Fabrice Luchini (1951): cast en scenario.
Er zijn 57 films gevonden.

Mon crime

2023 | Komedie, Misdaad, Drama, Mysterie

Frankrijk 2023. Komedie van François Ozon. Met o.a. Nadia Tereszkiewicz, Rebecca Marder, Isabelle Huppert, Fabrice Luchini en Dany Boon.

Smakelijk absurde misdaadkomedie rond de moord op een rijke Parijse theaterproducent in 1934: de tijd van de depressie, femmes fatales en suffragettes. Aangezien de verdachte een bekende van de onderzoeksrechter zal zijn geweest, móet de verleidelijke, ‘dus’ slechte jonge actrice Madeleine, aan wie de producer zich vergreep, het wel hebben gedaan. Bijgestaan door haar kamergenoot, advocaat Pauline, grijpt Madeleine de breed in de schandaalpers uitgemeten rechtszaak aan om roem en rijkdom te vergaren. Wat weer andere vrouwen inspireert om ook een man te vermoorden. Ozon (8 Women, Peter von Kant) zet de logica volledig op z’n kop in deze fijne parodie op misogynie en macht, die zich afspeelt op het snijvlak van theater en film.

Le meilleur reste à venir

2019 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​België 2019. Komedie van Alexandre de La Patellière en Matthieu Delaporte. Met o.a. Fabrice Luchini, Patrick Bruel, Zineb Triki, Pascale Arbillot en Marie Narbonne.

Na een raar misverstand over wie van beiden nou ongeneeslijke kanker heeft, werken twee levenslange vrienden hun wensdromenlijstje af. Tactloze womanizer César wil naar casino en nachtclub terwijl de bedachtzame Arthur liefst zijn collectie Proustboeken herleest. Formulefilm die buddymovie met kankerdrama en roadmovie combineert, is gebouwd op een wel heel ongeloofwaardig gebrachte, onwaarschijnlijke dwaling. Wat volgt is veel geklets, weinig wol en een lange reeks standaardverwikkelingen. Gespeeld door zestigers die om onnavolgbare redenen nadrukkelijk als vijftigers worden uitgevent.

Jeanne d'Arc

2019 | Drama

Frankrijk 2019. Drama van Bruno Dumont. Met o.a. Daniel Dienne, Lise Leplat Prudhomme, Fabrice Luchini, Annick Lavieville en Justine Herbez.

Deze tweede film van Dumont over het leven van Jeanne d’Arc doet niet onder voor het eerste deel, en is ook prima op zichzelf te bekijken. Beginnend bij haar eerste verloren slag om Parijs, maakt Dumont gehakt van de vijftiende-eeuwse wereldlijke en geestelijke leiders die haar een proces voor ketterij aandeden. De absurditeit van het naïef-theatrale spel zet hier de aanklagers in de beklaagdenbank. Jeanne oogt niet als slachtoffer, maar als onverslaanbare, autonome geest. Dat laatste geldt ook voor Dumont, die een veldslag verbeeldt als een paardendressuurnummer.

Alice et le maire

2019 |

Frankrijk​/​​België 2019. Nicolas Pariser. Met o.a. Fabrice Luchini, Anaïs Demoustier en Nora Hamzawi.

Na dertig jaar politiek zit Paul Théraneau (Luchini), burgemeester van Lyon, op een creatief dood punt. Zijn medewerkers trekken een onconventionele sparringpartner voor hem aan. Dertiger Alice Heimann (Demoustier), die in Oxford filosofie doceert, voorziet de doorgewinterde bestuurder van verrassend advies. Luchtig politiek drama moet het hebben van dialoog, toch zorgt regisseur Pariser met wisselende locaties en beweging gelukkig voor levendigheid. Luchini is leuk als ingedutte man die heropleeft en Demoustier kreeg een César voor haar rol als onbevangen politiek buitenbeentje.

Un homme pressé

2018 |

Faeröer 2018. Hervé Mimran. Met o.a. Fabrice Luchini, Leïla Bekhti, Rebecca Marder, Igor Kiselev en Clemence Massart.

Na dertig jaar politiek zit Paul Théraneau (Luchini), burgemeester van Lyon, op een creatief dood punt. Zijn medewerkers trekken een onconventionele sparringpartner voor hem aan. Dertiger Alice Heimann (Demoustier), die in Oxford filosofie doceert, voorziet de doorgewinterde bestuurder van verrassend advies. Luchtig politiek drama moet het hebben van dialoog, toch zorgt regisseur Pariser met wisselende locaties en beweging gelukkig voor levendigheid. Luchini is leuk als ingedutte man die heropleeft en Demoustier kreeg een César voor haar rol als onbevangen politiek buitenbeentje.

Ma Loute

2016 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 2016. Komedie van Bruno Dumont. Met o.a. Fabrice Luchini, Juliette Binoche, Valeria Bruni Tedeschi, Brandon Lavieville en Raph.

De noordkust van Frankrijk, 1910. De Bruforts zijn arme mosselrapers en de Van Peteghems aristocraten. Hun gescheiden werelden komen samen als de oudste zoon van de Bruforts, Ma Loute, verliefd wordt op Billie Van Peteghem, een meisje dat zich af en toe verkleedt als jongen (of andersom, dat laat Dumont bewust in het midden). Ma Loute is - na de tv-serie P'tit Quinquin (2014) - de tweede keer dat de strenge arthousefilmer Dumont zich vol overgave stort op een klucht. De film gaat regelmatig over de rand van de 'goede smaak', maar is veel subversiever (en dus interessanter) dan de gemiddelde klucht.

Gemma Bovery

2014 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 2014. Komedie van Anne Fontaine. Met o.a. Fabrice Luchini, Gemma Arterton, Jason Flemyng, Isabelle Candelier en Niels Schneider.

