Birgitte Federspiel: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Sidste Akt

1987 | Komedie

Denemarken 1987. Komedie van Edward Fleming. Met o.a. Birgitte Federspiel, Mime Fönss, Kirsten Rolffes, Holger Juul Hansen en Ebbe Rode.

Een aantal bejaarde actrices tracht elkaar de loef af te steken in een voor hen opgerichte bejaardeninstelling. Gebaseerd op het bijna vergeten toneelstuk Waiting in The Wings van Noel Coward. Fleming voert de oude dametjes - die zich wellicht nooit eerder zo uitleefden - ten tonele als oude krengen die met gespierde vulgariteiten trachten te overleven. Schitterende dialogen en vertolkingen door een handvol Deense gepensioneerde actrices.

Olsen-Banden gȧr amok

1973 | Familiefilm, Komedie

Denemarken 1973. Familiefilm van Erik Balling. Met o.a. Ove Sprogøe, Morten Grunwald, Poul Bundgaard, Kirsten Walther en Jes Holtsø.

De Olsenbende zijn in deze vijfde film uit de serie op zoek naar zes miljoen zwarte kronen in een huis in de buurt van Christianshaven, met uiteraard rechercheur Jensen en ouwe bekende Dynamiet Harry op hun spoor. Scenario van Balling en Henning Bahs. Camerawerk van Jörgen Skov.

Og sȧ er der bal bagefter

1970 | Drama, Komedie

Denemarken 1970. Drama van Edward Fleming. Met o.a. Mime Fønns, Birgitte Federspiel, Hanne Borchsenius, Anna Louise Lefevre en Else Høojgaard.

Een steractrice, directrice van een klein provinciaal tournee-gezelschap, probeert haar groep draaiende te houden ondanks oplopende schulden en interne strubbelingen. Men treedt vrijwel alleen nog op in eetzalen en hotelletjes en in wijkgebouwen en vervroegt het aanvangsuur van de voorstellingen tot zeven uur om het publiek te paaien met een bal-na-afloop. Een raak geobserveerde tragi-komische film over een vorm van theater die zichzelf overleefd heeft. Hieraan verwant is de later gemaakte rolprent SLUMRANDE TONER.

Sult

1966 | Drama, Historische film

Denemarken​/​​Zweden​/​​Noorwegen 1966. Drama van Henning Carlsen. Met o.a. Per Oscarsson, Gunnel Lindblom, Osvald Helmuth, Birgitte Federspiel en Knud Rex.

Compromisloze schrijver Pontus (Oscarsson) uit Oslo krijgt zijn werk niet uitgegeven en slaagt er niet in een geliefde te vinden. Hij krijgt daardoor letterlijk en psychisch steeds meer een niet te stillen honger. De bekende autobiografische roman van Nobelprijs-winnaar Knut Hamsun heeft een sobere, quasi- documentaire verfilming gekregen, die erg dor zou zijn geworden zonder de beklemmende hoofdrol van Oscarsson die in perfect opgebouwde nuances het verval van zijn gedisciplineerde personage gedurende de hele film boeiend weet te houden. Oscarsson werd in Cannes geëerd met de prijs als Beste Acteur voor zijn prestatie. Lindblom is de aantrekkelijke Ylajali, die zich tot Pontus aangetrokken voelt. Het scenario is van Peter Seeberg en regisseur Carlsen. Het camerawerk is van Henning Kristiansen. Mono.

En Fremmed banker paa

1964 | Drama, Thriller, Erotiek

Denemarken 1964. Drama van Johan Jacobson. Met o.a. Birgitte Federspiel en Preben Lerdorff Rye.

De weduwe van een doodgemartelde verzetsstrijder leeft in een geïsoleerd gelegen boerderij, waar een verdwaalde vreemdeling zich op een avond meldt. Er ontstaat een verhouding, tot ze ontdekt dat hij een voortvluchtige SD-er is, die medeverantwoordelijk was voor de dood van haar man. Somber en sfeervol Kammerspiel wordt door goed acteren - vooral van Federspiel - boven een geforceerde intrige uitgetild. De film kreeg destijds keuringsproblemen omdat de fatale ontdekking van de identiteit gebeurt tijdens een openhartige liefdesscène die niet gecoupeerd kon worden, zonder de inhoud onbegrijpelijk te maken.

Ordet

1955 | Drama, Horror

Denemarken 1955. Drama van Carl Theodor Dreyer. Met o.a. Henrik Malberg, Emil Hass Christensen, Preben Lerdorff Rye, Birgitte Federspiel en Gay Khristiansen.

Verfilming van Kaj Munks mystieke toneelspel over een Jutlandse boerenzoon die zichzelf als reïncarnatie van Christus beschouwt en dan zijn in het kraambed gestorven schoonzuster laat herrijzen. Een lang gewenst project van Dreyer dat werd gedwarsboomd door de gelijknamige Zweedse film uit 1943 van Gustaf Molander. De film combineert een voor hem gebruikelijke sobere vormgeving (met doorgecomponeerde beelden in 'Rembrandt-licht') met ongewoon emotioneel acteren, wat de religieuze bezieling versus star puritanisme een enorme overtuigingskracht geeft. Het scenario van regisseur Dreyer, die noch als regisseur noch als scenarioschrijver op de aftiteling staat vermeld. Idem voor de rolverdeling. Het camerawerk is van Henning Bendtsen.