Ilaria Borrelli

La brigade mondaine : Marilyne

Frankrijk​/​​België 1997. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Bruce Myers, Sandrine Thomas en Wilfred Benaïche.

La Mondaine : Marilyne

België​/​​Frankrijk 1996. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Pierre Chesnais, Ilaria Borrelli, Bruce Myers, Sandrine Thomas en Thérèse Liotard.

Mondaine : La madone de Lisbonne

Frankrijk 1995. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Tania Da Costa, Florence Giorgetti en Philippe Rouleau.

Commissaris Anders Etchegoyen (Chesnais) helpt de dochter van een overleden collega uit de problemen, die is opgepakt wegens drugsbezit. Wat later wordt zij vermoord in haar appartement. Anders ontdekt al vlug dat het om een vergissing ging. Het eigenlijke doelwit was de mooie Braziliaanse Julia (Da Costa), die sinds kort de flat van het slachtoffer deelt. Julia is uit Lissabon weggevlucht omdat ze niet langer meer wilde tippelen. Haar pooier is echter niet van plan haar zomaar te laten gaan. Politie-avontuur zonder veel verrassingen, gemaakt naar bekend recept. Het scenario is van Jacques Labib en Franck Appréderis en producent Simon Michaël naar diens boek. Het camerawerk is van Dominique Brabant.

La mondaine: L'héroïne de Francfort

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Misdaad van Klaus Biedermann. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Karl-Heinz von Hassel, Anne Jacquemin en Slaheddine Ben Saad.

Commissaris Chesnais wordt geconfronteerd met een reeks gelijkaardige moorden: ze werden allen gepleegd op de slaaptrein Frankfurt/Parijs en de slachtoffers waren allen prostituées die in hetzelfde eroscentrum werkten in Frankfurt. Samen met een Duitse collega komt hij op het spoor van drugtransport, uitgevoerd door de prostituées. Onder hen bevindt zich een oude vriendin van Chesnais, Jacquemin, voor wie de reis ongestoord verloopt. Oerconventionele politiefilm die een mengeling biedt van alle clichées uit zowel de Duitse Krimi's als de France policiers. Het acteerwerk is aan de zwakke kant en het scenario van Jacques Labib en Frédéric Ajardie heeft weinig verrassingen te bieden. Yves Dahan hanteerde de camera. Formaat 16/9.

La Mondaine: La belle de Varsovie

Frankrijk​/​​Italië 1994. Misdaad van Franck Apprédéris. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Wojciech Wysocki, Agnieszka Wagner en Philippe Rouleau.

Chesnais, commissaris bij de zedenpolitie, heeft nog een rekening te vereffenen met de moordenaar van zijn beste vriend, over wiens zoontje hij zich heeft ontfermd. Hij krijgt daartoe de kans wanneer hij, na de moord op een zestienjarige Poolse striptease-danseres, een netwerk van vrouwenhandel op het spoor komt. Hij zweert dit web op te doeken. Alledaagse, gewelddadige politiefilm geeft een beeld van de handel in Oosteuropese vrouwen in Frankrijk. Uit dit onderwerp was veel meer te halen dan scenaristen Jacques Labile, Simon Michael, Michèle Letellier en Apprédis ten tonele brengen. De humoristische kwinkslagen in de dialogen gaan eveneens de mist in. Yves Dahan zette alles netjes op film.

Polly West est de retour

Frankrijk 1993. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Line Renaud, Michel Galabru, Roger Carel, Jacques Serres en Terence Ford.

Sainte Apollino, een klein Provin[KA10]caals dorpje in 1930. De komst van de beroemde Amerikaanse actrice Polly West (Renaud) verstoort de rust van het dorpje. Het is duidelijk niet per toeval dat ze hier is en iedereen speculeert over de reden. Haar biecht brengt dorpspastoor Carel uit zijn evenwicht. Waarom vestigt deze dame zich in dit verloren gat? Weet Burgemeester Honorin (Galabru) hier meer van? Na MOUETTE en HONORIN ET LA LORELEI is dit de derde film in een reeks rond Honorin, plattelandsburgemeester tussen de twee wereldoorlogen. Een plezierige film, aangenaam om te volgen, mede dank zij de uitstekende vertolkingen van Galabru en Renaud, maar met een zwak scenario van Chapot en Nelly Kaplan, dat de grappen reeds lang op voorhand doet aanvoelen. Michel Carré stond achter de camera.