Wreed wordt ‘het al tien jaar overleden seksleven’ van een middelbare Normandische bakker (Fabrice Luchini) verstoord als zijn jonge Britse overbuurvrouw Gemma Bovery (Arterton) arriveert. Ja, denk aan Flaubert’s schandaalroman, waar Joubert als puber van smulde. De film is een bewerking van de gelijknamige graphic novel van de Britse striptekenares Posy Simmonds, die daarin subtiel doch genadeloos de draak stak met verlangens van personages uit de middenklasse. Wegens te veel zoet en te weinig bitter blijft het hier bij een bouquetreeksromannetje voor middelbare mannen.

Alceste à bicyclette

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Philippe Le Guay. Met o.a. Fabrice Luchini, Lambert Wilson en Maya Sansa.

Komedie over twee bevriende acteurs die beiden de hoofdrol ambiëren in Moliere’s klassieke theaterstuk De Misantroop. Bij toerbeurt repeteren ze de hoofdrol van Alceste, de mensenhater, en allemansvriend Philinte. Dat levert bevlogen discussies op over essentie en interpretatie van hun rollen, hoge en lage cultuur. Een aanvankelijk hartelijk weerzien ontpopt zich tot een duel tussen twee mannen wier beroep liegen en bedriegen is. Dat Alceste à bicyclette wat loze zijstraten in fietst is dit lichtvoetige commentaar op het acteurswereldje te vergeven.

Dans la maison

2012 | Thriller

Frankrijk 2012. Thriller van François Ozon. Met o.a. Fabrice Luchini, Ernst Umhauer, Emmanuelle Seigner, Kristin Scott Thomas en Yolande Moreau.

Lyceumleraar Germain leest een scherp opstel van leerling Claude over het ogenschijnlijk rimpelloze bourgeois-gezin van een klasgenoot. Aangemoedigd door zijn mentor continueert de Pygmalionpuber zijn observaties en wurmt zich dieper in het gezin. Zijn speciale interesse geldt sensuele moeder Esther (Seigner). Opwindende bewerking van Juan Mayorga's theaterstuk koppelt meta-observaties over literatuur en kunst aan geraffineerd illusionistennummer rond het medium film. Tezelfdertijd cultiveert Ozon onverholen cynisch het voyeurisme en de manipulatie. Belezen theaterdier Luchini piekt als cultuurpessimistische boekenwijsneus met verborgen agenda.

Asterix en Obelix bij de Britten

2012 | Avonturenfilm, Komedie, Familiefilm

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Italië​/​​Hongarije 2012. Avonturenfilm van Laurent Tirard. Met o.a. Gérard Depardieu, Edouard Baer, Guillaume Gallienne, Valérie Lemercier en Fabrice Luchini.

Na achtereenvolgens Gallië, Egypte en Spanje te hebben veroverd, richt het Romeinse Rijk in deze vierde stripverfilming haar pijlen op Groot-Brittannië. De invasie verloopt voorspoedig, tot een opstandig dorpje de hulp inroept van Asterix en Obelix. Net als de drie eerdere films een felgekleurd spektakel met uitbundige special effects, maar zo leuk als bijvoorbeeld Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre (2002) wordt het geen moment. Veel van de humor schuilt in oubollige grappen over de Frans-Britse rivaliteit en met tenenkrommend Engels accent (oa door Catherine Deneuve) uitgesproken dialogen.

Potiche

2010 | Komedie

Frankrijk 2010. Komedie van François Ozon. Met o.a. Catherine Deneuve, Gérard Depardieu, Fabrice Luchini, Karin Viard en Judith Godrèche.

Bourgeois dametje Suzanne (Deneuve) is de echtgenote van een hoekige paraplufabriekseigenaar (Luchini), die het danig verknalt bij zijn stakende werknemers. Wanneer hij wordt gegijzeld neemt Suzanne de taken over, met hulp van een linkse burgemeester (Depardieu). Lichtvoetige komedie naar een populair toneelstuk speelt zich af in de jaren zeventig en dat zullen we weten ook: de kleuren knallen alle kanten op. Hoogtepuntje in deze film met zeer relaxte rol van Deneuve is een seniorendansje tussen de diva met Depardieu in de disco.

Les invités de mon père

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Anne Le Ny. Met o.a. Michel Aumont, Veronica Novak, Karin Viard en Fabrice Luchini.

In het genre van de asielzoekers-/illegalenfilm omzeilt actrice/scenariste/regisseur Le Ny (van de atypische en roerende hospitaalfilm Ceux qui restent) met haar subtiel komische bijdrage behendig de zieligheidsclichés. Waarin gepensioneerde arts Lucien (Aumont), altijd al op de bres voor de zwakkeren, zich ontfermt over een blonde Moldavische schone. Deze heeft geen verblijfsvergunning, wel een dochtertje. Luciens zoon en dochter (welhaast als één entiteit vilein vertolkt door Luchini en Viard) denken er het hunne van, zeker wanneer papa's erfenis aan hun bourgeoisneusjes voorbij dreigt te gaan.

Les femmes du 6ème étage

2010 | Komedie

Frankrijk 2010. Komedie van Philippe Le Guay. Met o.a. Fabrice Luchini, Sandrine Kiberlain, Natalia Verbeke, Carmen Maura en Lola Dueñas.

Begin jaren zestig verpietert de Parijse beurshandelaar Jean-Louis Joubert in zijn bourgeois-stoffige gezinssleur. Dankzij het nieuwe Spaanse dienstmeisje María betreedt hij de bovenste verdieping van het appartementsgebouw: daar huizen in piepkleine chambres de bonne María's landgenotes, allemaal in dienst bij welgestelde families. Warme, grappige film van Le Guay, in hetzelfde deftige XVIIe-arrondissementsdecor opgegroeid en deels grootgebracht door een Spaans dienstmeisje, bruist door het milieucontrast en acteerwerk. Luchini en Kiberlain, gelieerd in het echte leven, spelen opnieuw een echtpaar in zwaar huwelijksweer. César Beste Vrouwelijke Nevenrol voor Carmen Maura.

Paris

2008 | Romantische komedie

Frankrijk 2008. Romantische komedie van Cédric Klapisch. Met o.a. Juliette Binoche, Romain Duris, Fabrice Luchini, Albert Dupontel en Mélanie Laurent.

