedigen, en die hapt maar wat graag toe, want weinig mannen kunnen de charmes van de mysterieuze Stéphane weerstaan. Zangeres Sylvie Vartan speelt Stéphane, van wie ze ondanks haar wat hogere leeftijd (Vartan werd tijdens de opnames vijftig) een inderdaad zeer verleidelijke vrouw wist te maken.

Al-mohager

1994 | Drama

Egypte/Frankrijk 1994. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Khaled Nabawy, Youssra, Michel Piccoli en Mahmoud Hemida.

Het jaar 1000 v. Chr. Ram, zoon van een arme boer droomt van een betere toekomst. Hij wil niet langer afhankelijk zijn van de willekeur van Moedertje Natuur. Bijna drie uur prachtige beelden, pakkende emoties, schitterende vertolkingen en oogverblindende decors. Een film vol poëzie, romantiek, avontuur en religieuze mysteries. Op de tv met bijna één uur bekort en dat is een stuk verteerbaarder voor gewone kijkers van vlees en bloed, die het niet met de waardering eens zullen zijn en het vooral langdradige kitsch vinden.

Rupture(s)

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Christine Citti. Met o.a. Emmanuelle Béart, Michel Piccoli, Anouk Aimée, Laurent Grévil en Marc Citti.

De vriendin van Paul (Piccoli) heeft zelfmoord gepleegd. Nu herbergt hij allerlei bonte vogels (w.o. kind-vrouwtje B[KA1]eart), waarmee hij gemeen heeft dat hun (liefdes)relaties verkeerd zijn afgelopen. Hierover wordt zo eindeloos gepraat dat bij de kijker de verveling algauw toeslaat. De twintig-plussers uit de film hebben een binding met ruige rock-muziek, die heel wat prettiger voor het gehoor is dan de oeverloze dialoog. Béart en Piccoli voor wie de rollen op maat geschreven zijn, waren samen voor het laatst te zien in LA BELLE NOISEUSE en daar sprong de vonk ook al niet over; ze bezatten zich v.n.l. aan egotrippend spel. Hoewel Aimée hoog op de credits staat genoteerd, heeft zij slechts een onbenullig rolletje van een weduwe, die net haar kat verloren heeft. Ook in roulatie met 16m minder, maar niet beter! Scenario van Alexandra Deman en Christine Citti. Camerawerk van Jean-Yves Delbreuve.

La cavale des fous

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Richard, Michel Piccoli, Dominique Pinon, Florence Pernel en Edith Scob.

Nadat de filosoof prof. Henri Toussaint (Piccoli) zijn vrouw had gepoogd te wurgen, heeft hij zichzelf vrijwillig ter beschikking gesteld en wordt hij al zeven jaar verpleegd in een chique inrichting voor psychisch gestoorden. Zijn psychiater, die zich persoonlijk om hem bekommert, is Bertrand Daumale (Richard, die samen met Olivier Dazat het scenario schreef). Als Henri`s vrouw (Scob) ongeneeslijk ziek is, uit zij de wens zich te verzoenen met haar man. Dokter Daumale is van oordeel dat pati[KA3]ent Henri onder zijn begeleiding wel een weekend met verlof kan uit de inrichting. Als zij de kliniek verlaten, smokkelt Henri een medepati[KA3]ent mee naar buiten. Het is de redelijk gestoorde, maar niet onaantrekkelijke Angel (Pinon). Met zijn drietjes komen ze in dolkomische situaties terecht (trekken aan de noodrem van de trein, de hotelkamer delen, een miss-verkiezing, Piccoli die zich uitgeeft voor Richard en hem tracht op te bergen in een krankzinnigengesticht, etc.). Ondanks het feit dat Pinon heel erg haar best doet om het leuk te houden, spelen Piccoli en Richard als houten klazen, behoudens een uitschieter van eerstgenoemde die dan goed is voor een zeer gulle lach. Het camerawerk is van François Lartigue.

Le voleur d'enfants

1992 | Fantasy

Italië/Frankrijk/Spanje 1992. Fantasy van Christian de Chalonge. Met o.a. Marcello Mastroianni, Ángela Molina, Michel Piccoli, Daniel Martin en Virginie Ledoyen.

Fijn spel van de hoofdrollen wordt bedorven door een zwak en verward scenario van Dominique Garnier en regisseur De Chalonge die het boek van Jules Supervielle bewerkten. Het verhaal gaat over de kinderloze Argentijnse kolonel b.d. Mastroianni en zijn vrouw Molina die omstreeks 1925 in Parijs ongelukkige jongetjes van de straat oppikken en ze in huis halen en ze een leven laten leiden als prinsen: ze worden goed gevoed en gekleed, waardoor ze geen reden hebben om te vluchten. Algauw wordt het een tiental. De oudste is wat opstandig; er ontstaat het gevoel dat er een prinsesje moet worden geadopteerd. De prent is doorwrocht met fantastische elementen zoals olifanten in de straten en een magiër, die op een gegeven moment zijn oog laat vallen op de leuke 'dochter' van de kolonel. Zeer traag, zonder duidelijk plot. Camerawerk van Bernard Zitzermann. Er werd zowel een Spaanstalige als een Franstalige versie geproduceerd.

Le souper

1992 | Drama, Historische film

Frankrijk 1992. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Michel Piccoli, Claude Brasseur, Claude Rich, Ticky Holgado en Yann Collette.

Na het stuk van Jean-Claude Brisville 600 keer in het theater te hebben gespeeld, zetten Brasseur en Rich hun personages, Joseph Fauché en Charles Maurice de Talleyrand-Périgord, nu voor de camera neer: twee begaafde, machtige en moedige mannen uit de Franse geschiedenis. We zien ze op een avond in 1815, na Napoleons nederlaag bij Waterloo, in een adembenemend duel: ze nemen een beslissing over het lot van hun land, Fauché als minister verantwoordelijk voor de politie, Talleyrand als de premier. Een schitterend verbaal steekspel, sober en eenvoudig in scène gezet. Als Talleyrand sleepte Rich de César voor beste acteur in de wacht.

Le bal des casse-pieds

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Jacques Villeret, Victor Lanoux, Miou-Miou en Jean Carmet.

Het lijkt erop dat de filmer een vervolg op het amusante en geenszins verouderde LES CASSE-PIEDS (1948) van Jean Dr[KA1]eville heeft willen maken, met als gangmaker de fascinerende No[KA3]el-No[KA3]el. Het resultaat is vlees noch vis want met het inconsequente scenario (van de regisseur en Jean- Loup Dabadie), dat nogal eens in herhalingen vervalt, is slordig omgesprongen. Soms valt er even te lachen maar de vele mogelijkheden van het thema - het dagelijks bestaan wordt immers voortdurend verstoord door lastige, domme en middelmatige figuren, met name door achterlijke ambtenaren - werden helaas niet ten volle benut. Een speciale vermelding voor Lemercier die op treffende wijze verbijstert. Camerawerk van Robert Alazraki.

La belle noiseuse

1991 | Drama

Frankrijk/Zwitserland 1991. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Michel Piccoli, Jane Birkin, Emmanuelle Béart, Marianne Denicourt en David Bursztein.

Regisseur Rivette, Pascal Bonitzer en Christine Laurent bewerkten vrijelijk het korte verhaal van Honoré de Balzac Le chef-d'oeuvre inconnu. Schilder Piccoli heeft in zijn atelier een onvoltooid naakt van zijn zachtsprekende vrouw Birkin staan, waaraan hij vijftien jaar geleden begonnen was. Hij schildert het werk nu af met behulp van de mooie Béart, die niet erg op haar gemak lijkt te zijn in d'r blootje, maar toch de voornaamste attractie vormt. Voor het overige is het een trage beweging waar geen einde aan lijkt te komen. Wordt ook uitgezonden in een 'korte' versie van 125m en is met die lengte ook nog even in de zalen te zien geweest. De 'hand' van schilder Piccoli behoort toe aan kunstenaar Bernard Dufour. Achter de camera stond William Lubtchansky.

Archipel

1991 | Thriller, Romantiek

Frankrijk/België 1991. Thriller van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Michel Piccoli, Claire Nebout, Melvil Poupaud, Ludmila Mikaël en Samuel West.

Een adolescent, Michel Rivi[KA2]ere (Poupaud), is verplicht de Paasvakantie op een voornaam Brits college door te brengen, ver van de bewoonde wereld op een eiland gesitueerd. Hij wordt meegesleept in een vreemd verleidingsspel tussen de jonge eigenaresse van de instelling, Alexandra Hamilton (Nebout) en de oude bibliothecaris, L[KA1]eonard Wilde (Piccoli). Waanvoorstellingen, mysterie en de grote aantrekkingskracht van verboden vruchten. Granier-Deferre vindt in deze bewerking van een roman van Michel Rio, de onrustige omgeving terug waar hij een voorliefde voor schijnt te hebben. Toch vervalt hij al snel in perversiteiten en banaal voyeurisme. Het mysterie heeft eronder te lijden en de kijker blijft weinig bij van deze ARCHIPEL, al ligt dat niet aan Nebout en Piccoli, beide raadselachtig genoeg in hun machts- en verleidingsdans. Scenario van regisseur Granier-Deferre en Jacques Fieschi. Camerawerk van Charly Vandamme. Op de geluidsband zijn Edith Piaf en Elton John te horen.

Milou en mai

1990 | Komedie, Drama

Frankrijk/Italië 1990. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Michel Piccoli, Miou-Miou, Michel Duchaussoy, Bruno Carette en Paulette Dubost.

Louis Malle maakte na een weinig geslaagd uitstapje naar Hollywood een schitterende comeback met Au revoir les enfants. Zijn volgende 'Franse' film, Milou en mai, een eerbetoon aan Jean Renoir, schetst het portret van een oudere verweesde man, tegen de achtergrond van de studentenopstanden in '68. Demonstraties, bezettingen en stakingen ontregelen het land. Malle en zijn makkers van de Nouvelle Vague verklaren op het Filmfestival van Cannes de cinema morsdood. De film zou opnieuw geboren moeten worden. Bijna twintig jaar en - zoals gezegd - een Amerikaans avontuur later blikt de regisseur terug op die tijd in Milou en Mai.

Martha und Ich

1990 | Oorlogsfilm, Drama, Romantiek

Italië/Tsjechoslowakije/Duitsland 1990. Oorlogsfilm van Jiří Weiss. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Michel Piccoli, Klaus Grünberg, Michael Kausch en Václav Chalupa.

De tragische geschiedenis van een joodse dokter (Piccoli), die beneden zijn stand trouwt in Praag in 1934, met zijn voormalige plompe, maar lieve volksduitse dienstmeid (de kogelronde Sägebrecht). Noch de familie van de arts, noch de familie van de bruid accepteert hun huwelijk. Er bloeit echter een grote liefde op tussen hen beiden.

La ruelle au clair de lune

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Marthe Keller, Michel Piccoli, Niels Arestrup en Renée.

Filmbewerking van een roman van Stefan Zweig (1881-1942), die speelt gedurende een nacht in de jaren dertig in Cherbourg. Zowel de psychologische achtergrond als de diepere motivatie van het menselijke gedrag staan, zoals in zo'n beetje al het werk van deze door Freud beïnvloede schrijver, centraal. Het thema past niet echt bij een wisselvallige regisseur als Molinaro, die weliswaar talent heeft, maar nou ook weer niet zoveel dat de vonken ervan af springen. Het resultaat is een redelijke, plichtmatige televisiefilm, met goed spel van Arestrup in de rol van professor Klemm, die echter de kracht en de subtiliteit van de roman mist.

L'amour maudit de Leisenbohg

1990 | Romantiek, Drama

Duitsland/Oostenrijk/Frankrijk 1990. Romantiek van Edouard Molinaro. Met o.a. Michel Piccoli, Anouk Aimée, Christine Citti, Friedrich von Thun en Christina Marsillach.

Wenen, rond 1925. Baron von Leisenbohg (Piccoli) is reeds jaren smoorverliefd op de beroemde sopraan Aimée, die door iedereen op handen gedragen wordt. Hij is getuige van haar afwisselende romances, maar zelf wordt hij steeds afgewezen. Ze trouwt met een vorst, die kort na het huwelijk bij een ongeval om het leven komt. Voordat hij sterft, vervloekt hij de eerstvolgende man die haar zal bezitten. Vanwege een geheim uit het verleden verleidt Aimée de baron, waardoor de vloek in werking treedt en het noodlot toeslaat. Stijlvol gefilmde romantische tragedie waarin niemand is zoals hij zich voordoet. Piccoli is schitterend in zijn rol van minnaar die elke vrouw slechts gebruikt om die ene te bereiken die hij begeert. Pascal Bonitzer en Molinaro bewerkten het verhaal van Arthur Schnitzler tot een hedendaagse Griekse tragedie met cynische ondertoon. Feeërieke fotografie van Michael Epp en mooie muziek van Georges Garvarentz.

Conte d'Hiver

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Nada Strancar, Bulle Ogier en Bernard Ballet.

Een, cinematografisch gezien, fantasieloze verfilming van dit stuk van Shakespeare, dat hij aan het einde van zijn leven (1611) schreef, en dat niet zo vaak op de planken wordt gebracht. Een tragikomedie aan het hof van de koning van Sicilië, Léontès, die de koning van Bohemen, Polixènes, ontvangt. Het verhaal van een jaloezie en wat dat kapot maakt, hoewel aan het slot de rust is weergekeerd. Piccoli, Ogier en Strancar dragen dit werk zo'n beetje. Dankzij hun talent let niemand meer op het statische karakter van de regie.

Los Negros también comen

1989 | Komedie

Frankrijk/Spanje/Italië 1989. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Juan Diego, Maruschka Detmers, Michele Placido en Michel Piccoli.

De humanitaire expeditie met de naam `Angeles Azules` (Blauwe Engelen) bestaat uit twaalf Europeanen en zes vrachtwagens. Deze trekken beladen met voedsel door Afrika om de honger van de inheemse zwarte bevolking te verzachten. Deze komedie is typerend voor Marco Ferreri en is gebaseerd op een script dat door hemzelf en Rafael Azcona geschreven werd, zoals bijna altijd het geval is bij zijn films. Voorbehouden aan de trouwe aanhangers van deze eigenaardige en zich herhalende cineast.

Les grandes familles

1989 |

Frankrijk 1989. Denys de La Patellière. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Piccoli, Roger Hanin, Anna Galiena en Renée Faure.

In feite een `remake` van de film uit 1958 van de regisseur zelf, toendertijd een immens commercieel succes. Het is een bewerking van de complexe trilogie ([KL]Les grandes familles, La chute des corps[KLE] en [KLE]Le rendez-vous aux enfers[KLE])over een puissant rijke familie, die fortuinen aan elkaar verspelen en op cynische wijze wraak op elkaar nemen worden die Maurice Druon de Prix Concourt opleverde. Deze tv-bewerking is beter dan de (wat trage, boodschapuitdragerige en nogal op Gabin afgestemde) bioscoopfilm. Hij blijft dichter bij het boek, is minder demagogisch en bevat omdat hij langer is een meer uitgewerkte karaktertypering. Een onpersoonlijke maar goede regie, want technisch is het allemaal heel goed uitgewerkt.

Les grandes familles

1989 |

Frankrijk 1989. Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Piccoli, Roger Hanin, Evelyne Bouix en Catherine Arditi.

Een tot in de puntjes uitgewerkte bewerking (door Maurice Druon zelf, Pierre Moustiers en de regisseur) van het succesvolle epos van de romancier Maurice Druon, die op realistische en meedogenloze wijze de heersende klasse in Frankrijk ten tijde van het interbellum (de periode tussen WO I en WO II) beschrijft. Denys de la Patelli[KA2]ere maakte in 1958 van deze roman al eens een (slechte) bewerking voor film. Deze plichtmatige versie lijdt aan wisselvallig spel en een gebrek aan persoonlijke stijl. Daarentegen zijn wel de sfeer en de mentaliteit van destijds goed weergegeven.

J'ai oublié de vivre

1989 | Biografie, Experimenteel, Documentaire

Frankrijk 1989. Biografie van Christian Vidalie. Met o.a. Michel Piccoli, Claude Sautet, Yves Montand, Jean-Claude Brialy en Jean-Louis Trintignant.

Herinnering aan de grote actrice Romy Schneider ter gelegenheid van de zevende gedenkdag van haar overlijden. Daar deze film, naast de exclusieve interviews waarin ieder z'n zegje doet en weer uit beeld verdwijnt, ook opname-scènes en filmfragmenten bevat, wordt het allemaal wat teveel van het goede. Niettemin kan de toeschouwer zich een aardig beeld vormen van de mens en actrice Romy Schneider. Ook bekend als Romy Schneider.

Y'a bon les Blancs

1988 | Avonturenfilm

Frankrijk/Italië/Spanje 1988. Avonturenfilm van Marco Ferreri. Met o.a. Maruschka Detmers, Michele Placido, Juan Diego, Michel Piccoli en Jean-François Stévenin.

Het verhaal van een groep goed bedoelende, maar naïve Europeanen, die met een actie genaamd 'Blue Angels' voedsel brengen naar het hart van Afrika om een primitieve stam te voeden. Het draait erop uit dat ze door de stam worden opgegeten. Placido levert goed spel en Detmers is beeldig, maar de film faalt als satire over de mens uit de consumptiemaatschappij die in een onderontwikkelde omgeving terecht komt. Fraai camerawerk, maar een saaie film.

La confusion des sentiments

1988 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1988. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. Michel Piccoli, Pierre Malet en Gila von Weitershausen.

De Franse student Roland neemt zijn studie niet erg serieus en maakt liever plezier in Berlijn. Zijn vader steekt daar een stokje voor. Na enig nadenken kiest Roland voor een alledaags bestaan in een klein universiteitsstadje in de provincie dat hem nogal saai lijkt. De liefde op het eerste gezicht kan echter overal toeslaan. Piccoli is zeer goed als leraar.

Blanc de Chine

1988 | Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Robin Renucci, Michel Piccoli, Marquerite Tran, Denys Hawthorne en Ham Chau Luong.

1975: een planter uit Corsica die zich in Indochina heeft gevestigd ontvlucht Saigon en redt daarbij het leven van een halfbloedje. 1987: hij ziet zich betrokken bij een uiterst verwarde geschiedenis met geheime inlichtingendiensten rondom het meisje, dat een erg mooie vrouw is geworden. Ongeloofwaardig, verward, onsamenhangend en vreselijk `Chinees` (ver van m'n bed...). Granier-Deferre heeft zich met zijn eerste film enorme vertild en de vraag is wat Piccoli bij deze beproeving doet.

Terre étrangère

1987 | Drama

Frankrijk/Oostenrijk 1987. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Wolfgang Hübsch en Gabriel Barylli.

Een bewerking van het stuk van de Oostenrijkse dramaturg en romancier Arthur Schnitzler (1862-1931), die bovendien arts en vriend van Freud was en volledig in de ban van de psychopathologie verkeerde. De zwakke plek in deze film: de regisseur wil niets anders dan theater maken. Maar toch is deze analyse van een Oostenrijkse familie omstreeks 1910 even scherp en intens is als bij Ingmar Bergman, voorwaar geen gering compliment. Bovendien komen opmerkelijke acteerprestaties de film zeer ten goede.

Maladie d'amour

1987 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1987. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Nastassja Kinski, Jean-Hugues Anglade, Michel Piccoli, Jean-Claude Brialy en Souad Amidou.

Amoureuze wederwaardigheden van een trio gevormd door een rijpe man, de almachtige directeur van een kankeronderzoeksinstituut, een jonge internist bij dit instituut en een jonge vrouw die zich door haar hart laat meeslepen boven haar maatschappelijke ambities. Alles is nauwkeurig verfilmd, het portret van de vrouw is veelomvattend en pakkend. Jammer genoeg slaat de film snel om in een zeer gangbaar melodrama. Het scenario is van Danièle Thompson die gewoonlijk de scenario's voor haar vader Gérard Oury schrijft en die zich beter tot komedies kan beperken. Deze eerste film van Deray, goed gemaakt maar langdradig, telt niet mee.

La rumba

1987 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1987. Misdaad van Roger Hanin. Met o.a. Roger Hanin, Michel Piccoli, Niels Arestrup, Guy Marchand en Corinne Touzet.

In het woelige Parijs van 1938 komen de fascistisch geori[KA3]enteerde politie, die lid is van de extreem-rechtse Cagoule en bonzen uit de onderwereld met elkaar in botsing. Deze laatsten nemen het op voor drie figuren die door het regime van Mussolini ter dood zijn veroordeeld. De zaak escaleert en ze moorden elkaar bijna allemaal uit. Regisseur Hanin heeft het fascisme willen laten zien door zijn onderwerp in het verleden te plaatsen maar ook - uiterst actuele (!) - verbanden naar het heden te leggen. En wat dit betreft is zijn film interessant. Het is een kundige reconstructie van die tijd, waarin (ook dankzij de decors van Bernard Evein) de sfeer van toen tot leven wordt gebracht. Het tempo is behoorlijk, evenals het spel. Daarentegen is de rol van het onderwereldje wat te heldhaftig gemaakt, zijn de personages dubbelzinnig (Piccoli en Hanin zelf maken zich de twee positieve rollen zonder problemen eigen...) en in hun gedrag clichématig. Scenario van Roger Hanin en Jean Curtelin.

L' Homme voilé

1987 | Drama

Frankrijk/Libanon 1987. Drama van Maroun Bagdadi. Met o.a. Bernard Giraudeau, Michel Piccoli, Laure Marsac, Michel Albertini en Sandrine Dumas.

Een Parijs meisje maakt van haar vader, een arts die ze niet erg goed kent, een held omdat hij zich in Libanon heeft opgeofferd tijdens de ergste gruwelijkheden. Uiteindelijk zal ze beetje bij beetje een heel andere man ontdekken dan degene die ze idealiseert. Een subtiele schildering van de relatie tussen twee mensen. Zowel boeiend als verwarrend met op de achtergrond een hedendaags drama: Libanon. De twee personen zijn niet altijd even goed beschreven, maar men kan een toon van oprechtheid voelen en opmerkelijk spel.

Das Weite Land

1987 | Drama, Romantiek

Duitsland/Oostenrijk 1987. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Milena Vukotic, Jutta Lampe en Wolfgang Hübsch.

Bondy maakte zijn tweede bioscoopfilm naar een toneelstuk van Arthur Schnitzler. Hij portretteert de wereld van de gegoede burgerij in het Wenen van de eeuwwisseling. Centraal staat de industrieel Hofreiter die, door zijn door geldingsdrang en verveling ingegeven escapades, het leven van de mensen in zijn omgeving verstoort. Een indrukwekkende film door de geslaagde karakters en de stemmige weergave van een tijdperk.

Mauvais sang

1986 | Thriller, Romantiek, Drama, Sciencefiction

Frankrijk/Zwitserland 1986. Thriller van Leos Carax. Met o.a. Michel Piccoli, Denis Lavant, Juliette Binoche, Hans Meyer en Julie Delpy.

De jonge Alex heeft net zulke snelle en vaardige handen als zijn overleden vader. Die komen van pas als Marc (Piccoli), ooit bevriend met zijn vader, zijn hulp inroept om uit een laboratorium een geheimzinnig virus te stelen, dat mensen doodt die de liefde bedrijven zonder echt lief te hebben. En dan valt Alex voor de mooie jonge echtgenote (Binoche) van Marc. De destijds 25-jarige Franse regisseur Carax vestigde z'n naam met deze film waarin hij sciencefiction en film noir-elementen tot een lyrisch en romantisch geheel wist samen te smelten. Mooi en knap gemaakt, maar soms wat warrig.

Le Paltoquet

1986 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1986. Thriller van Michel Deville. Met o.a. Thuy An Luu, Fanny Ardant, Daniel Auteuil, Richard Bohringer en Philippe Léotard.

Er is een misdaad gepleegd en zeven verdachten worden ondervraagd door een treurige inspecteur in een sinister caf[KA1]e precies als in het hier verfilmde boek [KL]On a tu[KA1]e pendant l`escale[KLE] van Franz-Rudolph Falk (1945). Een beklemmende film met een opmerkelijke acteursregie, maar met helaas een magere intrige. Deville gaat wel erg ver in het analyseren van de karakters en hun gedrag waardoor de film af en toe irriteert. Het camerawerk is van Max Pantera.

La Puritaine

1986 | Drama

Frankrijk/België 1986. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Michel Piccoli, Sandrine Bonnaire, Laurent Malet, Brigitte Coscas en Anne Coesens.

Doillon lijkt geobsedeerd te zijn door het thema van Oedipus. Na LA FILLE PRODIGUE en LA VIE DE FAMILLE krijgen we hier voor de derde keer het pijnlijke weerzien tussen een vader en zijn dochter voorgeschoteld. Uitgezonderd een korte scène op het station van Antwerpen en een andere op het appartement van Manon, de dochter van Pierre, speelt de hele film zich in het theater af, waarvan Pierre de directeur is. Het toneelgezelschap voert LE RETOUR DE MANON op. Beklemmend, frustrerend, fascinerend, dramatisch, veel psycho-analyse en desondanks uitmondend in een zekere sereniteit. Misschien wel de beste film van Doillon met een mise en scène die aan die van Ingmar Bergman doet denken.

Wada'an Bonaparte

1985 | Drama

Frankrijk/Egypte 1985. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Mohsen Mohiedine, Michel Piccoli en Patrice Chéreau.

Doillon lijkt geobsedeerd te zijn door het thema van Oedipus. Na LA FILLE PRODIGUE en LA VIE DE FAMILLE krijgen we hier voor de derde keer het pijnlijke weerzien tussen een vader en zijn dochter voorgeschoteld. Uitgezonderd een korte scène op het station van Antwerpen en een andere op het appartement van Manon, de dochter van Pierre, speelt de hele film zich in het theater af, waarvan Pierre de directeur is. Het toneelgezelschap voert LE RETOUR DE MANON op. Beklemmend, frustrerend, fascinerend, dramatisch, veel psycho-analyse en desondanks uitmondend in een zekere sereniteit. Misschien wel de beste film van Doillon met een mise en scène die aan die van Ingmar Bergman doet denken.

Péril en la demeure

1985 | Misdaad, Thriller, Drama

Frankrijk 1985. Misdaad van Michel Deville. Met o.a. Christophe Malavoy, Nicole Garcia, Anémone, Michel Piccoli en Richard Bohringer.

Wie anders dan Deville kan een labyrintachtige intrige zo voortreffelijk ensceneren als een speels noir-ballet van taal, beeld en muziek? Niemand, zo blijkt uit deze romanadaptatie - of beter: romaninterpretatie - waarin een gitaarleraar verzeild raakt in een onstuimige affaire met de sensuele maman van een pupil. Hun liefdesuitingen blijven niet privé en ziedaar de vileine manipulaties van het briljante scenario: wie bedondert wie en waarom? Devilliaans cinema-raffinement in optima forma, met Malavoy en Garcia als erotisch verhit koppel, Anémone als spionerende buurvrouw en de kijker als puzzelende voyeur. Naar René Belletto's bekroonde misdaadroman 'Sur la terre comme au ciel' (1982).

Partir Revenir

1985 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1985. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Louis Trintignant, Evelyne Bouix, Michel Piccoli en Françoise Fabian.

De eigenaardige titel is die van een boek geschreven door de hoofdpersoon Salomé Lerner over haar ervaringen als vervolgde jodin tijdens WO II. Zoals altijd is Claude Lelouch een man van allerlei stijlen: een mengeling van goede en slechte elementen. Men moet hem nemen zoals hij is en er niets aan willen veranderen. Hij is het evenbeeld van een 19de-eeuwse schrijver en regisseert zijn acteurs op voortreffelijke wijze.

Mon beau-frère a tué ma soeur

1985 | Mysterie, Misdaad, Komedie

Frankrijk 1985. Mysterie van Jacques Rouffio. Met o.a. Michel Serrault, Michel Piccoli, Juliette Binoche en Jean Carmet.

Dit is een bewerking van de thriller van Georges Conchon, die opk het scenario schreef. Kennelijk heeft men Hitchcocks THE TROUBLE WITH HARRY willen nabootsen. Surrealisme met een knipoog alom. De film is moeilijk te volgen met soms teveel, soms weer te weinig wonderbaarlijks. Het is echter een goede poging om de Franse filmgewoontes kwijt te raken.

Viva la vie

1984 | Mysterie, Thriller

Frankrijk 1984. Mysterie van Claude Lelouch. Met o.a. Charlotte Rampling, Michel Piccoli, Jean-Louis Tritignant, Evelyn Bouix en Charles Aznavour.

De `estheten` hebben zich altijd kritisch getoond ten opzichte van de films van Lelouch. Ze zouden t[KA2]e recht voor z`n raap zijn en vol met kwartjesfilosofie. Eerlijk gezegd is niet alles in zijn werk verachtelijk. In deze film vertelt hij wederom een SF-verhaal om een humanitaire boodschap aan de twee (toenmalige) supermogendheden door te geven betreffende de kernbewapening. Hoezeer de meningen verdeeld mogen zijn, het verhaal is zeer goed opgebouwd met een zich op drie verschillende niveau's afspelend scenario, al is het thema inmiddels achterhaald. Men merkt dan ook pas laat dat het om een droom gaat. Scenario van regisseur Lelouch en camerawerk van Bernard Lutic.

Succes Is the Best Revenge

1984 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1984. Drama van Jerzy Skolimowski. Met o.a. Joanna Szeric, Michael Lyndon, John Hurt, George Skolimowski en Michael Landon.

Een intrigerend, zij het onevenwichtig verhaal over een Poolse regisseur (York), in ballingschap in Londen, en zijn opstandige tienerzoon (Lyndon), die nieuwsgierig is naar zijn culturele erfenis. Skolimowski - zelf een banneling - onderzoekt de zin van het leven in een ander dan je eigen land, maar zijn vorige film, Moonlighting, was beter.

La diagonale du fou

1984 | Thriller, Drama

Frankrijk/Zwitserland 1984. Thriller van Richard Dembo. Met o.a. Michel Piccoli, Alexandre Arbatt, Liv Ullmann, Leslie Caron en Jean-Hugues Anglade.

Door een speling van het lot strijden een Sovjetburger en een Russische dissident om het wereldkampioenschap schaken. De communistische leiders van Sovjetunie brengen alle mogelijke middelen in de strijd, geoorloofde en vooral ongeoorloofde, waaronder zware psychologische druk in de hoop dat laatstgenoemde verliest. De Franse assistent-regisseur en scenarioschrijver Richard Dembo viel met zijn speelfilmdebuut meteen in de prijzen: La diagonale du fou werd onderscheiden met een César en een Oscar voor de beste buitenlandse film. Het verhaal is duidelijk geënt op de titelstrijd tussen Karpov en Kortsjnoj in 1978. Een fraaie, maar door anti-communistische propaganda wat ontsierde, karakterstudie.

Adieu Bonaparte

1984 | Historische film

Frankrijk/Egypte 1984. Historische film van Youssef Chahine. Met o.a. Michel Piccoli, Patrice Chéreau, Christian Patey, Claude Cernay en Jean-Pierre Michaud.

Deze groots opgezette film gaat over de Egyptische veldtocht van Napoleon in 1798. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Alexandrië. De Napoleontische mythe wordt ontzenuwd: Napoleon wordt hier voorgesteld als een opportunistische streber. De film mondt uit in een beschouwing over de zin van de geschiedenis. Chahine brengt de boodschap van verdraagzaamheid en jaagt tegelijkertijd de aanhangers van Napoleon, en de bewonderaars van militair vertoon tegen zich in het harnas. Een grootse film, met als echte hoofdpersonen de Franse geleerden en de Arabieren die open staan voor een uitwisseling van ideeën.

Le général de l'armée morte

1983 | Oorlogsfilm

Italië/Frankrijk 1983. Oorlogsfilm van Luciano Tovoli. Met o.a. Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Anouk Aimée, Gérard Klein en Sergio Castellitto.

Een generaal en een kapelaan krijgen van de regering de opdracht om de stoffelijke resten van duizenden, tien jaar eerder aan het Albanese front gevallen soldaten op te graven. Het doel hiervan is klaarheid te brengen in de mysterieuze verdwijning van een officier. Deze absurde en macabere parabel - naar een roman van de Albanese auteur Ismail Kadare - gaat de mist in door de zwakke regie van de debuterende top-cameraman Tovoli. Deze schiet weliswaar fraaie beelden, maar zijn ervaren acteurs laat hij hopeloos aanmodderen, waarbij vooral de minder geroutineerde Klein - als Duitser met een soortgelijke missie - hevig miskleunt. (Piccoli produceerde, schreef mee aan het scenario en hielp ongecrediteerd met de regie.)

Une chambre en ville

1982 | Drama, Musical

Frankrijk/Italië 1982. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Dominique Sanda, Danielle Darrieux, Richard Berry, Michel Piccoli en Fabienne Guyon.

In het Nantes van 1955 wordt stakende arbeider François halsoverkop verliefd op Edith, een zich in louter een bontmantel prostituerende aristocratendochter. De amour fou zet een meervoudige tragedie in gang. Dit geheel gezongen drama is het verlate, donkere contrastuk tot de kleurige sprookjes waarmee Franse bioscoopbezoekers Demy tot dan toe associeerden. Terwijl de film flopte, ontstond een verhitte discussie over de kloof tussen verondersteld elitaire cinema en de zogenaamde 'publieksfilm'. Demy verwerkte heel wat jeugdherinneringen en cinefiele knipogen in zijn verhaal. Tevens met Michel Piccoli. Met Nederlandse ondertiteling.

The Eyes, The Mouth

1982 |

1982. Marco Bellocchio. Met o.a. Emmanuelle Riva, Lou Castel, Michel Piccoli en Ángela Molina.

In het Nantes van 1955 wordt stakende arbeider François halsoverkop verliefd op Edith, een zich in louter een bontmantel prostituerende aristocratendochter. De amour fou zet een meervoudige tragedie in gang. Dit geheel gezongen drama is het verlate, donkere contrastuk tot de kleurige sprookjes waarmee Franse bioscoopbezoekers Demy tot dan toe associeerden. Terwijl de film flopte, ontstond een verhitte discussie over de kloof tussen verondersteld elitaire cinema en de zogenaamde 'publieksfilm'. Demy verwerkte heel wat jeugdherinneringen en cinefiele knipogen in zijn verhaal. Tevens met Michel Piccoli. Met Nederlandse ondertiteling.

Que les gros salaires lèvent le doigt !

1982 |

Frankrijk 1982. Denys Granier-Deferre. Met o.a. Jean Poiret, Daniel Auteuil, Michel Piccoli, Marie Laforêt en Jeanne Lalleman.

Bewerking van de roman [KL]Les B[KA4]etes curieuses[KLE] van Jean Marc Roberts. Een werkgever jaagt vijf van zijn werknemers de WW in door het sadistische spelletje `stoelendans`. Een hachelijk thema, helaas oppervlakkig uitgewerkt. Geen enkele mogelijkheid een pittige satire op het zakenleven te maken wordt uitgebuit. Regie waarbij ieder zijn eigen nummertje afdraait, want de regisseur beperkt zich tot beschrijvingen in plaats van iets te laten zien. Men komt zodoende uit bij een akelige en tamelijk schandelijke film. Sommige acteurs (Piccoli) maken zich er gemakkelijk vanaf, terwijl anderen (Poiret) zich ontzettend uitsloven. Scenario van Jean-Marc Roberts en Yves Stavrides.

Passion

1982 | Drama, Muziek, Experimenteel

Frankrijk/Zwitserland 1982. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Isabelle Huppert, Hanna Schygulla, Michel Piccoli, Jerzy Radziwilowicz en Jean-François Stévenin.

Een regisseur probeert beroemde schilderijen voor de camera te reconstrueren, maar zijn onvrede over de belichting leidt tot conflicten met de producent en de figuranten. Parallel daaraan loopt een staking in een nabije fabriek. De stakingsleidster wil bij de film en de regisseur wil de vriendin van de fabrieksdirecteur voor de camera hebben. De omstreden film van Godard is geprezen als reflectie over artistieke onmacht, maar ook aangevallen als demonstratie van die onmacht. Het chaotische scenario van regisseur Godard en Jean-Claude Carri[KA2]ere (die niet op de aftiteling staat vermeld) en de onverstaanbare dialogen bieden geen enkele houvast, zodat de werking uitsluitend moet komen van het beeld en de klassieke muziekfragmenten. Het camerawerk is van Raoul Coutard, die hiervoor de prijs der techniek ontving op het filmfestival van Cannes. Eastmancolor, Mono.

Le prix du danger

1982 | Sciencefiction, Drama, Actiefilm

Frankrijk/Joegoslavië 1982. Sciencefiction van Yves Boisset. Met o.a. Gérard Lanvin, Michel Piccoli, Marie-France Pisier, Jean-Claude Dreyfus en Bruno Cremer.

Niet erg subtiele kritiek op de televisiewereld in deze zwarte komedie annex sciencefiction film. Wanneer de kijkcijfers dalen brengt een producent een programma op de buis waarin een kandidaat live achterna wordt gezeten door zes tot de tanden toe bewapende jagers. Als hij wint krijgt de deelnemer een miljoen, als hij verliest bekoopt hij het met zijn leven. Piccoli (compleet met slechtzittend toupet) is de presentator van het programma. De film kreeg een Amerikaanse remake - althans hetzelfde gegeven kwam terug - in The Running Man met Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol.

La passante du Sans-Souci

1982 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk/Duitsland 1982. Oorlogsfilm van Jacques Rouffio. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Helmut Griem, Maria Schell en Mathieu Carrière.

In 1934 vlucht een vrouw met haar joodse pleegzoontje uit Berlijn naar Parijs, waar haar pogingen om haar echtgenoot uit het concentratiekamp te bevrijden uitmonden in een tragedie. Bijna vijftig jaar later herkent de pleegzoon in een Zuid-Amerikaanse ambassadeur de verantwoordelijke nazi van destijds. De scène waarin een huilende Schneider luistert naar het vioolspel van haar 12-jarige pleegzoon is verreweg het meest aangrijpende moment in deze mooie film. Geen biografie laat onvermeld dat de jongen haar herinnerde aan haar eigen zoontje David die kort tevoren was verongelukt. De film werd dan ook aan David (en zijn vader) opgedragen.

L'armata ritorna

1982 | Drama

Italië/Frankrijk 1982. Drama van Luciano Tovoli. Met o.a. Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Anouk Aimée en Gérard Klein.

Het verhaal, gebaseerd op het boek van de Albanese schrijver Ismail Kadaré, gaat over een Italiaanse generaal die de opdracht heeft de lichamen van duizenden Italiaanse soldaten te zoeken, die gedurende de oorlog in 1943 in Albanië zijn gesneuveld. Een van de weduwen, een gravin, smeekt de generaal de restanten van haar echtgenoot koste wat het kost terug te brengen, maar in de loop van zijn onderzoek ontdekt hij dat haar echtgenoot werd vermoord door de moeder van een jong meisje, dat hij had proberen te verkrachten. Een sombere film rondom de tragiek van de oorlog, voorzien van schitterend spel en een geloofwaardige regie.

Espion, lève-toi

1982 | Thriller

Frankrijk/Zwitserland 1982. Thriller van Yves Boisset en Norbert Saada. Met o.a. Lino Ventura, Michel Piccoli, Bruno Cremer, Krystyna Janda en Bernard Fresson.

Gezien de bloeitijd van het genre ietwat verlaat gearriveerde spionagethriller die opvalt door zijn structuur en sombere toon. Ventura speelt de in Zürich wonende ondernemer Grenier, die op een kwade dag wordt 'gewekt' door zijn oude werkgever, de Franse contraspionage. Vanaf dat moment hangt de zeis van Magere Hein over Greniers leven. Een zakelijke commentaarstem scheidt de dodelijke aktes van elkaar, Ennio Morricones muziek klinkt zwartgalliger dan anders. Ouderwets robuuste cinema vol kerels met granietkoppen, naar de roman Chance Awakening van de Britse thriller- en tv-auteur George Markstein (1929-1987).

Une étrange affaire

1981 | Drama, Komedie

Frankrijk 1981. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Michel Piccoli, Nathalie Baye, Gérard Lanvin, Jean-Pierre Kalfon en Jean-François Balmer.

Met de Prix Louis Delluc bekroond, fascinerend drama over de bijna hypnotische werking van een Svengali-achtige manager op een jonge protégé. Piccoli speelt de raadselachtige Bertrand Malair (let op de achternaam) die in een warenhuis wordt aangesteld om de ingedutte boel op te schudden. Lanvin is reclameman Louis Coline die voor zijn chef-manipulateur huis, haard en zichzelf verloochent. Jean-Pierre Kalfon is Malairs passend akelige handlanger. Somber-profetische blik op de hedendaagse, vaak weinig scrupuleuze managerscultuur. Ambachtsman Granier-Deferre (Le chat, L'Étoile du Nord) overtreft zichzelf met deze psychologisch doordachte, subversieve adaptatie van Jean-Marc Roberts' roman Affaires étrangères.

La fille prodigue

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Jane Birkin, Michel Piccoli, Natasha Parry, Eva Renzi en René Féret.

Na een moeilijke periode verlaat Anne (Birkin) haar man en keert terug naar haar ouders. Daar ontdekt ze dat haar vader (Piccoli) een affaire heeft. Zodra haar moeder (Parry) voor een tijdje weg is, krijgt de relatie tussen dochter en vader incestueuze trekken. Intrigerend, psychologisch uitdagend drama met uitstekende cast. Regisseur Doillon, die ook zulke mooi intieme drama's als Ponette en Le petit criminel op zijn naam heeft staan, had indertijd een relatie met actrice Birkin. Samen zijn ze ouders van zangeres-model Lou Doillon.

Salto nel vuoto

1980 | Drama

Frankrijk/Italië 1980. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Michel Piccoli, Anouk Aimée, Gisella Burinato, Antonio Piovanelli en Michele Placido.

Een rechter van middelbare leeftijd woont samen met zijn zuster die hij vanwege mogelijk erfelijke krankzinnigheid (hun broer is gek gestorven) geïsoleerd houdt, maar die toch aan zijn controle lijkt te ontsnappen. Hij schakelt een jonge acteur in die al eerder een vrouw tot zelfmoord bracht om haar de dood in te drijven vóór de chaos definitief zal doorbreken. Dit symbolische psychodrama heeft politieke bijbetekenissen: repressie is zelf zieker dan de vrijheid die ze vreest. De spanning van acteren en handeling in één huis worden soms ondermijnd door droomscènes en onnodig buitengebeuren.

La Cerisaie

1980 |

Frankrijk 1980. Peter Brooks. Met o.a. Anne Consigny en Michel Piccoli.

Een rechter van middelbare leeftijd woont samen met zijn zuster die hij vanwege mogelijk erfelijke krankzinnigheid (hun broer is gek gestorven) geïsoleerd houdt, maar die toch aan zijn controle lijkt te ontsnappen. Hij schakelt een jonge acteur in die al eerder een vrouw tot zelfmoord bracht om haar de dood in te drijven vóór de chaos definitief zal doorbreken. Dit symbolische psychodrama heeft politieke bijbetekenissen: repressie is zelf zieker dan de vrijheid die ze vreest. De spanning van acteren en handeling in één huis worden soms ondermijnd door droomscènes en onnodig buitengebeuren.

Der Preis fürs Ÿberleben

1980 | Misdaad, Drama

Duitsland/Frankrijk 1980. Misdaad van Hans Noever. Met o.a. Michel Piccoli, Martin West, Suzie Galler, Marilyn Clark en Daniel Rosen.

Als een ontslagen boekhouder bij een grote firma vijf van zijn chefs doodschiet, wordt alles gedaan om te voorkomen dat een nog groter schandaal aan het licht komt. Geheel door Noever in het Amerikaanse Missouri gefilmd, wat voor een Duitse film vreemde effecten heeft.

Atlantic City U.S.A

1980 | Komedie, Misdaad, Drama, Experimenteel, Thriller

Canada/Frankrijk 1980. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Burt Lancaster, Susan Sarandon, Michel Piccoli, Kate Reid en Hollis McLaren.

Een bejaarde ex-gangster is verliefd op een jonge vrouw die in de gokstad Atlantic City croupier wil worden. Haar echtgenoot komt logeren met de bedoeling een pakket gestolen drugs te verkopen, waarvoor de oude man de onderhandelingen voert. De jongen wordt neergeschoten, waarna de oude met de opbrengst de kans heeft om met het meisje een nieuw leven te beginnen. Ze gaat er uiteindelijk alleen met een gedeelte van het geld vandoor. De gangster- en actie-elementen banaliseren de psychologische studie enigszins, maar nemen nooit de overhand. Lancaster is schitterend en mèt hem kijkt de film besmuikt-voyeuristisch naar Sarandon die enorme erotische uitstraling heeft.

Le mors aux dents

1979 | Misdaad

Frankrijk 1979. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Jacques Dutronc, Michel Piccoli, Michel Galabru, Nicole Garcia en Charles Gérard.

Een oplichter heeft in het verleden goede zaken gedaan door politieke corruptie, maar probeert nu zijn slag te slaan met het wedden op paarden. Voor het geld om trainers en jockeys om te kopen chanteert hij zijn vroegere opdrachtgevers. Deze interessante misdaadfilm haalt te veel vormen van omkoping overhoop om echt doeltreffend te zijn. Wedden op paarden heeft in Frankrijk overigens een vergelijkbaar belang als de voetbaltoto in ons land. Sterke rollen van de uitgelezen bezetting houden de film boeiend boven de inhoudelijke vraagtekens uit.

Le Divorcement

1979 | Drama, Komedie

Frankrijk 1979. Drama van Pierre Barouh. Met o.a. Michel Piccoli, Lea Massari, Jean-Claude Bouillon, Ann Lonnberg en Christine Murillo.

Veertigers besluiten na een lang huwelijk te scheiden om de eigen zelfstandigheid te hervinden. Een pijnloze en harmonieuze echtscheiding wordt bemoeilijkt door het onbegrip en verdriet van de kinderen, die ook een relatie met de nieuwe partners gecompliceerd maken. Film van zanger-componist Barouh beperkt zich tot observaties die heel vaak treffend zijn, maar opzettelijk afzien van een psychologische of sociologische uitdieping. Situering in een vooruitstrevend burgermilieu geeft de toch al gladjes verlopende confrontaties een luxueus karakter, hoewel vals sentiment vermeden wordt.

Docteur Teyran : Le procès

1979 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1979. Mysterie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Piccoli, Nadine Alari, Pascale Bardet, Michel Auclair en Jean-Marc Thibault.

Derde en laatste deel van de serie. Vervolg en logisch einde in de rechtbank. De advocaat van de verdediging heeft een heel slim en logisch verhaal: dat het slachtoffer een jonge crimineel was en dat de moordenaar niemand anders kan zijn geweest dan de vader van zijn laatste vriendinnetje, en hiermee beschuldigt hij Teyran (Piccoli). De verrassende ontknoping doet het nogal statische karakter vergeten van deze epiloog, die vooral bestaat uit briljant optreden van acteurs. Meester Thor (Auclair) geeft staaltjes weg in de rechtszaal, terwijl Piccoli ondoorgrondelijker wordt dan ooit. Het totaal van de drie delen getuigt van degelijk vakmanschap, dat helemaal ten dienste is gesteld van een puik maar zeer klassiek scenario.

Docteur Teyran : Le meurtre

1979 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1979. Mysterie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Piccoli, Nadine Alari, Pascale Bardet, Philippe Deplanche en Féodor Atkine.

Eerste deel van een trilogie over het leven van het gezin van een prominente Parijse chirurg. De chirurg ontdekt in deze film dat zijn negentien-jarige dochter (Bardet) een verhouding voor hem verbergt. Bovendien weigert ze hem de naam van haar geliefde te vertellen. Dus verandert hij in een amateurdetective. Weinig origineels in dit 'originele' scenario van Roger Sullivan. Geen geniale maar wel degelijke en behendige regie van de maker van LES GRANGES BRULÉES. Het geheel wordt gedomineerd door de sterke persoonlijkheid van Piccoli, die de chirurg speelt.

Docteur Teyran : L'enquête

1979 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1979. Mysterie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Piccoli, Nadine Alari, Pascale Bardet en Henri Marteau.

Een kennis van Docteur Teyran (tweede deel van de trilogie) is vermoord, en daarom verschijnt inspecteur Maneaud (Marteau) ten tonele. Deze raakt ge[KA3]intrigeerd door het feit dat het slachtoffer zich zo te zien niet heeft verdedigd en de aanvaller dus moet hebben gekend. Welke rol spelen de leden van Teyran`s gezin? Deze film is somberder van toon dan het eerste deel, dat (ondanks de moord aan het einde) met afwisselend dramatische en grappige elementen iets weg had van een familiekroniek. De sfeer is hier aan de zware kant en de personages zijn tweeslachtiger en raadselachtiger. Bovendien wordt het mysterie ondoorgrondelijker. Nogal beklemmend, met Piccoli weer als de locomotief van het gebeuren. Tamelijk

The Prize Of Peril

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Gabrielle Lazure, Catherine Lachens, Andréa Ferréol, Michel Piccoli en Marie-France Pisier.

Een kennis van Docteur Teyran (tweede deel van de trilogie) is vermoord, en daarom verschijnt inspecteur Maneaud (Marteau) ten tonele. Deze raakt ge[KA3]intrigeerd door het feit dat het slachtoffer zich zo te zien niet heeft verdedigd en de aanvaller dus moet hebben gekend. Welke rol spelen de leden van Teyran`s gezin? Deze film is somberder van toon dan het eerste deel, dat (ondanks de moord aan het einde) met afwisselend dramatische en grappige elementen iets weg had van een familiekroniek. De sfeer is hier aan de zware kant en de personages zijn tweeslachtiger en raadselachtiger. Bovendien wordt het mysterie ondoorgrondelijker. Nogal beklemmend, met Piccoli weer als de locomotief van het gebeuren. Tamelijk

Strauberg ist da

1978 | Drama, Misdaad

Duitsland 1978. Drama van Mischa Gallé. Met o.a. Bernadette Lafont, Calle Heitmann, Udo Heiland, Theo Kotulla en Jörg Richter.

Drie mannen en een vrouw, allen werkzaam in de culturele sector, als romancier, toneelspeler, regisseur en kinderboekenschrijfster wachten op een Grieks eiland op hun rijke, succesvolle uitgever Strauberg (Piccoli). Tijdens het wachten groeien de frustraties en de agressie over hun afhankelijkheid en wanneer de Strauberg eindelijk aankomt, vermoordt het viertal hem. De eenvoudige, strenge vorm en de zwart-wit beelden maken deze rolprent tot een fraaie parabel over onderdrukking en uitbuiting die leidt tot cultuurverarming. De film lag drie jaar op de plank voordat hij uitkwam. Omroep SWF financieerde mee. Het scenario is van regisseur Gallé, die tevens de film produceerde. Het camerawerk is van Dieter Matzka.

Le sucre

1978 | Drama, Thriller

Frankrijk 1978. Drama van Jacques Rouffio. Met o.a. Gérard Depardieu, Michel Piccoli, Jean Carmet, Nelly Borgeaud en Roger Hanin.

Een speculant weet een rentenier over te halen om diens kersverse erfenis te investeren in aandelen op de suikermarkt waarvan de beursnotities worden gecontroleerd door een financiële haai. Minder een sociale satire op de paniek die bij marktfluctuaties kan ontstaan dan een karikaturale karakterstudie die een reeks uitgelezen acteurs alle kansen op ongewone types geeft. Scenario van Georges Conchon en de regisseur.

La part du feu

1978 | Drama, Thriller

Frankrijk 1978. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Michel Piccoli, Claudia Cardinale, Jacques Perrin, Rufus en Roland Bertin.

Michel Piccoli werkte samen met Hitchcock, Godard, Buñuel en Malle en is een van Frankrijks grootste filmsterren. Claudia Cardinale was oorspronkelijk Italië's antwoord op Brigitte Bardot en acteerde onder meer voor Visconti en Fellini. In La part du feu is Piccoli een ambitieuze aannemer die ontdekt dat zijn vrouw (Cardinale) vreemd gaat met zijn assistent (Perrin). Piccoli laat de relatie toe en gebruikt de situatie om de medewerker te manipuleren. Prachtig gespeeld allemaal, maar het scenario is wat onder de maat vergeleken met het niveau van de cast. De camera betrapt Cardinale voortdurend bij het aan- of uitkleden.

La Petite fille en velours blue

1978 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk/Verenigd Koninkrijk/Italië 1978. Drama van Alan Bridges. Met o.a. Michel Piccoli, Claudia Cardinale, Umberto Orsini, Laura Wendel en Alexandra Stewart.

Rijke joden van verschillende nationaliteiten zijn in 1940 in Nice om van daaruit naar Amerika te vluchten. Een Oostenrijkse chirurg wordt verliefd op een dertienjarig meisje, echter niet dat schandaal, maar een aanslag van fascisten wordt hem noodlottig. Problematiek en tijdsbeeld worden geofferd aan nostaligsche decadentie terwijl de internationale rolbezetting belachelijk of wezenloos is gemaakt door nasynchronisatie. (Wendel is echt dertien, maar ziet er volwassen uit waardoor 'verboden liefde' onzinnig lijkt).

L'état sauvage

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Francis Girod. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Claude Brasseur, Jacques Dutronc, Doura Mané en Michel Piccoli.

In een recent gedekolonialiseerde Afrikaanse staat heeft een Française haar minnaar verlaten voor een zwarte politieke leider, wat woede en wantrouwen bij blank en zwart teweegbrengt. Bekroonde roman van Georges Conchon werd door hem zelf voor de film bewerkt met Francis Girod, en geeft een overtuigend beeld van chaos, opportunisme en hoogoplopende emoties van de situatie, zonder uitgesproken politieke stellingname. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

Giallo Napoletano

1978 | Thriller, Komedie

Italië 1978. Thriller van Sergio Corbucci. Met o.a. Marcello Mastroianni, Ornella Muti, Michel Piccoli, Renato Pozzetto en Capucine.

Een Napolitaanse mandolinespeler krijgt opdracht te spelen onder het balkon van een man, die prompt daarop zelfmoord pleegt. Dat is de start van een mysterieuze intrige; de slachtoffers hopen zich op en de muzikant moet de schuldige zien te vinden vóór de verdenking van de politie op hem valt. Deze kleurrijke, komische thriller heeft een ingenieus scenario en een briljante rolbezetting. De voornaamste prestatie is dat Corbucci ondanks alle grappen, die niet allemaal even geslaagd zijn - Mastroianni in travestie is bepaald niet leuk -de spanning en de nieuwsgierigheid weet vast te houden. Het scenario is van Corbucci, Giuseppe Catalanos en Elvio Porta. Het camerawerk is van Luigi Kuveiller.

L' Imprécateur

1977 | Thriller, Drama

Frankrijk 1977. Thriller van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jean Yanne, Michel Piccoli, Jean-Claude Brialy en Michael Lonsdale.

Een multinationale onderneming wordt in beroering gebracht door de zelfmoord van de directeur marketing en een reeks anonieme beschuldigingen. De adjunct-directeur human relations wordt met het onderzoek belast en ontdekt dat de schuldige werkzaam moet zijn in de onderneming, die letterlijk op weinig solide fundamenten is gebouwd. Deze ambitieus opgezette sociaal-politieke satire schiet zijn doel voorbij door grote vaagheid en nogal melige humor. De sjabloonachtige rollen geven de ster-acteurs weinig kansen.

Des Enfants gâtés

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Michel Piccoli, Christine Pascal, Michel Aumont, Arlette Bonnard en Gérard Jugnot.

Een filmer huurt een flat in een buitenwijk om rustig een scenario te kunnen schrijven, maar wordt gevraagd voor een actiecomité dat zich verzet tegen huurverhogingen. Er ontstaat een verhouding met een militante jonge vrouw, zo lang als de actie duurt en tot het script voltooid is. Ondertussen is hij wel losgekomen van het ivoren-torenkunstenaarschap. Taverniers vierde film - geschreven in samenwerking met actrice Pascal en regisseuse Charlotte Dubreuil - heeft een directer maatschappelijk engagement dan gebruikelijk en ook reportage-achtige aspecten; de optelsom echter van de op zichzelf rake maar zeer onderscheiden elementen maakt het resultaat nogal topzwaar.

Todo modo

1976 |

Italië 1976. Elio Petri. Met o.a. Gian Maria Volonté, Marcello Mastroianni, Mariangela Melato, Michel Piccoli en Renato Salvatori.

Politieke en economische voormannen uit de christen-democratische partij zijn in retraite in afgelegen hotel, waar door een vreemde epidemie en onopgeloste moorden alle deelnemers [KA1]e[KA1]en voor [KA1]e[KA1]en sneuvelen, de president als laatste. Een symbolische, abstracte aanpak van deze satirische thriller maakt de film buiten Itali[KA3]e minder toegankelijk (Volonté is geschminkt als Aldo Moro en heeft diens motoriek) maar maakt de kritische opzet toch wel duidelijk.

René la Canne

1976 | Misdaad, Oorlogsfilm

Italië/Frankrijk 1976. Misdaad van Francis Girod. Met o.a. Gérard Depardieu, Sylvia Kristel, Michel Piccoli, Stefano Patrizi en Jean Carmet.

Een politieman slaagt er niet in een behendige oplichter te arresteren, tot beiden tijdens de oorlog in een Duits werkkamp worden geplaatst, vriendschap sluiten en ontsnappen met behulp van de vriendin van de gangster. Na de bevrijding zet ieder zijn oorspronkelijke loopbaan weer voort, maar de speurder kan de oude band niet vergeten. De film maakt de herinneringen van inspecteur Borniche tot een kluchtige schelmenkomedie, en weet de juiste toon niet te treffen zodat de zwarte grappen onnodig smakeloos werken terwijl de vrolijke inzet van de acteurs krampachtig werkt. Kristel toont in een minder extreme rol komedie-aanleg. Luxueuze aankleding en kleureffecten lijken de aandacht van de regisseur te hebben opgeëist ten koste van het scenario.

Rene La Canne

1976 |

1976. Francis Girod. Met o.a. Michel Piccoli, Gérard Depardieu en Sylvia Kristel.

Een politieman slaagt er niet in een behendige oplichter te arresteren, tot beiden tijdens de oorlog in een Duits werkkamp worden geplaatst, vriendschap sluiten en ontsnappen met behulp van de vriendin van de gangster. Na de bevrijding zet ieder zijn oorspronkelijke loopbaan weer voort, maar de speurder kan de oude band niet vergeten. De film maakt de herinneringen van inspecteur Borniche tot een kluchtige schelmenkomedie, en weet de juiste toon niet te treffen zodat de zwarte grappen onnodig smakeloos werken terwijl de vrolijke inzet van de acteurs krampachtig werkt. Kristel toont in een minder extreme rol komedie-aanleg. Luxueuze aankleding en kleureffecten lijken de aandacht van de regisseur te hebben opgeëist ten koste van het scenario.

Mado

1976 | Film noir, Drama

Frankrijk/Italië/Duitsland 1976. Film noir van Claude Sautet. Met o.a. Michel Piccoli, Ottavia Piccolo, Jacques Dutronc, Charles Denner en Romy Schneider.

Frans kroonjuweel Michel Piccoli (1925) speelt een welgestelde vijftiger die zijn bedrijf dreigt te verliezen aan een geslepen zakenman. Piccoli’s innig bevriende prostituee Mado (Piccolo, 1949) heeft medelijden en zet zichzelf en haar bonte entourage in om de zwendelaar samen met Piccoli te neutraliseren. Cineast Sautet koos voor een warmbloedige film noir, gevat in sober neorealistische beeldtaal, zonder noemenswaardige actie. De impact van de film komt van de scherp uitgetekende personages op het raakvlak van de bourgeoisie en de onderklasse, met een finale waarin het beoogde gewin verrassend anders uitpakt dan verwacht.

L' Ultima Donna

1976 | Drama

Italië 1976. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. David Biffani, Ornella Muti, Renato Salvatori, Michel Piccoli en Zouzou.

Frans kroonjuweel Michel Piccoli (1925) speelt een welgestelde vijftiger die zijn bedrijf dreigt te verliezen aan een geslepen zakenman. Piccoli’s innig bevriende prostituee Mado (Piccolo, 1949) heeft medelijden en zet zichzelf en haar bonte entourage in om de zwendelaar samen met Piccoli te neutraliseren. Cineast Sautet koos voor een warmbloedige film noir, gevat in sober neorealistische beeldtaal, zonder noemenswaardige actie. De impact van de film komt van de scherp uitgetekende personages op het raakvlak van de bourgeoisie en de onderklasse, met een finale waarin het beoogde gewin verrassend anders uitpakt dan verwacht.

F... comme Fairbanks

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Maurice Dugowson. Met o.a. Patrick Dewaere, Miou-Miou, John Berry, Michel Piccoli en Jean-Michel Folon.

Afgestudeerde ingenieur kan na zijn diensttijd geen werk vinden en noch vrienden noch vader (een bioscoop-operateur die hem de bijnaam heeft gegeven van zijn filmidool Douglas Fairbanks) noch de jonge actrice op wie hij verliefd wordt blijken in staat om zijn leven richting te geven. Reeks van mislukkingen vervreemden hem van zijn omgeving en leidt tot een depressie waaraan hij in zijn fantasie ontsnapt op een vliegend tapijt van Fairbanks als Dief van Bagdad. In bravoure verpakte wanhoop van Dewaere geeft socio-psychologisch drama grote overtuigingskracht, te midden van raak en ironisch getekende andere personages en situaties. (Berry in de vaderrol is de door senator McCarthy verbannen Hollywoodregisseur.)

F comme Fairbanks

1976 |

Frankrijk 1976. Maurice Dugowson. Met o.a. Michel Piccoli, Miou-Miou en Patrick Dewaere.

Afgestudeerde ingenieur kan na zijn diensttijd geen werk vinden en noch vrienden noch vader (een bioscoop-operateur die hem de bijnaam heeft gegeven van zijn filmidool Douglas Fairbanks) noch de jonge actrice op wie hij verliefd wordt blijken in staat om zijn leven richting te geven. Reeks van mislukkingen vervreemden hem van zijn omgeving en leidt tot een depressie waaraan hij in zijn fantasie ontsnapt op een vliegend tapijt van Fairbanks als Dief van Bagdad. In bravoure verpakte wanhoop van Dewaere geeft socio-psychologisch drama grote overtuigingskracht, te midden van raak en ironisch getekende andere personages en situaties. (Berry in de vaderrol is de door senator McCarthy verbannen Hollywoodregisseur.)

Sept morts sur ordonnance

1975 | Thriller, Misdaad

Frankrijk/Duitsland/Spanje 1975. Thriller van Jacques Rouffio. Met o.a. Michel Piccoli, Gérard Depardieu, Jane Birkin, Marina Vlady en Charles Vanel.

Een familieclan van chirurgen in de provincie ziet zijn hegemonie en inkomen bedreigd door de vestiging van een andere, begaafde chirurg die ze in diskrediet willen brengen, zodat hij een gewone artsenpraktijk moet beginnen. Hij ontdekt dat tien jaar eerder een voorganger als gevolg van een soortgelijke zenuwoorlog zelfmoord heeft gepleegd, na eerst vrouw en kinderen te hebben gedood. Een film over maffia-achtige praktijken in de medische wereld lijkt onvoorstelbaar, maar is op ware gebeurtenissen gebaseerd. Sterk spel van Piccoli, Depardieu en vooral Vanel als machtig hoofd van de clan.

Leonor

1975 |

1975. Juan Luis Buñuel. Met o.a. Antonio Ferrandis, Ornella Muti, Michel Piccoli en Liv Ullmann.

Een familieclan van chirurgen in de provincie ziet zijn hegemonie en inkomen bedreigd door de vestiging van een andere, begaafde chirurg die ze in diskrediet willen brengen, zodat hij een gewone artsenpraktijk moet beginnen. Hij ontdekt dat tien jaar eerder een voorganger als gevolg van een soortgelijke zenuwoorlog zelfmoord heeft gepleegd, na eerst vrouw en kinderen te hebben gedood. Een film over maffia-achtige praktijken in de medische wereld lijkt onvoorstelbaar, maar is op ware gebeurtenissen gebaseerd. Sterk spel van Piccoli, Depardieu en vooral Vanel als machtig hoofd van de clan.

La Faille

1975 | Drama, Thriller

Frankrijk/Italië/Duitsland 1975. Drama van Peter Fleischmann. Met o.a. Michel Piccoli, Ugo Tognazzi, Mario Adorf, Adriana Asti en Dimos Starenios.

In een niet met name genoemd land (het Griekenland van de kolonels) wordt een schijnbaar vreedzame burger om onduidelijke redenen gearresteerd en geëscorteerd door de Manager en de Inquisiteur naar een symbolische centrale. Tijdens de tocht ontstaat er een tegenstrijdige verstandhouding tussen de gevangene en de Inquisiteur, maar bij aankomst weet de Geheime Dienst de eerste te ontmaskeren als een lid van de politieke oppositie en de tweede tot plicht en orde terug te brengen. De verboden Griekse roman kreeg een zeer geoliede en voorspelbare filmbewerking waardoor de ideologie, psychologie en thriller-elementen evenzo vele clichés worden. De internationale co-produktie werkt averechts: in alle versies is wel een van de dragende rollen belabberd nagesynchroniseerd. De zoveelste teleurstelling van Fleischmann.

La Dernière femme

1975 | Drama

Frankrijk/Italië 1975. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Gérard Depardieu, Ornella Muti, Zouzou, Michel Piccoli en Renato Salvatori.

Een werkloze ingenieur is met zijn zoontje door zijn feministische vrouw verlaten. Hij wordt verliefd op een verzorgster in de cr[KA2]eche van zijn baby, die in de daaruit volgende verhouding steeds meer groeit in haar moederrol en zich uiteindelijk gaat verzetten tegen de seksualiteit die haar tot een object maakt. De man die zijn bestaansrecht als vader en als minnaar heeft verloren, castreert zichzelf. Indringende tragedie plaatst de personages tegen onpersoonlijke nieuwbouw en maakt aannemelijk dat de hoofdpersoon (met volledige inzet door Depardieu gespeeld) zich alleen nog kan bewijzen door middel van zijn geslacht. Dat hij als fallocraat verzet oproept, maar zelf zijn ergste slachtoffer is, maakt Ferreri's pessimisme over het failliet van de gangbare relatie-structuren genuanceerd en beangstigend overtuigend.

Vincent, François, Paul et les autres

1974 | Drama, Komedie

Italië/Frankrijk 1974. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Yves Montand, Michel Piccoli, Serge Reggiani, Gérard Depardieu en Stéphane Audran.

Vincent, François, Paul en de anderen zijn goede vrienden. In de weekeinden komen ze regelmatig bij elkaar in Pauls landhuis in de Provence, op zondagavond keren allen weer terug naar de stad en naar hun eigen problemen. Fabrikant Vincent (Montand), heeft moeilijkheden met zijn bedrijf, zijn vrouw en zijn minnares. Arts François (Piccoli) wordt door zijn vrouw bedrogen. En Paul (Reggiani) is schrijver en gelukkig getrouwd, maar zijn boek zal wel nooit af komen. Mooi, optimistisch portret van drie vrienden die elkaar door hun mid-life crises helpen.

Trio Infernal, Le

1974 | Misdaad, Komedie

Italië/Duitsland/Frankrijk 1974. Misdaad van Francis Girod. Met o.a. Michel Piccoli, Mascha Gonska, Andréa Ferréol, Monica Fiorentini en Philippe Brizard.

Advocaat Georges Sarret (Piccoli) uit een provincieplaats huwt twee Duitse zusters uit, Philomene (Schneider) en Catherine (Gonska), aan rijke oude mannen met het oog op de erfenis. Als die niet snel een natuurlijke dood sterven, worden ze naar het hiernamaals geholpen. Deze zwarte komedie gaat consequent te ver en geeft de acteurs de kans tot monsterlijke creaties die ze wellustig aangrijpen. Sommige moorden en de verwerking van de slachtoffers vereisen van de toeschouwer een sterke maag. Als Piccoli een levensverzekering op Ferréol afsluit, nemen de gebeurtenissen een onverwachte wending. Behoorlijk ironische film die op stijlvolle wijze de jaren rond 1925 doet herleven. Het scenario is van Solange Fasquelle en Jacques Rouffio. Het camerawerk is van Andreas Winding.

Touche pas à la femme blanche

1974 | Western

Italië/Frankrijk 1974. Western van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Philippe Noiret en Bertrand Tavernier.

Ferreri liet in een bouwput van de gesloopte Hallen de slag bij Little Big Horn naspelen met Mastroianni als Generaal Custer. Een bijtend commentaar op Amerikaans imperialisme komt door de cartoonachtige benadering niet geheel over, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun absurde rollen. Scenario van Ferreri en Rafaël Azcona. Camerawerk van Etienne Becker.

Léonor

1974 | Romantiek, Horror

Frankrijk/Spanje/Italië 1974. Romantiek van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Liv Ullmann, Michel Piccoli, Ornella Muti, Antonio Ferrandis en Ángel del Pozo.

Een middeleeuwse ridder verliest zijn vrouw en kan haar ondanks een tweede huwelijk en kinderen niet vergeten. Na tien jaar ontmoet hij haar spook. Dit gruwelsprookje van liefde over de dood heen kreeg een onvoldoende tekening van de barre en mystieke tijd, waardoor de sterke hoofdrollen in een vacuüm blijven. Het regietalent van Buñuel jr blijft opnieuw achter bij zijn werk als scenario-schrijver.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk/Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

La smagliatura

1974 |

Italië 1974. Peter Fleischmann. Met o.a. Ugo Tognazzi, Michel Piccoli, Mario Adorf, Adriana Asti en Eva Krini.

Een uitstekend gemaakte politieke satire, die de kijkers stof tot nadenken geeft. Een pacifist (Tognazzi) in het Griekenland van de kolonels, verzet zich tegen het militaire regiem. Hij wordt voor ondervraging overgebracht naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Later brengt men hem over naar een dorp aan zee onder begeleiding van een inspecteur (Piccoli) en een zonderlinge chauffeur (Adorf). In een kalme, ongedwongen sfeer moeten zij trachten informatie los te krijgen. Tijdens de gesprekken raakt de inspecteur geleidelijk in de ban van de ideeën van Tognazzi. Diens filosofische, democratische en politieke inzichten maken een dermate indruk op Piccoli dat ook hij verdacht wordt door de mensen van BZ. Het samenspel van Piccoli en Tognazzi is een verrukking, maar het is Adorf die de show steelt. Interessante en intelligente dialogen.

Themroc

1973 |

Frankrijk 1973. Claude Faraldo. Met o.a. Michel Piccoli, Béatrice Romand, Marilù Tolo, Francesca Romana Coluzzi en Jeanne Herviale.

Een fabrieksarbeider die met moeder en zusje in een woonkazerne huist komt in verzet tegen het gereglementeerde bestaan en keert terug naar de staat van holbewoner. Mede-flatbewoners volgen hem in zijn anarchie en vreten de in actie komende gezagsdragers letterlijk op. Een unieke anarchistische klucht, bijna zonder dialoog, de personages uiten zich in onbestemd gegrom en oerkreten. Na verloop van tijd escaleert de revolte, tot barbaars gedrag gewoongoed wordt. Ondanks de betrekkelijk zwakke vormgeving een erg leuke komedie, met een verrassend komische hoofdrol voor Piccoli.

Les noces rouges

1973 | Misdaad, Erotiek, Thriller

Frankrijk/Italië 1973. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Stéphane Audran, Michel Piccoli, Claude Piéplu, Clotilde Joano en Eliana De Santis.

In een stadje aan de Loire storten Lucienne, echtgenote van burgemeester-entrepreneur Paul Delamare, en diens assistent Pierre Maury zich in een affaire. Wanneer Pierre zijn doodzieke vrouw vergiftigt en Paul achter Luciennes overspel komt, is er geen weg terug. Voor zijn zwartgallig-satirische misdaaddrama baseerde Chabrol zich op een gruwelijke crime passionel uit 1970 in het oude Tempeliersdorp Bourganeuf in de Creuse. De politieke laag in het verhaal (de moorddadige assistent is socialist, de burgervader gaullist) schoot zekere notabelen in het verkeerde keelgat: de premièredatum werd uitgesteld. Audran en Piccoli vormen een doorgedraaid koppel.

La grande bouffe

1973 | Komedie, Drama

Italië/Frankrijk 1973. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Philippe Noiret, Ugo Tognazzi, Michel Piccoli en Andréa Ferréol.

Vier welgestelde mannen van middelbare leeftijd besluiten zichzelf dood te eten. Ferreri brengt het vreetfestijn nauwgezet in beeld. La grande bouffe was bij zijn première op het festival van Cannes onmiddellijk controversieel. De film werd ofwel beschouwd als de meest walgelijke en decadente film uit de Franse geschiedenis of als een effectieve, brutale en radicale aanval op het establishment. Naar verluidt wilde Catherine Deneuve, nadat ze de film met haar verloofde Mastroianni (een van de hoofdrolspelers) had gezien, weken lang niet meer met hem spreken.

Grandeur Nature

1973 | Drama

Spanje/Frankrijk 1973. Drama van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Michel Piccoli, Rada Rassimov, Amparo Soler Leal, Queta Claver en Manuel Alexandre.

Een tandarts besluit zijn leven door te brengen met uitsluitend een 'life size'-pop. Al is dit niet een van de beste produkten van Berlanga, het blijft een degelijke en opmerkelijke film: een bespiegeling over de onmogelijkheid om erotische liefdesrelaties verder dan tot een bepaald punt op te voeren. Ook bekend als TAMANO NATURAL, FORMATO NATURALE, LA POUPEE en LIFE SIZE.

Liza

1972 | Drama

Italië/Frankrijk 1972. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Corinne Marchand, Michel Piccoli en Dominique Marcas.

Een man heeft zich uit de consumptiemaatschappij en het huwelijk teruggetrokken op een onbewoond eiland in de Middellandse Zee met als enig gezelschap zijn hond. Een jonge bourgeoise maakt tijdens een cruise ruzie met haar gezelschap en komt op het eiland overnachten. Geïntrigeerd blijft ze langer en weigert uiteindelijk te vertrekken. Ze doodt de hond en neemt diens slaafse aanhankelijkheid aan om zich onmisbaar te maken. Deze filosofische fabel over de onmogelijkheid om aan de maatschappij te ontsnappen kreeg een opmerkelijke spanning in een bijna rituele strijd om afhankelijkheid en isolement door de hoofdrolspelers, waarbij Deneuve verrassend afstand neemt van haar sjiek en koel imago.

Le charme discret de la bourgeoisie

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk/Italië/Spanje 1972. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel en Paul Frankeur.

Een aantal personen uit de hogere klassen, onder wie de ambassadeur (Rey) van een fictieve bananenrepubliek en een bijzonder daadkrachtige bisschop, probeert langdurig, tevergeefs, om te dineren. Ze worden steeds maar onderbroken, door een politie-inval, door een sterfgeval, doordat de eettafel zich blijkt te bevinden op het podium van een theater. Buñuel liet zijn fantasie de vrije loop bij dit late werk van hem, een surrealistische komedie met scherpe randjes. Actrice Seyrig en het scenario van Buñuel en Jean-Claude Carrière wonnen een BAFTA, de film kreeg bovendien de Oscar voor de beste buitenlandse film.

La Femme en bleu

1972 | Drama, Komedie

Italië/Frankrijk 1972. Drama van Michel Deville. Met o.a. Michel Piccoli, Simone Simon, Michel Aumont, Geneviève Fontanel en Sabine Glaser.

Een succesvol musicus met een gelukkig privé-leven, raakt geobsedeerd door een in het blauw geklede vrouw. Hij spreekt haar niet onmiddellijk aan en ze verdwijnt dan ook uit zijn leven. Zijn geliefde vreest de concurrentie van zijn droombeeld meer dan zijn slippertjes en helpt hem mee haar te zoeken. De eerste film van Deville zonder vaste scenarioschrijfster Nina Companeez mist de koketterie van vroeger werk, maar de melancholieke ironie wordt al te precieus en vaag uitgewerkt. Goed spel van Piccoli en Massari.

L'attentat

1972 | Thriller

Italië/Duitsland/Frankrijk 1972. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Michel Piccoli, Jean Seberg, Gian Maria Volonté en Michel Bouquet.

Revolutionair leider derde-wereldland is naar Genève uitgeweken, maar vormt nog symbolische bedreiging voor gevestigde orde. Minister, CIA en Franse Inlichtingendienst complotteren om hen voor interview naar Parijs te lokken en hem te laten verdwijnen. Goedgeacteerde politieke thriller is meer efficiënt dan echt spannend, maar geeft onthullende reconstructie van affaire-Ben Barka.

Max et les ferrailleurs

1971 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk/Italië 1971. Misdaad van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Bernard Fresson en François Périer.

Sautet, die vooral bekendheid verwierf met zijn verhalen over de middenklasse in midlife crisis in films als Vincent, François, Paul... et les autres en Une histoire simple, richt zich hier op de relatie tussen een cynische inspecteur en een sympathieke prostituee. De twee hoofdrollen worden vertolkt door Sautets favoriete acteurs, Piccoli en Schneider, die in vrijwel al zijn films te zien zijn. Piccoli wil een groep kleine criminelen in de val lokken en heeft daarvoor de hulp nodig van Schneider, die zonder het zelf te beseffen zijn plan terzijde staat.

La décade prodigieuse

1971 | Thriller

Italië/Frankrijk 1971. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Marlène Jobert, Orson Welles, Anthony Perkins, Michel Piccoli en Guido Alberti.

Een schuldgevoel over de verhouding met de jonge vrouw van zijn stiefvader brengt een jongeman in psychische crises en veroorzaakt geheugenverlies. Hij roept de steun van een vriend in die bij een bezoek aan zijn ouderlijk huis de chantage van de echtgenote niet weet op te lossen. Als de zoon weer in een depressie is gevlucht, wordt het lijk van de stiefmoeder gevonden. Chabrol gebruikte een roman van Ellery Queen als eerbetoon aan Welles die de rol speelt van de zich oppermachtig wanende manipulator van zijn medemensen. Het scenario van Paul G[KA1]egauff, Eug[KA2]ene Archer en Paul Gardner is aan de zwakke kant, maar visueel (camerawerk van Jean Rabier) fascineert de film voortdurend.

L' Udienza

1971 | Komedie

Italië 1971. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Enzo Janacci, Claudia Cardinale, Vittorio Gassman, Michel Piccoli en Ugo Tognazzi.

Een brave burgerman wil om niet-onthulde redenen een audiëntie bij de paus, maar loopt stuk op de bureaucratie en de verdenkingen van het Vaticaan. Een prostituée met connecties onder de hooggeplaatsten probeert zijn voorspraak te zijn, maar iedereen houdt hem voor een gevaarlijke gek. Na weken vergeefse inspanning sterft hij voor de deuren van de Sint Pieterskerk. Deze Kafkaiaanse satire op een verstikkend systeem mist de kracht van Ferreri's andere films omdat de hoofdpersoon niet interessant wordt. Rake karikaturen van beroemde bijrolspelers als conservatieve en kwasi-progressieve prelaten. Het scenario is van regisseur Ferreri en D. Matelli. Het camerawerk is van Mario Vulpiani.

Les choses de la vie

1970 | Drama

Frankrijk/Italië 1970. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Michel Piccoli, Romy Schneider, Lea Massari, Gérard Lartigau en Jean Bouise.

Indrukwekkend drama over een zakenman van middelbare leeftijd (Michel Piccoli) die met zijn Alfa Romeo over de kop slaat en in de ogenblikken voor zijn overlijden zijn leven aan zich voorbij ziet trekken. Juist voor het fatale ongeluk had hij een beslissing genomen over of hij verder moest gaan met zijn maîtresse (Romy Schneider) of jarenlange echtgenote (Lea Massari). Sautet zou het duo Piccoli en Schneider in veel van zijn latere films opnieuw casten. De film kreeg in 1994 een teleurstellende Amerikaanse remake onder de titel Intersection met Richard Gere in de hoofdrol.

La Poudre d'escampette

1970 | Komedie, Avonturenfilm, Oorlogsfilm

Frankrijk/Italië 1970. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Marlène Jobert, Michel Piccoli, Michael York, Louis Velle en Amidou.

Een Franse zwarthandelaar en een Britse piloot weten in de woestijn van Libië aan Italiaanse troepen te ontkomen en zoeken toevlucht bij een Zwitserse diplomaat die om zijn eigen hachje te redden liever collaboreert, al denkt zijn echtgenote daar anders over. Deze achtervolgingskomedie heeft spectaculaire scènes en exotische locaties, maar is weinig ideaal bezet met het ster-trio waarbij vooral Piccoli de grenzen van de schmiere geregeld overschrijdt. Scenario van Jean-Loup Dabadie naar een roman van Robert Beylen La Route au Soleil.

Topaz

1969 | Thriller

Verenigde Staten/Verenigd Koninkrijk 1969. Thriller van Alfred Hitchcock. Met o.a. John Forsythe, Frederick Stafford, Dany Robin, John Vernon en Karin Dor.

Kopenhagen 1962. Een Sovjetspion vraagt politiek asiel aan bij de Amerikaanse ambassade. Op basis van door hem verstrekte gegevens moeten de Franse geheim agent Stafford en CIA-man Forsythe samenwerken in het onderzoek naar inmenging van de Sovjet-Unie in Cubaanse aangelegenheden. Wie zijn de leden van het mysterieuze verbond 'Topaz', gespecialiseerd in de verkoop van Franse geheimen? Wie bedriegt wie in de Cubaanse affaire? Vragen die opgelost moeten worden, maar de grootste vraag is of de kijker het allemaal wel kan volgen. Ook al zitten er weer enkele geniale fragmenten in de film, het is toch niet het beste van Hitchcock die met gelijkwaardig materiaal in de jaren 1930-40 monumenten van spanning kon maken. Het feit dat de film bestaat met drie verschillende slotsequenties bewijst dat de meester zelf onzeker was. Scenario van Samuel Taylor naar de roman van Leon Uris. Fotografie van Jack Hildyard en een vlotte score van Maurice Jarre.