Duello di cuori

Italië​/​​Frankrijk 1993. Drama van Philippe Monnier. Met o.a. Daniela Poggi, Jean-Pierre Bouvier, Ilaria Borrelli, Claude Giraud en Bruno Devoldere.

Het verhaal speelt in de Zuidfranse Camargue en gaat over een jong echtpaar, Simon (Bouvier) en zijn Italiaanse vrouw Clara (Poggi), wier zoontje de verdrinkingsdood stierf. Simon is de eigenaar van het landgoed La Salicorne, waar hij stieren en paarden fokt, en ook rijst verbouwt. Hun echtelijke relatie raakt in een crisis, omdat hij Clara verantwoordelijk blijft stellen voor de dood van hun zoon. Ze gaan uit elkaar en zij keert terug naar Itali[KA3]e. Simon leert een lieftallige jonge zigeunerin kennen, Sara (Borrelli), en ze worden verliefd. Ze helpt hem het landgoed te leiden. Tijdens een feestdag neemt Simon deel aan een stierengevecht en raakt dodelijk gewond. Clara keert naar het landgoed terug als de enige wettelijke erfgename. Sara vertrekt en wordt een succesvol jockey. De twee vrouwen moeten de confrontatie aan met elkaar over het landgoed.

La cavalière

Italië​/​​Frankrijk 1992. Drama van Philippe Monnier. Met o.a. Ilaria Borrelli, Jean-Pierre Bouvier, Daniela Poggi, Bruno Dvoldère en Simone Valère.

In de Zuidfranse Camargue is de jonge Borrelli al een tijdje verliefd op Bouvier, de eigenaar van een landgoed waar wijn wordt verbouwd en stieren worden gefokt. Bouvier is getrouwd met Poggi, maar sinds hun enige kind is gestorven, heeft hun relatie niet veel betekenis meer. Poggi, die voor de geldzaken van het bedrijf zorgt, houdt er een minnaar op na. Bouvier komt dat te weten, en Poggi besluit elders te gaan wonen. Het duurt niet lang voor haar plaats op het landgoed en in het bed wordt ingenomen door Borrelli. Die blaast het bedrijfje, dat zieltoogde, nieuw leven in. Maar het noodlot slaat weer toe: Bouvier wordt door een stier aangevallen en sterft. Zijn echtgenote Poggi erft alles, komt terug en verjaagt Borrelli. Borrelli dwaalt van de ene miezerige klus naar de andere, tot ze in bescherming wordt genomen door renpaardenfokker Giraud, die van haar niet alleen een top-jockey maakt maar ook zijn minnares. Intussen loopt er veel mis op het landgoed van Poggi, dat ten slotte zal worden opgekocht door, jawel, Borrelli. Of: de wraak van de lekkere amazone. Onvoorstelbaar voorspelbare melodramatische toestanden. Een dure produktie, professioneel gemaakt maar inhoudelijk een dieptepunt: gebakken lucht met een mooi strikje eromheen. Scenario van Robert Mazoyer.

I tarassachi

Italië 1990. Drama van Francesco Banieri Martinotti, Rocco Mortelliti en Fulvio Ottaviano. Met o.a. Athina Cenci, Sergio Castellitto, Chchi Ponzoni, Nini Salerno en Laurentina Guidotti.

Dit low-budget-drama is ontsproten aan de gezamenlijke inspanning van een aantal Italiaanse topspecialisten. In tien sketches wordt een visie gegeven van het steeds groter wordende drugsprobleem. De drie regisseurs waren zo verstandig het onderwerp niet sensationeel te presenteren en laten gewone, normale gezichten zien van mensen die op een tragische manier te maken krijgen met de gevolgen van hard drugs, zoals een baby van een verslaafde moeder, een apotheker die een jongen door zijn ontwenning heen helpt en een eenzame oude man die medicijnen slikt. Prima acteerwerk.