Danser Pierre (Duris) heeft vanwege een hartprobleem misschien niet lang meer te leven. De enige die hij het vertelt is zijn zus (Binoche), alleenstaande moeder Élise, die bij hem intrekt. Terwijl hij wacht op een operatie hangt hij rond en bestudeert zijn mede-Parijzenaars. Broer en zus vormen de kapstok waaraan regisseur Klapisch (Chacun cherche son chat, L'auberge espagnole) zijn verhalen ophangt over een aantal inwoners van de Franse hoofdstad, waaronder academici, kooplieden en een illegaal. Dat alles verweeft Klapisch tot een knappe liefdesverklaring aan zijn stad, en aan het leven.

La fille de Monaco

2008 | Drama, Komedie

Frankrijk 2008. Drama van Anne Fontaine. Met o.a. Fabrice Luchini, Roschdy Zem, Louise Bourgoin, Stéphane Audran en Christophe Vandevelde.

Vermakelijke mix van buddyfilm en seksfarce met een vleugje Hitchcock, van de regisseur van Comment j'ai tué mon père en Coco avant Chanel. Bertrand (Luchini), een bekende Parijse advocaat, reist naar Monte Carlo om een vrouw te verdedigen die wordt verdacht van de moord op haar minnaar. Omdat het slachtoffer banden had met de Russische maffia krijgt Bertrand tegen zijn zin een kordate bodyguard toegewezen (Zem). Wanneer Bertrand in de ban raakt van een sexy weervrouw (Bourgoin, ooit werkelijk weervrouw op Canal Plus), ruikt de bodyguard onraad. Weinig diepgang, maar de mannelijke hoofdrolspelers zijn goed op dreef.

Molière

2007 | Komedie, Historische film, Romantiek

Frankrijk 2007. Komedie van Laurent Tirard. Met o.a. Romain Duris, Fabrice Luchini, Laura Morante en Ludivine Sagnier.

Deze Franse pendant van Shakespeare in Love is een denkbeeldige ontmoeting tussen de toneelschrijver en zijn oeuvre. Behalve een sprankelende bewerking van enkele van Molière's stukken is de film ook een kostuumdrama vol dubbele bodems. Voorkennis van Molière's werk is niet vereist.

Confidences trop intimes

2004 | Drama, Romantiek

Frankrijk 2004. Drama van Patrice Leconte. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Fabrice Luchini, Michel Duchaussoy, Anne Brochet en Gilbert Melki.

In de openingsscène van de film gaat Anne, gespeeld door Sandrine Bonnaire, een kantoor binnen, en begint te vertellen over haar leven en haar seksuele verlangens. Minutenlang praat ze zonder onderbreking door, terwijl William, de man tegenover haar, met steeds grotere verbazing toeluistert. Hij is accountant. De psychiater zit aan de andere kant van de gang. Leconte is de maker van films als Monsieur Hire en de karakterstudie L'homme du train. Het niveau van deze films weet hij met dit drama niet te halen, maar hij laat opnieuw zien een fijn gevoel voor acteursregie te hebben.

Barnie et ses petites contrariétés

2001 | Komedie, Romantiek, Erotiek

Frankrijk 2001. Komedie van Bruno Chiche. Met o.a. Fabrice Luchini, Nathalie Baye, Marie Gillain, Hugo Speer en Serge Hazanavicius.

In de openingsscène van de film gaat Anne, gespeeld door Sandrine Bonnaire, een kantoor binnen, en begint te vertellen over haar leven en haar seksuele verlangens. Minutenlang praat ze zonder onderbreking door, terwijl William, de man tegenover haar, met steeds grotere verbazing toeluistert. Hij is accountant. De psychiater zit aan de andere kant van de gang. Leconte is de maker van films als Monsieur Hire en de karakterstudie L'homme du train. Het niveau van deze films weet hij met dit drama niet te halen, maar hij laat opnieuw zien een fijn gevoel voor acteursregie te hebben.

Rien sur Robert

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Pascal Bonitzer. Met o.a. Fabrice Luchini, Sandrine Kiberlain, Valentina Cervi, Michel Piccoli en Bernadette Lafont.

Zonder hem gezien te hebben sabelt filmrecensent Didier (Luchini) een Bosnische film neer als zijnde 'fascistische propaganda'. Het wordt hem niet in dank afgenomen door de Parijse semi-intellectuele kliek waarin hij verkeert. Met ex Juliette (Kiberlain) in de buurt als constante herinnering aan zijn mannelijk falen ziet Didier machteloos toe hoe zijn wereldje ineenstort. Zijn verwarring wordt compleet wanneer een bevallige jongedame (Cervi) hem uit het niets verleidt. Rake typeringen van intellectuele navelstaarderij en onbeholpen seksuele driften volgen elkaar in hoog tempo op met vlijmscherpe dialogen als aanjager. Sterk spel van Luchini en Kiberlain.

Pas de scandale

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Fabrice Luchini, Isabelle Huppert, Vincent Lindon, Thérèse Liotard en Ludovic Bergery.

Na vier maanden volpension in het staatshotel keert directeur-fraudeur Grégoire Jeancourt terug naar zijn echtgenote en bourgeoisenclave in het XVIe arrondissement van Parijs. De tralietijd blijkt de voorheen zo snelgebekte entrepreneur met aanzien tot een in zichzelf gekeerde schim te hebben gereduceerd. Jacquot mag dan sluitendere scenario's hebben geschreven, zijn hoofdrol is een castingcoup. Luchini, dé Franse acteur der fijnzinnige verbaliteiten, brilleert als zwijgzame verdwaalde. Hij krijgt sterk tegenspel van Huppert als naargeestige wederhelft en Lindon als bezorgde broer. Warme fotografie van Romain Winding.

Par cœur

1998 | Komedie, Musical, Experimenteel

Frankrijk 1998. Komedie van Benoît Jacquot.

Na vier maanden volpension in het staatshotel keert directeur-fraudeur Grégoire Jeancourt terug naar zijn echtgenote en bourgeoisenclave in het XVIe arrondissement van Parijs. De tralietijd blijkt de voorheen zo snelgebekte entrepreneur met aanzien tot een in zichzelf gekeerde schim te hebben gereduceerd. Jacquot mag dan sluitendere scenario's hebben geschreven, zijn hoofdrol is een castingcoup. Luchini, dé Franse acteur der fijnzinnige verbaliteiten, brilleert als zwijgzame verdwaalde. Hij krijgt sterk tegenspel van Huppert als naargeestige wederhelft en Lindon als bezorgde broer. Warme fotografie van Romain Winding.

Un air si pur

1997 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk​/​​Polen 1997. Oorlogsfilm van Yves Angelo. Met o.a. Fabrice Luchini, André Dussollier, Marie Gillain, Jerzy Radziwilowicz en Yolande Moreau.

Na vier maanden volpension in het staatshotel keert directeur-fraudeur Grégoire Jeancourt terug naar zijn echtgenote en bourgeoisenclave in het XVIe arrondissement van Parijs. De tralietijd blijkt de voorheen zo snelgebekte entrepreneur met aanzien tot een in zichzelf gekeerde schim te hebben gereduceerd. Jacquot mag dan sluitendere scenario's hebben geschreven, zijn hoofdrol is een castingcoup. Luchini, dé Franse acteur der fijnzinnige verbaliteiten, brilleert als zwijgzame verdwaalde. Hij krijgt sterk tegenspel van Huppert als naargeestige wederhelft en Lindon als bezorgde broer. Warme fotografie van Romain Winding.

Le bossu

1997 | Historische film, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1997. Historische film van Philippe de Broca. Met o.a. Daniel Auteuil, Fabrice Luchini, Vincent Perez, Marie Gillain en Yann Collette.

Heerlijke Franse swashbuckler, of cape & degen-film, speelt zich begin achttiende eeuw af en vertelt een niet al te stevig verhaal over rivaliserende graven en hertogen. Het plezier zit 'm in fraai geënsceneerde degengevechten, intriges, zwijmelromantiek en mooie locaties. Auteuil, in strakke broek en wijde blouson, is bijzonder charmant als de held die zich ontfermt over een erfgename, een vrolijke baby die uitgroeit tot mooie jongedame. In eigen land genomineerd voor negen Césars, alleen die voor de kostuums van Christian Gasc werd verzilverd.

Hommes, femmes, mode d'emploi

1996 | Drama, Komedie

Frankrijk 1996. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Anouk Aimée, Bernard Tapie, Alessandra Martines, Fabrice Luchini en Pierre Arditi.

Boeiende komedie van Claude 'Une homme et une femme' Lelouche over verschillende soorten relaties, van pas ontluikende kalverliefde tot een vrouw die op haar tachtigste voor het eerst trouwt. In 1996 op het filmfestival van Venetië genomineerd voor een Gouden Leeuw. Lelouche, die in 1962 zijn eerste film regisseerde, maakte ook onder meer Les uns et les autres (1981). (IdH/VPRO Gids)

Beaumarchais l'insolent

1996 | Historische film, Komedie

Frankrijk 1996. Historische film van Edouard Molinaro. Met o.a. Fabrice Luchini, Manuel Blanc, Sandrine Kiberlain, Michel Serrault en Michel Piccoli.

Het turbulente leven van de Parijse societyschrik, entrepreneur en schrijver Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799) is een schelmenroman tjokvol woordduels, valkuilen en rake pointes. Luchini, in cinema en theater dé pleitbezorger der klassieke Franse letteren, was dan ook de ideale keuze voor de titelrol in deze even 'talige' als dynamische filmbiografie. Met veel zin voor theater werkt de aristocraat annex revolutionair zich steeds in de nesten, om zich daar telkens toch ook weer uit te redden. Scenario wortelt in toneelstuk van Sacha Guitry, zelf een romaneske figuur die taalvirtuositeit niet vreemd was. Schatkamer van knipogen en leuke bijrollen.

Le colonel Chabert

1994 | Drama, Romantiek, Oorlogsfilm

Frankrijk 1994. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Gérard Depardieu, Fanny Ardent, Fabrice Luchini, André Dussollier en Daniel Prévost.

Gesitueerd begin 1800. De titelpersonage komt uit een tehuis voor vondelingen in Parijs, neemt dienst in het leger van de Republiek, huwt met een jonge vrouw, verdient zijn strepen aan het front, wordt kolonel en blijft voor dood liggen tijdens de slag van Eylau. Hij ontwaakt tussen de lijken, is zijn geheugen kwijt, wordt door boeren opgevangen en door een arts verzorgd, en krijgt langzamerhand zijn geheugen terug.

L'année Juliette

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe Le Guay. Met o.a. Fabrice Luchini, Valérie Stroh, Marine Delterme, Didier Flamant en Jean-Louis Richard.

Tweede avondvullende film van Le Guay, die het vak leerde bij meesterfilmer Fran[KA10]cois Truffaut. Het is een lichte, zwarte komedie geworden over een jonge anesthesist uit Bordeaux, Camille Prader (Luchini), die een onbezorgde, intieme relatie heeft met de getrouwde Cl[KA1]ementine (Stroh). Cl[KA1]ementine wil echter meer. Ze verlaat haar echtgenoot en trekt bij Camille in wanneer hij naar een medisch congres is. Als ze hem afhaalt op het vliegveld M[KA1]erignac, overvalt ze Camille hiermee door hem het goede nieuws te vertellen. Ze wil ook een baby van hem. Camille is hiervan zo beduusd dat hij per abuis de koffers (die er identiek uitzien) pakt van een ander - fluitiste Juliette Graveur, die 's avonds in Bordeaux moet optreden, maar ze komt niet opdagen. Camille maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid door Clémentine wijs te maken dat hij een relatie met Juliette heeft in de hoop van haar af te komen. Tegelijkertijd wordt Juliette een obsessie voor hem en wil hij haar ontmoeten. Enige tijd later worden Camille's koffers in de achterbak van Juliette's auto gevonden. De politie arresteert hem, want Juliette zat vermoord achter het stuur. Camille bevindt zich in een lastig parket. Aardig gespeeld door de aantrekkelijke hoofdrollen en een leuke tijdspassering. Het scenario is van Jean-Louis Richard en regisseur Le Guay. De fotografie is van Pierre Novion.

