Jean-Claude Bouillaud

Le serment de Baldi

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Claude D'Anna. Met o.a. Charles Aznavour, Françoise Bertin, Ludovic Bergery, Véronique Octon en Serge Spira.

La course de l'escargot

Frankrijk 1998. Drama van Jérôme Boisvin. Met o.a. Éric Métayer, Isabelle Pasco, Didier Bénureau, Thierry Hancisse en Fred Ulysse.

Baldi et Radio Trottoir

België​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Claude D'Anna. Met o.a. Charles Aznavour, Martin Lamotte, Olivier Saladin, Denis Sylvain en Sekkou Sall.

Baldi : Le serment de Baldi

Frankrijk​/​​Portugal 1998. Komedie van Claude D'Anna. Met o.a. Charles Aznavour, Serge Spira, Véronique Octon, Ludovic Bergery en André Gago.

L'inventaire

Frankrijk 1997. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Ludmila Mikaël, Didier Bozace, Caroline Trousselard, Jean-Yves Gautier en Florence Hautier.

La mère de nos enfants

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Louis Lorenzi. Met o.a. Stéphane Freiss, Sophie Broustal, Antoine Duléry, Deborah Epstein en Pascale Roberts.

Le parasite

Frankrijk 1995. Komedie van Patrick Dewolf. Met o.a. Michel Aumont, Marie-Sophie Berthier, Yvon Back, Annick Alane en Nicolas Vogel.

Philippe Laroque (Back) is een jonge verzekeringsexpert die een gelukkig leven leidt met zijn vrouw, twee kinderen en rijke schoonfamilie. Tot er op een dag op de deur gebonkt wordt. Daar staat Lucien Laroque (Aumont), vader van Philippe, specialist in mislukte inbraken, zojuist ontslagen uit de gevangenis. Vader en zoon hebben elkaar in twintig jaar niet gezien. Als een parasiet neemt Lucien bezit van Philippe's huis en ze krijgen hem niet meer de deur uit. In de kelder beraamt hij bovendien de 'kraak van de eeuw' die hij samen met zijn zoon wil zetten. Een manier om de verloren jaren in te halen. Platvloerse, zinloze komedie die beslist niet boeiend is. Aumont doet zijn best om zijn personage wat diepgang te geven, maar de andere types zweven in het luchtledige. Florence Philipponnat en Dewolf schreven het scenario. Het camerawerk is van Pascal Ridao. De muziek is een bewerking van Les bagatelles van Antonin Dvorak. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Poulet tout terrain

Frankrijk 1994. Misdaad van Daniel Janneau. Met o.a. Francis Perrin, Gaëlle Legrand, Christian Dob, Xavier Letourneur en Gérard Lartigau.

Tijdens een fietstochtje in het bos in de buurt van een afgelegen dorpje vinden enkele jongens het verminkte lijk van de bekende zangeres Sophie. De Parijse commissaris Patrice M[KA1]edeuze (Perrin) en zijn assistent St[KA1]ephane (Dob) begeven zich ter plaatse. In de verklaringen van haar secretaris Michel (Lartigau) ontdekt Patrice verschillende onnauwkeurigheden, wat hem uiteraard verdacht maakt. Maar er is ook de jonge J[KA1]er[KA1]emie (Laubion) die voor zijn carri[KA2]ere financi[KA3]eel afhankelijk was van Sophie. Patrice wordt afgeleid door Christel (Page), de knappe dochter van de bazige herbergier. Het feit dat het meisje nog een tweelingszuster heeft, Angélique, maakt het er niet eenvoudiger op, temeer daar ook deze bij de moord betrokken kan zijn. Niet erg spannende politiefilm die een variante brengt op een op patroon gesneden verhaaltje, maar dan doorspekt met veel humor. Het dorpje is trouwens bevolkt met zowat alle typische personages die men er verwacht. Acteur Dob schreef het scenario dat door François Lartigue en Didier Tarot gefotografeerd werd.

Le garçon qui ne dormait pas

Frankrijk 1994. Drama van Michaël Perrotta. Met o.a. Elizabeth Bourgine, Serge Moati, Aurélien Wiik, Emmanuelle Devos en Farah Bernard.

De elf-jarige Wiik groeit op in een instelling voor verlaten kinderen. Elk weekend brengt hij door bij een opvangfamilie. Vader Moati en moeder Bourgine beschouwen dit als een daad van menselijkheid, terwijl hun zoontje graag een grotere broer wil hebben. Op een dag duikt een tante van Wiik op. De jongen raakt in verwarring. Hij heeft het erg naar zijn zin bij het pleeggezin, maar vraagt zich af of het bij zijn tante niet beter zou zijn. Hij besluit haar te gaan opzoeken. Op een tedere, niet overdreven sentimentele manier, wordt hier het probleem aangesneden van verlaten kinderen. Het dilemma van de jongen wordt realistisch en aangrijpend uitgebeeld. Prachtige vertolking van de jonge Wiik. Pascale Breton schreef het scenario, dat in filmbeelden vertaald werd door Jean-Claude Saillier.