L'invitata

1969 | Drama

Italië/Frankrijk 1969. Drama van Vittorio de Seta. Met o.a. Joanna Shimkus, Michel Piccoli, Paul Barge, Lorna Heilbron en Albert Dagnant.

In het holst van de nacht wordt Anne geconfronteerd met de thuiskomst van haar echtgenoot - in gezelschap van een jongedame die, zo meldt hij, vanaf nu bij hen zal inwonen. Anne, onthutst en bedroefd, neemt daarop de uitnodiging aan van haar baas om hem naar het Zuid-Frankrijk te begeleiden. Vrije bewerking van Simone de Beauvoirs semi-autobioroman uit 1943 door fameuze documaker past, terugblikkend, perfect in zijn premièrejaar. Doorvoeld op-de-millimeter-spel van Shimkus en Piccoli vangt precies het onbestemde van de impromptu reis. Fraaie sfeertekening van meestercameraman Luciano Tovoli.

L' Invitata

1969 | Drama

Frankrijk/Italië 1969. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Joanna Shimkus, Michel Piccoli, Jacques Perrin, Lorna Heilbron en Clotilde Joano.

Een bioloog komt van een buitenlands werkbezoek terug met een jonge logée. Zijn vrouw vermoedt een verhouding en verlaat het huis. Tijdens een reis met haar werkgever naar de Côte d'Azur laat ze zich door hem verleiden, maar beseft in een confrontatie met diens echtgenote zelf in een situatie als die van de logée te zijn geraakt. De scenariobewerking doet de psychologische subtiliteit van de roman van Simone de Beauvoir onvoldoende recht, zodat een simpel verhaaltje overblijft dat door regie en acteurs genuanceerd is ingevuld. De 'Reis- documentaire' vult de ontwikkeling van de gevoelens visueel goed aan.

La prisonnière

1968 | Drama

Frankrijk/Italië 1968. Drama van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Laurent Terzieff, Elisabeth Wiener, Bernard Fresson, Daniel Rivière en Noëlle Adam.

Een mystieke beeldend kunstenaar gaat een sado-masochistische relatie aan met een jonge vrouw. Zij biedt steeds minder weerstand en geeft blijk van een louterende en opofferende liefde. Na een mislukte poging om Histoire d'O te verfilmen, schreef Clouzot een verwant scenario. Het interessante idee dat perversie een andere vorm is van ascese gaat verloren door de overmatige aandacht voor experimentele 'Art' en 'Pop Art' en 'concrete' muziek die niets anders toevoegen dan de onbedoelde suggestie dat het uitingen zijn van seksuele impotentie. Gastrollen van Piccoli en Vanel.

La Voie Lactée

1968 | Experimenteel, Fantasy, Drama

Italië/Frankrijk 1968. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Laurent Terzieff, Paul Frankeur, Claudio Brook, Pierre Clémenti en Alain Cuny.

Een pelgrimstocht van twee zwervers voert hen langs alle excessen en vormen van ketterij die sinds het ontstaan van het christendom hebben bestaan. Deze surrealistische reeks episoden, visioenen, ontmoetingen en dromen is in briljante stijl gemaakt, maar religie als uitsluitend doelwit voor harde satire maakt deze Buñuel-film minder algemeen toegankelijk dan zijn verwante werk. Het scenario is van Buñuel en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van Christian Matras. Ook bekend als THE MILKY WAY.

La Chamade

1968 | Drama, Komedie

Frankrijk 1968. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Catherine Deneuve, Michel Piccoli, Roger Van Hool, Irène Tunc en Jacques Sereys.

Jonge vrouw heeft oudere, vaderlijke en vooral rijke minnaar, als ze verliefd wordt op leeftijdgenoot. Een seksueel bevredigender relatie gaat echter samen met conflictsituaties en materiële problemen. Als ze zwanger blijkt vraagt ze ex-geliefde geld voor abortus en kiest opnieuw voor geruststellend comfort aan zijn zijde. Vermoedelijk beste verfilming van Françoise Sagan weet elegantie en ironie van haar proza in beelden te vertalen, maar de inhoud blijft voorspelbaar, zoals de acteurs ideaal, maar zonder enige verrassing zijn gecast.

Dillinger è morto

1968 | Drama

Italië 1968. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Michel Piccoli, Annie Girardot, Anita Pallenberg, Gigi Lavagetto en Carlo Petrillo.

Een man treft 's avonds zijn vrouw met migraine in bed aan, maakt zelf zijn eten klaar en vindt in keukenla een oude revolver. Rituele one-man-show van Piccoli - met zeer incidenteel tegenspel - gaat steeds meer fascineren tot en met de onverwachte, bevrijdende finale. Scenario van regisseur Ferreri. Camerawerk van Mario Vulpiani.

Danger: Diabolik

1968 | Komedie, Actiefilm, Drama, Thriller

Italië/Frankrijk 1968. Komedie van Mario Bava. Met o.a. John Phillip Law, Marisa Mell, Michel Piccoli, Adolfo Celi en Claudio Gora.

'Ik geef je twee miljard lire!,' zei producent Dino de Laurentiis tegen regisseur Mario Bava. 'Onzin,' zei de filmmaker naar verluidt. 'Ik verfilm Diabolik voor 250 miljoen lire, maar dan wel met Marisa Mell in plaats van Catherine Deneuve.' Met die omgerekend 350 duizend euro maakte de vermaarde cineast (Kill, Baby... Kill!) een van de beste glamour-misdaadfilms van de voorbije eeuw. In zijn capabele handen werd titel(anti)held Diabolik (een Italiaans stripfiguur) een Jaguar E-Type rijdende, Marisa Mell verleidende, lakleer dragende dief in een uitzinnige, ondergrondse, retro-futuristische schuilplaats (met een dozijn E-Types!), begeleid door Ennio Morricone's wah wah-demper trompet-jazz. Cult-classic, en perfecte voor- en achtergrondfilm.

Benjamin

1968 |

1968. Michel Deville. Met o.a. Jacques Dufilho, Anna Gael, Francine Berge, Michèle Morgan en Pierre Clémenti.

'Ik geef je twee miljard lire!,' zei producent Dino de Laurentiis tegen regisseur Mario Bava. 'Onzin,' zei de filmmaker naar verluidt. 'Ik verfilm Diabolik voor 250 miljoen lire, maar dan wel met Marisa Mell in plaats van Catherine Deneuve.' Met die omgerekend 350 duizend euro maakte de vermaarde cineast (Kill, Baby... Kill!) een van de beste glamour-misdaadfilms van de voorbije eeuw. In zijn capabele handen werd titel(anti)held Diabolik (een Italiaans stripfiguur) een Jaguar E-Type rijdende, Marisa Mell verleidende, lakleer dragende dief in een uitzinnige, ondergrondse, retro-futuristische schuilplaats (met een dozijn E-Types!), begeleid door Ennio Morricone's wah wah-demper trompet-jazz. Cult-classic, en perfecte voor- en achtergrondfilm.

Un homme de trop

1967 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1967. Drama van Costa-Gavras. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Michel Piccoli, Charles Vanel, Bruno Cremer en Gérard Blain.

Een verzetsgroep bevrijdt twaalf ter dood veroordeelden uit de gevangenis, maar er blijkt er één méér te zijn die misschien wel een verrader is die zo in de ondergrondse wil infiltreren. Deze spannende oorlogsthriller met een topbezetting snijdt een aantal morele vraagstukken aan, zonder aan die discussie zijn spectaculaire karakter te offeren.

Mon amour, mon amour

1967 | Drama

Frankrijk 1967. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Valérie Lagrange, Ann-Katarina Larsson, Michel Piccoli en Annie Fargue.

Een vrouw vreest dat haar langdurige, maar vrije relatie met haar geliefde in gevaar zal komen door haar zwangerschap en verzwijgt deze. Extra gevoelig krijgt ze een indruk van de onverschilligheid en mogelijke ontrouw van zijn kant, maar voor het tot een verzoening komt heeft ze een miskraam gekregen die ze hem ook verzwijgt. Het broos gegeven wordt ontwikkeld in een reeks niet-nadrukkelijke situatieschetsen, maar goed spel - ook van de incidentele rollen - weegt niet op tegen de wezenloosheid die komt door de eenzijdige keuze van luxueuze en modieuze milieus en de koket-decoratieve vormgeving in deze debuutfilm.

Les demoiselles de Rochefort

1967 | Musical, Komedie

Frankrijk 1967. Musical van Jacques Demy en Agnès Varda. Met o.a. Catherine Deneuve, Françoise Dorléac, Danielle Darrieux, George Chakiris en Gene Kelly.

Swingende lofzang op Hollywood-musicals. Deneuve en haar real life zus Françoise Dorléac zijn een tweeling in Rochefort-aan-zee, die verlangen naar het grotestadsleven. De meiden en hun caféhoudende moeder lopen hun voorbestemde liefdes tijdens de jaarmarkt steeds mis, maar de onvermijdelijke ontmoetingen blijven niet uit. Demy verwijst veelvuldig naar Hollywood-musicals als West Side Story, An American in Paris en Gentlemen Prefer Blondes, maar de vindingrijke vormgeving en de voorbijdansende Michel Piccoli en Jacques Perrin laten er geen twijfel over bestaan: dit is een Franse productie. Muziek: Michel Legrand.

Benjamin ou les mémoires d'un puceau

1967 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1967. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Michèle Morgan, Michel Piccoli, Pierre Clémenti, Catherine Deneuve en Francine Bergé.

Jonge provinciaal wordt door de minnaar van zijn voogdes levenswijs gemaakt. Hij beleeft zijn eerste liefde met het meisje dat voor een huwelijk met zijn mentor is voorbestemd en zich aan hem geeft, omdat ze de bruidegom haar maagdelijkheid niet gunt. Elegante kostuumfilm legt meer de nadruk op melancholie over het verlies van onschuld dan op pikante verwikkelingen. Morgan onderscheidt zich in sterke rolbezetting in rijpe berusting over trouweloosheid van minnaar Piccoli.

Belle de jour

1967 | Drama, Erotiek, Experimenteel

Frankrijk/Italië 1967. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean Sorel, Michel Piccoli, Pierre Clémenti en Geneviève Page.

Jonge doktersvrouw Séverine (Deneuve) houdt van haar man maar niet van zijn liefkozingen en vlucht weg in sado-masochistische fantasieën. Om die in de praktijk te brengen gaat ze in een bordeel werken, maar stipt om vijf uur 's middags gaat ze naar huis, haar man mag het niet weten. Een jonge gangster wil meer worden dan een klant en dreigt haar geheim te onthullen. Rampspoed dient zich aan. Buñuel vermengde fantasie en werkelijkheid zo effectief dat hij ooit vertelde ze zelf aan het einde ook niet meer uit elkaar te kunnen houden. De mooie fotografie is van Sacha Vierny.

The Game Is Over

1966 | Drama

Frankrijk/Italië 1966. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Tina Marquand, Michel Piccoli, Jane Fonda en Peter McEnery.

Jonge doktersvrouw Séverine (Deneuve) houdt van haar man maar niet van zijn liefkozingen en vlucht weg in sado-masochistische fantasieën. Om die in de praktijk te brengen gaat ze in een bordeel werken, maar stipt om vijf uur 's middags gaat ze naar huis, haar man mag het niet weten. Een jonge gangster wil meer worden dan een klant en dreigt haar geheim te onthullen. Rampspoed dient zich aan. Buñuel vermengde fantasie en werkelijkheid zo effectief dat hij ooit vertelde ze zelf aan het einde ook niet meer uit elkaar te kunnen houden. De mooie fotografie is van Sacha Vierny.

Les créatures

1966 | Drama, Experimenteel

Zweden/Frankrijk 1966. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Michel Piccoli, Catherine Deneuve, Eva Dahlbeck, Jacques Charrier en Nino Castelnuovo.

Een schrijver wiens vrouw, die niet kan spreken, zwanger is, probeert mensen uit zijn omgeving tot personages van een nieuwe roman te maken, maar hun leven onttrekt zich telkens aan het door zijn fantasie uitgestippelde traject. De vrouw krijgt tijdens de bevalling haar spraak terug. Deze zowel pretentieuze als onnozele meditatie over zwangerschap blijft ondanks de fraaie beelden een wezenloos pionnenspel. Aardig om te zien is hoe anders de Zweedse Dahlbeck acteert in Franse regie. Scenario van Varda, montage van Jeanine Verneau en camerawerk van Willy Kurant.

La voleuse

1966 | Drama

Frankrijk/Duitsland 1966. Drama van Jean Chapot. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Hans-Christian Blech, Sonia Schwarz en Mario Huth.

Na twee jaar huwelijk biecht Julia aan wederhelft Werner op dat ze op haar negentiende een baby ter adoptie heeft afgestaan. Wanneer ze het nu zevenjarige jongetje, liefdevol opgenomen door het Poolse arbeidersechtpaar Kostrowicz, terugziet, wil ze hem koste wat kost terug. Intens drama van Chapot (1930-1998), met dialogen van Marguerite Duras, toont hoe wetgeving en emotie volstrekt incompatibel kunnen zijn. Schneider en Piccoli vlammen hier gezamenlijk al zoals ze later zouden doen in Claude Sautets meesterstukken Les choses de la vie en Max et les ferrailleurs.

La Curée

1966 | Drama, Erotiek

Frankrijk/Italië 1966. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Jane Fonda, Michel Piccoli, Peter McEnery, Tina Aumont en Simone Valère.

Frivole tweede vrouw van industrieel wordt verliefd op volwassen stiefzoon. Manipulaties van echtgenoot om zoon van haar te verwijderen en tegelijk haar kapitaal voor onderneming te behouden, leiden tot fatale zenuwinstorting. Roman van Zola kreeg moderne, modieuze bewerking met naakte liefdessc[KA2]ene (waar omheen veel publiciteit) van McEnery en Fonda die zich echter ook als dramatisch actrice kan bewijzen en film meer overtuigingskracht geeft dan kitscherig scenario verdient.

Masquerade

1965 | Thriller, Komedie

Verenigd Koninkrijk 1965. Thriller van Basil Dearden. Met o.a. Cliff Robertson, Jack Hawkins, Marisa Mell, Michel Piccoli en Bill Fraser.

Een redelijke spionagesatire waarin Robertson vooral schittert door zijn vertolking van huurling. Goede bijrollen; de opnamen op locatie geven de Arabische sfeer goed weer. Scenario van Michael Relph en William Goldman naar de roman Castle Minerva van Victor Canning. Camerawerk van Otto Heller.

Les Ruses du diable

1965 | Drama

Frankrijk 1965. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Geneviève Thénier, Jean-Claude Drouot, Danielle Ajoret, Roger Blin en Nicole Courcel.

Een meisje uit de provincie heeft een kleurloos bestaan in een Parijs` atelier. Regelmatige post met 100 francs-biljetten van een onbekende brengt kleur in haar leven, maar een kortstondige idylle, teleurstellende terugkeer in haar geboorteplaats en be[KA3]eindiging van de geldzendingen brengen haar tot zelfmoord. Ex-criticus Vecchiali probeert in zijn debuut (en volgende films) terug te grijpen naar volkse romantiek en (melo)dramatiek van de vooroorlogse film in een moderne, afstandelijker vorm, maar het resultaat is hier meer curieus dan overtuigend.

Le Coup de grâce

1965 | Drama, Thriller

Canada/Frankrijk 1965. Drama van Jean Cayrol. Met o.a. Danielle Darrieux, Michel Piccoli, Emmanuelle Riva, Olivier Hussenot en Alain Saury.

Een collaborateur komt twintig jaar na WOII met een door plastische chirurgie verkregen nieuw uiterlijk in zijn geboorteplaats terug. Alleen compromitterende papieren kunnen een rustig nieuw leven nog in de weg staan. Net als hij de vriendschap van de notabelen en de liefde van de zuster van één van zijn vroegere slachtoffers heeft veroverd, wordt hij met zijn verleden gechanteerd. Dit boeiende gegeven werd in de regie van de scenarioschrijver van Resnais' MURIEL met zoveel omhaal uitgewerkt, dat de acteurs de aandacht nog maar net weten vast te houden.

Le Coup De Grace

1965 | Drama

Frankrijk 1965. Drama van Jean Cayrol.