Toxic Affair

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Philomène Esposito en Philomène Espositio. Met o.a. Isabelle Adjani, Fabrice Luchini, Hippolyte Girardot, Clémentine Célarié en Michel Blanc.

Stomvervelende film over de zenuwinstortingen van een jonge vrouw die is verlaten door de man van haar leven. De ster Adjani is sinds CAMILLE CLAUDEL niet meer op het scherm te zien geweest. Ze is jonger geworden, haast jeugdig, en ze is voortdurend in beeld, huilend, schreeuwend, snotterend en met waanzinnige blikken. Esposito, die naam maakte met MIMA, heeft te veel van haar eigen ideeën en persoonlijkheid ingeleverd voor die van Adjani. Het was voor iedereen beter geweest als de regisseuse zich aan haar aanvankelijke idee had gehouden: een film maken met een klein budget en zonder ster!

Tout ça...pour ça!

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Marie-Sophie L., Fabrice Luchini, Vincent Lindon, Alessandra Martines en Gérard Darmon.

Na het floppen van zijn BELLE HISTOIRE maakte Lelouch deze sprankelende komedie, over de vorm van afleiding die mannen en vrouwen al bezighoudt zo lang als de mensheid bestaat: hoe elkaar te ontmoeten en zonder al te veel ophef weer van elkaar af te komen. Lelouch legt een voor zijn doen ongebruikelijke verbale en visuele durf aan den dag. Deze dynamische, frisse, provocerende en humoristische film is een uitgelaten en vrolijke belevenis, vooral dankzij het verbale delirium van Luchini, een verrukkelijke nieuweling in de filmfamilie van Lelouch. De andere openbaring van deze film is Marie-Sophie L., die haar gebruikelijke rollen als huilerig provinciaaltje achter zich heeft gelaten, om hier bloeiend, uitdagend, gedurfd en vol humor voor den dag te komen. Films van Lelouch zijn meeslepend òf irritant. Deze keer hebben we met een goede Lelouch van doen. Camerawerk van Philippe Pavans de Cecatty.

L'arbre, le maire et la médiathèque

1993 | Drama, Komedie

Frankrijk 1993. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Pascal Greggory, Arielle Dombasle, Fabrice Luchini, Clementine Amouroux en François-Marie Banier.

Opmerkelijk vrolijke plattelandsschets van Eric Rohmer rond een jonge socialistische burgemeester (Julien Dechaumes) begin jaren negentig in een klein dorp. De bevriende minister van Cultuur heeft hem een zak geld gegeven voor een nieuw cultureel centrum, tot ontzetting van het lokale schoolhoofd (Marc Rossignol). Meer tegenwind komt van de vriendin van de burgemeester, die hem simpelweg ziet als de aloude landheer. Regisseur en schrijver Rohmer leverde een kostelijke discussiefilm over de socialisten, de groenen, de conservatieven, het slinkende boerenbestand en de aanwas van de thuiswerkende import uit de stad.

Riens du tout

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Cédric Klapisch. Met o.a. Fabrice Luchini, Odette Laure, Fred Personne, Jean-Pierre Darroussin en Daniel Berlioux.

In dit speelfilmdebuut van Klapisch (Chacun cherche son chat, L'auberge espagnole) probeert de jonge nieuwe directeur (Luchini) van een Parijs' warenhuis een dreigend faillissement af te wenden. Het veel te ongeïnteresseerde personeel moet maar eens wat gemotiveerder aan de slag. Daarom organiseert hij groepstherapiesessies, personeelsuitjes met bungeejumpen en andere gekkigheid. Geestig commentaar op moderne managementtechnieken, waarin al veel van Klapisch' stijlkenmerken naar voren komen. Nog een tikje ongepolijst, maar toch genomineerd voor de César voor het beste debuut.

Le retour de Casanova

1992 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1992. Drama van Edouard Niermans. Met o.a. Alain Delon, Fabrice Luchini, Elsa Lunghini en Wadeck Stanczak.

De oude en verarmde Casanova wordt samen met zijn dienaar uit de stad Venetië gejaagd en zoekt zijn toevlucht op een kasteel van een bekende die nog bij hem in het krijt staat. Daar wordt hij verliefd op Marcolina, de knappe en intelligente nicht van de kasteelheer. De jonge vrouw keert de beruchte rokkenjager echter de rug toe waardoor deze zich in zijn eer ziet aangetast.

Uranus

1990 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Michel Blanc, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret en Gérard Desarthe.

Vlak na WO II staan in een Frans dorpje nog maar weinig huizen ongeschonden overeind. Ingenieur Archambaud (Marielle) huisvest daarom een aantal van zijn dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap, met een communist (Blanc) maar ook met een voormalige nazi-collaborateur (Desarthe). Tegelijk banen roddel en achterklap de weg voor lieden die willen afrekenen met zuiplap en vrouwenversierder Leopold (Depardieu). Berri maakte Uranus na zijn enorme succes met Jean de Florette en Manon des sources. Het werd wederom een verhaal waarin hij de hardvochtigheid van sommige van zijn landgenoten geraffineerd aan de kaak stelt.

Six crimes sans assassin

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Bernard Stora. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Fabrice Luchini, Etienne Chicot, Thierry Gimenez en Patrick Bonnel.

Een verfilming van de roman van Pierre Boileau rond een tweevoudige moord in 'een afgesloten kamer'. Stora heeft niets van zijn persoonlijkheid verloren sinds zijn overstap naar de televisie. Een troebele atmosfeer en bizarre, angstige personages wier gewone leventje plotseling in de war wordt gestuurd door allerlei mysterieuze gebeurtenissen. Een beklemmende sfeer en nauwelijks merkbare overgangen van de bestaande naar een niet bestaande wereld. Kortom, een geslaagde film in een moeilijk genre.

La discrète

1990 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1990. Drama van Christian Vincent. Met o.a. Fabrice Luchini, Judith Henry, Maurice Garrel, Marie Bunel en François Toumarkine.

Met dit subliem geschreven en vertolkte literaire juweeltje oogstte Christian Vincent twee Césars (Beste Debuutregie, Beste Scenario) en vele loftuitingen. Arrogante boekenwijsneus, boulevard-Casanova en schrijver Antoine (Luchini op zijn sardonische best) is door zijn vriendin aan de dijk gezet en hij zint op wraak. Ziedaar het voorstel van de perverse antiquaar en uitgever Jean (Garrel): Antoine zal een willekeurig meisje inpalmen, na de Daad direct en onverbiddelijk met haar breken en het parcours in een dagboek voor publicatie vastleggen. Prooi in dit zieke plan is de lieftallige studente Catherine (Henry). De laatste won de César voor Beste Nieuwe Actrice.

L'argent du mur

1990 | Historische film

Frankrijk 1990. Historische film van Jean-François Delassus. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Denis Manuel, Paul Le Person, Dominique Varda en Marie Wiard.

De wederwaardigheden van een chirurg in Oost-Berlijn anno 1978. Kurt Weigen, die tevergeefs een man heeft proberen te redden die door automatische wapens is uiteengereten terwijl hij over de Muur probeerde te vluchten, verneemt dat een aanvraag voor een visum om te kunnen deelnemen aan een wetenschappelijk congres in het Westen hem opnieuw wordt geweigerd, terwijl hij een arts met wereldfaam is. Dan gaat hij ook een kans wagen. Een zwaar onderwerp, voorzien van een sfeervolle aanpak en een intelligente observatie van de mentaliteit die toen in Oost-Berlijn heerste. Een vaardige doch kille en opgeprikte regie.

Adieu la vie

1990 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1990. Drama van Maurice Dugowson. Met o.a. Jean-Claude Dauphin, Fabrice Luchini, Benoît Régent, Jean-Pierre Bisson en Laure Killing.

Een ambulancebestuurder leidt een karig bestaantje en hij wordt bovendien bedrogen door zijn vrouw met de man, waarvan hij denkt dat het zijn beste kameraad is. Bij toeval ziet hij de kans schoon om zich door een uit de hand gelopen juwelenroof te verrijken en van zijn niet al te geliefde familie en ega af te raken. Vaardig werk van een tv-regisseur, die zijn vak beheerst.

Les nuits révolutionnaires

1989 | Historische film

Frankrijk 1989. Historische film van Charles Brabant. Met o.a. Michel Aumont, Michel Bouquet, María Casares, Fabrice Luchini en Daniel Mesguich.

Een miniserie over het bewogen leven van de Franse schrijver Nicolas Restif de La Bretonne (Aumont) die in zijn romans een levendig en getrouw beeld gaf van het leven van de gewone handwerker aan de vooravond van de Franse Revolutie en tijdens het Schrikbewind. Veel aandacht voor zijn talrijke erotische avonturen.

La mort d'un père

1989 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Charles Brabant. Met o.a. Michel Aumont, Fabrice Luchini en Daniel Mesguich.

Een bewerking van het werk van Restif de la Bretonne. De hoofdpersoon, `Hibou` (bijnaam van de schrijver zelf) kijkt naar het omverhalen van de beelden van de koningen en maakt kennis met een jonge ex-hugenoot (Franse calvinist), die hem vertelt over de moordpartij op zijn voorouders. Hijzelf is 'sans-culotte' geworden. Een knappe reconstructie van de gespannen sfeer die tijdens de Franse Revolutie heerste, is in deze film terug te vinden. Ook het tegelijk scherpe, cynische en angstwekkende accentje dat de schrijver in zijn werk legt, zit knap in de film verwerkt.

La Couleur du Vent

1988 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1988. Komedie van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Elizabeth Bourgine, Philippe Léotard, Fabrice Luchini en Jean-Pierre Bisson.

Louise werkt bij een grote uitgeversmaatschappij. Ze heeft een manuscript van de in de Verenigde Staten woonachtige schrijver Paul Madison ontvangen, en zij wil koste wat koste tot publicatie overgaan. Ze onderhoudt een correspondentie met de schrijver en geleidelijk aan gaat zij van hem houden. Deze delicate maar niet wonderlijke film heeft een ietwat wisselend tempo en tamelijk veel gepraat. Hij past wel helemaal in de stijl van deze regisseur van gematigd kaliber, die zijn onderwerpen op een gevoelige manier benadert en talentvolle acteurs gebruikt. Geraffineerde decors van Jacques Saulnier.

Hôtel du Paradis

1988 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1988. Drama van Jana Bokóva. Met o.a. Fernando Rey, Fabrice Luchini, Bérangère Bonvoisin, Hugues Quester en Marika Rivera.

Een oudere acteur (Rey), die altijd schurkenrollen krijgt in Amerikaanse films, probeert zijn carrière een draai te geven door in het theater een stuk van Camus te brengen. Hij komt in contact met de bewoners van een hotel, waaronder een fotograaf en de bijna failliete eigenaar van een schouwburg. Documentairefilmer Bokóva heeft er een hoorspel met plaatjes van gemaakt, waar je accuut bij in slaap zou vallen, ware het niet dat Rey met zijn verrukkelijk onderkoelde spel de aandacht nog een beetje weet vast te houden.

Alouette je te plumerai

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Pierre Zucca. Met o.a. Valérie Allain, Valerie Allain, Claude Chabrol, Fabrice Luchini en Micheline Presle.

Een zestiger, die in het ziekenhuis is opgenomen vanwege een hartkwaal haalt een jong stelletje ertoe over hem bij hen thuis op te vangen 'zodat hij niet alleen sterft'. In ruil daarvoor zal hij hen zijn vermogen nalaten. Aldus geschiedt, maar al snel blijkt dat 'de stervende' zo gezond is als een vis én zonder een cent zit. Deze originele oplichtingsgeschiedenis is nogal vlak en slapjes gefilmd. Het komische schuilt in de dialogen en de gebaren. Deze film zou flauw en zelfs middelmatig zijn geweest als niet regisseur Chabrol de hoofdrol had gespeeld: hij maakt de film de moeite waard. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Paul Bonis.