La corruptrice

Frankrijk 1994. Drama van Bernard Stora. Met o.a. Catherine Heigel, Samuel Labarthe, Laura Morante, Blanchette Brunoy en Brigitte Chamarande.

Dr. Denys Fortier (Labarthe) heeft, in 1950, de praktijk van zijn vader overgenomen in een klein provinciestadje. Hij huurt de diensten in van verpleegster Marcelle Davois (Hiegel), een geestelijke die uit Parijs overkomt. In haar uniform ziet Marcelle eruit als een streng wezen zonder leeftijd of sekse en ze stoot dan ook op de vijandigheid van veel patiënten die Fortiers zachtmoedigheid gewoon zijn. Maar Marcelle maakt zich al spoedig onmisbaar. Ze reorganiseert het dokterskabinet, schept orde in de administratie en zet Fortier aan tot het aankopen van een röntgenapparaat. Dan stelt hij op een dag kanker vast bij Marcelle. Een visueel erg stijlvol doktersdrama met een driestuiversverhaaltje dat erg oubollig overkomt. De acteurs doen hun best om alles geloofwaardig te maken, maar het zwaar op de hand liggende scenario van Stora, naar de roman van Guy des Cars, kan onmogelijk overtuigen. Fraaie fotografie van Romain Winding.

Picture Perfect

Canada​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Jean-Claude Missiaen. Met o.a. Catherine Wilkening, Mark Hamill, Jean-Pierre Malo, Michael Goldman en Jesse Joe Walsh.

Fotograaf Hamill legt in Parijs een schietpartij op de gevoelige plaat vast en raakt met mannequin Wilkening verwikkeld in een spionage-affaire. Onderhoudende, maar behoorlijke voorspelbare achtervolgings-suspense. Gary Freedman en David Preston penden het scenario in elkaar, terwijl Jean-Claude Vicquery de plaatjes schoot.

Madame Bovary

Frankrijk 1991. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, Christophe Malavoy, Jean Yanne, Jean-François Balmer en Lucas Belvaux.

Naar de beroemde roman van Gustave Flaubert uit 1856. Het bevat een satire op het saaie provinciale leven, het gevecht tegen domheid (belichaamd door de apotheker Homais, degene die uiteindelijk wint), een tot in de puntjes uitgewerkte reconstructie van een tijdperk en een geografische plek (de boerderij van de vader van Emma en het dagelijks leven in Yonville en Rouen).

Les bottes de sept lieues

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Hervé Baslé. Met o.a. Christine Boisson, Jacques Dufilho, Geneviève Mnich, Jean-Claude Bouillaud en Jérémie Semonin.

Bewerking van een novelle van Marcel Aymé over de avonturen van een bende Parijse jochies afkomstig uit de lagere middenstand of uit arme milieus, die hun ogen hebben laten vallen op de wonderlaarzen, die staan uitgestald bij een handelaar in antiquiteiten. Alle elementen die zo typerend zijn voor deze schrijver, zoals de onbezonnenheid van de jeugd, de dwaasheid, het buitengewone en de liefde voor de eenvoudigen, zijn in deze film terug te vinden. Bekwaam, maar niet direct geniaal geregisseerd op basis van een uitstekende bewerking door Jean-Claude Grundberg. Noch Semonin als het charmante jochie noch Dufilho als de winkelier zal men snel vergeten.

La face de l'ogre

Frankrijk 1990. Drama van Bernard Giraudeau. Met o.a. Anny Duperey, Pierre Vaneck, Catherine Frot, Jacques Denis en Jean-Claude Bouillaud.

Bewerking van een roman van Simone Desmaison met een symbolische titel, die verwijst naar een berg met een gevaarlijke beklimming. Het verhaal speelt zich af in een afgelegen hotelletje aan de voet van die berg. De hotelgasten, waaronder een raadselachtige vrouw die alleen is, volgen met een verrekijker het traject dat de bergbeklimmers afleggen. Giraudeau, die zich plotseling opwerpt als televisieregisseur zonder een rol voor zichzelf te reserveren, wekt meer belangstelling met zijn zeer gedetailleerde schildering van de personages dan met zijn regie, die nogal eens in herhaling valt.

Julie de Carneilhan

Frankrijk 1990. Biografie van Christopher Frank. Met o.a. Caroline Cellier, Jean-Louis Trintignant, Philippe Morier-Genoud, Bruno Madinier en Anne Canovas.

Bewerking van [KA1]e[KA1]en van Colette`s romans over de ouderdom (1941), die een dubbelportret is van de schrijfster en de man met wie ze ooit getrouwd was en van wie ze nog steeds houdt. Frank is een romanschrijver/regisseur in de stijl van de jaren 1970-1980, die geenszins getracht heeft de ambigue, heldere en subtiele leefwereld van Colette filmisch te herscheppen. Hij heeft zich ermee tevreden gesteld een getrouwe bewerking te maken, die gunstig beïnvloed wordt door het uitstekende acteerwerk van Cellier en Trintignant.

Poulet au vinaigre

Frankrijk 1985. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Jean Poiret, Michel Bouquet, Stéphane Audran, Lucas Belvaux en Jean Topart.