Een collaborateur komt twintig jaar na WOII met een door plastische chirurgie verkregen nieuw uiterlijk in zijn geboorteplaats terug. Alleen compromitterende papieren kunnen een rustig nieuw leven nog in de weg staan. Net als hij de vriendschap van de notabelen en de liefde van de zuster van één van zijn vroegere slachtoffers heeft veroverd, wordt hij met zijn verleden gechanteerd. Dit boeiende gegeven werd in de regie van de scenarioschrijver van Resnais' MURIEL met zoveel omhaal uitgewerkt, dat de acteurs de aandacht nog maar net weten vast te houden.

Lady L

1965 | Komedie

Italië/Verenigd Koninkrijk/Frankrijk 1965. Komedie van Peter Ustinov. Met o.a. Sophia Loren, Paul Newman, David Niven, Claude Dauphin en Philippe Noiret.

Loren is Lady Lendale, die aan haar biograaf haar levensgeschiedenis toevertrouwt - van eenvoudig wasmeisje tot lid van de Engelse aristocratie; de prijs die zij daarvoor betaalde was gehuwd te zijn met een ongepassioneerde lord. Een tamme komedie, die rond 1900 speelt in Parijs en Londen. Behalve de regie en een klein rolletje, schreef Ustinov ook nog het scenario naar het boek Romain Gary. Camerawerk van Henri Alekan. Gedraaid in Panavision.

La guerre est finie

1965 | Drama, Oorlogsfilm, Experimenteel, Biografie

Zweden/Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 1965. Drama van Alain Resnais en Colin Barr. Met o.a. Yves Montand, Ingrid Thulin, Geneviève Bujold, Jean Bouise en Jean Dasté.

De leider van de Spaanse communistische partij in Frankrijk houdt direct contact met het verzet in Spanje. De jonge generatie verwijt hem dat hij teveel vastzit aan ideeën uit het verleden, om effectief op de huidige situatie in te spelen. Inhoudelijk en formeel, een opmerkelijke reflectie van Resnais (en schrijver Jorge Semprun) over vervreemding van oorsprong en tijd met prachtige rollen van Montand en Thulin. Camerawerk van Sacha Vierny.

Don Juan ou le festin de Pierre

1965 | Historische film, Drama

Frankrijk 1965. Historische film van Marcel Bluwal. Met o.a. Michel Piccoli, Claude Brasseur en Anouk Ferjac.

Het blijspel in vijf bedrijven van Molière Dom Juan werd door Bluwal in de vrije natuur gefilmd voor een tv-uitzending, die de geschiedenis is ingegaan als het schoolvoorbeeld van de bewerking van een klassiek theaterstuk voor het kleine scherm. Mooi spel van de hoofdrollen; de indrukwekkende locatie is in Salines d'Arc-et-Senans. De decors werden gebouwd door Claude Nicolas Ledoux.

Compartiment-tueurs

1965 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1965. Thriller van Costa-Gavras. Met o.a. Yves Montand, Michel Piccoli, Simone Signoret, Catherine Allégret en Jacques Perrin.

Bij aankomst van de slaaptrein van Marseille naar Parijs blijkt een van de passagiers vermoord. In de wagon waren slechts vijf andere passagiers, voor de permanent verkouden inspecteur Grazziani (Montand) moet het dus een peulenschil zijn de zaak op te lossen. Maar dan wordt een van de vijf verdachten ook vermoord. En daarna nog een. Dit debuut van Costa-Gavras is een behoorlijk spannende thriller met een absolute topcast, maar haalt het niet bij zijn latere politiek geladen films als Z (1969), État de siège (1972) en Missing (1982). Naar het boek van Sébastien Japrisot.

Marie Soleil

1964 | Drama, Komedie

Frankrijk 1964. Drama van Antoine Bourseiller. Met o.a. Danièle Delorme, Jacques Charrier, Michel Piccoli, Chantal Darget en Roger Blin.

Een ambitieuze jonge ingenieur wordt aan de Côte d'Azur verliefd op een derderangs nachtclubartieste die al heel wat minnaars heeft gehad. Om zijn bestwil zal ze een einde aan de verhouding maken. Het simpele bijna banale gegeven krijgt overtuigingskracht door de regie van de als filmer debuterende theaterman Bourseiller en een verrassend vitale titelrol van Delorme, ietwat gemodelleerd naar Monroe in BUS STOP. Goed tegenspel van Charrier als een droogkloot in verwarring. Ex-echtgenote Brigitte Bardot heeft een gastrolletje.

Le journal d'une femme de chambre

1964 | Drama

Frankrijk/Italië 1964. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Piccoli, Georges Géret, Daniel Ivernel en Françoise Lugagne.

Céléstine (Jeanne Moreau) is een kamermeisje uit Parijs dat werkt bij een familie in Normandië in de jaren dertig. De mannen in en om het huis vallen voor het ogenschijnlijk toegankelijke stadsmeisje omdat de manipulatieve Céléstine zich dienstbaar voegt naar hun geneugten. Zo dringt ze door tot de kern van hun verwrongen bestaan. Via de afstandelijke ironie van Jeanne Moreau onderneemt Buñuel een bijtende aanval op maatschappelijke, morele en religieuze hypocrisie. Gebaseerd op het boek uit 1900 van Octave Mirbeau dat eerder in 1946 werd verfilmd door Jean Renoir.

La chance et l'amour

1964 | Komedie, Erotiek

Frankrijk/Italië 1964. Komedie van Bertrand Tavernier, Eric Schlumberger, Charles Bitsch en Claude Berri. Met o.a. Michel Auclair, Bernard Blier, Iran Eory, Bob Morel en Gérard Tichy.

Een episodenfilm, waarmee een kwartet van jonge regisseurs hun bioscoopdebuut maakte. I (Tavernier): Een killer is door zijn opdrachtgever met vals geld betaald, maar wreekt zich tijdens het pokeren. II (Schlumberger): Een jong stel lijkt halfbroer en halfzuster te zijn, maar niet alleen de vader, maar [KA1]o[KA1]ok de moeder heeft destijds een slippertje gemaakt. III (Bitsch): Een journalist wint onder pseudoniem de loterij van zijn eigen krant, maar kan de prijs niet incasseren zonder zich bloot te geven. IV (Berri): Smoesjes van soldaten over hun nalatigheid komen uit, maar het Duitse leger dient zich aan vóór de disciplinaire straf. Het kort bestek geeft de debutanten niet veel kans om hun talent te etaleren - zeker niet als schrijvers - maar het spel van Blier en Piccoli tillen de episodes van Tavernier en Bitsch boven de beperkingen uit.

De l'amour

1964 | Drama, Komedie

Italië/Frankrijk 1964. Drama van Jean Aurel. Met o.a. Michel Piccoli, Anna Karina, Elsa Martinelli, Jean Sorel en Philippe Avron.

Een tandarts maakt de ene amoureuze verovering na de andere, hoewel hijzelf daarbij ook wel eens bedrogen wordt, maar blijkt impotent wanneer hij echt verliefd wordt. Liefde triomfeert, totdat zijn jagersinstinct weer de kop opsteekt. Deze verfilming van Stendhals beroemde beschouwingen heeft een ironie die meer nog dan door de overigens stijlvolle regie, gedragen wordt door de acteurs. Piccoli had toen nog niet eerder een blasé Don Juan gespeeld en Martinelli heeft de rol van haar loopbaan, als zijn belangrijkste en moeilijkste verovering.

Le mépris

1963 | Drama, Romantiek, Experimenteel

Frankrijk/Italië 1963. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Brigitte Bardot, Jack Palance, Michel Piccoli, Fritz Lang en Linda Veras.

Scenarist Paul (Piccoli) worstelt met een opdracht: voor regisseur Fritz Lang (gespeeld door de regisseur zelf) moet hij de Odyssee bewerken tot een toegankelijk script. De filmproducent (Palance) is opvliegend en veeleisend. En zijn huwelijk met de fraaie Camille (Bardot) zit in een lastige fase. Godard had de beschikking over een ruim budget, wat resulteerde in veel oogverblindende shots. En de scènes met de blote Bardot zijn natuurlijk best oh là là. Maar bovenal is Le mépris een interessante studie over de onmogelijkheid van filmmaken, en de onmogelijkheid van liefde. Naar de roman van Alberto Moravia.

Le jour et l'heure

1963 | Oorlogsfilm, Experimenteel

Italië/Frankrijk 1963. Oorlogsfilm van René Clément. Met o.a. Simone Signoret, Stuart Whitman, Geneviève Page, Michel Piccoli en Pierre Dux.

'De oorlog interesseert me niet.' Haar desinteresse is volgens het welgestelde personage van Signoret een recht dat ze met passie verdedigt tegenover de Duitse bezetter. Geprezen oorlogsverhalenverteller René Clément krijgt het aanvankelijk niet met zijn gebruikelijke soeplesse op het doek, maar zijn film komt op stoom zodra Signoret raakt opgescheept met een neergestorte piloot. De twee gaan naar Spanje, het ideale toneel voor een mooi verbeelde treinachtervolging tussen de Gestapo en het toevalsduo. En zo krijgt de film alsnog momentum, gestut door die kalm meanderende, soms wat al te precieze proloog.

Le doulos

1962 | Misdaad, Film noir, Thriller

Frankrijk/Italië 1962. Misdaad van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Serge Reggiani, Fabienne Dali, Jean Desailly en Monique Hennessy.

Scenarist/regisseur Jean-Pierre Melville wordt wel de godfather van de Nouvelle Vague genoemd - hij zou verantwoordelijk zijn geweest voor de revolutionaire montagestijl van Jean-Luc Godards À bout de souffle - maar zijn eigen films zijn vooral geënt op Amerikaanse film-noirs. Melville was gek op Hollywood en stopte z'n films vol Amerikaanse verwijzingen. In navolging van de noir-klassiekers uit de jaren dertig en veertig, draait Le doulos hoofdzakelijk om de melancholieke sfeer, gevangen in fraai zwart-wit, en is de plot - vol moord, verraad en misverstanden - flink complex.

Le Rendez-vous

1961 | Drama, Thriller

Frankrijk 1961. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Annie Girardot, Andréa Parisy, Odile Versois, Jean-Claude Pascal en George Sanders.

De schoonzoon van een miljonair heeft stiekem een afspraakje met zijn ex-vrouw die daardoor geen alibi heeft voor de moord op een vroegere minnaar die ook een verhouding met de lichtzinnige tweede dochter van de miljonair heeft gehad. Deze combinatie van misdaadverhaal en familiedrama overtuigt in geen van beide aspecten. De gevoelloze regie probeert drakerigheid te voorkomen, maar het resultaat is vooral verveling. Enkele goede rollen blijven in het luchtledige hangen.

Hauteclaire

1961 | Thriller

Frankrijk 1961. Thriller van Jean Prat. Met o.a. Paul Franleur, Mireille Darc, Clotilde Joano, Michel Piccoli en Edmond Beauchamp.

Een van de beste televisieregie[KA3]en in het romantische genre uit het `heldentijdperk`. Weliswaar geen bewerking van zomaar iets, want het gaat om de opzwepende vertelling [KL]Le bonheur dans le crime[KLE], een fragment uit het meesterwerk [KLE]Les Diaboliques[KLE] van Jules Barbey d`Aurevilly (1874). Een angstvallig letterlijke verfilming, vervat in een raadselachtige regie, met bijna bovennatuurlijke elementen. Opmerkelijk acteerwerk. Kan nog steeds als voorbeeld dienen voor de beklagenswaardige knoeiers, die tegenwoordig voor de buis werkzaam zijn.

Climats

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Stellio Lorenzo. Met o.a. Marina Vlady, Jean-Pierre Marielle, Emmanuelle Riva, Alexandra Stewart en Michel Piccoli.

Echtgenoot die jonge vrouw als bezit beschouwt, laat haar zo weinig eigen ruimte dat ze hem verlaat voor vlotte journalist. Hij hertrouwt met emotionele oudere vrouw die hem met haar emoties doet verstikken zodat hij op zijn beurt adem zoekt buiten het huwelijk met vriendin van eerste vrouw, die vertelt dat deze zelfmoord heeft gepleegd. Regiedebuut van tv-maker heeft weinig filmische spankracht wat verstikkend karakter van psychologische roman van André Maurois versterkt. Komisch acteur Marielle is verkeerde keuze voor serieuze hoofdrol, maar actrices zijn voortreffelijk.

Vergini di Roma

1960 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Italië/Frankrijk 1960. Avonturenfilm van Vittorio Cottafavi en Carlo Bragaglia. Met o.a. Louis Jourdan, Sylvia Syms, Nicole Courcel, Ettore Manni en Jean Chevrier.

Een Etruskische koning heeft Rome verslagen en neemt een aantal Romeinse maagden mee als onderpand naar zijn kamp. De generaal wenst een correcte behandeling van de meisjes, maar kan zijn soldaten niet onder controle houden. Hij kan niet voorkomen dat zij ontsnappen, zodat de oorlog opnieuw kan beginnen. Een redelijk intelligent scenario en een zorgvuldige regie tillen de spektakelfilm - met de voor het genre verbazingwekkende rolbezetting - uit boven het gemiddelde.

Le Bal des espions

1960 | Avonturenfilm

Frankrijk 1960. Avonturenfilm van Michel Clément. Met o.a. Françoise Arnoul, Michel Piccoli, Rosanna Schiaffino, François Patrice en Charles Régnier.

Een weduwe van een in Caracas vermoorde spion ontdekt het vroegere dubbelleven van haar man en lost de zaak op waarmee hij bezig was. Het op zichzelf aardige idee om de vrouw centraal te plaatsen in een doorsnee spionage-avontuur wordt te niet gedaan door de matte regie, die harde actie saai maakt en onwaarschijnlijke verhaalswendingen extra verwarrend doen lijken. Alleen curieus om de rolbezetting.

La Dragée haute

1959 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1959. Mysterie van Jean Kerchner. Met o.a. Odile Versois, Michel Piccoli, Yves Vincent, Dany Saval en Alain Bouvette.

Een ambitieuze journalist ziet in de moord op een mannequin stof voor een sensationele reportage en komt op het spoor van een juwelensmokkel. Het resultaat is arrestatie èn een primeur, maar hij heeft nodeloze slachtoffers veroorzaakt. Een mislukte poging tot psychologische uitdieping gaat ten koste van de suspense, zodat doelloze achtervolgingen en schietpartijen verveling moeten verdrijven. Kenmerkend voor het soort films en rollen waarmee Piccoli vijftien jaar vóór zijn doorbraak zijn brood verdiende.

La Bête à l'affut

1959 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1959. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Françoise Arnoul, Henri Vidal, Gaby Sylvia, Michel Piccoli en Madeleine Barbulée.

Een uit de gevangenis ontsnapte misdadiger zoekt een schuilplaats bij een jonge weduwe, aan wie hij voorgeeft onschuldig veroordeeld te zijn. De verliefde vrouw weigert zijn doortraptheid in te zien, tot hij voor haar ogen door de politie wordt neergeschoten. De zwaar aangezette regie verzekert de beide hoofdrollen van suggestieve erotische spanning, maar weinig méér.

Tabarin

1958 | Musical

Italië/Frankrijk 1958. Musical van Richard Pottier. Met o.a. Sonja Ziemann, Michel Piccoli, Sylvia Lopez, Annie Cordy en Jean-Pierre Kérien.

De directeur van een music-hall wil zijn ex-geliefde als ster-attractie engageren en brengt daarmee zijn huwelijksgeluk in gevaar. Een toegewijde secretaresse brengt orde op zaken en wordt ondertussen zelf ontdekt als zangeres. Deze poging tot een musical heeft een uitermate flauw verhaaltje, dat eveneens weinig opmerkelijke zang- en dans-nummers aan elkaar moet rijgen. Cordy zet haar overbekende typetje neer, de aanwezigheid van de andere acteurs in een dergelijke film wekt voornamelijk verbazing.

Rafles sur la ville

1957 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1957. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Charles Vanel, Bella Darvi, Marcel Mouloudji, François Guérin en Danik Pattison.

Bejaarde gangster moet wegens gebrek aan bewijs uit de gevangenis worden ontslagen en weet ook aan een voor hem opgezette val te ontkomen. Ondertussen zet een inspecteur van politie een jonge collega op zijn spoor in de hoop op een fatale afloop, zodat diens weduwe dan voor hem vrij zal komen. Deze met vaart gemaakte misdaadfilm heeft een sterke rolbezetting, met een typerende rol - voor de start van zijn filmcarrière - van Piccoli als een dubbelhartige politieman.

Nathalie

1957 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1957. Misdaad van Christian-Jaque. Met o.a. Martine Carol, Philippe Clay, Michel Piccoli, Mischa Auer en Aimé Clariond.

Een naïef lijkende mannequin lost een juwelendiefstal in een modehuis op, maar de bestolene is inmiddels vermoord en gangsters kidnappen haar om de plaats van het slachtoffer in te nemen. Haar eigen vindingrijkheid en de interventie van een inmiddels op haar verliefd geraakte politieman redden haar uit de nesten. Deze ironische misdaadkomedie maakt goed gebruik van Carols domme-blondje-imago. Tussen de pittoreske bijrollen valt Piccoli op in een vroege hoofdrol als charmante held.

Marie-Antoinette

1956 | Drama, Historische film

Frankrijk/Italië 1956. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michèle Morgan, Richard Todd, Jacques Morel, Aimé Clariond en Suzy Carrier.

Tijdens een hofbal leert Marie-Antoinette (Morgan) een Zweedse officier (Todd) kennen die aanvankelijk niet weet dat zij de gemalin van de Franse koning (Morel) is. Als de revolutie van 1789 uitbreekt helpt hij de koninklijke familie vluchten, die echter v[KA1]o[KA1]or de grens gearresteerd wordt. Een tweede ontsnappingspoging mislukt en ook en Marie-Antoinette eindigt onder de guillotine. Deze visie op de echtgenote van Lodewijk XVI als een onschuldig en nobel slachtoffer, is historisch aanvechtbaar en als drama weinig effectief met als gevolg dat je het gevoel hebt dat de mooie, maar statische Morgan optreedt in een luxueus prentenboek. Een goede en verrassende rol van Morel (als de koning).

La mort en ce jardin

1956 | Avonturenfilm, Drama

Frankrijk/Mexico 1956. Avonturenfilm van Luis Buñuel. Met o.a. Simone Signoret, Georges Marchal, Charles Vanel, Michèle Girardon en Michel Piccoli.

Tijdens de Mexicaanse revolutie vlucht een klein groepje Fransen vanuit een garnizoensplaats het oerwoud in. Honger en ontberingen in de jungle brengen hun ware aard en conflicten boven, zodat slechts twee met een vliegtuigwrak kunnen ontsnappen. De film is de beste uit Buñuels gedwongen 'commerciële' periode dankzij een sterk scenario - waaraan Raymond Queneau meeschreef - dat in de persoon van de hypocriete priester (Piccoli) alle kansen geeft aan het anticlericalisme van de regisseur.

Foxiest Girl In Paris

1956 |

1956. Roger De Broin. Met o.a. Michel Piccoli en Martine Carol.

Tijdens de Mexicaanse revolutie vlucht een klein groepje Fransen vanuit een garnizoensplaats het oerwoud in. Honger en ontberingen in de jungle brengen hun ware aard en conflicten boven, zodat slechts twee met een vliegtuigwrak kunnen ontsnappen. De film is de beste uit Buñuels gedwongen 'commerciële' periode dankzij een sterk scenario - waaraan Raymond Queneau meeschreef - dat in de persoon van de hypocriete priester (Piccoli) alle kansen geeft aan het anticlericalisme van de regisseur.

Les Mauvaises rencontres

1955 | Drama

Frankrijk 1955. Drama van Alexandre Astruc. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Claude Pascal, Claude Dauphin, Philippe Lemaire en Gaby Sylvia.

Een jonge vrouw wordt op het politiebureau verhoord om een bewijs tegen een van abortus verdachte arts te krijgen. Ze vertelt haar tragische leven en desillusies met mannen sinds haar komst naar Parijs, maar als ze de abortus bekent blijkt de arts net gestorven. De gedateerde en overdadige triestheid van het verhaal kreeg een literaire scenariostructuur en een opmerkelijke fotografie waarmee Astruc de voorloper van de nouvelle vague zou blijken. Het historisch belang maakt de film nu nog maar betrekkelijk interessant, maar Aimée tilt hem boven de inhoud uit.

Ernst Thälmann - Führer seiner Klasse

1955 | Biografie

Oost Duitsland 1955. Biografie van Kurt Maetzig. Met o.a. Günther Simon, Hans-Peter Minetti, Karla Runkehl, Karl Brenk en Paul R. Henker.

Vervolg van de officiële DDR-biografie vanaf 1923 tot Thälmanns terechtstelling door de nazi's in 1944 in Buchenwald. Ondanks alle propagandaclichés waarop door de regie de nadruk wordt gelegd, een iets betere film dan het vorige deel.

Interdit de séjour

1954 | Misdaad

Frankrijk 1954. Misdaad van Maurice de Canonge. Met o.a. Claude Laydu, Joëlle Bernard, Daniel Cauchy, Paul Frankeur en Michel Piccoli.

Om zijn liefde voor een prostituée doet een diamantsorteerder mee aan een overval en wordt daarbij gearresteerd. Na zijn celstraf mag hij niet meer in Parijs komen, maar hij zoekt toch zijn vriendin op. De politie dwingt hem dan verklikker te worden, waardoor hij gedood wordt door gangsters. Deze zelfkant-thriller valt duistere politiepraktijken aan, maar scenario, regie en spel geven daar bar weinig overtuigingskracht aan.

French Cancan

1954 | Musical, Komedie, Romantiek, Drama

Frankrijk/Italië 1954. Musical van Jean Renoir. Met o.a. Jean Gabin, Françoise Arnoul, María Félix, Anna Amendola en Jean-Roger Caussimon.

In glorieuze Technicolor brengt Jean Renoir het Belle Époque-Parijs van zijn vader, schilder Pierre-Auguste Renoir, tot filmleven. Centraal staan de beroemde impresario-entrepreneur Danglard (Gabin) en zijn creatie van bruisend variétévertier, de Moulin Rouge. Arnoul speelt wasmeisje Nini, die door Danglard in Montmartre wordt ontdekt en tot ster van de risqué cancan-dans omgetoverd. French Cancan is als een piramide van overstromende champagnecoupes nadat de kurk is geplopt: een feest zonder weerga. Tegen de achtergrond van Max Douys meesterlijke decors sprankelt een cast die volop plezier heeft. Onder de pittoreske figuren in dit impressionistische tableau vivant is ook Edith Piaf.

Destinées

1953 | Oorlogsfilm

Frankrijk/Italië 1953. Oorlogsfilm van Marcello Pagliero, Jean Delannoy en Christian-Jaque. Met o.a. Claudette Colbert, Michèle Morgan, Martine Carol, Andrée Clément en Nyta Dover.

Deze episodenfilm over het vrouwenlot in de oorlog, blijft aan de spectaculair aangeklede oppervlakte, omdat kort bestek weinig uitdieping toelaat. Morgan is te damesachtig voor Jeanne d'Arc, Carol mist het temperament voor Lysistrata. Alleen de eigentijdse sketch met Colbert als Amerikaanse oorlogsweduwe die een Italiaanse boerin bezoekt die een kind van haar man heeft, maakt de eigen pretenties - een bescheiden smartlap - waar.

Sans laisser d'adresse

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van Jean-Paul Le Chanois. Met o.a. Danièle Delorme, Bernard Blier, Pierre Trabaud, Julien Carette en Juliette Gréco.

Een ongehuwde moeder gaat in Parijs de vader van haar kind zoeken met behulp van een taxi-chauffeur. Als ze merkt dat hij getrouwd is en een zeer verachtelijk karakter heeft, weerhoudt de chauffeur haar van zelfmoord en geeft haar, ook door zijn praktische hulp, nieuwe levensmoed. Deze Franse variant van QUATTRO PASSI FRA LE NUVOLE krijgt sympathieke warmte van de beide hoofdrollen, al leidt hun zoektocht tot enkele scènes die wat weinig gevarieerd zijn, maar de gelegenheid bieden om een opmerkelijke bijrolbezetting te zien.

Le Point du jour

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Louis Daquin. Met o.a. René Lefèvre, Jean Desailly, Loleh Bellon, Michel Piccoli en Pierre François.

Een mijnramp doet mijnwerkers over onderlinge conflicten en onvrede heen, de noodzaak van solidariteit beseffen en maakt de ingenieurs hun verantwoordelijkheid voor de arbeiders duidelijk. Sociaal pamflet van communistische regisseur krijgt overtuigingskracht door de realistische aanpak zonder gezwollen toon. Het is een verrassing om acteurs te zien die pas tien jaar later echt bekend zouden worden.

Sortilèges

1945 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1945. Avonturenfilm van Christian-Jaque. Met o.a. Renée Faure, Madeleine Robinson, Fernand Ledoux, Lucien Coëdel en Roger Pigaut.

Deze getrouwe verfilming van de roman Le Chevalier de Riouclare van Claude Boncompain speelt zich af in de XIXe eeuw tijdens een ijzige winter aan de voet van de bergen in Auvergne met tovenarij, verwikkelingen en een gelukkig eind. Het verhaal is minder belangrijk dan de gedragen en drukkende sfeer van deze film, dankzij de schitterende fotografie van Louis Page, een duidelijk poëtische inspiratie en een samenhangende vertolking. Misschien het meesterwerk van Christian-Jaque, en de dialogen van Jacques Prévert zijn ook erg goed. Met een figurant genaamd Piccoli.

nog geen vpro account?

media

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2012	Holy Motors
2012	Vous n'avez encore rien vu
2011	Habemus Papam
2008	Trilogia II: I skoni tou hronou
2007	Ne touchez pas la hache
2006	Jardins en automne
2006	Belle toujours
2003	La prophétie des grenouilles
2001	Je rentre à la maison
2000	Tout va bien, on s'en va
2000	A propos de Buñuel
1999	Rien sur Robert
1999	Paris-Tombuctu
1999	Les Acteurs
1998	Legenden - Romy Schneider
1997	Passion in the Desert
1997	Le prince des imposteurs
1997	Généalogies d'un crime
1996	Tykho Moon
1996	Compagna di viaggio
1996	Beaumarchais l'insolent
1995	Tödliches Geld
1995	Deux Fois Cinquante Ans de Cinéma Français
1995	An Evil Town
1995	2x50 ans de cinéma : le cinéma français
1994	Les cent et une nuits de Simon Cinéma
1994	L'ange noir
1994	Al-mohager
1993	Rupture(s)
1993	La cavale des fous
1992	Le voleur d'enfants
1992	Le souper
1992	Le bal des casse-pieds
1991	La belle noiseuse
1991	Archipel
1990	Milou en mai
1990	Martha und Ich
1990	La ruelle au clair de lune
1990	L'amour maudit de Leisenbohg
1990	Conte d'Hiver
1989	Los Negros también comen
1989	Les grandes familles
1989	Les grandes familles
1989	J'ai oublié de vivre
1988	Y'a bon les Blancs
1988	La confusion des sentiments
1988	Blanc de Chine
1987	Terre étrangère
1987	Maladie d'amour
1987	La rumba
1987	L' Homme voilé
1987	Das Weite Land
1986	Mauvais sang
1986	Le Paltoquet
1986	La Puritaine
1985	Wada'an Bonaparte
1985	Péril en la demeure
1985	Partir Revenir
1985	Mon beau-frère a tué ma soeur
1984	Viva la vie
1984	Succes Is the Best Revenge
1984	La diagonale du fou
1984	Adieu Bonaparte
1983	Le général de l'armée morte
1982	Une chambre en ville
1982	The Eyes, The Mouth
1982	Que les gros salaires lèvent le doigt !
1982	Passion
1982	Le prix du danger
1982	La passante du Sans-Souci
1982	L'armata ritorna
1982	Espion, lève-toi
1981	Une étrange affaire
1981	La fille prodigue
1980	Salto nel vuoto
1980	La Cerisaie
1980	Der Preis fürs Ÿberleben
1980	Atlantic City U.S.A
1979	Le mors aux dents
1979	Le Divorcement
1979	Docteur Teyran : Le procès
1979	Docteur Teyran : Le meurtre
1979	Docteur Teyran : L'enquête
1978	The Prize Of Peril
1978	Strauberg ist da
1978	Le sucre
1978	La part du feu
1978	La Petite fille en velours blue
1978	L'état sauvage
1978	Giallo Napoletano
1977	L' Imprécateur
1977	Des Enfants gâtés
1976	Todo modo
1976	René la Canne
1976	Rene La Canne
1976	Mado
1976	L' Ultima Donna
1976	F... comme Fairbanks
1976	F comme Fairbanks
1975	Sept morts sur ordonnance
1975	Leonor
1975	La Faille
1975	La Dernière femme
1974	Vincent, François, Paul et les autres
1974	Trio Infernal, Le
1974	Touche pas à la femme blanche
1974	Léonor
1974	Le fantôme de la liberté
1974	La smagliatura
1973	Themroc
1973	Les noces rouges
1973	La grande bouffe
1973	Grandeur Nature
1972	Liza
1972	Le charme discret de la bourgeoisie
1972	La Femme en bleu
1972	L'attentat
1971	Max et les ferrailleurs
1971	La décade prodigieuse
1971	L' Udienza
1970	Les choses de la vie
1970	La Poudre d'escampette
1969	Topaz
1969	L'invitata
1969	L' Invitata
1968	La prisonnière
1968	La Voie Lactée
1968	La Chamade
1968	Dillinger è morto
1968	Danger: Diabolik
1968	Benjamin
1967	Un homme de trop
1967	Mon amour, mon amour
1967	Les demoiselles de Rochefort
1967	Benjamin ou les mémoires d'un puceau
1967	Belle de jour
1966	The Game Is Over
1966	Les créatures
1966	La voleuse
1966	La Curée
1965	Masquerade
1965	Les Ruses du diable
1965	Le Coup de grâce
1965	Le Coup De Grace
1965	Lady L
1965	La guerre est finie
1965	Don Juan ou le festin de Pierre
1965	Compartiment-tueurs
1964	Marie Soleil
1964	Le journal d'une femme de chambre
1964	La chance et l'amour
1964	De l'amour
1963	Le mépris
1963	Le jour et l'heure
1962	Le doulos
1961	Le Rendez-vous
1961	Hauteclaire
1961	Climats
1960	Vergini di Roma
1960	Le Bal des espions
1959	La Dragée haute
1959	La Bête à l'affut
1958	Tabarin
1957	Rafles sur la ville
1957	Nathalie
1956	Marie-Antoinette
1956	La mort en ce jardin
1956	Foxiest Girl In Paris
1955	Les Mauvaises rencontres
1955	Ernst Thälmann - Führer seiner Klasse
1954	Interdit de séjour
1954	French Cancan
1953	Destinées
1950	Sans laisser d'adresse
1949	Le Point du jour
1945	Sortilèges

name

email

mijn instellingen

Michel Piccoli

Holy Motors

Vous n'avez encore rien vu

Habemus Papam

Trilogia II: I skoni tou hronou

Ne touchez pas la hache

Jardins en automne

Belle toujours

C'est pas tout à fait la vie dont j'avais rêvé

La prophétie des grenouilles

La Plage Noire

Je rentre à la maison

Tout va bien, on s'en va

A propos de Buñuel

Rien sur Robert

Paris-Tombuctu

Les Acteurs

Legenden - Romy Schneider

Passion in the Desert

Le prince des imposteurs

Généalogies d'un crime

Alors voilà

Tykho Moon

Compagna di viaggio

Beaumarchais l'insolent

Tödliches Geld

Deux Fois Cinquante Ans de Cinéma Français

An Evil Town

2x50 ans de cinéma : le cinéma français

Les cent et une nuits de Simon Cinéma

L'ange noir

Al-mohager

Rupture(s)

La cavale des fous

Le voleur d'enfants

Le souper

Le bal des casse-pieds

La belle noiseuse

Archipel

Milou en mai

Martha und Ich

La ruelle au clair de lune

L'amour maudit de Leisenbohg

Conte d'Hiver

Los Negros también comen

Les grandes familles

Les grandes familles

J'ai oublié de vivre

Y'a bon les Blancs

La confusion des sentiments

Blanc de Chine

Terre étrangère

Maladie d'amour

La rumba

L' Homme voilé

Das Weite Land

Mauvais sang

Le Paltoquet

La Puritaine

Wada'an Bonaparte

Péril en la demeure

Partir Revenir

Mon beau-frère a tué ma soeur

Viva la vie

Succes Is the Best Revenge

La diagonale du fou

Adieu Bonaparte

Le général de l'armée morte

Une chambre en ville

The Eyes, The Mouth

Que les gros salaires lèvent le doigt !

Passion

Le prix du danger

La passante du Sans-Souci

L'armata ritorna

Espion, lève-toi

Une étrange affaire