Les Oreilles entre les dents

1987 | Horror, Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1987. Horror van Patrick Schulmann. Met o.a. Laurent Gamelon, Jean-Luc Bideau, Fabrice Luchini, Jeanne Marine en Féodor Atkine.

Een gek pleegt moorden en snijdt de oren van zijn slachtoffers af om ze tussen hun tanden te steken. Het onderzoek wordt geleid door een bekende stampvoetende neuroloog, terwijl een journalist en de dochter van een misdadiger hun eigen onderzoek doen. Een mengsel van horror en andere elementen. Deze film is interessant dankzij de stevige regie van Schulmann die, uitzonderlijk, ook de componist van de muziek is.

La fée carabine

1987 | Misdaad

Frankrijk 1987. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Fabrice Luchini, Tom Novembre, Bernhard Bloch, Anna en Galiena.

Een corrupte commissaris van politie levert aan een criminele verpleegster hard-drugs, waarmee zij haar patiënten verslaafd maakt. Rechercheur Lucchini lost de zaak op. Onderhoudend, goed gemaakt, maar niks bijzonders.

Quatre aventures de Reinette et Mirabelle

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde, Joëlle Miquel, Philippe Laudenbach, François-Marie Bannier en Jean-Claude Brisseau.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

Conseil de famille

1986 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1986. Komedie van Costa-Gavras. Met o.a. Johnny Hallyday, Fanny Ardant, Guy Marchand, Laurent Romor en Rémi Martin.

Dit is een nauwkeurige bewerking van Francis Ryck`s thriller. Verrassend is het komische element van een dievenfamilie. Beide kinderen (uitzonderlijk knap gespeeld) zitten op een christelijke school en de familie doet haar 'werk' onder het stichtelijke geluid van gregoriaanse muziek. De regisseur schreef het scenario, en Robert Alazraki schoot de plaatjes.

P.R.O.F.S.

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Patrick Schulmann. Met o.a. Patrick Bruel, Fabrice Luchini, Laurent Gamelon, Christophe Bourseiller en Yolande Gilot.

Sinds ET LA TENDRESSE, BORDEL is het niveau van Patrick Schulmann gestaag slechter geworden, getuige ook dit werkje dat voorgeeft een portret van de leraren en leerlingen te zijn. Natuurlijk neemt de verstandige leraar snel de benen, terwijl zijn maffe collega achterblijft. Twee uur hansworsterijen, trivialiteiten en mislukte standjes. Een moeizame film.

Rouge gorge

1984 | Drama, Experimenteel, Misdaad

België​/​​Frankrijk 1984. Drama van Pierre Zucca. Met o.a. Philippe Léotard, Laetitia Léotard, Jérôme Zucca, Victoria Abril en Fabrice Luchini.

Een originele maar niet van belang zijnde intrige. Reine, een jonge vrouw, is erg benieuwd naar de werld om haar heen en tijdens de afwezigheid van haar vader komt zij erachter dat hij een valsemunter is. Zij besluit heel veel vals geld uit te geven om de aandacht te vestigen op haarzelf en haar vader. De film kent een banaal eind, maar daar gaat het in wezen niet om. Het verhaal wordt verteld, maar de verschillende elementen (nostalgie naar de kindertijd, verontrustende atmosfeer, detective-achtige intrige) passen niet bij elkaar waardoor een mengelmoes van intens-lyrische momenten en nietszeggende scènes ontstaan. Deze half mislukte produktie is echter nog alijd beter dat de vele films die zo vernuftig in elkaar gestoken zijn maar die absoluut niets te melden hebben.

Les nuits de la pleine lune

1984 | Romantisch drama

Frankrijk 1984. Romantisch drama van Éric Rohmer. Met o.a. Tchéky Karyo, Pascale Ogier, Fabrice Luchini, Virginie Thévenet en Christian Vadim.

Louise woont met vriend Rémi samen in de splinternieuwe banlieue Marne-la-Vallée ten oosten van Parijs. Omdat ze de nachtelijke verleidingsavonturen van de stad mist, houdt ze stiekem haar oude appartementje aan voor 'ontsnappingen'. In deel vier van Comédies et Proverbes merkt wispeltuurtje Louise (Ogier, 1958-1984) al snel de gevolgen van de spagaat. Decors en kostuums (allebei van Ogier) plus de synthpopsoundtrack door Elli et Jacno maken deze Rohmer beduidend minder tijdloos dan het merendeel van zijn films. Karyo (Rémi) en Fabrice Luchini (als Octave, Louises ongeliefde begeleider) spelen met verve elkaars tegenpolen.

Zig Zag Story

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Patrick Schulmann. Met o.a. Diane Bellego, Christian François, Fabrice Luchini, Ronny Coutteure en Philippe Khorsand.

Schulmann (ET LA TENDRESSE BORDEL) is iemand die volkomen breekt met de traditionele humor en soms de onconventionele en vernietigende dwaasheden van de cartoon (deze film bevat een hommage aan de tekenfilmer Tex Avery) benadert. Hoewel hij er wel in slaagt de stompzinnige wereld en het gemene karakter van het tijdschrift [KL]Hara Kiri[KLE] over te brengen, is zijn scenario een opeenvolging van onbetamelijke voorvallen, satire en zo grof mogelijke ingevingen (een baas die niet van het lawaai houdt, plaatst een schot tussen hem en de gastarbeiders). Bovendien is er sprake van veel stijlwisselingen. De twee hoofdpersonen vinden de dood in deze wanordelijke geschiedenis.

T'es folle ou quoi?

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Nicole Calfan, Fabrice Luchini, Aldo Maccioni, Darry Cowl en Catherine Lachens.