Chabrol was een van de eerste nouvelle vague-filmers, maar hij excelleerde ook in zwart-komische moordmysteries zoals deze, naar een roman van Dominique Roulet. In een provinciaal dorpje loopt een ruzie over onroerend goed uit de hand, met een aantal moorden als gevolg. Inspecteur Jean Lavardin (Poiret), een nog brutere Dirty Harry, komt de zaak oplossen. De film is dan al een poos op gang, maar Lavardin bleek zo memorabel dat Chabrol hem een jaar later nog een film schonk (Inspecteur Lavardin) en daarna zelfs een televisieserie. Na 1992 zagen we Lavardin niet meer terug omdat vertolker Poiret overleed aan een hartaanval.

Le Joli Coeur

Frankrijk 1983. Komedie van Francis Perrin. Met o.a. Francis Perrin, Cyrielle Claire, Sylvain Rougerie, Patricia Cartier en Michèle Bernier.

Bernard wil graag trouwen en kinderen krijgen maar is ziekelijk verlegen. Hij draagt zijn vriend, een vrouwenjager, op om voor hem jonge vrouwen te versieren. Dat werkt zo goed dat zij zich later beiden in het ziekenhuis bevinden, nadat de jaloerse echtgenoten hebben ingegrepen. Maar het loopt goed af. De hele film draait rond de regisseur en acteur Perrin: we zien alleen hem, en zijn figuranten spelen slechts bijrollen. Niets nieuws valt er te ontdekken, het was allemaal al eerder te zien. Samen met de uitgekauwde grappen en een gebrek aan tempo ontstaat zo een tamelijk saaie komedie. Scenario van Alex Varoux.

Les fantômes du chapelier

Frankrijk 1982. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Michel Serrault, Charles Aznavour, Monique Chaumette, François Cluzet en Isabelle Sadoyan.

Een hoedenmaker heeft zijn verlamde vrouw vermoord en brengt daarna ook één voor één haar oude schoolvriendinnen om. Zijn status als dorpsnotabele plaatst hem boven iedere verdenking, maar is ook onderwerp van nieuwsgierigheid van zijn buurman die als emigrant altijd buitenstaander is gebleven. Deze betrapt hem bij een moord, maar weet dat zijn beschuldiging niet geloofd zal worden zodat er een troebele medeplichtigheid tussen beide mannen ontstaat. Deze vrije verfilming naar een verhaal van Simenon wordt in Chabrols gestileerde aanpak meer een Fantastische Vertelling dan een regelrechte thriller, met naast zijn sarcastische kritiek op de bourgeois-respectabiliteit uiterst complex getekende - en briljant geacteerde - personages. Camerawerk van Jean Rabier.

Un mauvais fils

Frankrijk 1980. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Patrick Dewaere, Brigitte Fossey, Yves Robert, Jacques Dufilho en Claire Maurier.

Bruno Calgagni (Dewaere), een ex-drugsverslaafde, keert na jaren terug in Frankrijk, waar zijn vader (Robert) en hij elkaar de zelfmoord van de moeder verwijten. Er groeit wederzijds begrip met de al even moeizaam verlopende maatschappelijke herintegratie. De specialist in de problematiek van de bourgeois van middelbare leeftijd, Sautet, richt zich nu op jongere personages in een proletarischer milieu, maar de gevoelige aandacht voor de personages en hun omgeving plus de liefdevolle regie van de niet zo voor hun rol geschikte acteurs zijn van gelijke kwaliteit. Het scenario is van Jean-Paul Torok, regisseur Sautet en Daniel Biasini naar diens verhaal. Het camerawerk is van Jean Boffety. Mono.

Les moyens du bord

Frankrijk 1978. Drama van Bernard Toublanc-Michel. Met o.a. Gabriel Cattand, Catriona MacColl, Olivier Destrez, Diane Stoloian en Denise Grey.

We zijn eind jaren 1930 tijdens de zomervakantie. Historicus Guillaume Le Cormier (Cattand) verblijft met zijn gezin in een groot herenhuis ergens aan de kust van Bretagne. Hij hoopt dat zijn negentienjarige zoon Ronan (Destrez) zal trouwen met Martine (Stoloian), de dochter van de adellijke buurman. Ronan droomt van een heropstanding van het keizerrijk Europa en heeft zich aangesloten bij een rechts-nationalistische organisatie. Guillaume heeft het hier moeilijk mee en vermits hij zijn zoon van zijn ongelijk wil overtuigen drijft hij een wig tussen hen in. Ondertussen maakt hij kennis met Grace (MacColl), de Amerikaanse gaste van Martine's ouders. Tussen hen beiden groeit een idylle. Bijzonder traag melodrama over de leegheid van het bestaan van de aristocratie aan de vooravond van WOII. Er wordt verschrikkelijk veel gepraat en weinig gehandeld. De langdradigheid wordt op de duur haast ondragelijk, met tijd die opgevuld wordt door toeristische standjes als een bezoek aan het huis van Victor Hugo of het eindeloos zeilen op zeeën en meren. Michel Mohrt baseerde het scenario op zijn eigen roman. Voor de fotografie tekende Jean Orjollet. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen.