Nathalie Boileau

Un 32 août sur la terre

Canada 1998. Romantiek van Denis Villeneuve. Met o.a. Pascale Bussières, Alexis Martin, Serge Thériault, Richard S. Hamilton en Paule Baillargeon.

Julie Lescaut : Question de confiance

Frankrijk​/​​België 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

La corruptrice

Frankrijk 1994. Drama van Bernard Stora. Met o.a. Catherine Heigel, Samuel Labarthe, Laura Morante, Blanchette Brunoy en Brigitte Chamarande.

Dr. Denys Fortier (Labarthe) heeft, in 1950, de praktijk van zijn vader overgenomen in een klein provinciestadje. Hij huurt de diensten in van verpleegster Marcelle Davois (Hiegel), een geestelijke die uit Parijs overkomt. In haar uniform ziet Marcelle eruit als een streng wezen zonder leeftijd of sekse en ze stoot dan ook op de vijandigheid van veel patiënten die Fortiers zachtmoedigheid gewoon zijn. Maar Marcelle maakt zich al spoedig onmisbaar. Ze reorganiseert het dokterskabinet, schept orde in de administratie en zet Fortier aan tot het aankopen van een röntgenapparaat. Dan stelt hij op een dag kanker vast bij Marcelle. Een visueel erg stijlvol doktersdrama met een driestuiversverhaaltje dat erg oubollig overkomt. De acteurs doen hun best om alles geloofwaardig te maken, maar het zwaar op de hand liggende scenario van Stora, naar de roman van Guy des Cars, kan onmogelijk overtuigen. Fraaie fotografie van Romain Winding.

La vérité en face

Duitsland​/​​Frankrijk 1992. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Danielle Darrieux, Claude Rich, Catherine Rich, Jean-Yves Berteloot en Delphine Rich.

Rich in de rol van legerkapitein Dreyfus. Held van de Frans- Duitse oorlog en door iedereen gerespecteerd tot hij als lid van de generale staf beschuldigd wordt van hoogverraad en naar Duivelseiland verbannen. Zijn vrouw Lucie (Morante) en broer Mathieu (Volter) trachten zijn onschuld te bewijzen en worden daarbij geholpen door de pers. De ware schuldige, Esterhazy (Arditi), gaat vrijuit. Voor zijn versie van een der grootste schandalen uit de Franse juridische geschiedenis concentreert Boisset zich op de anti-semitische vooroordelen die ten grondslag lagen aan de veroordeling, die gebaseerd was op vervalste bewijzen. Voor hun scenario baseerden Boisset en Jorge Semprun zich op het historisch authentieke boek van Jean-Denis Brédin. Uitstekende prestaties van gerenommeerde karaktersplers. Yves Dahan en Robert-Jacques Loiseleux stonden in voor de fotografie. De film bestaat ook in een versie van 110m. Stereo.

Promotion canapé

Frankrijk 1990. Komedie van Didier Kaminka. Met o.a. Grace De Capitani, Margot Abascal, Thierry Lhermitte, Michel Sardou en Patrick Chesnais.

Deze klucht geeft een uiterst grievend beeld van de (Franse) post en doet geloven dat het elders niet anders is. Dit volledig overtrokken, seksistische portret, waar carri[KA2]ere maken via de rustbank gaat, is evenwel goed voor af en toe een fikse brok leedvermaak. De post is een hele grote werkgever en de cynische makers hebben vast gedacht dat voldoende PTT-ers dom genoeg zouden zijn om zich aan deze banale karikatuur te spiegelen, waardoor de film rendabel zou zijn. Boertig spel, dito regie en scenario (van Didier Kaminka naar een idee van kolder-koning van de lach Claude Zidi - hoe kon het anders!) en alledaagse plaatjes van Claude Agostini.