Een verlegen tv-journalist is de protégé van zijn directeur met wie hij een dubbele flat deelt. Dan komt hij door zijn werk in contact met een uitbundige gemeenteambtenares, die vervolgens verliefd op hem wordt en daarmee de jaloezie van zijn werkgever en mogelijke minnaar opwekt. Deze zonder kraak of smaak geregisseerde komedie die inhaakt op de onlangs populaire nichtenkluchtigheid, is binnen dat genre niettemin weinig vulgair en zelfs een beetje subtiel, vooral dank zij acteurs die hun rollen voor platte karikatuur behoeden en de normalisering van hun relatiepatroon betrekkelijk stellen: de held wordt tot heteroseksualiteit 'bekeerd' door een aantrekkelijke, maar zich uiterst mannelijk gedragende Calfan.

La Femme de l'aviateur

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Philippe Marlaud, Anne-Marie Leury, Mathieu Carrière, Philippe Caroit en Coralie Clément.

Student ziet 's ochtends een man uit het huis van zijn vriendin vertrekken en krijgt van haar geen verklaring los. Die dag ziet hij dezelfde man, met een andere vrouw en hij volgt het paar samen met een avontuurlijk schoolmeisje dat hij toevallig heeft ontmoet. Uiteindelijk blijkt voor alles een simpele verklaring te zijn, maar de jonge held heeft zijn kans bij de scholiere gemist. Eerste deel van een nieuwe serie van Rohmers COMEDIES ET PROVERBES mist het intellectualisme van zijn CONTES MORAUX, maar weet met bedrieglijke simpelheid en lichtheid onderstromen in emoties en absurde toevalligheden in het leven prikkelend uitdrukking te geven.

Perceval le Gallois

1978 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1978. Avonturenfilm van Eric Rohmer. Met o.a. Fabrice Luchini, André Dussollier, Marie-Christine Barrault, Marc Eyraud en Clémentine Amouroux.

Perceval is door zijn moeder in de bossen opgevoed zonder enige kennis van de verdere wereld, maar een ontmoeting met vijf ridders zet hem aan zijn diensten aan te bieden aan koning Arthur om ooit óók geridderd te worden. Rohmers trouw aan letter en geest van het heldendicht van Chrétien de Troyes leidde tot in achtjambige verzen geschreven scenario en decors waarin het ontbreken van perspectief in de middeleeuwse schilderkunst werd benaderd. Het resultaat is niet pretentieus gekunsteld, maar geeft de film een verrassende lichtheid en méér magie dan de ridderfilms die enkele jaren later onverwachts in de mode kwamen.

Vincent mit l'âne dans un pré

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Pierre Zucca. Met o.a. Michel Bouquet, Fabrice Luchini, Bernadette Lafont, Jeanne Dodgson en Virginia Thévenet.

De debuutfilm van deze cineast, die eerder enkele opmerkelijke korte films maakte, en hiermee bevestigt dat hij een volwaardig regisseur is. Heel subtiel beschrijft hij de lange dooltocht van een puber met een ziekelijke fantasie, zoon van een even fantasierijke vader, die hem doet geloven dat hij blind is. Een project over de onttrekking aan de ouderlijke macht, met als uitgangspunt een aantal klassieke psychiatrische thema's. Sedertdien vervolgde Zucca een moeizame carrière. Innemend en geraffineerd camerawerk, dat soms iets surrealistisch heeft. Ook bekend onder de titel VINCENT MIT L'ANE DANS UN PRE ET S'EN VINT DANS L'AUTRE.

Lancelot du Lac

1974 | Drama, Historische film

Italië​/​​Frankrijk 1974. Drama van Robert Bresson. Met o.a. Luc Simon, Laura Duke Condominas, Hubert Balsan, Vladimir Antolek-Oresek en Patrick Bernard.

Door de overspelige liefde voor zijn koningin slaagt ridder Lancelot er niet in de Graal te vinden en hij probeert tegen de pogingen in van de vorstin om hem te behouden zijn leven te beteren. Door deze morele tweestrijd ziet hij niet de hem en zijn ridders bedreigende gevaren. Deze uiterst ascetische benadering van de Graal-legende ziet af van alle spectaculaire en romantische elementen en stelt de worsteling tussen profane en sacrale liefde voorop. Een opmerkelijke geluidsband met gekletter van paardehoeven en metalen harnassen. Een groot aantal scènes in halfduister zouden op tv weleens fataal verlies aan beeldkwaliteit kunnen geven. Het scenario is van regisseur Bresson. Het camerawerk is van Pasqualino de Santis.

Contes immoraux

1974 | Erotiek

Frankrijk 1974. Erotiek van Walerian Borowczyk. Met o.a. Lise Danvers, Fabrice Luchini, Charlotte Alexandra, Paloma Picasso en Pascale Christophe.

Schoonheid van vrouwelijke anatomie wordt gecelebreerd in vier episodes. Uiterst esthetische vormgeving en aankleding (van de decors, niet van de actrices) compenseert de zwakte van de scenario's waarvan alleen het deel over gravin Bathory die in maagdenbloed baadde om haar schoonheid te bewaren inhoudelijk boeiend is. Formele artisticiteit wordt op den duur eentonig door uitsluitend aandacht voor het lichaam en nauwelijks voor gezichtsexpressie, maar de eerste film van Borowczyk in dit genre blijft zijn meest geslaagde poging. Het camerawerk is van Bernard Daillencourt.

Le genou de Claire

1971 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1971. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Aurore Cornu, Laurence de Monaghan, Michèle Montel en Gérard Falconetti.

Een jonge Franse diplomaat (Brialy) neemt een korte vakantie, voordat hij gaat trouwen met een Zweedse schone, en strijkt neer in het fraaie Annecy, dat aan het gelijknamige meer is gelegen. Hij ontmoet daar een oude vriendin, romanschrijfster Cornu, die twee tienerdochters heeft. Hij begint met ze te flirten, aangemoedigd door Cornu (die het gebeuren wil gebruiken als schrijfstof voor een boek), hoewel hij de oudste eigenlijk niet mag en de jongste (Romand) verliefd op hem wordt. Het hoogtepunt wordt gevormd door Brialy's streling van de knie van Monagham, de oudste dochter. Nummer vijf van Rohmers 'zes morele vertellingen'. Behoort tot de neo-klassieke Franse cinema, maar voor sommigen iets teveel dialoog.